saba888 1746 اشتراک گذاری ارسال شده در 25 تیر، ۱۳۸۹ سو استفاده های جنسی از زنان در جامعه امروزی!!! عباس بهلول در وبلاگ رازهای زندگی نوشت: مقصر کیه؟ يک ميز، چند صندلي، يک دستگاه کامپيوتر و يک تلفکس، تمام دار و ندار خيلی از شرکت های خصوصی است که هر روز مانند قارچ در پايتخت و شهرهاي کوچک و بزرگ سبز می شوند. يک خانم می گويد وقتی برای يافتن کار با يک شرکت تماس داشتم، به من گفتند اگر تنها می آييد، مثلا اين ساعت بيايد و در غير اين صورت در ساعت ديگر. در مرحله بعد اگر پای دخترخانم جويای کار به شرکت جناب مديرعامل باز شود، شايد چيزهايی را ببيند که برايش قابل قبول نيست. فرشته می گويد اين مساله در ايران پديده جديدی نيست، ولی الان با وقاهت کامل در روزنامه می نويسند خانم مجرد و خوش برخورد و در مصاحبه هم طرف را امتحان می کنند که اهلش هست يا نه دکتر مهديس کامکار ضمن تاييد افزايش اين سوء استفاده ها به دختران جوان توصيه می کند در مقابل چنين برخوردهايی سکوت نکنند و از حيثيت خودشان دفاع کنند. وی اعتقاد دارد مشکل اين است که دختران نمی دانند شکايتشان را کجا و به چه کسی مطرح کنند و پيشنهاد می کند از روز اول اين دختران شرح وظايف کاريشان را ريز به ريز و جزء به جزء بين خودشان و کارفرماها روشن کنند و از زياده روي در روابط و ايجاد رفاقت با افراد غير همجنس شرکت خودداري کنند و همچنين بخاطر چند هزار تومان حقوق ، در مقابل سواستفاده ها سکوت نکنند. آمارها نشان ميدهد بسياري از تجاوزات فقط در عرض چند دقيقه اتفاق ميافتد و دختران در آن لحظه نميدانند چه عکس العملي بايد نشان دهند و چگونه از خود دفاع کنند قرار شد که حضار خودشان را معرفي کنند و در صورت تمايل در مورد آزارهاي احتمالي در محيط کارشان که برايشان پيش آمده صحبت کنند. که اين درخواست عملا به علت وجود ضبط صوت با مشکل مواجه شد.عده اي نگراني خودشان را از مطرح شدن اسمشان اظهار داشتند اما در نهايت با توضيح چند تن از اعضاي مرکز فرهنگي و تاکيد بر عدم ذکر نام آنها در جايي و صرفاً تأکيد برميزان سابقه کاري و خصوصي يا دولتي بودن آن جمع متقاعد شد که جلسه را آغاز کند. در آغاز يکي از برگزار کنندگان اين کارگاه با مطرح کردن موردي که براي خودش پيش آمده بوداظهار داشت که چطور در محيط کار از لحاظ عاطفي مورد سوءاستفاده قرار گرفته و در حالي که فکر مي کرده که همکار مرد او به دليل مشکلات فراوان خانوادگي با همسرش نياز به کمک او دارد، متوجه شده که اين سناريو براي ديگر زنان همکارش تکرار شده و همکار مرد او فقط قصد نزديک شدن به او و هدف جنسي داشته است. وي اين آزار را ناشي عدم آگاهي خودش مي دانست و تأکيد کرد که اگر از هوشياري بيشتري برخوردار بود شايد هيچ وقت آنقدر از لحاظ شخصيتي دچار مشکل نمي شد. با مطرح شدن اين مورد از طرف مسئول جلسه ديگر حضار شروع به صحبت کردند و مواردي را که مورد اذيت و سوءاستفاده قرار گرفته شده بودند به گونه اي که به کار آنها آسيب وارد شده بود مطرح کردند. خانم جوان 25 ساله اي گفت که از زمان کارآموزي خود با توجه به اشتياقي که براي آموزش داشته چقدر اذيت شده وتا چه حد از نزديکي اين زن به همکار يا دانشجويان و استادان مردش که صرفاً از نظر وي جنبه ي کاري داشته تعبير جنسي به عمل آمده و باعث شد که وي براي جلوگيري از پيش آمدن اين گونه پيش داوري ها از حق مسلم سوال کردن و يادگرفتن خود چشم پوشي کند تا مبادا اين برخوردهاي وي تعبير جنسي به خود بگيرد. وي همچنين از تجربه در محيط کار ديگري صحبت کرد که چگونه مردي که از لحاظ قدرت و مقام در رتبه ي بالاتري در محيط کار بود و همچنين از لحاظ سن و سال، با ايجاد برخوردهاي آگاهانه تماسي وي را مورد اذيت قرار داده که نهايتاً علي رغم اينکه چندين بار به او تذکر داده و درگير شده، مجبور شده که محيط کار خود را به دليل تغيير نکردن شرايط حاکم بر آن ترک کند. يکي ديگر از خانم ها که 45 يا 50 سال داشت با تاکيد بر 27 سال سابقه کاري خود، 2 سال قبل از انقلاب. 25 سال بعد از انقلاب. موارد خود را با اين ترتيب شروع کرد که در بحران هاي انقلاب که خيلي از کارخانه ها و شرکت ها در حال فروپاشي بودند مديريت وقت تصميم به انتخاب گزينشي از بين همکاران زن خود مي گيرد و تنها کساني را اخراج نمي کند به درخواست هاي نامشروع وي تن مي دهند. ايشان تاکيد مي کند که با توجه به بحراني بودن و آرماني بودن شرايط آن زمان و نبودن معضل بيکاري به شکل امروز شايد خيلي از زن ها تن نمي دهند و محيط کار خود را ترک مي کنند. ايشان که بعد از آن استخدام دولت مي شود با چشم پوشي از حق ارتقاء شغلي خود، اضافه کاري، اضافه حقوق و مزايا صرفاً طبق دستور عمل سازماني خود کار مي کند چرا که تاکيد مي کند علي رغم تغييرات بنياني باز هم اگر بخواهي در يک محيط دولتي از امتيازاتي استفاده کني که تحت اختيار مديرمربوطه ات است با توجه به اعمال نفوذ و قدرت مديريت ها قطعاً بايد از خودت چشم پوشي کني و به خيلي چيزها تن بدهي که سزاوار زن بودن و انسان بودنت نيست. با تاکيد بر روش آسته بيا – آسته برو گربه شاخت نزنه (با طنز) به روش چشم پوشي از حقوق خود براي فرار از آزارهاي جنسي احتمالي تاکيد دارد. شرکت کننده ي جوان 24 ساله اي که از سابقه دو يا سه ماهه خود در محيط دولتي خبر مي دهد . اين نکته را مورد تاکيد قرار مي دهد که آزارها الزاماً از طرف مدير يا همکار مردي که داراي اختيارات زيادي است و در محيط هاي دولتي، نيست. حتي همکار مردي که از لحاظ چارت سازماني ممکن است از شما کمتر باشد به خودش اجازه مي دهد که زماني که مثلاً کاغذي را از دست شما مي گيرد دست شما را هم آگاهانه لمس کند و با نگاه زننده ي خود زن بودنت را به رخ بکشد. وي همچنين به معضل بيکاري در جامعه اشاره دارد که علاوه بر شرکتي شدن در داخل ادارات دولتي و پايين آمدن سطح حمايت از کارمندان با توجه به معضل بيکاري ممکن است خيلي از زنان آزار و اذيت شوند ولي جرأت طرح آن را نداشته باشند مبادا کار خود را از دست بدهند. وي تاکيد دارد که بحران بيکاري جسارت زنان را کمتر و وقاحت مردان را بيشتر کرده است. خانمي تاکيد مي کند بالا بودن سطح اختيار مديران و نبودن حمايت قانوني از زنان اين آزارها را دامن مي زند. خانم ديگري از همکار زن خود خبر مي دهد که 22 ساله بوده و با يک بچه در حالي که شوهرش را از دست داده و مدير کارخانه با علم به شرايط ايشان وي را استخدام کرده و بعد از مدتي پيشنهاد صيغه شدن را به وي مي دهد که با مخالفت او مواجه مي شود. اين خانم تاکيد مي کند که با توجه به اينکه مدير کارخانه درخواست گرفتن سفته را به منظور تحت فشار قرار دادن آن خانم داده بود با مراجعه وي به اداره کار و اعلام شکايت مديريت از گرفتن سفته از آن خانم چشم پوشي کرده و او همچنان کار خود را بدون مزاياي خاصي ادامه مي دهد. ايشان تاکيد بر آگاهي زنان از شرايط کار خود دارند و مي گويد که هرچه زنان به حقوق خود واقف باشند الزاماً نبايد به درخواست هاي نامشروع تن بدهند. اين خانم همچنين از تجربه شخصي خودش صحبت کرد که در حالي که مسئول سازماني که در آن کار مي کند با يک زن مدير برخورد داشته و به شدت پرخاش و توهين و بهانه گيري مي کرده، کاري کرده که اين مسئول مرد از طرف مقامات بالاتر از وي وادار به عذرخواهي نموده است. اين خانم که از تجربه گذشته خود در يک محيط کارگري هم صحبت مي کرد تاکيد داشت که شايد رفتار من به گونه اي بوده که کسي به خودش اجازه تعرض نداده است. خانم ديگري حدوداً 45 يا 50 ساله بر ضعف شخصيتي و اعتماد به نفس کم زنان ، تاکيد داشت و معتقد بود که اگر زن از لحاظ موقعيت شغلي و تحصيلي رشد کند شايد کسي به خودش اجازه تعرض ندهد و اين ضعف شخصيت شايد امري باشد که در خانواده براي دختران پيش مي آيد و دختران را به گونه اي تربيت نمي کنيم که از خودشان دفاع کنند. اين خانم همچنين به ضعف قانون حمايتي از زنان اشاره داشت. در اين خصوص يکي از اعضاي مرکز تاکيد داشت که ما اگر مورد تعرض قرار نگرفته ايم مبني بر اين نيست که ما اجازه نداده ايم پس ديگري که مورد تعرض قرار گرفته خودش اجازه داده و مقصر خودش است ايشان ضمن تاکيد بر ويژگي هاي متفاوت شخصيتي ميان افراد جامعه و تفاوت عکس العمل ها گفت که اين نگرش اعتماد به نفس ديگران را پايين مي آورد و آنها با توجه به اينکه خودشان هم متهم مي شوند منزوي شده و سکوت مي کنند. خانمي ديگر حدوداً 50 ساله از تجربه و آگاهي خودش صحبت کرد و گفت که چگونه دانش علمي او وي را از لطمه خوردن رها کرده . اين خانم کاملاً تاکيد داشت که اين زن است که بايد حريم داشته باشد تا کسي از حريم او تجاوز نکند. شما مي توانيد همکار مردتان را هنگامي که جک گفت با نگاه محکم و نخنديدن او را به سر جاي خود بگذاريد . نظر وي با مخالفت چندتن ديگر از حاضران مواجه شد که تاکيد داشتند که خيلي از مردها حريم ندارند و حتي اگر تذکر هم بدهيم ممکن است براي مدتي موضوع خاتمه پيدا کند ولي اين روند بعد از مدتي درباره ادامه خواهد داشت. يکي ديگر از خانم ها که حدوداً 35 سال داشت در پاسخ به دوتا از همکارانش که در جلسه هم حضور داشتند و گفتند که تا به حال مورد تعرض و آزار جنسي از طرف همکار مرد خود قرار نگرفته اند و دليل آن هم رفتار محکم خودشان بوده گفت: شما اگر چهار سال پيش استخدام مي شديد و مدير قبلي را مي ديديد شايد اين نظر را نداشتيد چرا که رفتار وقيحانه ي آن مدير مرد قبلي به گونه اي بوده که منجر به انتقالي گرفتن و خانه نشين شدن زود هنگام چند تا از زنان شاغل آنجا شده. يکي ديگر از خانمها حدوداً 50 ساله به اين مسئله اشاره کرد که خشونت و آزار جنسي در محيط کار پديده اي اجتماعي است و بايد براي آن يک راه حل اجتماعي ارائه کرد اينکه هرکدام از ما به طور جداگانه راه حل شخصي داشته ايم و تا به حال هم توانسته ايم مشکلات خودمان را حل کنيم کافي نيست و نياز به پشتوانه قانوني داريم. ما علي رغم راه کار اجتماعي حجاب که صرفاَ منجر به سکسي تر شدن جامعه شده نياز به حمايت قانون داريم. شايد ترس از قانون مردان را وادار کند به حقوق اجتماعي ما احترام بگذارند و به چشم يک انسان در محل کار و نه يک زن به ما نگاه کنند. خانمي ديگر به آمار 75درصدي زنان آزار جنسي ديده ي صنايع هواپيمايي آمريکا اشاره کرد و با تاکيد بر پذيرش وجود آزار جنسي در محيط کار وظيفه حاميان حقوق زنان را يادآور شد که بايد با تلاش و آگاهي، شرايط تصويب قوانين محکم و حمايتي به نفع زنان را به وجود آورد. - ضعف و ترس زنان از برخورد و اعتراض به آزارهاي جنسي در محيط کار باز هم مورد تاکيد قرار گرفت و اينکه زنان آمادگي دفاع از خود و حريم خود را بايد داشته باشند و اين وظيفه خانواده ها و آموزش و پرورش و فعالين زنان است که اين رشد و آگاهي را در بين توده هاي مردم ببرند. حتي اعتراض جمعي و اعلام حمايت از زنان آسيب ديده و اعتراض به گفتارهايي که زنان آسيب ديده و آزار ديده را به جاي اينکه حمايت کنند محکوم مي کنند هم مطرح شد. در پايان يک جمع بندي از تعريف خشونت و آزار جنسي در محيط کار، پيامدهاي آن، انواع آزار جنسي رايج در جامعه کاري ايران و راهکارهاي آن به شرح ذيل انجام گرفت. - خشونت جنسي در محل کار: رفتارهاي کلامي، رواني و فيزيکي که منجربه آزار جنسي زنان شود. شامل: تعريف جک هاي مستهجن – تعريف از زيبايي – تماس هاي بدني ظاهراً تصادفي ولي آگاهانه – تماس بدني با وقاحت بيشتر مثل بغل کردن و بوسيدن – تجاوز جنسي – تماس تلفني آزاردهنده. که پيامدهاي آن شامل: اخراج – احساس ناامني – متهم شدن – به خطر افتادن سلامت رواني – کاهش اعتمادبه نفس – از دست دادن شغل – چشم پوشي از ارتقاء شغلي و مزاياي شغلي. علت اين گونه برخوردهاي مردان: قدرت و برتري شغلي مردان و هم چنين تربيت غلط خانواده که به مرد در هر موقعيتي اجازه مي دهد که به همکار زن خود نگاه جنسي داشته باشد. راهکارهاي مطرح شده هم به شرح ذيل بود: ................................................................. 1. اعتراض کردن مستقيم زني که آزاري ببيند و چشم پوشي نکردن از حق اعتراض 2. متهم نکردن زن هايي که مورد آزار قرار مي گيرند 3. داشتن انجمن هايي به منظور حمايت از زنان آزار ديده در محل کار 4. آگاه کردن زنان نسبت به حقوق اجتماعي ، اقتصادي، جنسي 5. وضع قوانين حمايتي براي زنان آزار ديده 6. برگزاري ميتينگ هاي اعتراضي 7. جمعي کردن مشکلات 8. نداشتن قضاوت اخلاقي رايج در مورد زنان ديگر 9. مطرح شدن مسائل و موارد آزار جنسي به عنوان بخشي از دغدغه هاي جنبش زنان 10. آگاهي دادن از طريق آموزش و پرورش به دختران در مقاطع مختلف تحصيلي لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده