دختران جوانمان را دریابیم !

[آذر شفق 36]

(هشت راه حل برای جلوگیری از به دام افتادن دخترانمان)

نویسنده : دکتر جاسم المطوع 

دختری پانزده ساله با من تماس گرفت و گفت : می خواهم با شما در باره موضوعی مشورت کنم ؛ گفتم : بفرمایید . گفت : از طریق شبکه های اجتماعی با پسر جوانی آشنا شده ام .. دو روز پس از آشنایی ، چند عکس شخصی ام را در حالی که نیمه عریان بودم برایش ارسال نمودم ! اکنون عکسم را نزد خود نگهداشته و مرا تهدید کرده اگر با لباس های زیر ،عکسی برایش ارسال نکنم عکس های قبلی ام را برای پدر و مادرم خواهد فرستاد!!

از او پرسیدم : آیا خواسته اش را عملی ساخته ای ؟ پاسخ داد : ابتدا با خود گفتم برای جلوگیری از اینکه مرا نزد خانواده ام رسوا کند بهتر است خواسته اش را لبیک گویم!!  ولی بعد گفتم: قبل از هر کاری بهتر است با شما مشورت کنم ؛ زیرا بیش از یک عکس ر ا برایش ارسال نموده ام ؛ در ضمن ناگفته نگذارم هرگاه او از مو و صورت و چشمان و بدنم تعریف می کند خوشحال می شوم !

مشابه این حادثه ؛ در طول ماه بارها با من در جریان گذاشته می شود ؛ گاهی والدین که از رابطه دخترشان با پسر جوانی که خواستار به دام انداختن او بوده ، اطلاع پیدا کرده اند به من مراجعه می کنند و گاهی نیز خود دختران جوان ؛ البته اغلب پس از به دام افتادن ! با من سخن می گویند .

زمانی که به جزئیات این حادثه ورود پیدا می کنم به این نتیجه می رسم  که علت اصلی این گونه حوادث در درجه اول عبارت است از سهل انگاری والدین نسبت به آموزش دخترانشان و آگاه نساختن فرزندشان نسبت به آسیب های ارتباطات مجازی و به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی در شبکه های اجتماعی !

به منظور عدم تکرار این گونه حوادث و محفوظ ماندن دخترانمان از دام جوانان گرگ صفت ، اینجانب – نویسنده این یادداشت – هشت راه حل پیشگیرانه و درمانی را برای جرم باجگیری الکترونیکی خدمتتان ارائه می دهم ….

این راه حل ها عبارتند از :

۱- اطلاع رسانی در مورد جرم باج خواهی الکترونیکی از طرف والدین به دختران جوان ..

 اغلب این گونه رابطه ها از سرآغازی سالم برخوردار است و بیشتر به منظور تفریح  و علاقه به کسب اطلاعات و سَرَک کشیدن و آشنایی صورت می پذیرد! و متاسفانه دختران ما نمی دانند که آن پسران دارای چه انگیزه های پلیدی بوده و چگونه آنان را با عکس و کامنت به دام می اندازند تا زمانی که دلایل کافی برای سوء استفاده از آنان را به چنگ آورده و سپس آن ها را تهدید می نمایند و آنان نیز ناچار خواهند شد خواسته های پلیدشان را جامه عمل بپوشانند!

سخن گفتن والدین با دختران و آگاه ساختن آنان ، نخستین گام برای جلوگیری از به دام جرم باجگیری الکترونیکی افتادن دخترانمان به شمار می آید.

۲- استفاده والدین از برنامه نظارت الکترونیکی بر دختران . این کار را می توان از طریق کامپیوتر یا گوشی تلفن انجام داد . ایرادی ندارد دخترمان در جریان این مراقبت الکترونیکی ما باشد تا بدین وسیله او بیشتر احساس امنیت نماید و در ضمن با این کار به او اعلام نموده باشیم که هدف ما از مراقبت ، تجسس نبوده بلکه می خواهیم به او کمک کنیم تا در دام  جوانان گرگ صفت نیفتد .

و اگر چنانچه دخترمان با این مراقبت مخالفت نمود و در مقابل قول داد که آنچه می کند را به سمع و نظر ما والدین برساند می توانیم خواسته اش را بپذیریم و از نظارت الکترونیکی بر او صرف نظر نماییم . فایده انصراف ما این است که او قبول می کند که به او اعتماد داریم ؛ این کار زمانی سودمند خواهد بود که که دختر ، رابطه اش با پدر و مادرش محکم و بدون تعارف و توام با صداقت باشد .   

۳- برحذر داشتن دختر از فاش کردن هرگونه اطلاعات – محرمانه – در باره خود ، خانواده ، بدن ، اتاق ، خانه ، برادران و خواهران و لباس هایش ؛ چه در قالب کامنت و چه به شکل عکس یا ویدیو .

باید به دختران مان بگوییم که نباید به کسانی که با آنان ارتباط  برقرار می کنند زود اعتماد کنند ؛ بویژه اگر آن شخص را نمی شناسند و یا از نام مستعار استفاده می کند !

۴- دخترانمان را تشویق کنیم اگر چنانچه در شبکه های اجتماعی با غریبه ای ارتباط برقرار نموده و در این راه مرتکب اشتباه عاطفی شده حتما با والدینشان راست و شفاف باشند .

بیشتر دختران ، از ترس اینکه مبادا تنبیه شوند والدینشان را در جریان اشتباهاتشان قرار نمی دهند ؛ در واقع این گونه دختران از دو جهت تحت فشار می باشند ؛ نخست تهدید به رسوایی آن جوانی که با او در ارتباط بوده  و دوم نیز مجازات احتمالی که از طرف والدین برای آنان  قابل پیش بینی است اگر چنانچه بویی از حادثه ببرند !

اغلب دختران ، از ترس مجازات و تنبیه احتمالی ، ترجیح می دهند با والدینشان روبرو نشوند! لذا یکی از راه حل های پیشگیرانه این است که دخترمان را تشویق کنیم  حتی در مورد اینکه پسرکی عکس او را به منظور فشار و سوء استفاده نزد خود ذخیره نموده  و یا در شرایطی استثنایی نسبت به او سخنی عاطفی بر زبان رانده را با والدینش درمیان گذاشته و با آنان صراحت داشته باشند .

 شایسته است به دخترانمان بگوییم : خشم والدین بسیار کم آسیب تر و بهتر و آبرومندانه تراست از تهدید یک پسرک جوان که می خواهد او را به دام بیندازد.

 ۵- آگاه ساختن دخترانمان به قوانین مربوط به جرم باجگیری الکترونیکی ؛ تا بدینت وسیله مورد سوء استفاده پسران جوان بولهوس قرار نگیرند.

 به دخترمان بگوییم : او می تواند دلایل کافی جمع آوری نموده  و در صورتی که پسرک جوانی او را با زبان یا عکس مورد تهدید قرار داده از او شکایت نموده و علاوه بر این مراتب را به والدینش اطلاع دهد .

۶- برای دخترمان تشریح کنیم که دو نوع خجالت وجود دارد ؛ اولی مثبت و دومی منفی است ؛ اینکه او خجالت بکشد از تصمیم به قطع ارتباط  با آن پسرکی که او را تهدید نموده و از طریق شبکه های اجتماعی از او می خواهد کارهای خلاف ادب انجام دهد ، این خجالت منفی و خطرناک است و باید  بلافاصله و پس از آنکه نیرنگ وی را کشف نمود با صلابت بر تصمیمش ایستاده و با او قطع ارتباط نماید.

۷- به دخترمان بگوییم که او نباید با پسرانی که  آنان را نمی شناسد رابطه برقرار نماید؛ زیرا جوانان زیادی هستند که از روراستی و سادگی و عدم اطلاع دختران در باره زندگی سوء استفاده کرده و بر آنان فشار آورده و با اطلاعاتی که در اختیار دارند آن ها را مورد تهدید و فشار قرار می دهند.

۸-در تنبیه و مجازات دخترانمان هرگاه ما را در جریان اشتباهاتشان قرار دادند از حد تجاوز نکنیم تا اعتماد به نفسشان را بازیافته و با این کار به او کمک کرده باشیم که دیگر دنبال این کارها نرود .

در پایان می گویم : دوستی و رفاقت با فرزندانمان در حین آموزش ، بزرگترین گارانتی موفقیت ما در معالجه مشکلات تربیتی آنان می باشد.

ترجمه : رسول رسولی کیا

[آذر شفق 36]

دکتر مهتاب علی نژاد | شهرآرانیوز؛ امروزه سطح درخور تأملی از نظرات والدین یا حتی برخی کارشناسان را می‌شنوم که باور دارند رسانه است که زندگی اجتماعی افراد را می‌سازد، رسانه است که برای انسان‌ها برنامه‌ریزی و جهت‌سازی می‌کند و با دسترسی همگانی به رسانه‌های مختلف، امکان تأثیرگذاری روی تصمیماتی که رسانه‌ها برای سبک زندگی می‌گیرند به‌شدت اندک است. حتی برخی افراد به شکل افراطی جامعه را در برابر رسانه منفعل می‌دانند. اما آیا این در معرض تشعشعات رسانه‌ای بودن صرفا نمود آسیب‌پذیری است؟

میزان تأثیرپذیری از رسانه به روابط دختران با والدینشان بستگی دارد

بسته به اینکه دختران نوجوان ما به کدام طبقه اجتماعی تعلق داشته باشند، طبقه پایین، متوسط یا بالا، میزان استفاده آنان از رسانه‌های داخلی یا خارجی متفاوت است. میزان تأثیرپذیری از رسانه نیز به سطح و نوع روابط دختران با والدینشان بستگی دارد. در واقع، برای بررسی تأثیرپذیری دختران از رسانه‌ها نمی‌توان یک‌جانبه به تحلیل پرداخت و نتیجه‌گیری کرد. امری که امروزه بسیاری از والدین نگران آن هستند و تصور می‌کنند نوجوانشان در فضا‌های مجازی رسانه‌های مختلف غرق شده است واقع‌بینانه نیست.

 

اگرچه مسلما ساده‌تر است که والدین از خود سلب مسئولیت، و رسانه‌ها را مسئول شکاف ارتباطی نوجوان با خانواده قلمداد کنند، اما چندان عاقلانه یا واقع‌بینانه نیست. بخشی از گردش‌های مجازی در فضا‌های متفاوت رسانه‌ای به اوقات فراغت دختران نوجوان برمی‌گردد که به دنبال گذراندن وقت هستند و در رسانه می‌توانند موزیک‌ها و سبک زندگی و تفریحات یا حتی دانستنی‌های مورد علاقه‌شان را دنبال کنند و بخشی دیگر به پر کردن فضای تنهایی مربوط است. فقدان ارتباط پیوسته و خوشایند برای دختران نوجوان با مادرانشان و در موارد اندکی نیز با پدرانشان، سبب می‌شود آنان برای یک وقت‌گذرانی خوشایند و شادی‌بخش، دست‌به‌دامان رسانه شوند.

 

آیا والدین آموزشی برای ارتباط مؤثر با دخترانشان دیده‌اند؟

واقعیت امر این است که جامعه کنونی با پیچیدگی‌های اقتصادی و تأمین شرایط بقا، والدین امروز را درگیر مشاغل متعدد و درگیری‌های ذهنی تأمین اولیه کرده است. اینکه از والدین متوقع بود زمان کافی برای گذران وقت با دختر نوجوان خود داشته باشند اگرچه عاقلانه و بجاست، اندکی خارج از دسترس است.

 

اغلب مادران خانه‌دار یا حتی شاغل می‌توانند در ارتباط‌گیری با دختر نوجوان خود موفق عمل کنند، اما آیا این یک ارتباط خوشایند برای دختران نوجوان خواهد بود؟ یک گام عقب‌تر بگذاریم: آیا والدین به‌ویژه مادران می‌دانند دختر نوجوان آنان به چه نوع وقت‌گذرانی، گفتگو یا فعالیت مشترک که ابزار‌های ایجاد ارتباط بین فردی هستند علاقه‌مند است و رابطه ایجادشده با والدین را رابطه‌ای خوشایند می‌داند؟ آیا مادران یا حتی پدران، آموزشی در زمینه ارتباط مؤثر و خوشایند با دخترانشان دیده‌اند؟ اصولا متولی آموزش به والدین در زمینه فرزندپروری به‌ویژه دوره نوجوانی کدام نهاد اجتماعی بوده است؟

 

دوره نوجوانی نیازمند شنیده شدن است

«دختر من مرتبا سرش در گوشی موبایلش است!» این جمله را چند مرتبه از مادران شنیده‌اید؟ خودتان به عنوان یک مادر چند مرتبه این جمله را به کار برده‌اید؟ دختر شما مرتبا سرش در گوشی است به این دلیل که در رسانه‌های متفاوت، اطلاعات جذاب و خوشایندی را رصد می‌کند یا می‌تواند از طریق گوشی خود با دیگران ارتباط مؤثر برقرار کند. دوره نوجوانی دوره گذار از کودک وابسته به والدین به جوان مستقل از آن‌هاست. به همین دلیل هم دوره‌ای حساس در زندگی اجتماعی تلقی می‌شود، زیرا فرزند نوجوان سعی دارد از وابستگی کامل به والدین فاصله بگیرد. در این فاصله‌گیری، به جایگزین‌ها یا همراه‌هایی نیازمند است که بتواند برای تجربه کردن استقلال و پیامد‌های آن و برای کشف بی واسطه‌گری بزرگ‌سالان، دست به تجربه و فهم بزند.

 

او به دنبال آن نیست که والدین خود را نفی کند یا ادعا نمی‌کند که والدین او ناکارآمد هستند بلکه فقط سعی دارد راهی برای شناخت جهان پیرامونش بیابد. راهی که توسط افرادی که مانند او فکر می‌کنند و جهان را از دریچه چشم او می‌بینند برای او گشوده یا با او همراهی می‌شود.

 

دوره نوجوانی دوره نیازمندی به شنیده شدن است. دختر نوجوان می‌خواهد شنیده شود. در نتیجه، گروه‌های دوستی با هم‌سن‌و‌سال‌ها برای دختر نوجوان گروه‌های خوشایندتری از والدین می‌شوند که دختر نوجوانِ خود را خیلی کم می‌شنوند یا به شکلی می‌شنوند که خود می‌خواهند، نه به شکلی که او به شنیده شدن نیاز دارد. از سوی دیگر، رسانه‌ها نیز او را می‌شنوند. سیاست‌گذاران رسانه‌ای در تولید محتوا برای برنامه‌های خود، دختر نوجوان و نیاز‌های نوجوانی را رصد می‌کنند و بر اساس آن به تولید و توزیع محتوا می‌پردازند. رسانه به دنبال دریافت مخاطب و سود در دنیای تجارت است. تا به حال با خود فکر کرده‌اید دلیل توجه دختر نوجوان ایرانی به سریال‌های جدید و مدرن تولید کشور کره چیست؟
آیا یافتن امر دلخواه از طریق رسانه‌ها زیان‌آور است؟ خیر. اینکه امر دلخواه چگونه شکل گرفته باشد و تحت چه شرایطی از رسانه‌ها دریافت شده می‌تواند مسئله‌ساز شود.
به عنوان یک مادر، آیا با دختر نوجوانتان ارتباطی خوشایند و عاطفی برقرار کرده‌اید و او باز هم مرتبا سرش در گوشی موبایلش است؟!

[Anabolic 250]

در 4 ساعت قبل، آذر شفق گفته است :

رسانه است که زندگی اجتماعی افراد را می‌سازد، رسانه است که برای انسان‌ها برنامه‌ریزی و جهت‌سازی می‌کند

این بخش به عنوان شروع بحث بینظیره ....

"جهت سازی " فوق العاده انتخاب شده و خیلی کم دیدم اینطور نظرات عمیقی بدن .....

من کامنت دارم تو این پست به شدت ، 4 صبحه خوندم و باید برم کارخونه اما فردا شب حتما یک پست کامل ارسال میکنم که خیلی جالبه ....

تهش هم نتیجه گیری میکنم بعد بذارید کنار هم ...

دوست دارم این بحث رو چون خیلی عمیق بهش پرداخته و تفکر محکمی داره ....خیلی کم دیدم این مدل افراد رو ....

 

[آذر شفق 36]

دختری 14 ساله دارم که به دوستی با جنس مخالف تمایل دارد و این موضوع را فقط به من که پدرش هستم گفته است در صورتی که سعی من و مادرش فراهم کردن آرامش و امنیت اجتماعی و عاطفی اش بوده و هست. تلاش کردیم تمام نیازهای یک دختر 14 ساله و در سن بلوغ را بشناسیم و آگاهی های لازم را نیز داده ایم؛ ولی درک نمی کنیم که چرا با این که می داند این رابطه ها سرانجام خوبی ندارد، باز هم تمایل به این کار دارد

 

با عرض سلام و احترام خدمت شما پدر گرامی، با توجه به متن پیامک تان ابتدا  این که فرزند نوجوان خود را درک می کنید و فضایی مملو از آرامش و امنیت برای او فراهم کرده اید را ارج می نهیم، رفتار شما قابل تقدیر است و خوشحالیم که در خانواده شما رابطه پدر و دختر بسیار پر رنگ است؛ اما باید بدانید دوران بلوغ که با اوایل نوجوانی آغاز می شود دوران دگرگونی های عظیمی است در این دوران نه تنها تغییرات جسمی مهمی در نوجوان پدید می‌آید؛ بلکه دگرگونی های برجسته اجتماعی و روانی نیز در او ایجاد می شود. این بسیار نیکو ست که شما فرزند خود را از آشفتگی های دوران بلوغ آگاه ساخته اید، اما باید خاطر نشان کنیم که نوجوان به دلیل تشدید انگیزه های جنسی و ترس شدید از نتایج فعالیت جنسی نسبت به امور جنسی و جنس مخالف حساس می‌شود. این حساسیت مفرط که با ترشح هورمون های جنسی توام است، تمایلات جنسی نوجوان را تشدید می کند که باید از طریق مشروع و قانونی با آن مواجه شد.

در ادامه راهکارهایی برای درک بهتر این موضوع به شما ارائه می کنیم.

به صحبت های نوجوان خود گوش دهید

پیشنهاد می شود ابتدا بدون آن که حرف فرزند خود را قطع کنید، بگذارید در این باره کامل با شما صحبت کند. جمله های او را در این باره کامل نکنید، بگذارید افکارش را به طور کامل بیان کند. اگر درباره موضوعی مطمئن نیستید از او بپرسید قبل از این که قضاوتش کنید. مطمئن باشید فرزندتان احساس می کند شما توجه کاملی به او دارید. همچنین اگر فرزندتان سوالی درباره روابط دختر و پسر کرد او را بی ادب و بی حیا تلقی نکنید؛ بلکه بدانید این سوال می تواند بستری مناسب برای آموزش فراهم سازد.

[آذر شفق 36]

از بیان جزئیات بیشتر با فرزندتان خجالت نکشید

بسیاری از والدین از این که درباره روابط با جنس مخالف به خصوص گرایش جنسی با فرزند خود صحبت کنند ترس دارند زیرا فکر می کنند نوجوانشان از نظر جنسی فعال خواهد شد؛ اما باید بگوییم وقتی والدین منبع اصلی اطلاعات درباره روابط جنسی باشند نوجوان کمتر به سمت روابط نامناسب گرایش پیدا می کند. پیشنهاد می شود با کمک همسرتان چیزهایی را برای او توضیح دهید که به طور کامل آگاه شود. اگر چنان چه به عنوان پدر نمی‌توانید درباره روابط جنسی با فرزند خود صحبت کنید از برخی بزرگسالان نزدیک که نوجوانتان او را قبول دارد و به او احترام می گذارد کمک بگیرید.
 

قانون های مشخص و روشنی را تعیین کنید

هرگاه شما با توجه به فرهنگ، ارزش ها، پایگاه اجتماعی و اصول اخلاقی خانواده خود و با هم فکری خود نوجوانتان مرزهای ارتباط با جنس مخالف را ترسیم کنید، نوجوان شما خود را ملزم به اجرا می داند. درباره گرایش به جنس مخالف برای عینی کردن روابط دختر و پسر رنگ و حدود تعیین کنید، رابطه سالم رنگ سفید دارد [مثل روابط متعارف و در چارچوب شرع دختر و پسر در فامیل و...] و سایر روابط را خاکستری، بنفش و سیاه نام گذاری کنید. سپس برای هر رنگ با توجه به ارزش ها و اصول خانوادگی حدود تعیین کنید. به یاد داشته باشید این کار باید با هم فکری نوجوان انجام بگیرد و تک تک رفتارها با توجه به شدت، مدت و تعداد آن ها در فهرست آورده شود.
 

به فرزند خود مهارت های زندگی را بیاموزید

ممکن است شما آن قدر به مهارت های تحصیلی فرزند خود توجه می کنید که مهارت هایی که او را برای زندگی بهتر آماده و توانمند می کند کمرنگ شده است. پیشنهاد می شود مهارت هایی مانند خودآگاهی، برقراری روابط موثر، حل مسئله، مدیریت هیجانات منفی و ... را به فرزند خود آموزش دهید تا هنگام برخورد با چالش ها و استرس های زندگی بهتر خود را سازگار کند و تحت فشار نیازهای روانی یا فشار همسالان به سمت گرایش آسیب زا به جنس مخالف پیش نرود.