بدترین سیستم عامل ها

[zzahra 4750]

تاکنون صدها نگارش گوناگون سیستم‌عامل توسط برنامه‌نویسان طراحی شده است که برخی از آنها تنها روی یک کامپیوتر یا دستگاه خاص کار می‌کرده‌اند و برخی نیز جهان‌ گیر شده‌اند. هنگامی‌که صحبت از مقایسه پیش می‌آید، رسم معمول آزمایش‌های نرم‌افزاری این است که بهترین چیز را معرفی کنند. بسیاری از افراد خاطرات خوبی را با سیستم‌عامل‌هاي قدیمی سپری کرده‌اند و اگر موج شدید فناوری نبود، شاید به این زودی‌ها از آنها دل نمی‌کندند. اما در این میان کسانی هم هستند که تجارب بدی را با سیستم‌عامل‌ها سپری کرده‌اند. به‌ترتیب توالی زمانی، به بدترین سیستم‌عامل‌ها معروفی که تاکنون منتشر شده‌اند، نگاهی خواهیم انداخت: 360 /1964os منظور از این نسخه، آن سیستم‌عامل معروف آی بی ام نیست که با قابلیت اشتراک زمانی، تحول زیادی در سیستم‌عامل‌ها ایجاد کرد. منظور، نسخه اولیه آن است که فرد بروکس، مدیر پروژه آن اذعان داشته بود که برنامه‌های کنترلی‌اش مشکل دارد، حافظه بیشتری از آن چه فکر می‌کردند مصرف می‌کند و بسیار کند است! اواخر دهه 60، its سیستم اشتراک زمانی غیرهمخوان، به زبان‌های اسمبلی نوشته شد و از فقط از فایل‌های با نام شش حرفی داخل یک دایرکتوری پشتیبانی می‌کرد و امنیت آن بسیار ضعیف بود و می‌توانستید به سیستم هر کس وارد شوید، بی‌آن‌که کلمه عبوری از شما بپرسد. صرف‌نظر از رنج زیادی که باید برای استفاده آن متحمل می‌شدید و امنیتی که اصلا نداشت، سیستم‌عامل مهمی محسوب می‌شد. هر چند از زمان عرضه یونیکس، بسیاری از برنامه‌هایی که روی آی‌تی‌اس نوشته شدند، امروزه هم استفاده می‌شوند. گنوهرد از 1983 تا امروز ناکامل! تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا به لینوکس می‌گویند گنولینوکس؟ پاسخ رسمی آن وجود هسته‌ای برای سیستم‌عامل است که بر مبنای نرم‌افزار گنو باشد و سیستم‌عامل کاملی را شکل دهد. گنو قرار بود در سال 1983 منتشر شود تا به‌طورکل جایگزین سیستم‌عامل یونیکس شود. اما بعد از حدود 25 سال از توسعه آن، گنو هنوز هم کامل نشده است: هسته آن ناقص است، هرد هیچ‌وقت نتوانست کار خود را آغاز کند. تقریبا هیچکس نتوانست از گنوهرد4 استفاده کند. اما چرا گنوهرد را در ده سیستم‌عامل بد قرار داده‌ایم؟ به‌این‌خاطر که پس از گذشت یک ربع قرن، هنوز نتوانسته به قول خود عمل کند و اگر لینوکس نمی‌آمد تا گنو را نجات دهد، امروز بزرگترین شکست دنیای نرم‌افزاری آزاد را شاهد بودیم. سال 1985 و ویندوز 01/1 اولین تلاش مایکروسافت برای تبدیل داس متنی به ظاهری گرافیکی در یک کلام، افتضاح بود. ویندوز 1 زشت بود و با دو سال تاخیر عرضه شد و خوب کار نمی‌کرد. این موضوع به کنار، هیچ نرم افزاری نبود که روی ویندوز کار کند. نرم‌افزارهای ویندوز تا زمان عرضه ویندوز 03/2 که دو سال بعد عرضه شد، به‌طور‌کامل عملیاتی نشدند. اگر بخواهیم با سیستم‌عامل‌هاي همان سال مقایسه کنیم، اپل سیستم 1/2 خود را عرضه کرده بود که با پشتیبانی از پرینترهای لیزری و سیستم‌فایل پیچیده درختی، اساسا امکان قیاس ویندوز و مک را سلب می‌کرد. سال 1988 و 4.0 ms-dos

به‌نظر‌می رسد که مایکروسافت در این سال‌ها دیگر برای این سیستم‌عامل وقتی نمی‌گذاشت. نسخه‌های قبلی داس در زمان خود واقعا سیستم‌عامل‌هاي خوبی بودند. اما با عرضه داس 4، مشخص نبود هدف چیست؟! برنامه‌ها ساعت به ساعت از کار می‌افتادند و درست وسط یک دستور سیستم‌تان متوقف می‌شد و کار نمی‌کرد. غیر از صفحه آبی مرگ ویندوز، هیچ‌چیز دیگری به این بدی نبود.کاربران کامپیوتر برای حفظ سلامت عقلانی خود، یا به نسخه قدیمی‌تر داس پناه می‌بردند یا به dr-dos موسسه دیجیتال ریسرچ.

نکته جالب این است که dr-dos نامگذاری ویرایش‌های خود را مطابق با داس مایکروسافت انجام می‌داد تا عملکرد مشابه مایکروسافت را نشان دهد، اما در سال 1989، dr-dos را با ویرایش شماره 5 عرضه کرد که هیچ شباهتی به داس نسخه 4 مایکروسافت نداشته باشد! سال 1989 و میزکار باز sco اگر به نیمه پر لیوان نگاه کنیم، sco اولین یونیکسی بود که پردازش 32 بیتی می‌کرد و رابط گرافیکی داشت. اما نیمه‌خالی لیوان، این سیستم‌عامل به تله مرگ‌بار معروف بود!

opendesktop در آن زمان بهترین تجارب رابطهای گرافیکی را که هرکسی به چشم دیده بود، به ارمغان می‌آورد. اما ویرایشگر متن‌تان مدام قفل می‌کرد و کامپایلرها تمام سیستم را از کار می‌انداختند و معلوم نبود که کدام پنجره در حال فعالیت است؟!

سال 1996، javaos می‌خواهید بدانید بدترین ایده برای راه‌اندازی سیستم‌عامل چیست؟ آن را به زبانی بنویسید که از جاوای سال 1996 کندتر باشد. اما سان با کمک آی بی ام این ایده را عملی کرد. سیستم‌عامل جاوا روی کامپیوترهای شبکه‌ای و سیستم‌های embedded کار می‌کرد.

اما جالب است بدانید میان این همه سیستم‌‌هاي‌عامل embedded ، تعداد کمی نام javaos را شنیده‌اند. سان در سال 2006 بالاخره قبول کرد که ایده بدی است و برای همیشه آن را به بخش یادمان سیستم‌های خود منتقل کرد.

سال 2000، ویندوز میلینیوم تا زمانی‌که سیستم‌عامل دیگری از مایکروسافت، چند سال پیش آمد، «ویندوز می» در سبد بدترین‌ها، آخرین محصول مایکروسافت به حساب می‌آمد. این سیستم‌عامل در فهرست مجله pcworld ، با عنوان بدترین محصولات فناوری تمام دوران، شماره4 را به خود اختصاص داده است و قرار بود هم سیستم‌عاملی 16 بیتی باشد و هم سیستم‌عاملی 32 بیتی. ویندوز ملنیوم همه‌چیز داشت، کند بود، امن نبود، پایدار هم نبود. مایکروسافت نتوانست بیشتر از یک سال به فروش آن بپردازد و یک شکست کامل به حساب می‌آمد. سال 2001 تا 2006، لیندوز چه اتفاقی می‌افتد اگر لینوکس و ویندوز را کنار هم بگذاریم؟ مطمئنم که نتیجه کار خوب در نمی‌آید! لیندوز که اولین بار در سال 2001 عرضه شد، قول داد که تمام برنامه‌‌‌های ویندوزی را در لینوکس اجرا کند. موسسه لیندوز بعد از چند ماه متوجه شد که ایده بدی را سرلوحه کار خود قرار داده است و حتی با کمک wine هم نمی‌شود تمام برنامه‌های ویندوز را در لینوکس اجرا کرد، دست آخر نتوانست تمام برنامه‌های ویندوزی را روی لینوکس اجرا کند و خود را به عنوان جایگزین ویندوز مطرح کند. سال 2006، ویندوز ویستا ویندوز ویستا تنها سیستم‌عاملی است که همه‌تان بدون استثنا آن را در این لیست قرار می‌دهید. شمردن معایب آن نیاز است؟ کند است، همخوانی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خوبی ندارد، نسخه‌های زیادی دارد و باز هم امنیت صحیحی ندارد و ... همه این‌ها باعث شد مایکروسافت زمان پشتیبانی از ویندوز xp را گسترش دهد، توسعه ویندوز 7 را با جدیت بیشتری دنبال کند و به همگان قول دهد که همه‌چیز در آینده برطرف خواهد شد.

منبع: pcworld.com