vidfactor 10 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 تیر، ۱۳۹۷ پمپ آب: همانطور که می دانیم انتخاب پمپ آب نامناسب و بزرگتر از حد نیاز می تواند علاوه بر بهای انرژی، هزینه های نگهداری را نیز افزایش دهند. بسیاری از پمپ ها ممکن است به خوبی پاسخگوی نیاز سیستم ها و فرآیندهای تاسیسات باشند، ولی لزوماً بهینه ترین پمپ برای کار مورد نظر نباشند. فشارهای مداوم جهت کاهش هزینه های نگهداری، گردش کار تأسیسات و زمان توقف دستگاه ها ایجاب می کند که مفیدترین و مطمئن ترین راه ممکن را انتخاب کنیم. مطالعات اخیر نشان داده اند که سیستم های پمپاژ حدودا 20% از انرژی الکتریکی جهان را مصرف می کنند و در برخی از تاسیسات، انرژی الکتریکی که سیستم های پمپاژ مصرف می کنند، حدوداً برابر با 25% تا 50% کل انرژی الکتریسیته مصرفی آن تاسیسات است. بدین ترتیب، انتخاب صحیح و مناسب طرح ها و اندازه های پمپ ها و نظارت بر سلامت آنها می تواند ضمانت کار آنها را افزایش داده و با به کارگیری مواد مناسب هزینه های انرژی را کاهش دهد. فاکتورهای مناسب برای انتخاب صحیح پمپ آب : پیش از آنکه شما بخواهید پمپ آب متناسب با الزامات خود انتخاب کنید ، باید موارد فوق را در نظر بگیرید : مرحله 1 : موارد متعددی وجود دارند که در انتخاب و خریداری پمپ آب مناسب باید در نظر گرفته شوند. اولین فاکتور مهم، تعیین میزان گردش و جریان مورد نیاز است. شاید شما به حداقل میزان جریان آب نیازمند باشید. برای مثال، اگر شما مخزنی با گنجایش 2000 گالن آب دارید، سپس به پمپ آب با پمپاژ حداکثر 1000 گالن در ساعت (gph) نیاز دارید. این مرحله برای شروع کار می باشد. هم چنین، این مورد به تعداد افراد ساکن در منزل نیز بستگی دارد. مثلا ،اگر در منزل 3 دوش آب دارید و تنها 2 نفر در آن زندگی می کنند، به گردش و جریان آب کمتری به نسبت 4 نفر در همان خانه نیاز خواهید داشت. مرحله 2 : دومین فاکتوری که باید در نظر گرفته شود، محاسبه میزان فشار مورد نیاز می باشد، بدین ترتیب سایز کردن صحیح پمپ می تواند فشار مورد نیاز را تعیین سازد. سه منشاء اصلی میزان فشار ( هد ) شامل موارد فوق می باشند: هد استاتیک: فاصله عمودی یا قائم است، که شما آب را از سطح مخزن افزایش می دهید. هد اصطکاک ( سایشی ): پایداری و مقاومت لوله و اتصالات مناسب در گردش آب می باشد. هد فشار: فشار مازاد برای برخی از فیلتر ها، کانال ها و یا سایر تجهیزات می باشد. اکثرا ما استفاده از لوله های انعطاف پذیر PVC را پیشنهاد می کنیم، که در این صورت دیگر نیازی به زانویی نیست و موجب نسبت جریان های بالاتری با کاهش افت بار در لوله ها می گردد. با این حال، ممکن است از هزینه بالاتری برخوردار باشد، اما نصب آسان تری خواهد داشت. استفاده از لوله بزرگتر از حد نیاز مشکلی به وجود نمی آورد، اما لوله کوتاه تر ممکن است موجب قطع جریان گردد. فشار نرمال آب خانگی معمولاأ بین 40-70psi می باشد. هم چنین، برای اطلاع از فشار مورد نیاز باید به موارد فوق نیز توجه نمود: ارتفاع بین پمپ و بالاترین میزان مصرف وجود یا عدم وجود شیر فلکه آب در زیر پمپ فاصله پمپاژ آب از پمپ تا مقصد سایز، نوع و طول لوله به کار گرفته شده از پمپ تا مقصد نهایی نوع منبع انرژی نوع منشاء آب به طور کلی، میزان هد، مکش و نسبت جریان به سیستم لوله کشی و ویژگی های پمپ بستگی دارند. سیستم لوله کشی و نوع پمپ، نسبت جریان و فشار را تعیین می کنند. پمپ به تنهایی نمی تواند این پارامترها را کنترل کند. بدین ترتیب، شما باید سیستم لوله کشی را با پمپ مورد نظر خود مطابقت دهید، تا نسبت جریان کافی را بدست آورید. مرحله 3 : محاسبه هزینه های کارکرد پمپ آببصورت مقابل است. تجزیه و تحلیل هزینه پمپاژ به هزینه اولیه، هزینه ثابت سالیانه و هزینه کارکرد بستگی دارد. تمامی این سه هزینه به یکدیگر وابسته هستند. نوع پمپ به کار رفته، سایز لوله ها، سایز پمپ ها و نوع آب مصرفی نه تنها بر هزینه های اولیه، بلکه بر هزینه های ثابت و کارکرد نیز تاثیر می گذارند. برای مثال سیستم های لوله کشی با لوله های طویل موجب هزینه های بیشتری می شوند، اما موجب می شوند تا پمپ هایی با توان کمتر به کار روند که موجب کاهش هزینه می شوند. برای استفاده از یک پمپ بهینه با راندمان بالا، تجزیه و تحلیل تمامی الزامات در سیستم پمپاژ باید صورت بگیرد. هم چنین به فاکتورهای فوق نیز باید توجه کرد: هد مکش مثبت شبکه (NPSH) انعطاف پذیری فرسایش و اصطکاک محافظت و نگهداری مقدار آب پمپاژ شده هد منبع قدرت فاکتورهای اقتصادی NPSH مقدار انرژی آب در لوله ورودی پمپ است. NPSH مورد نیاز، مشخصه ای از پمپ آب است و به طرح پمپ، سایز و شرایط کارکرد بستگی دارد. چگونگی نصب پمپ آب: در نصب پمپ ها همواره باید سعی نمود که پمپ را پائین تر از سطح منبع مکش قرار داده تا فشار مکش مثبت ایجاد گردد. در صورتیکه این امر در بعضی از شبکه های آبرسانی مقدور نباشد، تا آنجایی که وضع ایستگاه های پمپاژ اجازه می دهد باید سعی نمود پمپ نزدیک سطح مایع منبع مکش قرار گیرد. تا اختلالات کمتری در عملکرد پمپ ایجاد گردد. مسیر لوله کشی باید مستقیم باشد. از ایجاد خم ها و زانوها و لوازم لوله کشی غیر ضروری اجتناب نمود. بین زانویی و محل اتصال مکش باید لوله مستقیمی به طول حداقل 5 برابر قطر مکش فاصله ایجاد نمود. در غیر این صورت فشار مکش نامتعادلی ایجاد می شود و یک طرف چشمی پروانه و محفظه مکش پر تر ازطرف دیگر می شود و تلفات هیدرولیکی پمپ زیاد و راندمان پمپ کم خواهد شد. قطر لوله مکش باید یک نمره بیشتر از قطر مجرای رانش بوده و عمق مکش بین 4/5 تا 6 متر باشد. لوله مکش باید کاملا آب بندی شود و از حبس هوا در لوله مکش اجتناب کرد. در قسمت اعظم لوله ورودی پمپ، فشار هوا کمتر از فشار جو بوده و برای مطمئن شدن از آب بندی لوله ورودی بعد از کارگذاری، یک شعله به قسمت های اصلی نزدیک می کنند و در صورتی که درزی وجود داشته باشد، شعله به طرف لوله کشیده می شود. جهت نصب پمپ ها اصولا یک شاسی محکم برای موتور و پمپ در نظر گرفته و از ایجاد نامیزانی که موجب فرسوده شدن بوش های اتصال و یاتاقان ها و احتمالا شکسته شدن محور پمپ می گردد جلوگیری می شود . همواره باید سعی نمود محور پمپ ها با موتور محرک آن در کارخانه میزان شود که این میزان نباید در اتصال و نصب پمپ بهم بخورد. معمولا صفحه ای به ضخامت 2.5 تا 4 سانتی متر بین صفحه زبری پمپ و سطح بالائی فوندانسیون در نظر گرفته می شود که با ملات سیمان پوشیده شده است. تا ناصافی های بالائی فوندانسیون اصلاح شود و حرکت جانبی صفحه زبری پمپ کم شود. در مسیر رانش پمپ، یک شیر دروازه ای و یک سوپاپ کنترل قرار می دهند، و کار این سوپاپ حفظ پمپ در مقابل فشارهای اضافی وارد بر پمپ است. سوپاپ انتهای لوله مکش باید حداقل 1.5 متر از سطح مایع مکش پایین تر بوده و پمپ نیز باید به سطح منبع مکش نزدیک باشد. در آخر پمپ و موتور را باید روی فوندانسیون محکمی نگه داشت تا تنظیم آن خراب نشود،. در غیر این صورت بوش های اتصال محور پمپ و یاتاقان های موتور خراب و موجب شکستگی محور می گردد. آب بندی صحیح پمپ: جنس طناب آب بندی باید طوری انتخاب شود که حداقل اصطکاک بین شفت و طناب صورت گیرد ( این روند با انتخاب روانساز مناسب نیز امکان پذیر می باشد ). مقدار کمی از سیال بین شفت و طناب قرار گیرد که موجب روانکاری می شود. در این نوع آب بندی مقدار کمی نشتی الزامی است. ولی درجه حرارت محفظه آب بند باید ثابت باشد و بالاتر از حد مورد نظر نرود. میزان سایش طناب آب بند به شفت رابطه مستقیمی با سرعت چرخش و قطر شفت دارد. در یک سرعت چرخشی ثابت، هر چه قدر میزان قطر شفت بیشتر باشد، میزان سایش نیز بیشتر خواهد بود. در موقعی که سیال وارد شده در پمپ حاوی ذرات معلق جامد باشد. امکان نفوذ ذرات موجود در نشتی بین شفت و طناب آب بندی بسیار زیاد می شود که موجب از بین رفتن شفت و طناب می گردد. برای جلوگیری از این مشکل باید از یک سیستم آب بندی اضافی در محفظه انتهای گلند استفاده شود. بدین ترتیب که ابتدا باید یک یا چند طناب آب بندی در محفظه گلند قرار داده، سپس یک رینگ تو خالی در پشت آنها قرار می گیرد و حلقه های بعدی طناب بعد از این رینگ قرار می گیرند. در محل قرار گرفتن رینگ، سوراخی در محفظه گلند در نظر می گیرند که سیال تمیز را بین حلقه های طناب می راند. فشار این سیال یک تا دو مرتبه بیشتر از فشار دهش پمپ است. در این حالت، هم نشتی به سمت داخل محفظه پمپ و هم از انتهای گلند به طرف بیرون جریان دارد و باعث جلوگیری از رانش ذرات معلق بین طناب آب بندی و شفت می شود. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده