ساخت یک دودکش عظیم برای جذب مه‌دود در چین

[Mohammad Aref 120,438]

دولت چین ۲ میلیون دلار در نمونه‌ی اولیه‌ی سیستم پالایشی با هدف کاهش اثرات مه‌دود در مناطق شهری، سرمایه‌گذاری کرده است.

 

چین برای مدتی طولانی از بدترین نمونه های مه‌دود در دنیا آسیب دیده است و حالا، دولت این کشور می‌خواهد برای رفع این مشکل کاری کند. مقامات چین در کنار دیگر تلاش‌هایی که به‌منظور پاک‌سازی محیط زیست در جریان است، مبلغ ۲ میلیون دلار به نمونه‌ی اولیه سیستم پالایشی تخصیص داده‌اند که می‌تواند به رفع این مشکل کمک کند.

 

دودکش ۱۸.۲ متری در شهر شی‌آن ساخته شده است و با بهره بردن از نور خورشید، ذرات سمی را پالایش و هوای پاک را از خود خارج می‌کند.

 

این دودکش در بالای یک ساختمان باز قرار گرفته است. پنجره‌های شیشه‌ای پشت‌بام با تابش خورشید حرارت می‌بینند و گرم می‌شوند و این سبب گرم شدن هوا و بالا رفتنش به‌سمت قاعده‌ی برج می‌شود. هوا پیش از خروج از دودکش، توسط چندین فیلتر صنعتی از قاعده‌ی برج به سمت دهانه آن حمل می‌شود.

 

سائو جانجی، مدیر پروژه، نخستین آزمایش‌های سازه را در ماه ژانویه سال ۲۰۱۸ انجام داده است. آلودگی هوا در فصل زمستان و در این ماه به اوج خود می‌رسد. در این آزمایش، ابزاری که توانایی اندازه‌گیری حضور ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون را داشت، در بالای برج و ۱۰ ایستگاه دیگر در سراسر منطقه‌ای به وسعت ۱۰ کیلومتر مربع قرار داده شد.

 

تایج آزمایش هنوز منتشر نشده و به‌دقت مورد بازبینی قرار نگرفته است؛ اما گزارش‌های اولیه مشخص کرده‌اند که دودکش بین ۵ تا ۸ میلیون متر مکعب هوای پالایش‌شده را به‌صورت روزانه از خود خارج می‌کند. دستگاه‌های کنترل نزدیک به محل، ذرات معلق را ۱۹ درصد کمتر از دیگر بخش‌های شهر ثبت کرده‌اند.

 

هنوز درباره‌ی مسائل مالی این پروژه شک و تردید وجود دارد. سائو به این نکته اشاره می‌کند که برای هدف قرار دادن مه‌دود در مراکز شهری به آرایش حدود ۶ برج نیاز است؛ ولی گران تمام شدن ساخت و نصب‌ سازه‌ها، مانعی بر سر راه این پروژه محسوب می‌شود. براساس گزارشی از Nature، سائو همچنین ادعا می‌کند هزینه‌های جاری برای برنامه آزمایشی ممکن است به ۳۰ هزار دلار در سال برسد. نیل دوناهو، استاد مهندسی شیمی، سیاست‌گذاری عمومی، شیمی و مهندسی در دانشگاه کارنگی ملون، به Nature گفت:

 

در ارتباط با ظرفیت‌های این پروژه برای پالایش پیش‌سازهای ذرات معلق، مانند گاز دی‌اکسید گوگرد، پرسش‌های بسیاری باقی است که باید پاسخ داده شوند.

 

پرسشی که بیشتر جلب توجه می‌کند این است که آیا تأثیر زیست‌محیطی تولید این سازه‌ها، مزیت‌های این طرح را بیشتر توجیه خواهد کرد؟ اگر پاسخ به این پرسش منفی باشد، ممکن است صرف کردن توان و منابع برای پروژه‌ها یا ایده‌هایی دیگر، بهتر باشد.

 

منبع: زومیت