Mohammad Aref 120450 اشتراک گذاری ارسال شده در 28 بهمن، ۱۳۹۶ در این سال شهرها در برابر تغییرات آب‌وهوا ایستادگی نموده و از تغییرات در مورد حمل‌ونقل، مسکن و … حمایت کردند. به لطف دولت ترامپ و اقداماتش، اکنون شهرها در معرض درخواست‌های بیشتری هستند؛ اینکه بیشتر فعالیت کنند، فراتر از وضع موجود باشند و نسبت به قبل به مردم بیشتری کمک کنند. شهرها اکنون رهبری توجه به مسائل مربوط به عدالت محیطی، دسترسی اقتصادی و برابری نژادی را برعهده‌گرفته‌اند. یکی از دلایلی که سال ۲۰۱۷ را بسیار هیجان‌انگیز کرده است و می‌تواند سال ۲۰۱۸ را حتی بهتر رقم بزند راه‌های مختلفی است که رهبران شهری این مسئولیت‌های جدید را برعهده‌گرفته‌اند و در این فرایند از ایده‌ها و نوآوریهای جدید استقبال می‌کنند. درخواست ما این است که شهرهایمان ما را شهروندان بهتری کنند. مشکلاتی جدی در بسیاری از جهات مراکز شهری ما را برگرفته، از مشکلات حمل‌ونقل و عدم دسترسی گرفته تا رشد نابرابری، فقدان هم‌افزایی و مشکلات مربوط به مسکن ارزان‌قیمت. بااین‌وجود شهرها در حال کار بر روی این موضوعات هستند و همین تلاشها است که ما را پس‌ازاین همه سال‌های پرآشوب، نسبت به آینده خوشبین نگاه داشته است. رهبری شهرها در مقابله با تغییرات آب‌وهوایی برای کارشناسان محیطی، سال ۲۰۱۷، سال رویدادهای به‌شدت ویژه درزمینه‌ی آب‌وهوا بوده است، از طوفان‌های ویرانگر گرفته تا آتش‌سوزی‌های مهیب در کالیفرنیا. باوجوداینکه دولت جدید یا به روش دیگری عمل کرده و یا اینکه در برابر هر اقدام فوری جهت مقابله با تغییرات آب‌وهوایی، سرسختانه ایستادگی کرده است- نظیر خروج از موافقت‌نامه پاریس یا مخالفت با برنامه برق پاک- شهرها رویکردی خلاف جهت دولت را برگزیده‌اند. درست بعد از خروج ترامپ از توافقنامه پاریس، صدها شهرداری متعهد شدند تا به اهداف این توافقنامه پایبند بمانند. بدین ترتیب شهرها در آمریکا به خط مقدم مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی در دنیا تبدیل شدند. تعداد روزافزونی از شهرها متعهد شدند تا ۱۰۰% از انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده کنند و خیلی از شهرها نظیر لس‌آنجلس استفاده از اتوبوس‌های برقی و حمل‌ونقل بدون کربن را در دستور کار خود قراردادند. با توجه به کمپین‌های محلی و مشارکت‌های میان شهری از طریق گروه‌هایی نظیر C40، باید اذعان داشت که کارشناسان محیط‌زیست و شهرسازان تاکنون چنین ارتباطی نداشتند. حذف یا تغییر زمینه‌ی آثار یادبود ایالات موتلفه‌ی آمریکا هفته پیش، شهر ممفیس در ایالت تنسی آخرین شهری بود که به جنبش گسترده‌ی «مجسمه‌های یادبود دوران دولت موتلفه را پایین بکشید» پیوست. از زمان حادثه‌ی تیراندازی در کلیسایی در چارلستون در سال ۲۰۱۵ و همچنین راهپیمایی نژادپرستان سفیدپوست در ویرجینیا، رهبران ملی در تمام کشور خصوصاً در مناطق جنوبی اقدام به حذف یا بازتعریف صدها بنای یادبود یا مجسمه‌ای کردند که به گفته یکی از محققان «نمادهایی برای برتری سفیدپوستان» بودند. مباحث زیادی در این زمینه صورت گرفت که موجب تفکر مجدد بسیاری از افراد در مورد معنای این بناهای یادبود و جنبه‌های مهم تاریخ جمعی کشور آمریکا شد. انبوهی از مردم در نیو اورلئان، می ۲۰۱۷، مشغول تماشای کارگران شهرداری هستند که با کمک جرثقیل برای برداشتن یکی از بناهای یادبود دولت موتلفه آمریکا تلاش می‌کنند. یکی از زیباترین سخنان در مورد جنبش حذف مجسمه‌ها، توسط شهردار نیواورلئان، میچ لندرو، بیان شد: «ما تاریخ را پاک نمی‌کنیم؛ بلکه با تصحیح تصویر اشتباهی که این مجسمه‌ها ارائه می‌دهند، خود بخشی از تاریخ شهر می‌شویم و آینده‌ای بهتر و کامل‌تر برای فرزندان و نسل بعد خود می‌سازیم. برخلاف زمانی که این مجسمه‌ها به‌عنوان نماد برتری سفیدپوستان نصب شدند، حالا این شانس را داریم که نه‌تنها نمادهایی جدید بسازیم بلکه این کار را باهم و به‌عنوان مردمی واحد انجام میدهیم.» تغییر دیدگاه ریچارد فلوریدا و توجه به مشکل نابرابری شهری مخالفت با ایده‌ای که برای بسیاری از افراد نقطه کانونی شهرت و اعتبار شما به‌عنوان یک نویسنده و تحلیلگر است، با واکنش‌های زیادی روبرو خواهد شد. ریچارد فلوریدا در کتاب جدیدش با عنوان «بحران شهری جدید[۱]» پذیرفت که در زمان دفاع و پشتیبانی او از طبقه خلاق و این ایده که شرکت‌های فنّاورانه و طراحی موجب تقویت کردن شهرها می‌شوند، پیش‌بینی نمی‌کرده که چگونه این اقتصاد به‌شدت در حال تغییر، موجب ایجاد نابرابری شهری خواهد شد. عبارتی کلیدی از این کتاب «برنده، تمام شهرسازی را از آن خود می‌کند» دقیقاً رقابتی به روش Hunger Game[2] بر سر دفتر مرکزی آمازون را توصیف می‌کند و با مثال‌های متعددی شرایط برای شهرها، در اقتصاد به‌سرعت در حال حرکت این روزها را نشان می‌دهد. این فقط یک موضوع کوچک نیست، بلکه فراخوانی بزرگ برای رهبران محلی است که به دنبال مبارزه با رشد شکاف میان فقیر و غنی هستند. شاخص بحران شهری جدید هشتگ «اتفاقات باشکوهی که در وسایل حمل‌ونقل عمومی روی داد» در توییتر بله، در آشفته‌بازار اخبار در سال ۲۰۱۷، کورسوی امیدی از گرمای انسانیت و محبت در توییتر دیده شد. یکی از اثرگذارترین این اقدامات توسط شهرساز کانادایی برنت تادریان[۳] صورت پذیرفت. در زمانه‌ای که ایده‌هایی نظیر تونل زیرزمینی الون ماسک، حمل‌ونقل عمومی را بی‌اعتبار می‌کند و از پتانسیل «غریبه‌های تصادفی[۴]» و احتمالاً خشونت‌های تصادفی (که میزان این خشونت‌ها نسبت به آمار رو به رشد تلفات جاده‌ای در آمریکا ناچیز است) با نارضایتی یاد می‌شود، آقای تادریان از توییتر خواست تا بحث‌هایی که در مورد لحظات شگفت‌انگیز و جالبی که در وسایل حمل‌ونقل عمومی اتفاق افتاده است را مشخص کند. نتیجه، هشتگ «اتفاقات باشکوهی که در وسایل حمل‌ونقل عمومی روی داد» ( #GreatThingsThatHappenedOnTransit ) بود که در توییتر بسیار محبوب شد و نمونه‌های زیادی از داستان‌ها و تجربیات مردم در زمان استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی، نظیر شگفت‌زدگی‌های کودکانه، روابط جوانان و حتی برخوردهای تصادفی به اشتراک گذاشته شد. تجربیاتی که در زمان استفاده از اتومبیل شخصی و هنگامی‌که در ترافیک بزرگراه گیر افتاده‌اید هرگز به وقوع نمی‌پیوندد. این کار یک یادآوری ضروری بود که حمل‌ونقل عمومی در بهترین حالت می‌تواند تبدیل به محبوب‌ترین فضای عمومی شود. خط طلایی قطار سبک شهری در لس‌آنجلس شکل یافتن حمل‌ونقل عمومی جدید و آغاز خدمات‌رسانی آن با به راه افتادن موجی از خرید اوراق قرضه شهرداری و سرمایه‌گذاری‌های محلی، شهرها در سراسر آمریکا سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجهی در بخش حمل‌ونقل انجام دادند. از اضافه کردن گزینه‌های جدید، شامل قطار سبک شهری دیترویت با عنوان QLine، گرفته تا توسعه‌ی سیستم حمل‌ونقل در سیاتل، دنور و لس‌آنجلس. شهرها متوجه این موضوع شدند که حمل‌ونقل عمومی خصوصاً قطار سبک شهری فواید اقتصادی زیادی برای آن‌ها در بردارد. علاوه بر این آزمایش‌های جدید، از سیستم حمل‌ونقل اتوبوس سریع تمام الکتریکی در آلبوکرکی، نیومکزیکو تا یک شاتل مستقل در لاس‌وگاس نشان می‌دهد که شهرها از فنّاوری‌های جدید استقبال خوبی به عمل‌آورده‌اند. همان‌طور که وضع نامناسب متروی نیویورک نشان می‌دهد، ما باید هم بر نگهداری و هم بر توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی تمرکز کنیم، چیزی که در بودجه‌ی رئیس‌جمهور ترامپ به آن توجه نشده است. بسیاری از شهرها در این مورد بر روی پای خود ایستاده‌اند و تشخیص داده‌اند که سرمایه‌گذاری مداوم بر روی حمل‌ونقل سنگین، خصوصاً سیستم‌ها و راه‌حل‌هایی که مشکلات اصلی دسترسی را موردتوجه قرار می‌دهند، می‌تواند تغییرات واقعی ایجاد کند. موضع‌گیری سیاسی شهرها درحالی‌که بحث‌ها در مورد شهرهای پناهگاه (sanctuary cities) و مهاجرت، به تیتر اول خبرها تبدیل‌شده است، شهرها در مورد مسائل مهم سیاست‌های عمومی نیز موضع‌گیری کرده‌اند. شهرها علاوه بر پیشبرد راه‌حل‌هایی برای بحران آب‌وهوا، باهم متحد شدند تا علیه نفرت و افراط‌گرایی موضع بگیرند، اقداماتی برای کاهش بحران مسکن مقرون‌به‌صرفه انجام دهند و حتی برنامه‌هایی برای پرداخت بازنشستگی و دسترسی رایگان به کالج‌های محلی برای تمام فارغ‌التحصیلان دبیرستان پیشنهاد دادند. با توجه به دولت فدرال و مجالس ایالتی که اغلب در هنگام مبارزات پارتیزانی قفل می‌شوند، بسیاری از حکومت‌های شهری این شانس را پیداکرده‌اند که به‌عنوان آزمایشگاه‌هایی برای دموکراسی عمل کنند و از این نقش جدید با آغوش باز استقبال نموده‌اند. «روز بدون مهاجرت» شهر آستین، تگزاس. اعتراضی به سیاست‌های مهاجرتی ترامپ ادامه‌ی موج پارک‌های قرن ۲۱ آیا ما در میانه‌ی رنسانسی از منظر شهری و طراحی پارک هستیم؟ در پی احداث پارک High line و ساخت نمونه‌های مشابه متعددی از آن، شهرها بر روی پارک‌های قرن بیست و یکمی سرمایه‌گذاری کردند. امسال طراحی‌هایی نظیر پارک رهایی در هوستون (طرحی از فیل فریلون[۵]) جزء طرح‌های بسیار موفق دوران اخیر در کنار گذرگاه کنار آب رودخانه شیکاگو، بوده است. کناره‌های رود و آبراهه‌های آلوده در حال احیا هستند و ابتکاراتی به خرج می‌دهند تا نوجوانان که عمده‌ترین کاربران پارکها و زمین‌های بازی هستند به این فضاها کشیده شوند. پارک تاریخی رهایی در هوستون یکی از چالش‌های پیش رو متعادل‌سازی تمایلات برای اضافه کردن فضاهای سبز بیشتر و تجهیزات عمومی بدون افزایش نابرابری است: اثر High line که موجب رشد حباب گونه‌ی قیمت املاک در نواحی اطراف آن شد و همچنین بحث‌ها پیرامون اثر پروژه‌ی Beltline در آتلانتا بر خانه‌های ارزان‌قیمت و مقرون‌به‌صرفه، همگی ما را متوجه این موضوع می‌کنند که برای شهرها باید فضاهایی طراحی کرد که تمام اقشار مردم را در نظر داشته باشد، نه فقط یک گروه خاص. پروژه‌ی «نوآوریهای بازسازی» در شهر فیلادلفیا که ۵۰۰ میلیون دلار را برای بازسازی و بازآفرینی پارکها و مراکز محلی تجمع مردم در شهر در نظر گرفته بود، برابری را به‌عنوان اصلیترین موضوع خود قرار داده بود. این پروژه نشان داد که برای آینده به‌خوبی می‌توان برنامه‌ریزی کرد. روند آرام ولی پیوسته‌ی قبضه‌ی جاده‌ها توسط وسایل نقلیه الکتریکی همان‌طور که شهرداران به سمت پاک و سبز نمودن شهرهایشان حرکت می‌کنند، وسایل نقلیه‌ی الکتریکی و آمارهای فروش رو به رشدشان موردتوجه بیشتری قرار می‌گیرند. با توجه به گسترش استفاده از این وسایل در جاهایی نظیر کالیفرنیا، حرکت جمعی به سمت استفاده از خودروهای الکتریکی، همین‌طور اتوبوس‌های الکتریکی دیگر چشم‌اندازی مبهم نیست، بلکه راه‌حلی جهانی و واقعی برای حذف کربن و افزایش کیفیت هوای شهری است. تا زمانی که وسایل نقلیه‌ی الکتریکی به درصد قابل‌توجهی از ناوگان و ترافیک شهری تبدیل شود راه درازی در پیش است چراکه زیرساخت‌های شارژ این‌گونه وسایل باید افزایش پیدا کنند و سازندگان وسایل نقلیه‌ی برقی قیمت تمام‌شده‌ی این کالا را کاهش داده و عمر باتری‌های آن را افزایش دهند؛ اما خوشبختانه نقشه‌ی راه در این زمینه در حال شکل گرفتن است. اهمیت بیشتر به تاب‌آوری شهری سال ۲۰۱۷ برای بسیاری از شهرها دربردارنده‌ی درس‌هایی در مورد قدرت طبیعت و وضعیت طراحی شهری ما که کارایی مناسبی در کنار (به‌جای در برابر) مادر طبیعت ندارد، بود. طوفان‌های دریایی و حوادث شدید آب‌وهوایی باعث شد تا تاب‌آوری به یکی از مهم‌ترین موضوعات مباحث برنامه‌ریزی شهری تبدیل شود. با ارزیابی مجدد پس از حوادث طبیعی توسط رهبران محلی و پوشش خبری بیشتر این موضوعات و ارتباط آن با برنامه‌ریزی شهری توسط رسانه‌ها، اکنون بیشتر شهرها دست‌به‌کار شده‌اند و تابآورسازی شهرها را به‌عنوان بخش اصلی برنامه‌های خود در نظر گرفته‌اند. پارک Buffali Bayou در هوستون، پارک تاب‌آوری که به تخلیه‌ی مرکز شهر بعد از طوفان مهیب امسال کمک کرد. پی‌نوشت [۱] New Urban crisis [۲] نام رمانی پرفروش در سال‌های اخیر. در آن جهانی آخرالزمانی توصیف می‌شود که جنگ‌جویانی برای زنده ماندن در مسابقه‌ای که توسط اشراف آن جامعه برگزار می‌شود شرکت می‌کنند.م [۳] Brent Toderian. [۴] الون ماسک در مصاحبه‌ای درباره‌ی حمل‌ونقل عمومی گفته بود در وسایل حمل‌ونقل عمومی همیشه با یک مشت غریبه‌ی تصادفی روبرو هستید که ممکن است بین آن‌ها قاتل سریالی باشد.م [۵] Phil Freelon نویسنده: پتریک سیسن مترجم: الهه اصدقی | کارشناس ارشد برنامه‌ریزی شهری منبع: رویدادهای معماری لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده