تاریخچه پرینتر سه بعدی

[پرینتر سه بعدی 10]

تاریخچه پرینتر سه بعدی نخستین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ از فناوری تولید افزایشی در ساخت نمونه‌سازی سریع استفاده شد. نمونه‌های اولیه به سازندگان اجازه می‌دهند پیش از تولید عمده و عرضه محصول خود با دقت بیشتری طراحی آن را بررسی و حتی کارایی آن را آزمایش کنند… به لطف این فناوری، ساخت نمونه های اولیه که تا پیش از آن گاهی تا چند ماه هم به طول می­کشید به چند روز یا چند ساعت کاهش یافت. طراحان در چاپ سه بعدی با استفاده از نرم‌افزارهای CAD، اصول اولیه را به کامپیوتر تفهیم کرده و سپس دستگاه با دریافت دستورات، آن را اجرا می کند. این فرآیند که بر پایه‌ی ایجاد اشیاء با پرینت و بر پایه طرح لایه به لایه به وجود آمد به عنوان پرینت سه‌ بعدی شناخته می‌شود. برای نخستین بار توسعه رسمی فناوری پرینتر سه بعدی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و شرکتی به نام 3D System آغاز شد. در دهه ۱۹۹۰, MIT طرحی را با استفاده از نام تجاری پرینت سه‌ بعدی توسعه داد که بعدها به طور اختصار به3DP نیز شناخته شد. در سال ۲۰۱۱ موسسه MIT به شش شرکت پیشگام در این زمینه مجوز استفاده از فرآیند 3DP را در محصولاتشان صادر کرد. این شرکت که در شهر راک هیل واقع شده از ابتدای حضورش در سال ۱۹۸۶ تا به امروز به عنوان یکی از پیشگامان توسعه و استفاده از این فناوری نوپا به شمار می‌رود. این شرکت همچنین محصولاتی با تکن.لوژی­های SLA و SLS با نام تجاری خود به ثبت رسانده است. هرچند که دانشگاه MIT و شرکت 3D Systems همچنان به عنوان پیشگامان این زمینه باقی مانده اند اما شرکت های دیگری نیز مانند Objet Geometries و Stratasys و ZCorp در این زمینه به پیشرفت های چشمگیری دست یافته اند. با بهبود هرچه سریعتر این فناوری از افزایش جزییات قابل پرینت توسط دستگاه تا افزایش سرعت پاک‌سازی قطعات پرینت شده و خروجی نهایی، امروز برخی از شرکت­ها در کشورهای پیشرفته از فناوری پرینت سه بعدی برای تولید محصولات نهایی خود استفاده می کنند. با سریعتر شدن فرآیندها، کاهش هزینه مواد و تجهیزات و افزایش گستره مواد قابل بکارگیری مانند فلزات و سرامیک، پرینترهای سه‌ بعدی از اندازه یک ماشین سواری در حال تقلیل به یک ماکروویو کوچک هستند. با این حال پرینتر سه‌ بعدی و کلیه سیستم‌هایی که بر پاییه فناوری AM کار می کنند هنوز بازیگری نوپا در عرصه تولید محسوب می شود. به همین خاطر هنوز هم گاهی با فناوری­های مشابه مانند سی‌ان‌سی (CNC) اشتباه گرفته شده یا مقایسه می شود. در صورتی که سی‌ان‌ سی فرایند حذف لایه به لایه از شی مورد نظر برای رسیدن به محصول نهایی است درست مانند کنده کاری بر روی سنگ.