کاسواری Cassowary

[Farzaaneh 3,057]

کاسوآری (Cassowary) (به آن پرنده مهاجم و شترمرغ کلاه‌خوددار هم گفته‌اند)

 

پرندگانی بی پرواز هستند که بومی جنگل‌های گرمسیری گینه نو و جزایر مجاور و شمال شرق استرالیا هستند. امروز سه گونه زنده از آن‌ها با نام‌های کاسواری شمالی ، کاسواری جنوبی و کاسواری کوچک باقی‌مانده است.

رایج‌ترین گونه کاسوآری، کاسواری جنوبی است که سومین پرنده بلندقامت جهان و دومین پرنده سنگین زنده (پس از شترمرغ و شترمرغ استرالیایی ) به‌شمار می‌آید. غذای اصلی کاسوآری‌ها میوه است اما به طور کلی همه چیز خوارند.

کاسوآری‌ها بسیار مردم‌گریز هستند اما اگر مزاحمتی حس کنند قادرند سگ یا انسان را به طور خطرناک یا کشنده‌ای زخمی کنند.

[h=1]کاسواری شمالی

[/h]کاسواری شمالی یا کاسواری گردن‌طلایی سومین پرنده ی بزرگ دنیا پس از شترمرغ و کاسواری جنوبی است. نرها ۳۰ تا ۳۷ کیلو و ماده‌ها به طور میانگین ۵۸ کیلو وزن دارند. ارتفاع آنها ۱۵۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر و طولشان ۱۴۹ سانتیمتر است.

 

این پرنده پرهای مشکی سخت و سیخ و صورتی آبی‌رنگ دارد. گردن آن به رنگ قرمزروشن یا زرد است و تاجی استخوانی بر سر دارد. پاهایش بزرگ و نیرومند است و پنجه‌ای خنجرمانند دارد. کاسواری در باتلاق‌های ساحلی و جنگل‌های بارانی کم‌ارتفاع شمال گینه نو و سه جزیره اطراف آن زندگی می‌کند و غذای آن از حیوانات کوچک و میوه‌ها تشکیل می‌شود.

 

 

تنها ۲۵۰۰ تا ۱۰ هزار عدد از این پرنده باقی‌مانده و جمعیت آن رو به کاهش است و به همین جهت در رده حفاظتی آسیب‌پذیر قرار گرفته‌است. شکار مهمترین خطری است که این حیوان را در خطر انقراض قرار داده‌است. مردم علاه بر شکار خود آنها تخم‌های آنها را هم بر می‌دارند و جوجه‌های آنها را هم می‌گیرند تا پس از بزرگ شدن آنها را بخورند. زوال زیستگاه دیگر خطریست که کسواری‌ها را تهدید می کند. ضمن اینکه از بین رفتن جنگل‌ها موجب می‌شود تا شکار آنها آسان‌تر شود.

 

پرنده ی ماده در آشیانه‌ای که پرنده نر آماده کرده سه تا پنج تخم می‌گذارد اما خوابیدن روی تخم‌ها و مراقبت از جوجه‌ها تا نه ماه بر عهده جنس نر است.

 

 

 

 

[h=1]کاسوآری جنوبی

[/h]

کاسواری جنوبیدومین پرنده بزرگ حال حاضر دنیا پس از شترمرغ است.

کاسواری جنوبی پرهای سیاه زبر و خشن، صورت و گردن آبی و سس سر سرخ‌رنگ دارد. یک تاج مثلثی استخوانی بزرگ و شاخ‌مانند بر سرش روییده که ۱۳ تا ۱۷ سانتیمتر ارتفاع دارد. منقار آن بین ۱۰ تا ۱۹ سانتیمتر طول دارد. پاهای سه‌انگشتی نیرومند آن‌ها به پنجه‌هایی خنجرمانند مسلح شده‌اند. نر و ماده شبیه هم هستند. ماده‌ها کمی بزرگترند و تاج و منقارشان هم بزرگتر و پوست زیر پر آنها روشنتر است.

طول این پرنده ۱۲۷ تا ۱۷۰ سانتیمتر، قد آن ۱.۵ تا ۱.۸ متر است. ماده‌ها میانگین وزن ۵۸.۵ و نرها ۲۹ تا ۳۴ کیلو دارند. حداکثر وزن ۸۵ کیلو و بلندترین قد ۱۹۰ سانتیمتر است. این پرنده اکنون (با انقراض شترمرغ غربی و موای نیوزیلندی) بزرگترین پرنده آسیا و بزرگترین پرنده استرالیا است (امو کمی بلندتر است اما وزن و طول کمتری دارد).

 

 

جمعیت این پرنده رو به کاهش است و در ردهٔ آسیب‌پذیر در فهرست سرخ آی‌یوسی‌ان قرار گرفته‌است. تخریب و زوال زیستگاه، شکار بی‌رویه در برخی نقاط و کوچک شدن محدودهٔ زیستی مهمترین خطراتی است که بقای این جانور را تهدید می‌کند. در استرالیا جمعیت این جانور ۱۵۰۰ تا ۲۵۰۰ برآورد شده و راهسازی، خوردن تخم‌ها توسط جانوران رمیده و غیربومی (همچون سگ، گراز و روباه) و شکار توسط انسان‌ها مهمترین تهدیدها برای آن هستند.