Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 29 خرداد، ۱۳۸۹ ردپای خشونت در میان خانواده ها و زنان افغان حتی در آلمان خود را نشان می دهد. با وجود حمایـت های قانونی از زنان در آلمان گروهی از زنان افغان که مورد خشونت قرار می گیرند به مراکزی که می توانند کمکشان کنند مراجعه نمی کنند. در بیشتر موارد علت عدم مراجعه به این مراکز ترس است . زهرا از زنانی است که به گفته خودش، سالهای زیادی مورد خشونت جسمی و روحی از سوی همسرش قرار گرفته است. او می گوید که در افغانستان امکان دفاع از خود را پیدا نکرده است و در آلمان هم ۵ سال رفتار خشن شوهرش را تحمل می کند. زهرا می گوید وقتی به دلیل جراحات وارده در بیمارستان بستری شد، سرانجام جرئت یافت تا از شوهرش شکایت کند. در ابتدا شوهر زهرا تنها چند روز توسط پلیس دور از خانه نگهداشته می شود و دوباره به خانه باز می گردد. لینک به دیدگاه
Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 29 خرداد، ۱۳۸۹ زهرا این بار از ترس به خانه زنان پناه می برد. برای نگهداری از فرزندانش وکیل می گیرد و با سه فرزندش دو سال است که در خانه زنان زندگی می کند. او شرایط دشوار زندگی در خانه زنان را تاب می آورد اما در آنجا احساس امنیت می کند. زندگی با ترس در افغانستان چنان در روح و روان زنان تاثیر گذاشته که زمان درازی برای برطرف کردن آن لازم دارند. یک زن افغان که به دفتر مشاوره خانواده در آلمان مراجعه کرده می گوید: “در افغانستان ما از همه کتک می خوردیم . پدرانمان ما را می زدند. برادرها و شوهرمان هم همینطور. در بیرون هم که جرئت نفس کشیدن نداشتیم . من فکر می کردم وقتی از آنجا بیرون بیایم وضع فرق می کند، اما اینطور نشد.”. لینک به دیدگاه
Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 29 خرداد، ۱۳۸۹ او می افزاید: “شوهرم فکر می کند در اینجا هم می تواند به من زور بگوید. من در افغانستان نتوانستم خواندن و نوشتن یاد بگیرم در اینجا به کلاس سواد آموزی برای زنان می روم، با وجود این، وقتی از درس بر می گردم همیشه دعوا است. شوهرم هنوز هم فکر می کند که زنان نباید خواندن و نوشتن یاد بگیرند.” با وجود تلاشها ی فراوان مشاور، همسر این زن، حاضر به گفتگو برای حل مشکل نیست . لینک به دیدگاه
Doctor_Shovan مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در 29 خرداد، ۱۳۸۹ فرخنده سعیدی مشاور یک دفتر میان فرهنگی در شهر کلن آلمان از تجربه کاریش با زنان افغان می گوید:” این زنان خشونت را بارها تجربه کرده اند. آنها برای برطرف کردن فشارهایی که به آنها وارد آمده، نیاز به روان درمانی دارند.” خانم سعیدی معتقد است که در گروهی از زنان افغان که شاهد خشونتهای مکرر بوده اند ترس نهادینه شده و با ادامه این خشونت، دچار مشکلات جدی روانی می شوند. وابستگی اقامتی زنان به همسرانشان، دلیلی برای فشار بیشتر از سوی همسران آنها است در عین حال خود این موضوع دلیلی است تا آنها به مقامات دولتی مراجعه نکنند. فشارهای عصبی در خانواده های افغان که به دلیل ترس از بازگردانده شدن به افغانستان است، به تشنج و ناآرامی ها می افزاید و در این میان، زنان افغان که مورد خشونت قرار گرفته اند بیش از سابق مورد تهاجم قرار می گیرند. دفتر پیگیری اخباراجتماعی لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده