Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۵ چه می شد اگر اطاقک تلفن عمومی محله ی شما می توانست ایستگاهی برای شارژ خودروهای الکتریکی باشد؟ یا اینکه داربست های ساختمانی تبدیل به محلی مفرح برای نشستن و صرف ناهار بشوند؟ و یا اینکه بیلبوردهای کنار جاده به یک باغچه ی درختان بامبوی پر طراوت و در عین حال تصفیه کننده ی هوا تبدیل شوند؟ تمامی این نمونه ها بخشی از نمایشگاهی هستند که توسط انجمن معماران بوستون با نام “برنامه ریزی مجدد شهری: فرصت هایی برای زیر ساخت های شهری” ترتیب داده شده است. این نمایشگاه دیدی فراگیر از شیوه های استفاده و طراحی مجدد و تغییر کاربری زیر ساخت های شهری در بخش های مختلف دنیا و نحوه خدمات رسانی آن ها به شهروندان را در قرن بیست و یکم ارایه می دهد. مسئولیت اجرایی این نمایشگاه با اسکات برنهم بوده است که از مدیران حوزه طراحی شهری است. در این نمایشگاه بیش از چهل نمونه از استفاده مجدد و تغییر کاربری های خلاقانه زیر ساخت های شهری از اشیای فیزیکی گرفته تا سطوح کاربردی و سامانه های شهری به نمایش گذاشته شده است. شهر هایی که در این نمایشگاه از آن ها صحبت شده است شامل : لندن، آمستردام، کپنهاگ، هنگ کنگ و بوستون بوده اند. به گفته برنهم این نمایشگاه در جستجوی الگوی جدیدی از خلاقیت و ابتکار شهری است که در آن بخش سخت افزاری شهری همانند بستری از فرصت ها است. زیر ساخت ها نتیجه نهایی یک فرآیند خلاقاته در گذشته نبوده بلکه آغازی برای فرآیندی جدید هستند: به گفته او :”شهر توانایی های زیادی دارد که هنوز از همه ی آنها بهره برداری نشده است. ساختمان ها، سطوح مختلف، اشیا و سیستم هایی که عملکرد روزانه ی شهر تحت تاثیر آن ها است، پتانسیل ها و امکانات بیشتری دارند. همگی آن ها می توانند کاربری متفاوتی پیدا کنند و یا حتی نقشی کاملاً متفاوت و جدید در مکانیزم شهر داشته باشند. این نمایشگاه به بررسی شیوه های مخالفی می پردازد که برای تصور دوباره، تغییر کاربری و گسترش عملکرد های یک شهرمورد استفاده قرار می گیرند. یکی از پروژه ها ، پروژه ای به نام “سافت واکس” است که در نیویورک اجرا شده و در این وبلاگ در ژانویه گذشته به آن پرداخته شده است. سایر پروژه هایی که به آن ها پرداخته شده نشان می دهند که مردم در اقصی نقاط جهان چگونه راه های بهتر و کارآمد تری برای استفاده از اطاقک های تلفن عمومی ، علائم و بیلبوردها، داربست ها ، پله کان های بتنی ،ایستگاه های اتوبوس و حتی پارکومترها پیدا کرده اند. سافت واکس طراحی این پروژه توسط بلاند هوک و هوارد چمبرز صورت گرفته است. سافت واکس در واقع بسته ای شامل یک صندلی، یک میز، چراغ و گلدانی است که زمانی که به داربست ساختمان متصل شوند می توانند فضا را به گونه ای تغییر دهند که بتوان از آن جا برای مکانی عمومی برای استراحت یا تفریح به صورت عمومی استفاده کرد. بودجه این پروژه برای بار اول توسط بنیاد “کیک استارتر” (تامین بودجه پروژه ها به صورت گروهی) تامین شده است. سیتی متر سیتی متر طرحی است که توسط “مایو نیسن” و “اسکات برنهم” و با همکاری شهر بوستون ایجاد شده است. در این طرح هدف اصلی یافتن راهکار های جانبی برای تغییر کاربری پارکومتر ها برای ارایه خدمات بهتر به شهروندان شهر است. نمونه آزمایشی این طرح که در نمایشگاه به نمایش گذاشته شده بود قادر به چاپ کردن اطلاعاتی در مورد آخرین اخبار، تعمیرات و مشکلات زیر ساخت های محلی است. بیلبورد آبی یوتک این طرح توسط دانشگاه مهندسی و فن آوری لیما (یوتک) در پرو ارائه شده است. در این طرح رطوبت موجود در هوای منطقه که در حدود ٩٨ درصد است به آب شرب تبدیل می شود. این هوای مرطوب با عبور از مجموعه ای از دستگاه ها با قابلیت نفوذ آب، فیلتر هوا، چگالنده و فیلتری کربنی عبور کرده و در روز در حدود ٢۵ گالن آب آشامیدنی تولید می کند. این حجم آب در مخزن قرار گرفته در بالای بیلبورد ذخیره شده و برای استفاده از آن می توان از شیر آبی که در پایین آن قرار گرفته استفاده کرد. هوای شهری پروژه “هوای شهری” توسط یکی از هنرمندان شهر لس آنجلس با نام استفان گلاسمن طراحی شده است. این طرح نوعی نو آوری برای تعویض سازه های بیلبورد های شهری با باغچه هایی زنده، پویا و تصفیه کننده هوا با درختان بامبو است. “هوای شهری” نمای تبلیغاتی بیلبورد های شهری را با گیاهان بامبو جایگزین می کند. اومه آ انرژی شرکت انرژی سوئدی اومه آ انرژی، راهی برای مقابله با برخی از اثرات ماه های زمستانی تاریک و دلگیر در شهرها ارائه کرده است. در حدود ٣٠ عدد از ایستگاه های اتوبوس شهری به حباب های فوتو تراپیک ضد اس ای دی ( اختلال حلقی فصلی) مجهز شده اند. در این ابتکار مسافرانی که از خواص مفید نور خورشید در زمستان محروم هستند می توانند در زمانی که منتظر رسیدن اتوبوس هستند در معرض این نور با خاصیت درمانی باشند. آبشار کوچک این طرح توسط موسسه طراحی ادج صورت گرفته است و در ان یک سازه یکپارچه در مرکز شهر هنگ کنگ یک پلکان عمومی را تبدیل به مکانی عمومی برای نشستن شهری با فضای سبز کرده است. این طرح معنی بیشتری به یک فضای شهری نادیده گرفته شده داده است. گودزاک این طرح معرفی نوعی از کیسه های زباله برای اشیایی است که هنوز قابل استفاده هستند. بر اساس گفته های سرمایه گذاران این طرح مارتین هیجز و سایمون آکایا این کیسه ها راهی دوستانه برای دادن فرصتی دوباره به اشیای دست دوم و تشویق رویکرد های پایدار است. گلدان بنفش رنگی که خواهر همسرتان به شما هدیه داده و شما چندان علاقه ای به آن ندارید یا قهوه جوشی که مدت ها در زیر زمین با انباری شما مانده است، تمامی ما اشیایی را داریم که دیگر برایمان ارزشی ندارند و هر از چند گاهی آن ها را دور می اندازیم، این در حالی است که این امکان وجود دارد که این اشیا برای دیگران مفید واقع شوند. این اشیا در کیسه های زباله مشکی معمولا گم می شوند و در سایت های زباله دفن می شوند. این طرح به این اشیا فرصت دوباره ای می دهد و مردم را تشویق می کند تا کالایی را که مصرف نمی کنند به صورتی آگاهانه و به شیوه ای پایدار دور بیاندازند. بنابراین یه این شیوه می توان عمر مصرفی محصولات را افزایش داد. ایستگاه های شارژ A1 با استفاده از زیر ساخت های موجود، شرکت مخابرات اتریش اطاقک های تلفن عمومی را تبدیل به ایستگاه هایی برای شارژ وسایل حمل و نقل الکتریکی کرده است. هر کسی که از خدمات این سرویس ها استفاده می کند می تواند همانند روش خرید بلیط های پارکومتر با موبایل هزینه آن را پرداخت کند. اولین ایستگاه شارژ خودروی شهر وین در ماه می سال ٢٠١٠ راه اندازی شده است و در طی یک سال حدود ٣٠ واحد دیگر به آن ها اضافه خواهد شد. منبع: سایت آقای شهردار لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده