14 اثر هنری تعاملی در شهر نیویورک

[Mohammad Aref 120,438]

شهر نیویورک مانند یک زمین بازی بسیار بزرگ با آثار هنری تعاملی زیاد از جمله گوی‌های قابل بادکردن و لرزان است که در قسمت پایینی پارک‌ های­لاین تا پلکان‌های مارپیچ در باغ میدان مدیسون، منتظرند تا از سوی عابران کشف شوند. در هر زمانی، ده‌ها المان سرگرمی در فضای باز نمایشی به دعوت بازدیدکنندگان به بالا رفتن، لمس کردن، گوش دادن، ارتباط برقرار کردن و یا فقط با تعجب نگاه کردن، اقدام می‌کنند.

 

خیمه‌ی شهر رویاها؛ اثر معماران ایزاسکون چینی چیلا

یک خیمه رنگارنگ ساخته شده از مواد بازسازی شده در جزیره گاور نورز در نیویورک بر پا شده است. “شهر رویاها” یک تجسم از نیاز به قابل انعطاف بودن است، به هنگامی که به طراحی و انجام فعالیت‌های سازندگی پرداخته می‌شود و تنظیم تغییرات در بودجه اقدام می‌گردد و مشخصات و دیگر نیازمندی‌ها، در یک روش قابل تصور و درک شونده، فراهم می‌شود. به این سازه نزدیک شوید تا چترهای شکسته، دوچرخه‌های صدمه دیده، بدنه‌های خودروها، چارپایه ها و دیگر پسماندهای کالاها و وسایل را مشاهده نمایید که مورد استفاده قرار گرفته‌اند تا این سازه برپا شود.

 

 

لطفآ این اثر هنری را لمس کنید؛ اثر جپ هن

برخلاف بسیاری از آثار هنری که از شما می‌خواهند که آن‌ها را نگاه کنید ولی به آن‌ها دست نزنید، این سری از مجسمه‌های ساخته شده توسط جپ هن، از عابران خواهش می‌کنند که آن‌ها را لمس نمایند و با آن‌ها فعل و انفعال متقابل داشته باشند. “لطفآ این اثر هنری را لمس کنید”، نام یک نمایشگاه از 10 اثر هنری است که شامل نیمکت‌ها، یک مارپیچ آینه ای و اتاق‌هایی ساخته شده از لوله‌های آب است که همگی در آب کنار پارک پل بروکلین قرار داده شده‌اند.

 

 

 

 

ابرها؛ اثر اولاف برونینگ

در ورودی پارک مرکزی، ابرهای کودکانه در رنگ‌ها آبی، در برابر پس زمینه ای از درختان برفی و بی برگ زمستانی آویزان شده‌اند. تأثیر تنظیم صحنه برای یک نمایش، عابران را به عنوان بازیگران شرکت کننده در یک قطعه نمایشی نامعلوم به کار می‌گیرد. برج ابری که 35 فوت ارتفاع دارد، بر بالای پارک و بر روی پایه فلزی قرار دارد.

 

 

 

شهر ابری بر روی بام کلانشهر نیویورک؛ اثر توماس ساراسنو

شانزده ماژول از داخل متصل شده، گرد هم آمده‌اند تا تشکیل “شهر ابری” را بدهند که یک گنبد کوتاه است که بر روی بام موزه هنری کلانشهر نیویورک نصب شده است. هنرمند آرژانتینی به نام توماس ساراسنو که گنبدهای مشابهی را در موقعیت‌های غیرمنتظره در سراسر جهان نصب کرده است، یک اثر هنری را در سایت‌های خاص به عنوان تلفیقی از معماری، هندسه، زیست شناسی و “مشارکت انسانی درباره نظم” ایجاد کرده است. برخی از سطوح این ماژول‌ها آینه بوده، که دیدی از خط آسمان شهر و نوک درختان پارک مرکزی را تحریف و تغییر می‌دهد.

 

 

 

صدای حیوانات خانگی؛ اثر چارلز لانگ

دایره‌های رنگین، عجیب و درخشان بر روی نیمکت‌های پارک، در امتداد ریل‌های زمین بازی و در داخل چمن و در پارک میدان مدیسون قرار داده شده و به ایجاد مسیرهای جدید و متشابه در اطراف یک منطقه عمومی مخصوص نشستن، پرداخته است. اگر کسی به اندازه کافی شجاع باشد که وقتی به این چیزهای عجیب می‌رسد، به آن‌ها دست بزند، جایزه‌اش انواع صداها و لرزیدن‌ها می‌باشد. المان “صداهای حیوانات” به وسیله مجسمه ساز کالیفرنیایی، چارلز لانگ، افراد را دعوت می‌کند که یک منظر شنیداری را به منظر کالبدی در پارک اضافه نمایند. او می‌گوید: “علاقمندی زیاد من به امور عجیب و غیرطبیعی در طول سال‌های طولانی، در اینجا با تأثیر کامل درطرح صداهای حیوانات خانگی ایجاد شد که حالتی آشنا داشت و به شکل یک پلکان در داخل یک گوی قرار گرفت که ظاهر مناسبی داشت و تمایل به ایجاد ارتباط با حس بدنی (جسمانی) بیننده برقرار می‌نماید. وقتی یک نفر حباب را لمس می‌کند، دامنه وسیعی از صداها شنیده می‌شوند که از درون فرم‌ها بیرون می‌آیند”.

 

 

فارتا مورگانا (یک سراب)؛ اثر ترزیتا فرناندز

آینه‌ها درحالی که در بالای مسیرها در پارک میدان مدیسون آویزان هستند، به تقلید از دسته ای از برگ ها در درختان مجاور می‌پردازند که به ایجاد نوعی از سراب یا توهم منجر می‌شود. این المان با طول 500 فیت (حدود 15 متر) اثری رنگارنگ از انتزاع فرم‌ها با انعکاس شکل‌هایشان را ایجاد می‌کند. این اثر هنری تا زمستان سال 2016 دراین مکان باقی خواهد ماند. هنرمند این اثر، فرناندز می‌گوید: “هدف من، وارونه ساختن مفهوم سنتی مجسمه‌های موجود در فضای باز به وسیله نشان دادن آن در تمام مسیرهای پیاده یک پارک بود؛ به جای آنکه فقط یک اثر هنری را در وسط یک پارک قرار دهم. به دلیل آویزان بودن بر روی مسیرهای پارک به شکل افقی، فاتا مورگانا تبدیل به یک مجسمه شبیه روح می‌شود که دارای ظاهر درخشانی است که هم چشم انداز را از حالت طبیعی خارج می‌کند و هم یک نور طلایی رنگ را منعکس می‌نماید.

 

 

 

کولونی هاوهاس (باغ)؛ اثر تام فورین

هزار قطعه رنگی از قالب شیشه شبکه ای جوشکاری شده در داخل یک چارچوب فولادی، تشکیل اثر هنری کولونی هاوهاس ساخته تام فورین را می‌دهد که یک ساختار شیشه ای تزیین شده است که قبل از آنکه در پارک پل بروکلین قرار گیرد، دور اروپا را گشته است و توسط مؤسسه دوکور به نمایش درآمده است. این المان در ژوئن 2015 نمایش آن به پایان رسید.

 

 

نور در طول زمان؛ اثر سام فالس

نمایشگاه “نور در طول زمان”، بیشتر یک تجربه است تا یک اثر هنری، که دعوت کننده مردم به کشف تخیل و وقت گذرانی درباره مجموعه ای از آثار هنری می‌پردازد. بخشی ازسطوح آن، دارای رنگ نگهدارنده مقاوم در برابر نور خورشید است؛ درحالی که بخش‌های دیگر بدون محافظت باقی ماندند و به حال خود رها شدند تا به مرور زمان بر اثر تأثیرات نور خورشید و تماس با عابران پیاده محو شوند. فالس می‌گوید: “عنوان نمایشگاه و مفهومی که به آن بر می‌گردد، یک شکل پنهان در تمام آثار من دارد. همچنین می‌توان گفت که ماهیت ارائه و موقتی بودن آن‌ها، از طریق راهی است که مسیرهای گوناگونی را به کشف ماده مرتبط می‌نماید. نمایشگاه نور در طول زمان، نه تنها به توصیف روند موجود در خلق این اثر می‌پردازد، بلکه در سطح استعاری تری کار می‌کند که مربوط به روابط من با زیبایی‌ها و آفرینش است. بعضی از آثار موجود در نمایشگاه، بیشتر با نور ارتباط دارند و بعضی بیشتر با زمان و یا مانند یک تخیل و سراب هستند و همزیستی این دو با یکدیگر را نشان می‌دهند.

 

 

 

مکان تنگ؛ اثر دیوید بیرنه

یک کره جهان دایره ای شکل بسیار بزرگ و قابل باد کردن به طول 48 فیت و عرض 20 فیت به عنوان المان “مکان تنگ” در قسمت زیری پارک‌های لاین نیویورک در نظر گرفته شد که بلندگوهایی در داخل آن قرار گرفته که به انتشار یک لرزش خفیف می‌پردازد. این صدا برای آن است که توجه رهگذران کنجکاو در خیابان‌های اطراف و قسمت‌های بالایی این پارک طبقاتی به آن جلب شود. بیرنه می‌گوید: “من می‌دانستم که به چه چیزی فکر می‌کنم و این صدا باید به جای استفاده از ابزار و آلات برای آهنگی که در ذهن داشتم، بکار گرفته می‌شد و لذا آن را با صدای خودم ساختم. این روش آسان‌ترین و سریع‌ترین راه برای خلق چیزی بود که در ذهن داشتم و صدایم را طوری تغییر دادم که قابل تشخیص نباشد”.

 

 

گل‌های رز؛ اثر ویل ریمان

این دسته بزرگ گل رز که تازه باقی می‌ماند، بین خیابان‌های 57 و 67 بلوار پارک نصب شده و در مقایسه با سطوح غم انگیز زمستانی، حالت شاد و درخشانی دارد. 38 قطعه از اجزاء این گل سرخ، بر روی هم جمع شدند که ارتفاع آن‌ها 25 فیت بوده و منطقه را تحت تأثیر قرار می‌دهد و همراه با گلبرگ‌های ریخته شده، احساس امید را در بیننده در مورد بهاری که در راه است، زنده می‌کند.

 

قرمز، زرد و آبی؛ اثر اورلی جنجز

ریسمان بافته شده با دست و دارای 4/1 میلیون گره که در 3 هزار گالن رنگ زنده و روشن خیس خورده و در اطراف میدان مدیسون قرار گرفته، به رنگ‌های قرمز، زرد و آبی برای نمایشگاه موقتی توسط اورلی جنجز برپا شده است. این اثر هنری دارای وزن باور نکردنی 100 هزار پوند می‌باشد.

 

 

 

این سرزمین متعلق به توست؛ اثر ایوان ناوارو

سه برج مربوط به تأسیسات آبی با اندازه کوچک غیرمعمول در سال 2014 در پارک میدان مدیسون قرار گرفت که بینندگان را دعوت می‌کرد که در زیر آن‌ها بایستند و به آن‌ها خیره شوند. وقتی آن‌ها این کار را می‌کردند، چیزی که مشاهده می‌نمودند، تأثیر خیالی شبیه دروازه ای بود که همراه با نور و چراغ و آینه به وجود می‌آمد. ایوان ناوارو که طراح این اثر هنری است می‌گوید: “من ایده ذخیره آب را دوست دارم. این سازه چوبی و ساده و بی انتها، حاوی آب است و از منابع اولیه ای تشکیل شده که اساس زندگی و تغذیه انسان می‌باشد و این شرط اصلی را یادآور می‌شود که تمام انسان‌ها در این مورد باهم احساس مشترک دارند… در این معنا، تانک‌های ذخایر آب به عنوان ظروف دانش اولیه به حساب می‌آیند”.

 

 

 

 

جفت یابی؛ اثر طراحان جوان

برنده جایزه سال 2014 رقابت طراحی مرکز میدان تایمز، یک اثر هنری با لوله‌های قرمز و صورتی با عنوان “جفت یابی” است که به رهگذران کمک می‌کند که با یکدیگر از طریق سازگاری نجومی هماهنگ شوند.

 

 

 

پروژه آبشار شهر نیویورک؛ اثر اولافور الیاسون

در طول تابستان و پاییز 2008، چهار آبشار ساخت دست انسان در امتداد آب نمای جدید نیویورک جریان یافت: یکی بر روی پل بروکلین، دیگری بر روی لنگرگاه بروکلین، سومی در قسمت پایین اسکله منهتن و چهارمی بر روی ساحل شمالی جزیره گاورنورز قرار گرفتند. این آبشارها که 120 فوت ارتفاع داشتند، پس از غروب آفتاب روشن و نورانی می‌شدند.

 

 

 

منبع: سایت آقای شهردار