ارزش مجاورت

[Mohammad Aref 120452]

یکی از عمومی ترین مباحث در موضوعات شهری، تراکم است. اما آنچه که واقعا مد نظر است، آیا تراکم است؟ یا چیزی است که به عنوان مجاورت به آن اشاره می گردد و به عنوان طراحی بهتر درک می شود؟ تراکم همراه با خود بسیاری از اشارات منفی از جمله: آسمانخراش های بی انتها و زندگی شهری در محیط کوچک دارد.

 

ویوکا اکس (Viveca Ax:son Johnson) جانسون به عنوان نویسنده، اظهار می دارد: تراکم در مورد کالبد و محیط ساخته شده صحبت می کند در حالیکه مجاورت، ارتباط بین مردم و فعالیت هاست.

 

آنچه که واقعا ارزشمند است توانایی سهولت دسترسی تسهیلات و خدمات شهری به گونه ای است که به صورت پیاده قابل دسترس باشند چرا که مردم، فعالیت ها و مکانها به آسانی به یکدیگر دسترسی پیدا می کنند. یک محله پیاده مدار نه تنها مناسب است بلکه نوع زندگی مطلوب را به وجود می آورد. چرا که پیاده روی آسان و دسترسی به مغازه های محلی و خرده فروشی را امکان پذیر می سازد که از دسترسی سواره مطلوبتر است.

 

این امر نه تنها نوع زندگی دلخواه را تأمین می نماید بلکه محرک ارزش در یک شهر می باشد. محله های پیاده مدار آن را برای ساکنان آینده، دلپذیر می سازد که شروع جدیدی برای محله بوده و قیمت املاک و اجاره های محله را افزایش می دهد. گزارش 2009 CEO در مورد شهرها بیان می کند که مساکن دارای سطوح پیاده مداری بالاتر از میانگین، حق بیمه 4000 تا 34000 دلار بالاتر از مساکن مشابه که سطح پیاده روی میانگین دارند، را ارائه می دهند که به طور مثال مربوط به حق خدمات مسیر مانند امتیاز پیاده روی است، این امر منجر به امتیاز بالاتر ویژگی مجاورت بسیاری از شهرها می شود و در عوض عامل کلیدی در چگونگی انتخاب مساکن یا مشاغل است. در انتخاب مکانیابی مجدد ادارات، ما در وهله اول با این امر مواجه هستیم: اداره ای با دسترسی پیاده محور بالاتر به پارک، مغازه های خرده فروشی، رستوران ها، خطوط ریلی، مغازه های محلی و غیره.

 

هرچه افراد بیشتری در مورد مطلوبیت مجاورت درون شهرها تفکر می کنند، طراحی بعدی، شفاف تر می شود. بطوریکه مقاله ای در شهرهای آتلانتیک (Atlantic Cities) بیان می کند: بسیاری از مهندسان جاده ای، در چگونگی طراحی جاده ها که در درون شهرها قرار می گیرند، به جای توجه به چگونگی بهبود استفاده در مقیاس انسانی، استانداردهای جاده ای را دنبال می کنند که سرعت و حجم ترافیک را در اولویت قرار می دهد.

 

شهردارهای کمی هستند که شریانهای اصلی درون شهر را برجسته سازند، اما حقیقت غیرمنطقی این است که این کار، می تواند مجاورت، مطلوبیت، مناسبیت و ارزش را تقویت کند. برای تأثیرگذاری بیشتر بر اثرات منفی برنامه ریزی جاده ای قرن 20، باید در مورد شهرپیاده مدار کامل مطالعه ای داشته باشید تا به حس واقعی تری برسید که چگونه مهندسان حمل و نقل، توسعه شهری را مانع می شوند.

 

منبع: سایت آقای شهردار

[fakur1 10129]

هیچ شهرداری رو تو ایران ندیدم که بفکر اینجور مفاهیم باشه. حرفشو میزنن ولی دریغ از یک اقدام یا برنامه جدی. مشکل اینه که از دانشگاهها هم کمک نمیگیرن. همش امروز فردا میشه و هیچ طرح نوینی پیاده سازی نمیشه. این مشکل زمانی برای من بشکل حاد جلوه میکنه که هر باز میرم آنکارا , با تغییرات شگرفی مواجه میشم و وقتی برمیگردم ایران , میبینم همه چی داره کهنه میشه .