تاریخچه جالب فرش ایرانی

[masi eng 47044]

مروری بر تاریخچه جالب فرش ايرانى، افتخار ملى

ذوق و خلاقيت هنرى هر جامعه اى از سنن زندگى و سوابق تاريخى و محيط زيست آحاد آن قوم ريشه و الهام مى گيرد و غالبا اين ذوق و استعداد در يك و يا چند رشته خاص به گونه اى متبلور مى شود كه رقابت جوامع ديگر با آن ملت ها و اقوام در آن رشته ها به دلايل متعدد تا حدودى دشوار مى گردد.

 

از جمله هنر هايى كه در اين سرزمين در مرور زمان به كمال و استادى رسيده و ذوق هنرمند

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

در پهنه آن فرصت تجلى وافر يافته هنر قاليبافى یا بافتن فرش است.

 

تاريخچه فرش ايران:

آغاز فرش بافی، رشتن و بافتن فرش به زمان تهمورث باز مى گردد. در تاريخ طبرى از فرش هايى كه با مو و پشم حيوانات در اين دوره بافته شده سخن رفته است. قديمى ترين نشانه از هنر قاليبافى به عصر مفرغ باز مى گردد، اين نشانه يك كارد قاليبافى است كه از گورهاى عهد مفرغ تركمنستان و شمال ايران يافت شده است. در شهر سوخته (دشت سيستان، جنوب شرقى ايران) نيز فرش هاى حصيرى و پارچه و ابزارهاى بافندگى به دست آمده كه متعلق به ٢٥٠٠ سال پيش از ميلاد است.

 

كهن ترين قالى ها و فرش ها

به ترتيب فرش های كشف شده در نقش برجسته كاخ نينوا، فرش پازيريك از پنجمين گور اقوام سكايى، تكه فرش قومس (دوران ساسانيان). درقرون اوليه هجرى پس از نفوذ اسلام طرح فرش ها، به سبب منع شبيه سازى و زينت، تغيير كرد اما در زمان خلفاى عباسى كه تجملگرايى و قصرهاى پر زرق و برق رواج يافت، بافت اينگونه فرش ها نيز رونق گرفت.

 

فرش ايرانى نماد زندگى ايرانى:

فرش ايرانى (كه بيشتر به عنوان فرش پارسى شناخته مى شوند) در سرتاسر جهان، در ميان فرش هاى آسيايى بسيار مشهورند. بهترين فرش هاى ايرانى آن هايى هستند كه به وسيله ايرانى ها ساخته شده اند. فرش ايرانى مهارت ايرانيان در انتخاب مواد، گره زنى، تكنيك هاى رنگ آميزى، آفرينش طرح ها و الگوها را آشكار مى سازد.

 

قالیچه ها و فرش ايرانى پيوند بافندگان را با آرزوها، باورها و نيازهاى آن ها آشكار مى سازد، و همچنين بازتابى از شرايط زندگى و موقعيت فرهنگى هنرمند، وضعيت جوى منطقه، منابع گياهى و وضعيت جغرافيايى محل زندگى هنرمند هستند.

 

افسانه ها، الهام بخش فرش ايرانى

طرح ها، الگوها و موضوع فرش ايرانى از طبيعت، تاريخ و افسانه ها الهام گرفته است. در واقع ريشه ساخت فرش را بايد در زندگى عشايرى جستجو كرد، كه بعدها بافتن فرش به شهرها و روستاها راه پيدا كرده است.

 

رازهای نماد ونشانه های فرش ايرانی

شناخت و تحليل نمادها و نشانه ها در هنر ايران، به خصوص در دست بافته ها امرى ضرورى است كه به اندازه آفرينش و خلاقيت هنرى مهم است. بسيارى از نقوش و تصاوير متن قالى و فرش، به خصوص در فرش عشايرى حاوى اطلاعات نمادين است و اغلب از لحاظ ظاهر، دلالتى با موضوع ندارد. به اين معنى كه از مشخصات آنها نمى توان به مفهوم آن پى برد. علاوه بر اين، اين نقوش نشانى از هويت فرهنگى بافنده دارند كه از گذشته تا به امروز به طور وسيعى از سوى مردم آن فرهنگ استفاده شده است.