*atefeh* 13017 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 بهمن، ۱۳۹۴ سه تانک سنگین مین‌کوب متربه‌متر در حال پیش‌روی‌اند و هر لحظه حاضران در محل منتظر انفجار یک مین زیرشنی یا قسمت کوبنده تانک‌ها هستند. پشت‌سر مین‌کوب‌ها هم دو بیل مکانیکی درست روی قسمت‌های پاکسازی‌شده در حال پیش‌روی و کندن چاله‌هایی به عمق یک‌متر در طول و عرض دومتر در یک‌متر هستند. بعد از بیل‌ها هم کارگرانی مشغول به کار، در حال کاشت و نشاندن نهال‌های درخت اکالیپتوس (نوعی درخت بید) در این چاله‌ها هستند. اینجا نقطه صفر مرزی ایران و عراق در منطقه قلاویزان شهرستان مهران است؛ منطقه‌ای که در زمان جنگ هشت ساله عراق با ایران بخشی از سنگین‌ترین نبردهای دو طرف در همین محل روی داد و شش‌سال از سال‌های ۵۹ تا ۶۵ در اشغال ارتش دولت بعثی صدام بود و پس از آن در عملیات کربلای یک در سال ۶۵ آزاد و ایران بر مرز مسلط شد و عراق را وادار به عقب‌نشینی به خاک خود کرد. پس از آزادی این منطقه مشخص شد بعثی‌ها کل این محدوده را مین‌کاری کرده‌اند و پس از گذشت حدود ٣٠ سال از آن روزها هنوز این منطقه به صورت کامل پاکسازی نشده است. طرح جنگلکاری که این روزها در قالب کار تانک‌های مین‌کوب و بیل‌های مکانیکی و کارگران در قلاویزان در حال اجراست، پروژه‌ای است که توسط سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری با هدف مقابله با گردوغبار و بیابان‌زایی در این محل در حال انجام است؛ پروژه‌ای درست به‌موازات خط مرزی دو کشور به طول ۹ کیلومتر در ۱۹ ردیف به عرض ۱۹۰ متر با فاصله ۱۰ متر به ۱۰ متر که نهال‌های اکالیپتوس و دیگر نهال‌های مقاوم در آن کاشته می‌شود. «جنگلی که بعدها قرار است وسط این میدان مین سبز شود»، این توصیف یکی از کارگران حاضر در این محل است. فرستاده شده از LT26wِ من با Tapatalk 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده