sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 دی، ۱۳۹۴ بازسازی کافه رستوران گپ معمار: گروه معماران راسین (مهدی فرجی) موقعیت: تهران، ایران تاریخ: 1392 مساحت: 1800 مترمربع وضعیت: ساخته‌شده کارفرما: آقای عبدالوند همکار طراحی: شهروز چگینی تاسیسات مکانیکی: ابوالفضل جعفری تاسیسات الکتریکی: امیر سلامت اجرا: مهدی فرجی، شهروز چگینی، علی گودرزی عکس: فرشید نصرآبادی منبع متن:ranian-architect.ir این پروژه در سال 1388 کلنگ خورده و در سال 1390، به دلیل اختلاف کارفرما (شرکت نوسازی اراضی عباس‌آباد) و پیمانکار مربوطه، به حالت تعلیق درآمده بود تا اینکه پس از حدود 18 ماه، در قالب مسابقه محدود، به تیم طراحی واگذار شد، اما عملا فقط یک استراکچر با کاور از بین‌رفته چوب، تحویل تیم طراحی شد که کار تیم طراحی را مشکل و محدود می‌کرد. تقریبا تمامی تاسیسات نیز یا از بین رفته بودند یا کارایی لازم را نداشتند. تیم طراحی پس از بررسی‌ها و اتودهای فراوان، تصمیم گرفت با توجه به همجواری پروژه با بوستان آب و آتش، ضمن ایجاد فضایی شفاف و جذاب، به اسکلت اصلی کار وفادار بماند و در عین حال، نسبت به افزایش ظرفیت پروژه اقدام کند. بر همین اساس، طراحان با توجه به هندسه اصلی پروژه، اقدام به ایجاد فضاهایی جدید، مانند یک باکس شیشه‌ای به منظور استفاده به عنوان وی آی پی، و نیز گسترش وید طبقه سوم و افزایش فضاهای نیمه‌باز کردند. استفاده بهینه از لندسکیپ به عنوان فضای دعوت‌کننده، بسیار حائز اهمیت بود. لذا آلاچیق‌هایی با متریال بامبوی حرارت‌دیده، طراحی و اجرا شد که اثر این حرارت، باعث افزایش میزان طول عمر محصول و نیز افزایش قدرت و توانایی آن، به ویژه افزایش مقاومت کششی می‌شود. لازم به توضیح است که عملیات حرارتی و همچنین پرداخت نهایی بامبوها، تماما در محل کارگاه انجام شد. ایجاد آلاچیق‌ها باعث افزایش جذابیت فضای لندسکیپ، خلق پرسپکتیوهای بدیع، ایجاد احساس و جنس فضایی متفاوت، و همچنین باعث به وجود آمدن یک المان شهری جدید در محیط پیرامونی خود (بوستان آب و آتش) شده است. به منظور استفاده بهینه از متریال آلاچیق‌ها و جلوگیری از هدررفت آنها، از بقایای چوب بامبو برای ایجاد دیواره‌های مختلف جداکننده در طرفین شرقی، غربی و شمالی سایت و نیز از برش‌های خاص مقاطع مختلف بامبو برای ایجاد دیوارهای جداکننده و حائل، در اطراف باغ مینیاتوری (گودال‌باغچه) استفاده شده است. یکی دیگر از محاسن پروژه، عدم استفاده از حتی یک نوع متریال ماسونری در ساختمان اصلی است؛ تمامی متریال‌ها و زیرساخت‌های پروژه، به غیر از فونداسیون، به صورت خشک و بدون ملات اجرا شده‌اند. اقدام دیگر در راستای تحول فضای پروژه، تبدیل آب‌نمای قدیمی و فلاورباکس‌های آن به یک باغ مینیاتوری و ایجاد یک گودال‌باغچه مدرن بوده است. همچنین با توجه به مکان نامناسب سرویس بهداشتی که عملا در فضای مجموعه خودنمایی می‌کرد، با تبدیل بام آن به روف گاردن و کاورکردن آن با متریال همسان با مجموعه، سعی در هرچه زنده‌ترکردن فضای لندسکیپ پروژه شده است. مساحت زمین پروژه 1760 مترمربع است که زیربنایی در حدود 280 مترمربع را در 4 طبقه اجراشده دارا بود که تیم طراحی این مقدار را با تمهیدات مختلف، به حدود 800 مترمربع فضای فضای بسته، نیمه‌بسته و باز تبدیل کرد. لازم به ذكر است که متاسفانه، پروژه در هفته‌های پاياني دچار آتش‌سوزی شديد شد و بسياری از ايده‌های اجراشده، به خصوص در قسمت غربی سايت، از بين رفت و عكس‌هاي ارايه‌شده، مربوط به بعد از آن زمان است. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده