توهم کمک!

[Lean 56,968]

بحث برانگیزترین فصل کتاب، فصل سوم آن با عنوان ” چگونه می توان به افرادی که از ما عقب تر هستند کمک کرد؟”. باوری اشتباه است که تصورکنیم که اگر در کشورهای ثروتمند افراد ثروتمند و در کشورهای فقیر افراد فقیر زندگی کنند، فقر جهانی را می توانیم حذف کنیم”.

 

اشاره: آنگوس دیتون (Angus Deaton) شصت و نه ساله، چهل و هفتمین دریافت کننده جایزه نوبل بود که توسط آکادمی علوم سوئد معرفی شد. او این جایزه را به خاطر سه دهه تلاش و ارایه خدمات در زمینه تجزیه و تحلیل های تحقیقاتی پیرامون رابطه بین درامد و هزینه در جهان در حال توسعه دریافت کرد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

تازه ترین کتاب آقای دیتون است که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده است. دیتون، نوآوری های گسترده و همچنین موانع دردناک را توصیف می کند: از یک طرف، موفقیت در ساخت آنتی بیوتیک ها، واکسیناسیون، آب سالم و از طرف دیگر، قحطی فاجعه بار و ایدز. او در روند بررسی ایالات متحده به این موضوع اشاره کرده است که گرچه این ایالت از رشد خوبی برخوردار بوده اند ولی امروزه روند رشد آن ها آهسته تر و نابرابری در بین آنها افزایش یافته است. همچنین او این مساله را در نظر گرفته است که با وجود اینکه کشورهای چین و هند، بیش از یک میلیارد جمعیت دارند ولی چگونه رشد اقتصادی آنها روند روبه افزایشی را داشته است.دیتون ادعا می کند که کمک های بین المللی بی اثر بوده اند و حتی در مواردی مضر هم بوده اند. از جمله طرح های اصلاح مشوق های شرکت های دارویی و همچنین افزایش محدودیت های تجاری که به جهان در حال توسعه این اجازه را می دهد از خود فرار کند و به دنبال جایگزینی برای خود باشد. این کتاب در ۳۷۶ صفحه توسط انتشارات دانشگاه پرینستون در سال ۲۰۱۵ به زبان انگلیسی منتشر شده است.

---

آنگوس دیتون در کتاب فرار بزرگ با نگرشی مثبت و خوشبینانه به ارزیابی سلامت، ثروت و ریشه های نابرابری و رفاه در سراسر جهان پرداخته است. با این وجود کتاب وی، کتابی جدی و تامل برانگیز است و به بررسی مشکلات و نقاط آسیب پذیر می پردازد. تاثیر دو عنصر مهم را با هم بررسی می کند. دو عنصر مهم سلامتی و رفاه. این دو عامل را به عنوان گامی در جهت گسترش پیشرفت و همچنین نابرابری می داند. اینکه حتی ممکن است زمانی نابرابری مفید و سودمند باشد.

این کتاب نگرشی جهانی دارد، هرچند که که تمرکز چند فصل خود را به ایالات متحده اختصاص داده است. این کتاب متشکل از ۳ بخش: “زندگی و مرگ”، “پول” و “راهنما” است. دو مورد اول نیازی به توضیح ندارد ولی بخش سوم که بخش راهنما است، به این موضوع پرداخته است که کمک های خارجی بیش از آنکه مفید باشند، آسیب زا هستند.

در صفحه ۱ کتاب امده است، با وجود این حقیقت که “جهان بسیار نابرابر است” ولی “زندگی افراد در حال حاضر بهتر از هر زمان دیگری است”. این کتاب بیشتر درباره تعامل بین پیشرفت و نابرابری بحث می کند. نابرابری در جهان امروز تا حد زیادی باعث پیشرفت اقتصادی مدرن شده است. پیشرفت بهداشت باعث ایجاد نابرابری در زمینه سلامت شده است و همچنین پیشرفت اقتصادی باعث نابرابری در زمینه اقتصاد شده است.

فصل ۱ به توصیف مبحث رفاه در جهان پرداخته است. سلامت و ثروت دو عاملی هستند که به شدت ولی نه کاملا در زمینه ارتباط بین کشورهای جهان تاثیر گذار هستند. بین درآمد و امید به زندگی در بدو تولد رابطه خطی و مثبتی وجود دارد. امید به زندگی با شیب بسیار تندی با میزان تولید ناخالص داخلی امریکا در سال ۲۰۰۵ که برای هرنفر درآمدی معادل ۱۰۰۰۰دلار در نظر گرفته بودند افزایش می یابد و بعد از آن مسطح می شود. این نقطه، نقطه گذار اپیدمولوژیکی است که بیشترین علت مرگ و میر بر اساس تغییر بیماری های واگیر به بیماری های مزمن است.

دیتون شک زیادی در زمینه ارتباط بین درآمد و بهداشت داشت. وی بیان می کرد که مردم برای تامین تغذیه خود نیاز به پول دارند در حالیکه وظیفه تامین بهداشت و سلامت آن ها بر عهده دولت است. وی گزارش می دهد که افزایش درآمد به طور ثابت، باعث افزایش طول عمر می شود. در طول زمان سلامت و درآمد بهبود یافته اند ولی با رخ دادن برخی از اتفاقات فاجعه بار مانند جهش بزرگی که در چین در بین سال های ۱۹۵۸-۱۹۶۱ که در آن بیش از ۳۵ میلیون مرگ و میر در اثر بیماری همه گیر ایدز رخ داد.

دیتون استدلال می کرد که بهبود در سلامت با توجه به درآمد، ناشی از افزایش بینش و آگاهی است. همچنین وی بیان می کرد که دانش مرکز و درآمد تسهیل کننده سایر جنبه های رفاه است. او معتقد است که اگر چه یک ارتباط ضروری میان رشد اقتصادی و کاهش فقر وجود دارد ولی در حقیقت کاهش آمار فقر در جهان به دلیل رشد اقتصادی در دو تا از بزرگترین کشورهای جهان مانند چین و هند است. نه اینکه همه کشورها روند کاهشی فقر را طی می کنند.

در صفحه ۹۷ اینگونه تو ضیح می دهد: کشف و انتشار نظریه میکروب، عامل اصلی بروز بیماری ها باعث کاهش مرگ و میر کودکان و بیماری های واگیر شد. این دانش پایه به سرعت در سراسر جهان در دسترس همگان قرار گرفت ولی اجرای آن به صورت خود به خودی صورت نپذیرفت. “بازگشت به نظریه میکروبی و سالم سازی و بهداشتی کردن آب نباز به زمان طولانی دارد. همچنین مستلزم وجود پول و ظرفیت های دولتی است، در حالیکه در یک قرن پیش در دسترس نبودند و حتی امروزه در بسیاری از نقاط جهان نیز در دسترس نیستند”. چالشی که دیتون ارایه می کند:

در صفحه ۱۱۸ ابتدا دیتون چالشی را ارایه می دهد: چرا کودکانی که در کشورهای فقیر به دنیا می آیند، می میرند در حالیکه اگر آن ها در کشورهای ثروتمند به دنیا آمده بودند زنده می ماندند؟ رشد اقتصادی می تواند بهبود سلامت را به ارمغان بیاورد، اما دیتون با استفاده از مثال کشور چین نشان می دهد که ” آن ها در همه ابعاد رشد نمی کنند، بلکه ممکن است در زمینه بهداشتی بهبودی داشته باشند. در واقع مسئولین یک جنبه از رفاه را با جنبه دیگری از رفاه را معامله می کنند“. در واقع زمانیکه او داده های کشورهای مختلف را در زمینه سرعت رشد و کاهش مرگ و میر نوزادان را تجزیه و تحلیل میکرد، استدلال کرد که “هیچ رابطه ای بین آن ها وجود ندارد”.

بحث خوبی که به وجود امده است درمورد نحوه بسیاری از مراقبت های بهداشتی است که بیش از حد انجام میگیرند. نقاط قوت و ضعفی که بین سلامت و سایر هزینه ها وجود دارد به طور معمول در ایالات متحده به خوبی شناخته شده نیست. چرا که بسیاری از مردم از این موضوع اطلاعی ندارند که درصورتیکه کارفرمایان انچه را که به عنوان هزینه بیمه به آن ها پرداخت می کنند، قطع کنند، آیا آن مقدار به دستمزد آن ها اضافه می شود یا خیر؟ دیتون خواستار روندی است که در آن به مردم اجازه دهند تا تمام راه های مربوط به ارتباط درآمد و بهداشت و سلامت و همچنین اقداماتی که باعث افزایش هزینه های بهداشت و درمان و در نهایت عوامل تاثیر گذار بر رفاه می شود را درک کنند و درمورد آن اطلاعات داشته باشند.

کتاب دیتون، گزارشی است در مورد سطح استاندارد زندگی در ایالات متحده و افزایش رشد اقتصادی و عملکرد مناسب سازمان ها و نهاد های مرتبط با آن ها. در این کتاب وی ابزارهایی را که موجب بهبود سطح زندگی می شود را نشان می دهد، هر چند که مردم آمریکا متناسب با سطح زندگی بهتر، شادتر نباشند. این کتاب گزارشی است از کاهش رشد سرانه در تولید ناخالص داخلی و همچنین محدودیت هایی که تولید ناخالص داخلی در اندازه گیری رفاه دارد.

در صفحه ۱۹۴-۱۹۳ اینگونه توضیح داده شده است. نابرابری چگونه به وجود می آید؟ دیتون ادعا می کند که نابرابری محصول مکانیزم های مختلف است. یک منبع اصلی نابرابری افزایش تقاضا برای مهارت های فن اوری است. این نوع از نابرابری ” بخشی از سیستمی است که در تلاش برای افزایش سطح زندگی همه مردم هستند”. دیتون استدلال می کند که حتی برابری فرصت ها متضمن شرائط شفاف نمی باشد. در خانواده ها و بسیاری از کشورها، تعارض عمیقی بین انگیزه های افراد و سطح نابرابری وجود دارد. نگرانی های دیتون:

در صفحه۲۱۰ تا ۲۱۱ دیتون در مورد ایالات متحده آمریکا نگران است. وی همچنین در مورد منابع مالی و سیاست های مربوط به حداقل دستمزد و آزادسازی مالی و لابی گری های کنگره نگران است.

جمعیت مناطق محروم و فقیر نشین به میلیون ها نفر افزایش یافته است. درحالیکه اکثر کشورهای جهان از جمله کشورهای ثروتمند به رشد درآمد متوسط خود ادامه می دهند. چندین کشور از جمله چین، هنگ کنگ، مالزی، سنگاپور، کره جنوبی، تایوان، تایلند و بوستوانا در بین سال های ۱۹۶۰ تا۲۰۱۰ بیش از ۴% رشد کرده اند و بیش از یک هفتم درآمد متوسط جهان را دارا هستند. ولی بسیاری از کشورها در همه زمینه ها رشد نکرده اند و حتی برخی از آن ها مانند جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو، هائیتی، ماداگاسکار، نیکاراگویه و نیجریه در وضعیتی بدتر از ۵۰ سال گذشته خود قرار دارند. اما از انجایی که دو تا از بزرگترین کشورهای جهان دارای بیشترین میزان تولید هستند به همین دلیل افراد احساس می کنند که درآمد متوسط کشور خودشان از درآمد متوسط جهانی پایین تر است.

در صفحه ۲۳۷ می خوانیم که این اتفاق خبری خوب است هرچند که می تواند بهتر از این هم باشد. اما ما واقعا نمی دانیم که بسیاری از این رویدادها چگونه اتفاق افتاده اند. ” اتفاق مرموزی است که چرا برخی از کشورها رشد سریعی دارند و بسیاری از کشورها رشد آرامی دارند”. دیتون برای پیشبرد درک ما با نگاه به موفقیت و شکست آنچه که با ما وجه مشترک دارند تلاش کرده است و این امری مهم است. نتایجی که می توان از این کتاب به دست آورد:

بحث برانگیزترین فصل کتاب، فصل سوم آن با عنوان ” چگونه می توان به افرادی که از ما عقب تر هستند کمک کرد؟”. باوری اشتباه است که تصورکنیم که اگر در کشورهای ثروتمند افراد ثروتمند و در کشورهای فقیر افراد فقیر زندگی کنند، فقر جهانی را می توانیم حذف کنیم”. این فصل ” توهم کمک” را توضیح می دهد. ” رفع فقر مانند تعمیر یک ماشین یا نجات یک کودک در حال غرق از برکه های کم عمق نیست”. این فصل، فصلی جامع، روشنگر و متقاعد کننده است. این فصل این نتیجه را رد می کند که ” تئوری و تجربه نشان می دهد که رشد اقتصادی امن ترین و پایدارترین راه حل برای رفع فقر است.”

دانش و اندیشه نیز در حال رشد هستند، در حالیکه مسیرهای علمی خیلی روشن نیستند. دیتون اذعان دارد که ما نمی دانیم که رشد تا کجا ادامه میابد.

با کمک دیتون ما درک بهتری از امید به زندگی، سلامت و چگونگی روند بهبود رفاه را به دست آورده ایم. همانطور که او نشان می دهد دانش کلید دست یابی به هردو مورد است، اما ارتباط بین دانش و بهبود بهداشت عمومی روشنتر از ارتباط بین دانش و رشد اقتصادی است. دانش و اندیشه های مختلفی که از نظریه میکروبی به وجود آمده اند، باعث تحقیق و اثبات در زمینه ارتباط بین سیگار و سرطان ریه شده اند. و اصلا دشوار نیست که بدانید چگونه می توان برای استفاده از منافع و فواید این دانش و آگاهی چه کاری را باید انجام دهید. در این کتاب به ما نشان می دهد که چگونه تغییرات ایجاد شده در استانداردهای زندگی و سلامتف زندگی ما را دچار تحول کرده است. فرار بزرگ، راهنمایی قدرتمند برای پرداختن به مساله رفاه همه کشورهاست.