رفتن به مطلب

اسمبل قطعات کامپیوتر


ارسال های توصیه شده

قسمت اول

 

چیپ ها , پین ها و اتصالات روی قسمت های مختلف كامپیوتر , ظریف و حساس هستند . و بعد به كاربردن آن ها می تواند نتایج تاسف باری داشته باشد .همیشه باید سعی كنیم كه كارت ها و سایر بردها را با گرفتن از لبه هایشان جابجا كنیم و مورد استفاده قرار دهیم . نباید اتصالات فلزی طلا رنگ روی چیپ های حافظه و كارت ها لمس شود , زیرا مایعات استخراج شده از انگشت ها مشكل ساز هستند و همیشه قبل از كار بر روی PC , حتما باید آن را از برق كشید . همچنین باید نسبت به الكتریسیته ساكن محتاط بود . جرقه ناشی از جابجایی الكتریسیته ساكن توسط نوك انگشتان , می تواند برای همیشه یك چیپ را خراب كند . تا حد ممكن نباید كامپیوتر را در محیط فرش شده اسمبل كرد .

 

قبل از آن كه قطعه ای را در كامپیوتر از جای خود بر داریم , باید كارهای زیر را دنبال كنیم :

 

پاهای خود را بر جای خود محكم كنیم و حركت ندهیم .

 

با تماس با فلز در تماس با زمین , از جمله پشت كیس كامپیوتر وقتی متصل به سوكت سه پایه ای است , بر زمین تكیه دهیم تا هر گونه حركت در حال سكون در بدنمان را از بین ببریم .

 

بدون حركت پاهای خود , هرچه را كه باید با قطعه مورد نظر از كامپیوتر انجام دهیم , را انجام می دهیم.

 

اگر احتیاج به حمل قطعه ای از كامپیوتر شخصی خود را داریم , آن را در یك بسته حمل می كنیم كه قطعه مورد نظر ثابت باشد و حركت نداشته باشد .

 

پاهای خود را محكم می كنیم و خود را به زمین ثابت می كنیم , قبل از آن كه قطعه را از بسته حمل ,

 

جابجا كنیم .كامپیوتر شخصی خود را در میز بزرگی اسمبل می كنیم . باید اطمینان پیدا كنیم كه فضای كافی برای قرار دادن قطعات بر روی آن داریم . یك ظرف یا كاسه كوچكی برای پیچ ها و ابزارهای ریز دیگر به كار می بریم . برای كار اسمبل احتیاج به انبردست و آچار و پیچ گوشتی چهار سوی كوچك و پیچ گوشتی دو سوی كوچك داریم . همچنین ممكن است به یك آینه كوچك و یك چراغ قوه احتیاج پیدا كنیم , وقتی می خواهیم در اطراف كیس كه قابل رویت نیستند كار كنیم .

 

مراحل اسمبل كردن

 

1- مطالعه كتابچه مادربورد :

 

برای اسمبل كردن باید ابتدا كتابچه مادربورد را مطالعه كنیم . با مطالعه كتابچه مادربورد قبل از شروع به اسمبل كردن PC , می توان مقدار زیادی در وقت خود صرفه جویی كرد و دردسر خود را كم كرد , حتی این مطالعه قبل از خریدن حافظه و CPU نیز می تواند بسیار مفید باشد . همه كتابچه های مادربورد , همه اطلاعاتی را كه باید داشته باشند ندارند , ولی اكثر قربب به اتفاق شركت های معروف ( مانند Abit , Asus ) مستندات تشریحی را تهیه می كنند . كتابچه ها اطلاعات مهمی را به ما می دهند , از جمله اینكه چگونه جا مپرها را ست كنیم و كدام اسلات ها برای نصب انواع رم هستند . هر چند توصیه می شود كه از مادربورد بدون جامپر استفاده شود , بعضی از مادربوردها ممكن است شامل تعدادی جامپر یا سوئیچ های DIP باشند . مادربوردهای مبتنی بر چیپ ست VIA KT266 داری یك جامپر جهت تغییر بین 200 مگاهرتز و 266 مگاهرتز , Front Side گذرگاه هستند و مادربوردهای RAID معمولا دارای تنظیم سوئیچ های DIP هستند .

 

2- نصب CPU :

 

اگر از یك سی پی یوی سوكت دار استفاده می شود : باید cpu را از لبه هایش در دست بگیریم و به گوشه های ردیف پین های آن نگاه كنیم , یك یا دو تا از گوشه ها باید پین های كمتری از بقیه داشته باشند . سپس به سوكت روی مادربورد نگاه می كنیم و گوشه هایی كه مشابه با گوشه های تك cpu است را شناسایی می كنیم . سپس بازوی كوچك را بلند كرده و به نزدیك سوكت مادربورد برده و به ملایمت و آرامی , با هم خط كردن گوشه های مناسب و مقتضی , cpu را در سوكت قرار می دهیم . در هنگام داخل كردن cpu از فشار استفاده نمی كنیم . cpu باید به درستی در جای خود بلغزد و قرار گیرد . اگر این گونه نشد , اطمینان پیدا می كنیم كه بازوی آزاد سازی سوكت كاملا بلند شده باشد و گوشه های تك cpu با گوشه های مربوطه در سوكت , تطابق داشته باشند .سپس بازو را به پایین فشار داده و مطمئن می شویم كه آن را در جای درست خود چفت كرده ایم .

 

 

سپس كولر cpu را اضافه می نماییم . برخی از كولر های cpu , نوارهای گرمایی از قبل تعبیه شده دارند كه در جایی قرار دارد كه در تماس با cpu است . اگر كولر از این گونه بود , هر گونه پوشش محافظ را جدا می كنیم ( معمولا نواری از پلاستیك آبی ) . اگر كولر نوار گرمایی متعلق به خود را نداشت , مقداركمی از خمیر گرمایی را در وسط cpu پخش می كنیم ( خمیر گرمایی خیلی موثر تر از نوار گرمایی است , بنابراین اگر كولر نوار داشته باشد ممكن است كار بهتر این باشد كه آن را جدا كنیم ) .كولر cpu را به سوكت , همان طور كه در دستور العملهایش توضیح داده شده مرتبط می سازیم . در مكانیزم بستن كولر ممكن است به مقدار زیادی فشار احتیاج باشد , ولی از فشار دادن كولر به طور شدید به طرف پایین بر روی هسته cpu اجتناب می كنیم , فشار مستقیم زیاد می تواند هسته های Athlon را خرد كند . ممكن است بهتر این باشد از یك سری انبردست های با سرهای برآمده سوزنی برای متصل كردن كولر استفاده كنیم . سرانجام , كابل های تغذیه كولر را به محل سه شعبه ای نزدیك , بر روی مادربورد متصل می سازیم .

 

 

اگر از cpu اسلاتی استفاده می شود : اگر قبلا كارت cpu را به درون كارتریچ / كولر وارد نكرده اند , این كار را انجام می دهیم . محل های نصب كارتریچ را به سوراخ های مقتضی موجود بر روی مادربورد پیوند می زنیم . كارتریچ را به درون اسلات cpu وارد می كنیم و آن را با محل های نصب محكم می سازیم. كابل های تغذیه كولر را به محل سه شعبه ای نزدیك , بر روی مادربورد متصل می سازیم .

 

3- نصب حافظه :

 

مادربوردها دو یا بیشتر اسلات های بلند دارند كه معمولا نزدیك cpu هستند كه مشابه پین های اتصالی طلایی بر روی حافظه های DIMM می باشند . باید توجه كرد كه نمی توان انواع گوناگون RAM را تركیب و تطبیق ساخت . نباید DIMM های PC133 و PC100 را با هم بكار برد و نباید حافظه ECC و non-ECC را با هم تركیب ساخت . باید از كتابچه مادربورد كمك گرفت تا انواع حافظه هایی كه مادربورد پشتیبانی می كند را مشخص ساخت . اما به هر حال غالبا می توان DIMM های حافظه ها با سایز های مختلف را با هم تركیب ساخت .به عنوان مثال , اگر یك 128MB PC133 NON-ECC DIMM و یك 256MB PC133 NON-ECC DIMM داشته باشیم احتمالا می توانیم آن دو را با هم به كار گیریم . از كتابچه مادربورد استفاده می كنیم تا ببینیم چگونه DIMM های سایزهای مختلف را مرتب و بچینیم .

 

برای نصب حافظه , اطمینان پیدا می كنیم كه ماردبورد بر روی سطح صافی قرار دارد و هیچ چیزی زیر

 

آن قرار ندارد . هر سوكت DIMM یك قلاب ( گیره قفلی ) در هر انتهای آن خواهد داشت تا اتصال حافظه را وقتی درون آن قرار دارد مستحكم كند . به گیره های قفلی ضربه سبك و ناگهانی وارد می سازیم تا باز شوند. DIMM ها را یكی یكی وارد می سازیم . شكاف های بر روی لبه DIMM ها را با برآمدگی در سوكت DIMM مرتب می سازیم .فشار مساوی بر كل محل وارد می سازیم تا با صدای تیك شدیدی به جای خود بیفتد . هنگامی كه DIMM را به داخل سوكت فشار می دهیم گیره های قفلی باید بسته شوند . قبل از اقدام بیشتر , اطمینان پیدا می كنیم كه DIMM كاملا به جای خود وارد شده است و قفل ها بسته هستند

لینک به دیدگاه

اسمبل قطعات کامپیوتر (قسمت دوم)

مادربورد های پنتیم 4 دارای سوكت پاور دیگر و كوچكتری نیز هستند , به جهت اینكه پاورهای ATX جدید دارای یك كانكتور برای این مورد هستند .

 

اكنون یك بسته كوچك سیم پیدا می كنیم كه از جلوی كیس بیرون زده و دارای كانكتورهای كوچكی است كه دارای برچسب هایی مثل " Power SW, " و " Power LED " و " hd led, " و "Speaker" و احتمالا چیز های دیگری می باشد . بیشتر مادربوردها دارای قالب های كوچك پین مخصوص این كابل ها می باشد . كتابچه مادربورد دارای دیاگرامی است كه نشان می دهد كه هر كدام از این ها به كدام یكی تعلق دارد.

 

 

5- تست اول :

 

قبل از ان كه به ادامه كار بپردازیم ما باید مطمئن شویم كه مادربورد و پردازنده به درستی كار می كند . بیشتر كیس ها به كامپیوتر اجازه كار با كیس باز را می دهند . كارت گرافیك خود را نصب و آن را بایك پیچ محكم می كنیم . سپس یك كابل پاور AC به منبع تغذیه پاور متصل می كنیم و مانیتور را به پورت VGA ی كارت گرافیك متصل می كنیم . كیبورد را به یك PS/2 متصل می كنیم . اگر منبع پاور دارای یك سوئیچ در بیرون باشد آن را روشن كرده و سپس دكمه پاور را روی PC می زنیم .

 

اگر اتفاقی نیفتاد احتمالا فراموش شده كه كابل AC به سوكت روی دیوار متصل شود یا یكی از كابل های جلوی كیس به مادربورد به طرز صحیحی متصل نشده است . ( ابتدا كانكتورهای " Power SW " و " reset SW " را چك می كنیم ) .

 

اگر پاور به درستی كار می كند ما باید حداقل صدای فن پاور را بشنویم و فن cpu نیز باید بچرخد .

 

وقتی همه چیز كار كند ما باید POST Screen ( Power-On Self Text ) با متن سفید روی پس زمینه مشكی را ببینیم .

 

POST نشان می دهد كه كامپیوتر چقدر حافظه دارد و به طور اتوماتیك درایوهای IDE را شناسایی می كند . با این تست ما مطمئن می شویم كه مادربورد و cpu و RAM همگی كار می كند .

 

اگر POST ظاهر نشد نباید نگران شد . كامپیوتر را خاموش و از برق می كشیم و تمام اتصالات را چك می كنیم . اطمینان حاصل می كنیم كه همه DIMM ها سر جایشان محكم هستند و كارت گرا فیك در اسلات AGP محكم نصب شده است و مادربورد در داخل كیس درست نصب شده است . اگر پشت سر هم صدای بیپ بشنویم به این معنی است كه مادربورد می خواهد یك كد اشتباه به ما بدهد ( و حداقل به این معنی است كه ما اسپیكرهای PC را درست نصب كرده ایم ) .كتابچه مادربورد را چك می كنیم تا بفهمیم كه چه چیزی را مادربورد می خواهد به ما بفهماند . بعضی از مادربوردها دارای یك سری LED هستند كه كدهای اشتباه را نشان می دهند . وقتی همه چیز درست بود PC را از برق كشیده و نصب بقیه قطعات را ادامه می دهیم.

6- نصب وسایل ذخیره سازی :

 

كیس ها ممكن است دارای چندین محل درایو باشند . بعضی از محل های درایو دارای صفحه های قابل جدا شدن در جلوی كیس هستند كه به آن ها محل های External گفته می شود و در دو سایز هستند . 5 اینچ برای قطعاتی مانند درایوهای CD-ROM و 3 اینچ برای وسایل ذخیره سازی كوچكتر مانند فلاپی درایوها . كیس ها احتمالا چندین محل Internal 3 اینچی دارند كه برای هارد دیسك ها در نظر گرفته شده اند . گاهی اوقات محل Internal نصب شده , قابل جابجایی است كه نصب و محكم كردن هارد درایو را بسیار آسان می سازد . بعضی از كیس ها دارای ریل هایی هستند كه به درایوها اضافه می شوند تا آن ها را كشویی كنند و براحتی در داخل كیس حركت داده شوند .برای دریافت جزئیات بیشتر باید به مستندات كیس خود مراجعه كنید .

 

ابتدا ما هارد درایوهای IDE را نصب می كنیم . بیشتر هارد درایوها دارای یك قالب جامپر در پشتشان نزدیك كانكتورها هستند . در لیبل آن ها , همچنین یك دیاگرام می باشند كه توضیح می دهد كه چگونه جامپرها را ست كنیم تا از خود درایو استفاده كنیم یا به عنوان درایو master یا slave روی یك IDE BUS . اگر ما یك هارد درایو داشته باشیم باید آن را به عنوان درایو single یا single/master ست كنیم . اگر دو تا داشته باشیم یكی را به عنوان master و دیگری را به عنوان slave ست می كنیم.

 

همچنان كه قبلا گفته شد اگر ممكن باشد باید محل های درایو internal را در بیاوریم . اگر محل های كیس بیرون نمی آیند فقط دنبال محل internal مناسب و دم دست در داخل كیس می گردیم .اگر محلی در نزدیكی منبع پاور باشد سعی شود كه از آن استفاده نشود , منبع پاور تولید گرما می كند و ما می خواهیم كه هارددرایو تا آنجا كه ممكن است خنك بماند . هارد درایو را داخل یك محل درایو internal می كنیم . بنابراین كانكتورها به سمت داخل قرار می گیرند , به سمت مادربورد . آن را با چهار پیچ سفت می كنیم ( درایوهای مختلف از پیچ های مختلفی بهره می گیرند بنابراین سعی كنیم از آن هایی كه همراه درایو عرضه می شوند استفاده كنیم ) . محل دایو internal را همراه با هارد درایو نصب شده خارج از كیس نگه می داریم تا زمانی كه كابل ها را وصل كنیم .سپس آن را به جای خودش بر می گردانیم و سفت می كنیم .

 

همانند هارد درایوها , درایوهای نوری نیز می توانند master یا slave باشند . اگر فقط یك درایو داشته باشیم مهم نیست كه جامپرهای آن چگونه ست می شوند . اما اگر دو درایو داشته باشیم یكی باید master و دیگری باید slave باشد . اكنون برای هر دایو نوری ( CD-ROM , DVD-ROM یا CD-RW ) یك محل external جدا می كنیم . پوشش متناظر را از جلوی كیس بر می داریم . ممكن است یك صفحه پانچ شده فلزی وجود داشته باشد كه احتیاج به برداشتن آن نیز هست . درایوها را در محل ها سر می دهیم . بسته به كیس , طرف چپ درایوها ( وقتی به سمت جلو كیس نگاه می كنیم ) قابل دسترسی آسان تر نسبت به طرف راست می باشد . سفت كردن این درایوها تنها با دو پیچ در طرف چپ كافی است .

 

7- اتصال كابل های Data و Power :

 

بیشتر مادربوردها شامل دو كابل ریبون 40 پینی برای درایوهای IDE و یك كابل 36 پینی برای درایوهای فلاپی هستند .

 

همراه با مادربوردهای جدید امروزی حداقل یك و ممكن است هر دو از كابل های 40 پینی در وا قع 80 سیم داشته باشند ( این ها برای درایوهایی هستند كه از رابط ATA-66 یا سریع تر استفاده می كنند ) و یك كانكتور آبی دارند .

 

كانكتورها معمولا اسلات شده هستند . بنابراین آن ها فقط در یك جهت نصب می شوند . اگر این گونه نیستند نگاهی به خود ریبون می اندازیم , یك سیم , رنگی است . آن سیم باید به پینی كه با 1 لیبل گذاری شده

 

است یا با یك پیكان روی درایو و مادربورد به ترتیب علامت گذاری شده است مرتبط شود . فلاپی درایو را در یك محل درایو 3 پینی External نصب می كنیم . همانند درایوهای نوری , شاید احتیاج به برداشتن كاور و صفحه پانچ باشد . آن را حداقل با دو پیچ سفت می كنیم .

 

اگر تنها یك كابل 80 سیمی داشته باشیم , سر آبی آن را به پورت IDE اصلی مادربورد متصل می كنیم . سپس به بقیه كانكتورها نگاهی می اندازیم .یكی باید با عنوان " master " لیبل گذاری شده باشد . آن را به هارد درایو master ( یا تنها هارد درایو ) متصل می كنیم .اگر دو تا هارد درایو داشته باشیم كانكتور آخری روی كابل را به درایو master متصل می كنیم و كانكتور میانی را به slave . همین كار را با درایوهای نوری تكرار می كنیم , آن ها را به پورت IDE دوم متصل می كنیم . كابل فلاپی درایو یك گره در یك انتهایش دارد . آن سر را به كانكتور 36 پینی فلاپی درایو متصل می كنیم و مطمئن می شویم كه ترتیب كابل رنگ شده را با پین های مارك حفظ كرده ایم . سر دیگر كابل را به اسلات مخصوص روی مادربورد متصل می كنیم .باید توجه كرد كه هنگام اتصال قطعات IDE باید از اتصالات درایوهای با سرعت بالا ( Ultra-ATA/100 ) با درایوهای سرعت پایین ( ATA/33 ) اجتناب كرد . به عنوان مثال اگر ما یك جفت هارد درایو داشته باشیم كه یكی از آن ها brand-new ATA/100 و دیگری یك درایو قدیمی تر باشد , ما باید آن دو را در كانال های جداگانه نگهداری كنیم . چرا كه سرعت انتقال پایین تر درایو قدیمی , مزایای درایو جدید را از بین می برد . حساب انگشتی : سریع را با سریع و كند را با كند باید نگه داشت .

 

اكنون باید همه این درایوها را پاوردهی كنیم . اگر نگاهی به دسته سیم های بیرون زده از پاور داشته باشیم دو نوع كانكتور را می بینیم . كانكتورهای بزرگ تر برای هارد درایو ها و درایوهای نوری هستند كه آن ها در یك جهت باریك شده اند و هر درایوی با یك قالب متناظر با آن ها خواهد داشت . كانكتورهای كوچك تر برای فلاپی درایو هستند كه آن ها هم همچنین فقط در یك جهت می باشند .

لینک به دیدگاه

اسمبل قطعات کامپیوتر (قسمت سوم)

 

 

4- محكم كردن مادربورد در داخل كیس :

 

كاور كیس را برداشته , در داخل آن باید یك بسته سخت افزار باشد , شامل پیچ های عریض , پیچ های باریك , برجستگی هایی از جنس برنج , واشرهای نایلونی قرمز رنگ و ضمائم دیگر .

 

قبل از آن كه مادربورد را نصب كنیم , ابتدا باید كیس را با برداشتن هرگونه چیز قابل جابجایی كه ورود را مشكل می سازد آماده سازیم . اگر از یك tower case استفاده می شود , آن را به كنار می خوابانیم . نگاهی به صفحه فلزی بزرگ در زیر آن می اندازیم . سوراخ های متعددی خواهد داشت , تعدادی از آن ها برای آن است كه ما با برجستگی هایی برای پشتیبانی كردن مادربورد خود آن ها را پر سازیم . اگر مادربورد خود را از نزدیك چك كنیم , سوراخ هایی با حاشیه نقره ای خواهیم یافت .اغلب آن ها با سوراخ های برجسته در داخل كیس منطبق خواهند بود , به خاطر روشی كه بر اساس آن كیس های ATX و برد ها استاندارد شده اند .

 

 

حداقل 6 برجستگی را برای محكم كردن مادربورد به كار می گیریم و اطمینان پیدا می كنیم كه هر برجسته برنجی كه ما نصب می كنیم , با سوراخی در مادربورد انطباق دارد . نباید هر برجستگی كه به طور كامل با مادربورد پوشانده می شود ( با سوراخ های آن انطباق ندارد ) را نصب كرد , زیرا تماس غیر صحیح بین

 

مادربورد و كیس می تواند باعث سوء عمل و خرابی شود . از یك جفت انبردست برای پیچ دادن برجستگی های هر گوشه مادربورد و حداقل دو یا بیشتر برای پشتیبانی از وسط مادربورد یكی نزدیك اسلات AGP قهوه ای و دیگری در جهت مخالف , استفاده می كنیم . اگر خواستیم می توانیم از تعداد بیشتری استفاده كنیم سپس منطقه برجسته روی مادربورد را آماده می كنیم كه پشت كیس می باشد كه به سریال mobo , موازی , ps2 , USB و پورت های دیگر مربوط می شود . برخی از كیس ها صفحات پانچ شده ای دارند كه قسمتی یا همه سوراخ های برجسته را می پوشانند . پانچ آن ها را جدا كرده و آن ها را دور می ریزیم . برخی از كیس ها یك صفحه برجسته جدا دارند كه باید آن را به محكمی به درون محل قبل از وارد كردن مادربورد اضافه كنیم .

 

 

مادربورد را به درون كیس وارد می كنیم . مطمئن می شویم هیچ چیز زیر آن نیفتاده یا نلغزیده است . از لبه هایش آن را نگه می داریم . باید مواظب باشیم كه آن را به كمك كولر cpu یا اجزاء برد نگیریم . اگر مواظب نباشیم ممكن است چیزی را بشكنیم . هماهنگ سازی برجستگی ها احتیاج به مهارت كمی دارد ولی باید به صبر و حوصله كار كنیم و به چیزی فشار وارد نكنیم . وقتی كه مادربورد در جای خود است یك پیچ را ( عریض یا باریك , هر كدام را كه برجستگی ها لازم دارند ) برای هر برجستگی همراه با یك واشر نایلونی به كار می بریم . هر پیچ را با یك یا دو دور چرخش می بندیم , اما هیچ كدام را محكم نمی كنیم تا وقتی كه همگی آن ها را ببندیم . وقتی همه پیچ ها را نصب كردیم از اول همه پیچ ها را محكم می كنیم , سپس دسته كابل بزرگ تر پاور را از تغذیه پاور به سوكت بزرگ پاور روی مادربورد متصل می كنیم .

 

 

 

8- نصب كارت های expansion :

 

اكنون كه قطعات اصلی را نصب كرده ایم ما باید كارت های expansion را نصب كنیم . ما قبلا كارت گرافیك AGP را برای تست كارایی اجزای اصلی نصب كرده ایم . ما همچنین احتمالا كارت صدا و كارت های PCI دیگری نیز داریم كه لازم است آن ها را در اسلات های PCI سفید رنگ نصب كنیم . اگر مادربورد چیپ audio به صورت onboard داشته باشد و ما مایل به نصب كارت صدا به جای آن باشیم , ما باید ساپورت audio ی مادربورد را از كار بیندازیم از طریق برنامه Bios setup .

 

نصب كارت های expansion در مقایسه با تمام مراحلی كه قبلا انجام داده ایم ساده است . به سادگی , gate ی ( كادر فلزی كوچك در پشت كیس ) را كه متناظر با اسلات كارت است بر می داریم و با دقت كارت را در محلش قرار می دهیم . اطمینان حاصل می كنیم كه آن را در جایش كاملا به طرف پایین فشار می دهیم , آن را با یك پیچ سفت می كنیم .( باید توجه كرد كه بیشتر كیس ها از پیچ های عریض برای اسلات های expansion بهره می گیرند اما بعضی از پیچ های باریك استفاده می كنند ) . این كار را برای تمام كارت های expansion كه مایل به نصب آن ها هستیم انجام می دهیم : video , audio , network و غیره .

 

اكنون یك كابل اضافی وجود دارد كه باید نسبت به آن دقیق باشیم . درایو CD-ROM همراه با یك كابل خاكستری عرضه می شود . ما باید یك طرف آن را به كانكتور audio-out درایو متصل كنیم . و سر دیگر آن را به قاب CD-in كارت صدا ( یا مادربورد , اگر از sound onboard استفاده می شود ) . این كابل یك ضرورت در PC كاربردی نیست . هدف از آن این است كه موزیك را از درایو سی دی رام به فرم آنالوگ تا كارت صدا عبور دهد . همچنین در بیشتر موارد این امكان وجود دارد تا از این كابل استفاده نشود و به تبادل دیجیتال موزیك از كابل ریبون IDE تكیه شود .

 

9- تست بزرگ :

 

هنوز نباید كیس را ببندیم . یك كار مهم در این لحظه این است كه PC را تست كنیم ( حتی شاید بهتر این باشد تا یك سیستم عامل نصب كنیم و مطمئن شویم كه همه چیز خوب كار می كند قبل از آن كه كاور را در پشت كیس قرار دهیم ) . تست كامپیوتر در این لحظه باعث می شود كه اگر اشتباهی در اسمبل قطعات رخ داده باشد مجبور نشویم دوباره كیس را باز كنیم و به بررسی مشكل بپردازیم . همانند تست اول , مانیتور را به كارت گرافیك متصل می سازیم و سیم AC را به منبع پاور .كامپیوتر را روشن می كنیم و منتظر دیدن POST Screen می مانیم . ممكن است ما بخواهیم بعضی از setting ها را در برنامه BIOS Setup تغییر دهیم ( مانند از كار انداختن پردازنده onboard audio كه در بالا توضیح داده شد , وقتی ما از یك كارت صدای اضافه شده استفاده می كنیم ) . می توانیم برنامه BIOS Setup را از POST احضار كنیم . اغلب با فشار دادن كلید Delete یا F2 روی كیبورد این كار انجام می شود .

 

اما بعضی از BIOS ها احتیاج به كلید متفاوتی دارند . POST Screen این موضوع را روشن می كند

 

اگر POST Screen ظاهر نشد باید مراحلی را كه در تست اول نام برده شد دنبال كنیم . اگر ماشین از طریق بیپ یا چراغ های LED یك error code می دهد , به كتابچه مادربورد نگاهی می اندازیم . چك می كنیم كه مطمئن شویم همه كارت های expansion و DIMM ها به درستی جا رفته باشند و همه كابل های پاور و دیتا به درستی سر جای خودشان هستند . اگر هنوز هم POST Screen ظاهر نشده باشد كامپیوتر را خاموش و كارت های PCI را در می آوریم . Power را وصل كرده , اگر POST ظاهر شد كامپیوتر را خاموش و هر بار یك كارت نصب می كنیم تا زمانی كه مورد مشكل ساز را پیدا كنیم . سعی می كنیم اسلات های PCI را كه كارت ها را در آن , جا می دهیم , تغییر دهیم

 

10- روشن كردن كامپیوتر و نصب سیستم عامل :

وقتی POST ظاهر شد , می توان با خیال آسوده كابل های اسپیكر , ماوس , پرینتر و هر چیز دیگر را نصب كرد .

 

بدون یك سیستم عامل برای اجرای نرم افزار , هر كامپیوتری بلا استفاده است . بعد از اینكه اسمبل سخت افزار تمام شد ما باید به اختیار خودمان یك سیستم عامل نصب كنیم . بیشتر ورژن های جاری ویندوز ( شامل XP ) با یك bootable CD-ROM disk عرضه می شوند كه شروع كار را بسیار آسان می كند . Windows 98 با یك bootable floppy diskette برای آسان كردن setup عرضه می شود . بقیه دیسك های نرم افزاری كه موقع نصب سیستم عامل باید همراه ما باشند درایورهای مادربورد و ویدئو كارت و كارت صدا و لوازم دیگر كه نصب شده اند می باشند .

 

دكمه پاور را زده , وارد برنامه BIOS Setup می شویم و به بخش انتخاب bootable Devices می رویم كه این ممكن است روی یك صفحه setting سطح بالا باشد یا یك صفحه مخصوصی داشته باشد . First boot device را به درایو مدیای مناسب ست می كنیم : CD-ROM اگر CD ویندوز , bootable است یا فلاپی درایو اگر از یك bootable floppy drive استفاده می كنیم .

 

ماشین را روشن می كنیم . اگر از CD-ROM می خواهیم boot شویم منتظر یك prompt

 

می مانیم : بعضی وقت ها لازم است كه یك كلید را فشار دهیم تا به سیستم بگوییم تا از درایو ROM بوت شود . به ویندوز اجازه می دهیم تا یك پارتیشن روی هارد درایو setup كند و آن را در صورت لزوم فرمت كند . اگر از یك درایو قدیمی كه شامل اطلاعاتی می باشد كه به آن ها احتیاجی نداریم استفاده می كنیم , باید پارتیشن قدیمی را delete كرده و پارتیشن جدیدی create كنیم . می توان این كار را از طریق رابط نصب ویندوز XP انجام داد . اما با ویندوز me و 98 ما باید كامپیوتر را با ساپورت CD-ROM روشن كنیم و Fdisk را اجرا كنیم . Fdisk را استفاده می كنیم تا پارتیشن های موجود را از بین ببریم و reboot كرده و سپس یك پارتیشن جدید create می كنیم كه با ظرفیت درایو match می شود . برای بار آخر reboot كرده و به ویندوز اجازه می دهیم تا پارتیشن ها را فرمت كند . برای ویندوز me و 98 , FAT32 مناسب است و برای ویندوز XP , NTFS . در این لحظه برنامه نصب ویندوز ما را با یك سری prompt های نصب راهنمایی می كند . بعد از یك جفت reboot , Windows desktop آماده است . قبل از اینكه به نصب برنامه ای بپردازیم ابتدا چك می كنیم تا مطمئن شویم تمام وسایل به صورت properly در device manager نمایش داده می شوند

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...