به تناسب کاربرد روش های دستی و اتوماتیک جوشکاری، روش پلاسما، شیوه موثری برای تولید در مقیاس کوچک و افزایش دقت جوشکاری است. جوشکاری پلاسما از سال 1964 میلادی، با توجه به مزایای اصلی آن مانند کنترل و دقت بیشتر و تولید جوش هایی با کیفیت بالاتر به همراه استفاده از الکترودهای بادوام در کارهایی با حجم زیاد، توسعه یافت.
اکنون از پلاسما برای جوشکاری هر چیزی استفاده می شود : ازوسایل جراحی و آشپزخانه ازطریق صنایع غذایی گرفته تا تعمیر پره های موتور جت. درواقع پلاسما گازی است که در دمای خیلی زیاد، گرم و یونیزه شده بطوریکه هادی جریان الکتریکی می شود . فرایند جوشکاری قوسی پلاسما شبیه GTAW (جوشکاری با الکترود تنگستنی به همراه گاز محافظ ) است که از پلاسما برای انتقال جریان الکتریکی لازم برای ایجاد قوس به قطعه کار استفاده می شود . قطعه کار براثر گرمای شدید قوس ، گداخته و ذوب می شود. انواع فلزاتی که می توانند توسط پلاسما جوش داده شوند عبارتند از : فولاد ضدزنگ، فلزات دیرگداز و دیگر فولاها: تیتانیم، تانتالیم، مس، برنج، طلا، نقره، الیاژی از آهن و نیکل و کبالت (kovar )و Inconel و zircalloy .