گيرندههای چشايی ويژهی مزهی تلخ در بافت ششها شناسايی شده است. اين گيرندهها با گشادکردن راههای هوايی موشهای دچار آسم، به مواد تلخ پاسخ میدهند. اين يافتهها رويکرد متفاوتی را برای درمان آسم گشودهاند.
پژوهشگران مدرسهی پزشکی دانشگاه مريلند دريافتهاند که مواد تلخ بهتر از بتاآگونيستها میتوانند راههايی هوايی ششها را باز کنند. آنها پس از غربالگری برای ژنهای فعال در سلولهای ماهيچهی صاف که اين راههای هوايی را بسته يا باز میکنند، گيرندههای چشايی را در اين سلولها شناسايی کردند. آنها گمان میکردند اين گيرندهها فقط در زبان، سقف دهان، بخش بالايی مری و زبان کوچک وجود دارند.
آنها در آغاز گمان میکردند اين گيرندهها در بافت ماهيچهی صاف ديوارهی راههايی هوايي هستند تا زهرهای گياهی تلخ را شناسايی کنند و با فشردهکردن راههای هوايی از ششها محافظت کنند. اما پس از آزمودن ترکيبهای تلخ استاندار بر بافت ماهيچهی صاف انسان و موش، دريافتند که عکس آن درست است. داروهای تلخ ضدمالاريا، کوينين و کلورکوينين، اين سلولهای ماهچهای را به حالت آرامش (بدون انقباض) میبرند. به نظر میرسد اين واکنش کمک میکند تا زهرها به سادگی بيرون فرستاده شوند.
آزمايش روی راههای هوايی موشهای کالبدشکافی شده نشان داد که اين ترکيبات تلخ در آرامش دادن به بافت ماهيچهای، سه برابر اثرگذارتر از داروهای ضدآسم هستند. هنگامیکه پژوهشگران ترکيبات تلخ و داروهای آسم را به موشهايی با نشانههای آسممانند دادند و مقدار هوايی را اندازه گرفتند که میتوانست از راههای هوايی آنها بگذرد، به همين نتيجه رسيدند.
اکنون پژوهشگران در جستوجوی مواد تلخ هستند که بتوان آنها را به افشانههای ويژهی داروهاي آسم افزود تا درمان اين بيماري بهبود يابد.
برای آگاهی بيشتر
Bitter taste receptors on airway smooth muscle bronchodilate by localized calcium signaling and reverse obstruction (Nature Medicine,
DOI: 10.1038/nm.2237).