گر چه چمن به عنوان گیاه شناخته شده ای برای پوشش سطوح سبز کاربرد داشته است لیکن نمونه های دیگری از گیاهان به ویژه انواع همیشه سبز نیز برای این منظور و به عنوان جانشین چمن به کار می روند . برای نمونه می توان از جنس بابونه رومی یا معمولی (chamaemelum)، جنس cotula(پیگالژه)، دایکوندرا (dichondra) و حتی برخی انواع خزه نام برد.
اما در عین حال این قبیل گیاهان قابلیت پاخوری قابل توجهی نداشته و در واقع کارایی چمن را از این لحاظ ندارند لذا بیشترین کاربرد آنها به صورت لکه های سبز در کنار آبنما، فضاهای سبز خصوصی، پاسیو ها یا سطوح محدود و کنترل شده می باشد. از طرفی جنس chamaemelumدارای برگ هایی است که تولید رایحه ای خوشبو شبیه سیب می کند به ویژه در صورتی که لگد مال یا بهم ساییده شود در این حال قادر به تحمل رفت و آمد زیاد نیست . دایکوندرا در نواحی گرمسیری رشد ایده آلی دارد ولی قادر به تحمل دمای کمتر از 4- درجه سانتی گراد نمی باشد. جنس cotulaنیز با برگهای شبیه سرخس پوشش مناسب و ایده آلی و قابلیت پاخوری نسبتاً خوبی را ایجاد می کند (ساقه های خزنده آن متراکم یوده و باعث بوجود آمدن چنین پوششی می شوند). همچنین گیاه جنس آویشن (thymus) مناسب پوشش می باشد.
فراتر از نکات فوق امروزه از گیاهان دیگری به عنوان گیاهان پوششی استفاده می شود که در واقع هدف از کاربرد این گیاهان جنبه پوششی و مقاومت به خشکی آنها بوده و تنها به ظرافت و برگ و زیبایی ظاهری همچون چمن توجه نمی شود. از این قبیل گیاهان می توان به انواع سازگار شده اسطو خودوس ، بومادران ، و گیاهانی چون سدوم ، آردی (senecio) و... اشاره کرد .
منبع :