جستجو در تالارهای گفتگو

این ماهی از خانواده است که دارای ۲ جفت سبیلک، ودندان‌های حلقی با فرمول ۳٫۱.۱-۱٫۱.۳ یا ۳٫۲.۱-۱٫۲.۳ می‌باشد. کپور معمولی فلس‌هایی درشت و باله پشتی ممتدی دارد. تعداد فلس‌های خط جانبی در این ماهی ۳۲-۳۰ عدد می‌باشد. دهان آن کشویی بوده و قابل بیرون زدن است. کپور معمولی در حوضه‌های دریای خزر، رودخانه تجن و تمام حوضه‌های آبریز ایران پراکنش دارد. حداکثر طول در این ماهی ۱۵۰ و میانگین ۳۸ سانتی متر است. بدن این ماهی تا حدی دراز است و طول ۳ برابر ارتفاع می‌باشد. سر ماهی بزرگ و پوزه کند است. باله مخرجی کوتاهی دارد. در باله پشتی ۳ تا ۴ خار سخت و ۱۵(۱۶) تا ۲۱(۲۲) شعاع نرم و شاخه شاخه وجود دارد. در باله مخرجی نیز ۳ خار سخت و ۵ یا ۶ شعاع نرم شاخه شاخه دیده می‌شود. این ماهی همه چیز خوار بوده و از موجودات ریز بستر آب، کرم‌ها، سخت‌پوستان، نوزاد حشرات و حتی فضولات حیوانی و گیاهی، لاشه حیوانات، تخم ماهیان و حتی نوزادان خود را مصرف می‌کنند. در دمای کمتر از ۷ درجه سانتی‌گراد به صورت دسته جمعی به خواب زمستانی فرو می‌روند. در آب شیرین به سر برده و آب‌های گرم، آرام و پوشیده از گیاه را دوست دارد. در میان کپور ماهیان می‌توان ۴ نوع آن را بر حسب قرار گرفتن فلس‌ها بر روی بدن از یکدیگر تشخیص داد: ۱)کپور فلس‌دار: که دارای بدنی کاملا پوشیده از فلس است. ۲) کپور آئینه‌ای: که دارای فلس‌های آئینه‌ای شکل و نا مرتب است. ۳)کپور فلس یک ردیفی: که دارای یک ردیف فلس در امتداد خط جانبی بوده و همگی آنها به یک اندازه‌اند. ۴) کپور چرمی یا برهنه: که فاقد فلس و یا دارای تعداد کمی فلس است. گونه‌های پرورش‌داده‌شده و رنگارنگ به نام کپور گلگون (کوی) معروفند. برخی از خانواده کپور که در ایران دیده شده اند : جنس : Carassius گونه: C.auratus نام محلی: سیم کپور – نام فارسی: کاراس جنس: Abramis گونه: A.brama orientalis نام محلی: سیم برگ – نام فارسی: سیم جنس: Aspius گونه: A.aspius نام محلی: ماش – نام فارسی: ماش‌ماهی جنس: Barbus گونه: B.mursa نام محلی: قره بالیخ – نام فارسی: باربوس جنس: Varicorhinus گونه: V.Dapoeta نام محلی: زردپر جنس: Cyprinus گونه: C.carpio نام محلی: کپور – نام فارسی: کپور معمولی جنس: Ctenopharyngoden گونه: C.idella نام فارسی: کپور علفخوار (آمور) جنس : Hypophthalmichthys گونه: H.molitrix نام محلی: آزاد – نام فارسی: کپور نقره‌ای (فیتوفاگ) جنس : Aristiehthys گونه: A.nobilis نام محلی: سرگنده – نام فارسی: سرگنده غذای اصلی این ماهی موجوداتی است که در کف استخر زندگی می‌کنند مثل لارو و حشرات، کرمها. علاوه بر این از غذای دستی و کمکی هم از قبیل گندم، جو، سبوس گندم، آرد گندم، پودر ماهی، سبوس برنج، تفاله گوجه‌فرنگی، کنجاله سویا، تخم پنبه و باقی مانده سفره غذایی استفاده می‌کنند. اما در صید ورزشی میتوان از انواع بویله و طعمه های دیگر که در دسترس ماهی بوده است میتوان استفاده کرد . بر گرفته از سایت ویکیپدیا Click here to view the original image of 800x345px.