جستجو در تالارهای گفتگو

پردازشگر‌ گرافیکی (GPU) یا همان کارت گرافیک یکی از بخش‌های حیاتی کامپیوترهاست که چگونگی نمایش گرافیک کامپیوتر شما را بر روی صفحه‌نمایش، از عکس و فیلم گرفته تا برنامه‌ها و بازی‌های کامپیوتری، کنترل می‌کند. معمولا کارت‌های گرافیکی بخشی جداگانه هستند که روی مادر‌بورد قرار می‌گیرند و از حافظه‌ پردازشی جداگانه‌ای نیز بهره می‌برند.اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چه میزان حافظه برای پردازشگر گرافیکی شما کافیست؟ عموم مردم بر این باورند که هر چقدر میزان حافظه بیشتر باشد، قدرت پردازشگر گرافیکی نیز بیشتر خواهد بود. این بزرگ‌ترین اشتباهی است که در هنگام انتخاب یک لپ‌تاپ و یا کارت گرافیک می‌توانید مرتکب شوید. امروزه تولیدکنندگان پردازشگرهای گرافیکی بسیار محدود هستند. پردازشگرهای گرافیکی AMD که سابقا با نام ATI شناخته شده بودند، به همراه پردازشگرهای NVIDIA، جزو اصلی‌ترین برندهایی هستند که رقابت تنگاتنگی با هم دارند. به همان میزانی که پهنای باند حافظه گرافیکی تاثیر مستقیمی در اجرای بهتر گرافیک دارد، مقدار حافظه تاثیر مستقیمی بر روی سرعت کارت گرافیک ندارد! برای مثال، یک پردازشگر گرافیکی GeForce GTX 870M با سه گیگابایت حافظه گرافیکی که نسبتا مدلی جدید در لپ‌تاپ‌ها محسوب می‌شود، به مراتب قدرتمندتر از یک پردازشگر گرافیکی GeForce GTX 860M با چهار گیگابایت حافظه اختصاصی است. این مثال در اجرای بازی‌های کامپیوتری به خوبی تفاوت را نشان خواهد داد. فرض کنید شما بازی سنگینی مانند Crysis 3 را روی کامپیوتر خود نصب کرده و آماده‌ بازی هستید. لپ‌تاپ شما نیز از یک کارت گرافیک GeForce GTX 860M بهره می‌برد. حالا هنگام شروع بازی، همه چیز روان، و با کیفیت پس‌زمینه خوب در حال اجرا است. تا زمانی که وارد محیط‌های شلوغ بازی و درگیری‌ها نشده‌اید، شاهد اجرای ایده آلی خواهید بود. حالا اگر در هنگام بازی وارد صحنه‌ درگیری‌ها شوید، خواهید دید که کیفیت و سرعت بازی کاهش پیدا کرده و بازی به اصطلاح شروع به “لگ خوردن” می‌کند. در این حالت، تصویر طبقه‌طبقه می‌شود و FPS یا نرخ فریم‌ریت بازی افت شدیدی پیدا می‌کند. تنها راه‌ حل برای برطرف کردن این موضوع، پایین آوردن جزییات گرافیکی از منوی تنظیمات بازی است. حافظه‌ اختصاصی پردازشگر گرافیکی، مربوط به ذخیره سازی کوتاه مدت جزییات گرافیکی و یا به اصطلاح Cache کردن است. هر چقدر که میزان حافظه زیاد بوده اما قدرت چیپست پردازنده پایین باشد، باز هم تفاوتی در روان بودن اجرای بازی ایجاد نمی‌کند و همچنان شاهد لگ خواهید بود. اما جایی که حافظه‌ گرافیکی بیشتر به کمک شما خواهد آمد، بازی کردن در رزولوشن‌های بالا خواهد بود. هر چقدر که رزولوشن و دقت تصویر بیشتر شود، به همان نسبت حافظه‌ گرافیکی بیشتری درگیر خواهد شد. در حال حاضر، حتی سنگین‌ترین بازی‌ها، نیاز چندانی به حافظه اختصاصی زیاد ندارند و چهار گیگابایت برای اجرای بازی‌ها در رزولوشن Full HD کافی خواهد بود. اما اگر می‌خواهید در رزولوشن‌های بسیار بالا مانند Quad HD یا ۴K Ultra HD بازی کنید، احتمالا باید به دنبال کارت‌های گرافیکی با حافظه‌های ۸ گیگابایت و یا حتی بیشتر باشید. بیایید به سراغ مثال‌های قبلی برویم تا موضوع کاملا مشخص شود. پردازشگر‌ گرافیکی GeForce GTX 860M یک پردازشگر میان‌رده محسوب می‌شود که پهنای باندی معادل ۱۲۸ بیت دارد که شاید همین پهنای باند پنج سال پیش برای علاقه‌مندان به بازی‌های گرافیکی یک رویا محسوب می‌شد. حالا در نظر داشته باشید که پردازشگر گرافیکی GeForce GTX 870M دارای پهنای باند ۱۹۲ بیتی است که یک مدل رده‌بالا به شمار می‌رود. این پهنای باند بیشتر باعث خواهد شد تا تبادل اطلاعات بین هسته و حافظه گرافیکی، با سرعت بیشتری انجام شود و در نتیجه عملکرد کلی کارت گرافیک، به مراتب بهتر خواهد بود. نکته دیگر درباره نوع حافظه پردازشگر گرافیکی است. حافظه‌های DDR3 نسبت به GDDR5 سرعت کمتری در انتقال و ذخیره‌سازی جزئیات گرافیکی دارند. پس اگر به دنبال بهترین کارایی هستید، از چیپ‌ست هایی با حافظه GDDR5 استفاده نمایید. به خاطر داشته باشید که در هنگام انتخاب یک پردازشگر گرافیکی، عواملی مانند نوع پردازشگر گرافیکی، پهنای باند و نوع حافظه‌ گرافیکی بسیار مهم‌تر از مقدار حافظه گرافیکی خواهند بود. بنابراین اجازه ندهید که اصطلاحاتی مانند “کارت گرافیک چهار گیگابایتی” که هنگام خرید لپ‌تاپ با آن‌ها مواجه خواهید شد، شما را فریب دهند. منبع: گجت نیوز

انتخاب یک کارت گرافیک جدید می تواند دشوار باشد. تا زمانی که درباره آخرین CPU های ارائه شده و کارایی های آنها اطلاع نداشته باشید، دانستن اینکه کدام کارت ارزش خریدن را دارد غیر ممکن است. در این مقاله ۱۰ موضوع را که قبل از خرید یک کارت گرافیک باید در نظر داشته باشید بررسی می کنیم. انتخاب یک کارت گرافیک جدید می تواند امری دشوار باشد. تا زمانی که شما درباره آخرین CPU های ارائه شده و کارایی های آنها اطلاع نداشته باشد، دانستن اینکه کدام کارت ارزش خریدن را دارد غیر ممکن است. واحد پردازش گرافیکی CPU، مثل CPU، هر سال پیشرفت می کند و این به این معنی است که دامنه بسیار وسیعی از کارت گرافیک ها برای انتخاب موجود می باشند و خرده فروشان هم دوست دارند کارت های منسوخ را در کنار آخرین و بهترین کارت های ارائه شده قرار دهند. اگر در اینجا دقت نکنید ممکن است در آخر پول زیادی برای تکنولوژی صرف کنید که قبلا کنار گذاشته شده است. در این مقاله ۱۰ موضوع را که قبل از خرید یک کارت گرافیک باید در نظر داشته باشید بررسی می کنیم. ۱) حافظه همه چیز نیست! شما به یک کارت گرافیک نیاز دارید که حافظه کافی برای بازی کردن بازی ها، در وضوح بالا و با تنظیمات گرافیکی بالا داشته باشد. کارت گرافیک های خوب معمولا مقدار زیادی حافظه دارند، زیرا کل توان CPU در صورت کافی نبودن حافظه موجود ممکن است تلف شود. ۵۱۲MB حافظه هیچ کمکی به این Radeon X۱۳۰۰ نمی کند و Radeon X۱۶۰۰ با ۲۵۶ MB حافظه بهتر عمل می کند. تولید کنند گان کارت های گرافیک می دانند که خریداران تازه کار معمولا به مقدار حافظه به عنوان ملاک اصلی مقایسه دو کارت توجه می کنند، و این دلیلی است بر دیدن کارت های با CPU های ارزانی که ۲۵۶MB و یا حتی ۵۱۲MB حافظه دارند و این مانند این است که یک موتور ضعیف را در بدنه یک ماشین تنومند قرار دهیم. چنین کارت هایی ممکن است اعداد درستی در مشخصات داشته باشند اما کارایی ضعیف خود را به محض شروع بازی نمایان خواهند کرد. ۲) همه چیز به CPU مربوط است! حافظه مهم است، اما قلب واقعی یک کارت گرافیک واحد پردازش مرکزی آن است. هنگامی که شما در میان نام های کارت های گرافیک پرسه می زنید، مهمترین چیزی که به نظر می رسد نوع CPU است، زیرا این چیپ کوچک مسئول کلیه کارهای کارت های سه بعدی است. امروزه بهترین پردازنده های گرافیکی را Nvidia و ATI تولید می کنند، اما خریدن یک کارت گرافیک با یک پردازنده Nvidia GeForce و یا ATI Radeon کافی نیست. شما باید علاوه بر این به مدل پردازنده توجه کنید، زیرا هر دو شرکت از کارت های سطح پایین زیر ۱۰۰ دلار تا کارت های پر قدرت ۵۰۰ دلاری خود را با این اسامی نام گذاری می کنند. شماره های بزرگتر در مدل ها بهتر هستند، اما باید به توصیف کننده های اضافی در نام مدل مانند GT، GS، GTX، XT و XTX توجه کنید زیرا اینها معمولا اطلاعاتی در مورد سایه زن ها و همچنین سرعت پردازنده نمایان می کنند. نقد چند کارت را بخوانید و یا نگاهی به کارایی کارت ها در بازی ها بیندازید تا با مدل های فعلی آشنا شوید و بتوانید آنها را با هم مقایسه کنید. ۳) خط لوله، سایه زن و سرعت ساعت در روزهای اولیه شتاب دهنده های سه بعدی شما می توانستید با نگاه کردن به سرعت و خط لوله پیکسل های یک CPU، اطلاعات کلی در مورد سطح کارایی آن کسب کنید. امروزه CPU ها کارهای بیشتری از پردازش پیکسلی بی خردانه انجام می دهند. نور پردازی و افکت های دیگر که معمولا به چندین گذر از خط لوله نیاز داشتند اکنون می تواند توسط یک برنامه سایه زن اجرا شوند و همان نتایج را با گذر و کار بیهوده کمتر به همراه بیاورند. هم اکنون CPU ها دارای واحد های پردازش اختصاصی هستند که به راه اندازی کار برنامه های پیچیده راسی و سایه زن پیکسلی اختصاص یافته اند. با افزایش سایه پردازی های بازی ها، واحد های سایه زن ه یک خصوصیت مهم در کارت های ویدیویی آینده، تبدیل خواهد شد. اخیرا ATI شروع به ارائه گزارش درباره تعداد واحدهای سایه زن تخصیص داده به هر خط لوله پیکسلی در Radeon X۱۹۰۰ XTX کرده است. برای هم اکنون، هنوز هم شما می توانید CPU ها را توسط تعداد خطوط لوله پیکسلی که دارند ارزیابی کنید. اگر چه تولید کنند گان CPU اطلاعاتی هم درباره خطوط لوله راس (vertex pipeline) می دهند، اما تا کنون ما بازی مشاهده نکرده ایم که به خاطر سطح پردازش راسی پایین، در تنگنا قرار بگیرد. کارت ها سطح پایین معمولا دارای ۴ خط لوله پیکسلی می باشند. کارت های متوسط دارای ۸ یا ۱۲ خط لوله می باشند و کارت های سطح بالا دارای ۱۶ و یا بیشتر خط لوله می باشند. سرعت ساعت بیشتر همیشه بهتر است، اما اگر مجبور شدید بین سرعت ساعت CPU و تعداد خطوط لوله پیکسلی آن یکی را انتخاب کنید، معمولا بهتر است تعداد بیشتر خط لوله را انتخاب کنید. کارتی که با سرعت ۴۰۰MHz که دارای ۸ خط لوله است عملکرد بسیار بهتری نسبت به کارتی ۵۰۰MHz با ۴ خط لوله دارد. ۴) Windows Vista و Direct۳D ۱۰ مایکروسافت تصمیم دارد که جدیدترین نسخه windows خود را در اوایل سال ۲۰۰۷ منتشر کند. این سیستم عامل جدید DirectX ۱۰ را به همراه دارد، که مجموعه ایی از توابع به روز شده می باشد، که نرم افزارهای کاربردی برای دسترسی به منابع سیستم (شامل کارت های سه بعدی) می توانند از آنها استفاده کنند. نسخه جدید DirectX شامل نسخه جدیدی از Direct۳D می باشد که برای ساده کردن خط لوله گرافیکی با کاهش بار CPU و انتقال کارها به CPU طراحی شده است. اگر چه ویندوز ویستا با کارت های گرافیکی DirectX ۹ کار خواهد کرد، اما برای اجرای بازی های DX۱۰ که در آینده خواهند آمد به یک کارت DX۱۰ نیاز خواهید داشت. انتظار می رود Nvidia و ATI اولین کارت های DX۱۰ خود را در نیمه دوم سال ۲۰۰۶ به فروش بگذارند، اما نیازی نیست عجله کرده و از ترس مشکلات تطبیق با بازی ها یکی از آنها را بخرید. توسعه دهندگان بازی ها این را درک می کنند که چندین سال طول خواهد کشید که تعداد نسخه های نصب شده DX۱۰ از DX۹ پیشی بگیرند. تا چندین سال بعد از ورود ویستا کلیه بازی ها، منجمله بازی های انحصاری ویستا یعنی Halo ۳ و Shadow run با هر دو نسخه DX۱۰ و DX۹ کار خواهند کرد. ۵) زمان مناسب برای خرید مسابقه ATI و Nvidia، برای ما یک سیکل سریع توسعه تکنولوژی ها سه بعدی به ارمغان آورده است. تولید کنند گان CPU هر ۱۲ تا ۱۸ ماه یک خط جدید تولید چیپ را راه اندازی می کنند، که نتیجه آن جریانی از کارت های با قدرت و قابلیت های بیشتر می شود. تولید کنند گان همچنین سعی می کنند پس از چند ماه از معماری اولیه، با دستکاری کردن طراحی ها، سرعت ساعت چیپ ها را افزایش داده و قابلیت های جدیدی را به آنها اضافه کنند تا بتوانند خطوط تولید را بهبود ببخشند. از آنجایی که بسیاری از قابلیت ها مانند شتاب دهنده ویدیویی دقت بالای H.۲۶۴ و یا سایه زن پیشرفته مدل ها آینده نگر هستند، ممکن است یک یا دو سال قبل از فراگیر شدن محتوای واقعی برای آن ها طول بکشد. تقریبا هر زمانی برای خریدن کارت گرافیک جدید مناسب است، اگر قصد ندارید بهترین کارت موجود را بگیرید. قیمت کارت های گرافیکی به سرعت افت می کنند، زیرا معرفی متناوب کارت های جدید، کارت های قدیمی و ضعیف تر را به قیمت های مناسب حل می دهند. بدترین شرایط زمانی است که یک کارت گرافیک سطح بالا را دقیقا قبل از معرفی یک CPU جدید از Nvidia یا ATI خریداری کنید، اگر چه باز هم یک کارت گرافیک قدرتمند خواهید داشت که تا مدت ها هیچ مشکلی برای اجرای بازی هایی که می خواهید نخواهد داشت. ۶) لازم نیست ۵۰۰ هزار تومن خرج کنید! جدیدترین کارت های عرضه شده با قیمت ۵۰۰ هزار تومان یا بیشتر به فروش می رسند، اما شما همیشه می توانید چندین کارت با بازده بالا در بازه قیمتی ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان پیدا کنید. این بازه قیمتی معمولا بهترین بازده در برابر قیمت را ارائه می کند زیرا شامل کارت های سطح متوسط نسل فعلی و کارت های سطح بالای ارزان شده از نسل قبلی می شود. هنگام مقایسه دو کارت گرافیک با تکنولوژی های مربوط به دو نسل متفاوت، سرعت ساعت و تعداد خطوط لوله را بررسی کنید. اگر مشخصات کاملا یکسان بودند، کارت جدید تر را انتخاب کنید زیرا از قابلیت های جدید تری پشتیبانی می کند. معماری چیپ های جدید، همچنین کارآمد تر هستند و شما بازده بالاتری را با تعداد برابری از خطوط لوله کسب خواهید کرد. GeForce ۷۹۰۰GT هم اکنون یکی از بهترین کارت های موجود با قیمت زیر ۳۰۰ هزار تومان است. ۷) توان مورد نیاز را دارید؟ با قوی تر شدن کارت ها، توان سیستم مورد نیاز به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده است. تولید کنند گان کارت های گرافیکی توصیه توان تولیدی توسط منبع تغذیه سیستم را بر روی جعبه درج می کنند. اعداد چاپ شده معمولا کمی بزرگتر از توان واقعی مورد نیاز هستند، زیرا شرایطی همچون منبع تغذیه ضعیف و یا سیستمی با منابع زیاد را در نظر می گیرند. کارت های سطح متوسط تا بالا معمولا به ۴۰۰ تا ۴۵۰ وات توان نیاز دارند. کارت های دو تایی مانند SLI یا CrossFire Radeon X۱۹۰۰ XTX به حداقل ۵۵۰ وات توان نیاز دارند. ۸) AGP و PCI Express از زمان معرفی PCI Express در دو سال قبل، این تکنولوژی به خوبی جایگزین AGP شده است. PCI Exp پهنای باند ی ۲ تا ۴ برابر AGP ارائه می کند و تقریبا کلیه کارت گرافیک های جدید با این رابط عرضه می شوند. تولید کنند گان CPU هر از چند گاهی پردازنده گرافیکی برای دارندگان سیستم های AGP تولید می کنند، اما بهترین تجهیزات ابتدا برای PCI Exp عرضه میشوند. اگر سیستم شما بیش از دو سال قدمت دارد، احتمالا یک شکاف AGP دارد. ارتقا به PCI Express می تواند گران باشد زیرا مجبور خواهید بود مادربرد، CPU و احتمالا حافظه خود را تعویض کنید. اگر چه در صورتی که سیستم شما بیش از دو سال قدمت دارد هم اکنون می تواند زمان خوبی برای ارتقای کلی آن باشد. ۹) SLI و CrossFire شما همچنین برای ارتقا به یک پیکر بندی دو تایی از کارت گرافیک به PCI Exp نیاز خواهید داشت. نصب یک سیستم با دو کارت و اجرای آن کار سختی است. برای اینکار به مادربرد ی مناسب، دو کارت گرافیک هم ساز و یک منبع تغذیه پر قدرت نیاز خواهید داشت. Nvidia و ATI هر دو قالب های رقابتی برای پیکر بندی دو کارتی ارائه می دهند که به مادربرد های خاص خود نیاز دارند. Nvidia ابتدا SLI را در سال ۲۰۰۴ معرفی کرد و از زمان برای کامل کردن این پلتفرم استفاده کرد و حتی یک برنامه گواهی SLI برای مادربرد های و منابع تغذیه و واحد های حافظه ارائه نمود. شما می توانید دو کارت GeForce مطابق با SLI را از دو تولید کننده متفاوت با هم استفاده کنید به شرطی که CPU های آنها یکسان باشد. اما ATI تکنولوژی دو کارتی CrossFire خود را در ۲۰۰۵ معرفی نمود. همانند SLI، CrossFire به مادربرد ی همساز با آن، حافظه ایی با کیفیت و یک منبع تغذیه قدرتمند نیاز دارد. پیدا کردن دو کارت ATI که با هم بتوانند کار کنند کمی مشکل تر از Nvidia است زیرا شما باید یک کارت CrossFire Edition را با یک کارت CrossFire Ready در کنار هم قرار دهید تا کار کنند. توسط دو GeForce ۷۹۵۰ GX۲ دو پردازنده ایی می توانید ۴ پردازنده گرافیکی در یک سیستم داشته باشید. ۱۰) کارت های بر روی مادربرد اگر قصد دارید یک سیستم از پیش تعریف شده بخرید، به کارت گرافیکی آن دقت کنید. اگر کارت گرافیک به صورت مجتمع با مادربرد است به سرعت انتخاب خود را به مدلی با کارت گرافیک واقعی تغییر دهید. کارت هایی که بر روی مادربرد قرار دارند برای برنامه های کاربردی ابتدایی مانند پردازش متن و یا وب گردی مناسب هستند، اما برای بازی کردن به هیچ وجه جالب نیستند مگر اینکه بخواهید بازی ها را در وضوح ۸۰۰x۶۰۰ و با ۱۵ فریم در ثانیه انجام دهید. منبع