جستجو در تالارهای گفتگو

آب پنیر منبعی از پروبیوتیك ها روده جوجه پیش از هچ ، عاری از هرگونه باكتری می باشد. با شروع نوك زدن به پوسته و تولد جوجه ، وضعیت باكتریایی روده سریعاً تغییر می نماید. جوجه هایی كه در شرایط طبیعی بدنیا می آیند ، با مجموعه ای از ویروس ها ، باكتریها و قارچهایی موجود در گله ، در تماس می باشند. این ارگانیسم ها در عرض چند ساعت تكثیر یافته و فلور طبیعی روده كه میكروفلور روده نامیده می شود ، را تشكیل می دهند. این باكتریها غالباً مفید بوده و خطری برای جوجه در بر ندارند. لایه مخاطی روده همراه با این باكتریهای مفید موجب تثبیت عملكرد دستگاه گوارش گشته و دستگاه گوارش جوجه را در مقابل هجوم باكتریهای پاتوژن و مضر محافظت می نماید. با ایجاد این میكروفلور ، رشد باكتریهای مضر از قبیل سالمونلا و كلی باسیلهای مضر و پاتوژن ، از چینه دان تا كلواك محدود می شود. همچنین گروههایی كه محلول 4% آب پنیر دریافت كرده بودند ، بطور قابل توجهی نسبت به گروههای كنترل بسیار سالمتر بودند. نهایتاً بعنوان نتیجه ای از این بررسی ، مشخص شد كه ، آب پنیر در ایجاد و تكثیر كلونی های باكتریایی در مراحل اولیه ، بطور موثری از رشد برخی از باكتریها مضر ، مانند سالمونلا و سویه های بیماریزای كلی باسیل جلوگیری نموده و بنابراین یك پروبیوتیك طبیعی موثر می باشد. محیط مصنوعی امروز در پرورش مدرن طیور ، بخش قابل توجهی از كوشش ها در جهت دور نگهداشتن جوجه های جوان از بالغین به منظور پیشگیری از گسترش بیماریها به عمل می آید. سالن های مرغداری در فاصله دو دوره تخلیه و تمیز می شوند. جوجه هایی كه در چنین محیطی هچ و رشد می یابند ، در محیطی نسبتاً مصنوعی قرار داشته و بنابراین همان اندازه فلور روده تغییر می كند. ارگانیسم های متعددی كه در دستگاه گوارش این جوجه ها تكثیر می یابند با جوجه هایی كه در شرایط طبیعی با گله ها در ارتباط هستند متفاوت می باشند. این مسئله موجب می شود تا این جوجه ها نسبت به عفونت های روده و مشكلات دارای خطر كمتر حساستر باشند. در تلاش برای رفع این معضل در پرورش مدرن مرغ گوشتی ، بخش بزرگی از تحقیقات بر روی نواحی كثیر میكروبی در روده جوجه های جوان معطوف شده است. انجام این تحقیقات موجب جداسازی و تكثیر باكتریها و قارچ ها از روده جوجه های جوان گشته است. در مطالعه حاضر كه توسط مركز تحقیقات وزات جهاد سازندگی انجام پذیرفت ، محققین باكتریها را به منظور مشخص ساختن مضر و یا مفید بودن آنها از آب پنیر جدا ساختند. باكتریهای جدا شده عموماً به جنس های متفاوتی از لاكترباسیل تعلق داشتند ، كه در اكثر فراورده های شیر ، بویژه كه آب پنیر یافت می شوند. اثرات مفید آب پنیر به عنوان منبعی طبیعی و ارزشمند از پروبیوتیك ها و ارگانیسم های محدود كننده رقابتی ، اساساً بدنبال حضور این ارگانیسم ها می باشد. این ارگانیسم ها با محدودترین پاتوژن ها ، تحریك سیستم ایمنی ، تحصیل در هضم ، سنتز و جذب برخی از ویتامین ها و مواد معدنی و كمك به هضم برخی از اجزای جیره نقش خویش را ایفا می نمایند و با عنوان مواد پروبیوتیك شناخته شده اند كه مكمل های باكتریایی زنده ای كه بر روی تعادل باكتریها اثرات مثبتی دارا می باشند. یك پروبیوتیك طبیعی در این بررسی ، تمامی محلول های آب پنیر اثرات مفید قابل توجهی داشتند. محلول 4% آب پنیر تهیه و از طریق تانكرهای دستی خاصی مورد استفاده قرار گرفت و توسط آب خوریهای اتوماتیك و دستی معمولی در اختیار طیور قرار گرفت. نهایتاً مشخص شد كه آب پنیر خصوصاً در پرورش طیور گوشتی به عنوان جایگزینی برای پروبیوتیك های تجاری مورد استفاده قرار گیرد. در بررسی دوم ، آزمایشهای مكرری بر روی 4 گروه 40 تایی و به همان تعداد تكرار گروه كنترل انجام پذیرفت. محلولهای 2 ، 4 ، 6 ، 8% آب پنیر از طریق آب خوری در اختیار طیور قرار گرفت. در طی 6 روز اول ، جوجه های هیبرو مورد آزمایش جیره معمولی و آب پنیر را به روش آشامیدنی دریافت نمودند. از پایان روز 6 تا روز 24 ، آب پنیر قطع و تمامی پرندگان از جیره یكسانی برخوردار بودند. با استفاده از وزن كشی روزانه غذا و پس مانده ها ، اطلاعات دقیقی درباره میزان جیره مصرفی و تأثیر جیره بدست آمد. تمامی گروه ها بطور روزانه توسط دامپزشك های ماهری به منظور اخذ تاریخچه ایی مختصر و تشخیص عفونت های متفاوت ، بازدید می شدند. اثرات مشخص آب پنیر نتایج بدست آمده از این بررسی ها مشخصاً نشان داد كه پرندگانی كه آب پنیر دریافت كرده بودند ، دارای میانگین افزایش وزن روزانه بالاتر ( gr 1/30 ) و وزن نهایی gr 1795 نسبت به پرندگان گروه كنترل بودند بررسی اثر سطوح مختلف پودر آب پنیر و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی: به منظور ارزیابی اثر سطوح آب پنیر و پروبیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی، 720 جوجه نر و ماده بر روی بستر پرورش یافتند. آزمایش با 3 سطح پودر آب پنیر ( 0، 2 و 4% ) و 3 سطح پروبیوتیک (0، 150و 250 ) در دوره آغازین، 0، 100 و 165 در دوره رشد و 0، 50 و 80 میلی گرم در تن در دوره پایانی انجام گرفت. سطوح پروبیوتیک بر افزایش وزن تاثیری نداشتند، همچنین فقط سطح 3 پودر آب پنیر اثر معنی داری بر افزایش وزن دوره رشد داشت. با افزایش سطح پودر آب پنیر ضریب تبدیل غذایی به طور معنی داری افزایش یافت . همچنین بین سطح 2و3 پروبیوتیک در ضریب تبدیل غذایی اختلاف معنی داری مشاهده شد. افزایش سطح پروبیوتیک و پودر آب پنیر مصرف خوراک در دوره آغارین را کاهش داد، ولی بر مصرف خوراک دوره پایانی اثری نداشتند ، ضمن این که افزایش سطح پودر آب پنیرمصرف خوراک دوره رشد را افزایش داد که پروبیوتیک بر این دوره هم اثری نداشت . پودر آب پنیر بر کاهش فسفر، تری گلیسرید و کلسترول و افزایش کلسیم خون موثر بود. پروبیوتیک هم کلسیم خون را افزایش و تری گلیسرید خون را به طور معنی داری کاهش داد. ضمن این که هیچ یک از این فاکتورها بر گلوکز خون و صفات لاشه اثر معنی داری نداشتند. منابع: نشریات مورد استفاده: 1) علیرضا بیات ، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم دامی دانشگاه فردوسی مشهد ؛ استفاده از آب پنیر در تغذیه دام . مجله بقره . شماره 11 . 2) عطیه عابدینی ، مهندس محمد رضا اصغری ، مهندس حسین نعیمی پور، دانشگاه بیرجند ؛ آب پنیر و موارد استفاده آن در تغذیه دام (ترجمه) . مجله گاودار . شماره 115 . 3) مهندس جواد سلطانیها ، بهره گیری بهینه از آب پنیر و کاه .مجله دام دار . شماره 100 .

ماست ساده در مقایسه با ماست‌های طعم دار، کم کالری تر است. هر دو از شیر کامل، کم چرب و بدون چربی تهیه می‌شوند. شما می‌توانید ماست ساده را به تنهایی یا به صورت مخلوط با چاشنی‌های مورد علاقه‌تان مصرف کنید. احتمالاً متوجه شده‌اید که مصرف ماست‌های یخچالی در سال‌های اخیر افزایش یافته و در حال حاضر نیز آن قدر پرتنوع شده است که نمی‌توان به راحتی، ماست انتخاب کرد؛ بی‌چربی یا کم‌چربی؟ ماست فرنی یا یونانی (ماست چکیده پر پروتئین)؟ طعم دار یا میوه‌ای مخلوط؟ پروبیوتیک یا معمولی؟ از آنجایی که ادعا می‌شود ماست‌های طعم دار برای سلامتی مفید است این نوع ماست تقریباً طرفداران بی‌شماری دارد. به گزارش هلث‌نیوز، ماست با بسته شدن شیر در اثر کشت باکتری‌ها تهیه می‌شود. این باکتری‌ها دارای انواع و اقسام گوناگون هستند و برخی از شرکت‌ها برای ساخت یک برند بسیار اختصاصی، باکتری‌های مخصوص به خود را تولید می‌کنند. معمولاً این باکتری‌ها شامل پروبیوتیک‌هایی هستند که برای هضم مواد غذایی مفیدند. اگرچه همه ماست‌ها قبل از مرحله فراوری حاوی این باکتری‌ها هستند، اما روش فراوری شدن ماست است که تعیین می‌کند این باکتری کشت شده در ماست باقی خواهد ماند یا خیر؟ [h=2]پرچرب، کم‌چرب، بدون چربی [/h] تفاوت میان این سه نوع ماست در میزان چربی شیر و در نتیجه، کالری آن است. ماست پرچرب یا ماست شیر کامل، تقریباً 3.5 درصد چربی دارد و یک فنجان ماست ساده پرچرب دارای تقریباً 225 کالری است. ماست کم‌چرب از شیر یک درصد یا2 درصد تهیه می‌شود و حاوی 2 درصد تا 5 درصد چربی است. یک فنجان ماست ساده کم‌چرب تقریباً 150کیلوکالری دارد. ماست بدون چربی از شیر بدون چربی تهیه می‌شود و دارای مقدار اندکی چربی است. یک فنجان ماست بدون چربی، دارای تقریباً 50 کالری است. [h=2]مقایسه ماست ساده و طعم دار [/h] این گزارش می‌افزاید: همه ماست‌ها ابتدا به صورت ساده و بدون طعم تهیه می‌شوند. طعم ماست ابتدا تقریباً ترش و تند است. ماست ساده در مقایسه با ماست‌های طعم دار، کم کالری تر است. هر دو از شیر کامل، کم چرب و بدون چربی تهیه می‌شوند. شما می‌توانید ماست ساده را به تنهایی یا به صورت مخلوط با چاشنی‌های مورد علاقه‌تان مصرف کنید. اضافه کردن یک قاشق سوپ‌خوری عسل یا مربای خانگی یا نصف فنجان میوه تازه به ماست ساده، خیلی بهتر از استفاده ماست‌های طعم دار کارخانه‌ای است زیرا آن‌ها فاقد هرگونه طعم دهنده‌های مصنوعی هستند. میزان مواد نگه‌دارنده، رنگی و کالری هر دو نوع یکسان است. سعی کنید ماست‌های ساده را انتخاب و خود آن‌ها را طعم دار کنید. [h=2]ماست‌های میوه‌ای مخلوط [/h] انتخاب ماست میوه‌ای مخلوط یا ماست با رومال میوه‌ای کاملاً سلیقه‌ای است. هر دو نوع ماست حاوی مخلوطی از میوه‌های شیرین شده هستند و تفاوت آن‌ها در این است که این میوه‌ها در کارخانه با ماست مخلوط می‌شوند یا اینکه هنگام مصرف مخلوط می‌شوند. برای راحتی شما ماست‌های میوه‌ای مخلوط در کارخانه مخلوط و برای جلوگیری از تغییر ظاهرشان مواد رنگی به آن‌ها اضافه می‌شود. ماست‌های نوع رومال میوه‌ای حاوی ماست ساده با مقداری مخلوط میوه‌ای هستند که رویشان ریخته شده است. ماست‌های میوه‌ای مخلوط از ویژگی‌های یکسانی برخوردارند، اما شما می‌توانید کالری و قند موجود در ماست‌های رومال میوه‌ای را با مقدار میوه‌ای که با آن مخلوط می‌کنید، کنترل کنید. [h=2]ماست یونانی [/h] به دلیل روش 3 مرحله‌ای طولانی که برای آبگیری ماست یونانی به کار برده می‌شود، این ماست بسیار غلیظ است. این نوع ماست می‌تواند یک ترکیب خوب در دستورالعمل‌های غذایی (اغلب به جای خامه ترش) باشد و درد سرهای سرد و گرم کیفیت خود را بهتر حفظ می‌کند. کالری ماست یونانی در مقایسه با ماست‌های سنتی کمتر و به علت فرایند طولانی مدت تغلیظ آن با پروتئین‌های جامد موجود در سرم شیر، دارای پروتئین بیشتری است. یکی دیگر از مزایای ماست‌های سنتی یونانی این است که آن‌ها حاوی 5 تا 6 نوع کشت باکتریایی هستند که به طور طبیعی آن‌ها را به یک ماده میکروارگانیسمی (پروبیوتیک) تبدیل می‌کنند. اساساً ماست یونانی ساده با مقداری عسل در کنارش عرضه می‌شود. ماست ساده در مقایسه با ماست‌های طعم دار، کم کالری تر است. هر دو از شیر کامل، کم چرب و بدون چربی تهیه می‌شوند. شما می‌توانید ماست ساده را به تنهایی یا به صورت مخلوط با چاشنی‌های مورد علاقه‌تان مصرف کنید بسیاری از تولیدکنندگان دست به ابتکار زده‌اند و به علاوه عسل، به آن چاشنی‌های میوه‌ای نیز (که کالری آن را بیشتر می‌کند) اضافه کرده‌اند. یک فنجان ماست ساده یونانی دارای 160‌ کالری و 24‌ گرم پروتئین، 3 گرم چربی، 10‌میلی‌گرم کلسترول، 85‌میلی‌گرم سدیم و تنها 5 گرم قند است. روی هم رفته این نوع ماست بیشتر از دیگر انواع ماست یونانی برای بدن مفید است. [h=2]ماست فرنی [/h] همان‌طور که از اسم این نوع ماست معلوم است، از ماست معمولی غلیظ‌ تر است. برخلاف ماست یونانی، این نوع ماست تحت فرایندهای طولانی تغلیظ نمی‌شود بلکه با اضافه شدن عوامل غلظت دهنده (معمولاً آگار، ژلاتین، صمغ گوآر و صمغ لوبیای لوکاست) تغلیظ می‌شود. این ترکیبات بر مزیت ماست فرنی نمی‌افزاید و اساساً یک تغییر بافتی در آن ایجاد می‌کند که باعث می‌شود این نوع ماست با انواع دیگر ماست‌ها متفاوت باشد. [h=2]پروبیوتیک یا باکتریایی [/h] این نوع ماست، بخش عمده بازار را به خود اختصاص داده و باعث به وجود آمدن رقابت تبلیغاتی قابل توجهی شده است. پروبیوتیک‌ها، میکروارگانیسم‌های مفید داخل ماست هستند که در بالا با نام باکتری معرفی شدند. به طور طبیعی روده انسان دارای انواع خاصی باکتری است و اگر از طریق موادی مانند ماست، مقدار آن‌ها افزایش یابد، هضم غذا تسهیل می‌شود و عوارض بیماری‌هایی نظیر کرون و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) کاهش می‌یابد. این باکتری‌های مفید می‌توانند نقش تأثیرگذاری را در مقدار جذب اجزای مفید مواد غذایی مصرفی و کلاً سلامت دستگاه ایمنی بدن ایفا کنند. قطعاً خوردن ماست پروبیوتیک مضر نیست و ماستی که حاوی مقادیر بیشتری کشت‌های باکتریایی باشد، برای سلامت مفیدتر است. اما توجه داشته باشید که این نوع ماست‌ها گران‌تر از نوع معمولی هستند. [h=2]کفیر [/h] کفیر، یک ماست نوشیدنی است؛ به ویژه نوع رقیق‌تری که معمولاً به‌صورت لیوانی به بازار می‌آید. با این وجود «کفیر می‌تواند روده‌ها را تحت سیطره خود در آورد؛ شاهکاری که به هیچ وجه ماست یارای هماوردی با آن را ندارد.» آن نوع باکتری که در کفیر به کار برده می‌شود با باکتری‌های ماست‌های سنتی تفاوت دارد و معمولاً حاوی مخمرهای مفید است که مخمرهای مخرب بیماری‌زا را تحت تسلط خود در می‌آورند و آن‌ها را کنترل و نابود می‌کنند. آن‌ها با نفوذ در لایه مخاطی روده‌ها محل تجمع مخمر و باکتری‌های بیماری‌زا و تشکیل یک گروه ویژه، روده‌ها را خانه‌تکانی و تقویت می‌کنند، به همین دلیل، مقاومت بدن در مقابل عوامل بیماری‌زا نظیر باکتری E. coli و انگل‌های روده‌ای بیشتر می‌شود. کفیر با طعم میوه و به سادگی قابل هضم است. یک فنجان کفیر حاوی تقریباً 160‌ کالری با 11‌ گرم پروتئین است. با آن که اضافه کردن چاشنی میوه‌ای به کفیر بر کالری و قند آن می‌افزاید، اما آن دارای تنها 2گرم چربی، 10 میلی‌گرم کلسترول و 125 میلی‌گرم سدیم است. [h=2]ماست بدون لبنیات سویا [/h] ماستی که از سویا تهیه می‌شود بدون لبنیات، گلوتن و مورد علاقه گیاه‌خواران است. طعم و غلظت آن با ماستی که با شیر تهیه می‌شود متفاوت است اما اگر شما به فراورده‌های لبنی آلرژی دارید یا از این مواد یا گلوتن در رژیم غذایی خود استفاده نمی‌کنید و یا یک ماده غذایی با منشأ غیر حیوانی می‌خواهید، ماست سویا همان محصولی است که به دنبالش هستید. قند این نوع ماست به همان اندازه ماست‌های لبنی، اما دارای فیبر و کربوهیدرات بیشتری است. مقدار پروتئین ماست سویا مانند دیگر ماست‌های طعم دار 6گرم است. ماست سویا می‌تواند یک جایگزین خوب برای خیلی از مردم باشد اما احتمالاً نخستین انتخاب طرفداران ماست نخواهد بود.