خصوصیات جغرافیای طبیعی کشور گویای بسیاری از واقعیتهای محیطی ، نقش آن در استقرار جوامع انسانی و تکوین فعالیت و معیشت آنان است. این ویژگیها به خصوص ناهمواریها یکی از عوامل مهم در مکانیابی و نحوه پراکنش و توزیع شهرها بوده است. در ایران چهار نوع توپوگرافی را میتوان از یکدیگر تمیز داد.
شهر با توپوگرافی کوهستانی
شهر با توپوگرافی پایکوهی
شهر با توپوگرافی واحهای )توپوگرافی فلات داخلی ایران(
شهر با توپوگرافی جلگهای و ساحلی
هر یک از توپوگرافیهای مذکور، شرایط زیستی و اکولوژیکی خاصی را ارائه میدهند. به طور کلی، میتوان گفت شرایط زیست و سکونت در ناهمواریهای جلگهای و یا دشتهای پایکوهی آسانتر از شرایط سکونت در ناهمواریهای کوهستانی و واحهای بوده است، لذا بیشتر شهرهای ایران در اینگونه ناهمواریها استقرار یافتهاند. (رهنمایی ، 1369)
منبع : دانشمنامه رشد