در  حوزه ادبيات نظريِ نحوه تعامل و برهمكنش مقولاتِ وابسته و پيوسته «برنامه  ريزي شهري» و «فرآيند مساله گشايي در طراحي فضاهاي شهري»، مقوله  «آفرينشگري» و «برانگيزش خلاقيت» از مفاهيم جديدي است كه به فراخور ظهور  گرايش هاي جديد در «طراحي و برنامه ريزي شهري»، مي تواند مورد توجه حوزه  انديشه و مراتب انديشيدگي شهرسازي، خاصه در حوزه انديشه «انتقادي و تفسيري»  قرار گيرد. بر اين اساس است كه در اين ميان، «كودكان و نوجوانان»، در  فرايند برنامه ريزي و طراحي شهري مورد التفات قرار نداشته؛ چنانچه، جستجو  براي تبيين راهكارها و سياستهاي مربوط به اين قشر در حوزه برنامه ريزي و  طراحي كالبدي فضاهاي شهري از اهميتي مضاعف برخوردار بوده كه برانگيزش «حسِ  آفرينشگري» در اين گروه مي تواند از مهمترين مواردي باشد كه لازم است در  طراحي فضاها و محوطه هاي شهري مورد توجه قرار گيرد. يافته هاي تحقيق نشان  مي دهد كه با طراحي فضاهاي شهري؛ خاصه فضاها و محوطه هاي عمومي شهري و  پاركها، امكان برانگيزش و تقويت حس خلاقيت شهروندان بطور اعم و كودكان و  نوجوانان بطور اخص، فراهم مي شود كه نتايج آن در قالب معيارهايي در حوزه  راهبردي و فني و اجرايي: عام و خاص، مورد اشاره قرار گرفته است. 
  
کلمات کلیدی: آفرينشگري، طراحي فضاها و محوطه هاي شهري، راهكارهاي برنامه ريزي و طراحي فضاهاي شهري، پاركها و پرديسها، كودكان و نوجوانان 
  
نویسندگان: محمدرضا پورجعفر، مجتبي انصاري، هادي محمودي نژاد، امين عليزاده 
  
دانلود مقاله