چکیده:
شهر اهواز به دلیل واقع شدن در یک موقعیت خاص جغرافیایی، شرایط توپوگرافی و سامانه های جوی موثر بر منطقه شرایط زیست اقلیمی ویژه ای را به خود اختصاص داده است. به طوری که گرمای شدید مشکلات عدیده ای را برای ساکنین این شهر ایجاد می کند، لذا لزوم بررسی شرایط اقلیمی در رابطه با طراحی جهت استقرار ساختمان تلاشی برای کاستن مشکلات مربوطه است. در این رابطه با استفاده از داده های هواشناسی سینوپتیک وضعیت زیست اقلیمی شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد:
بر اساس شاخص نیاز حرارتی ساختمانی مشخص گردید صفر درصد از مواقع کل سال در اهواز نیاز به گرمایش مکانیکی داریم و تنها 20.3 درصد از سال امکان بهره گیری از تابش آفتاب حاصل می شود. حدود 10.4 از مواقع نیز آسایش در فضاهای بسته وجود دارد و تنها 28.4 درصد از مواقع سال در ساختمان آسایش کامل را دارد و همچنین امکان بهره گیری از مصالح سنگین ساختمانی 40.9 درصد از کل سال است. به منظور بهره گیری بهینه از شرایط اقلیمی در ساختمان، موقعیت انواع مختلف ساختمان بر روی دیاگرام مسیر حرکت خورشید بر اساس عرض جغرافیایی اهواز ترسیم و مشخص شد در اهواز جهت استقرار بهینه ساختمان جهت شمال شرقی با کشیدگی در راستای شمالی-جنوبی می باشد.
مشخصات مقاله:مقاله در 18 صفحه به قلم حسن لشکری(داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ بهشتی)،سارا موزرمی(ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ اﻗﻠﻴﻢ ﺷﻨﺎﺳﻲ واﺣﺪ اﺳﻼﻣﻲ داﻧﺸﮕﺎه آزاد، اﻫﻮاز )،هیوا سلکی(ﻛﺎرﺷﻨﺎﺳﻲ ارﺷﺪ اﻗﻠﻴﻢ ﺷﻨﺎﺳﻲ، داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﺑﻬﺸﺘﻲ)،کوروش لطفی(اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه آزاداﺳﻼﻣﻲ واﺣﺪ اﻫﻮاز ).منبع:جغرافیای طبیعی لارستان تابستان 1390 شماره 12.ensani.ir
بهینه سازی جهت گیری بناهای ساختمانی در شهر اهواز بر ا.pdf