جستجو در تالارهای گفتگو

خانواده هرپس ویروس ها، شامل تعدادی ازمهمترین پاتوژنهای انسانی است. ازلحاظ بالینی، هرپس ویروسها طیف وسیعی ازبیماری هارا ایجاد می کنند. برخی طیف سلول میزبانی گسترده وبرخی طیف کمی دارند. ویژگی برجسته هرپس ویروس ها، قابلیت ایجاد عفونت هایی است که تا پایان عمر درمیزبان پایدار هستند وبه صورت دوره ای فعال می شوند. فعال شدن مجدد ویروس دربیمارانی که سیستم ایمنی آنها سرکوب شده،عوارض شدیدی در سلامتی ایجاد می کند. مطلب قابل توجه این است که عفونت ایجاد شده توسط فعالیت مجددویروسی، ممکن است ازلحاظ بالینی کاملا باعفونت اولیه تفاوت داشته باشد. هرپس ویروسها دارای تعداد زیادی ژن هستندکه تعدادزیادی از آنها به شیمی درمانی ضدویروسی حساسند. هرپس ویروس هایی که عموما انسان راآلوده می کنند شامل ویروس هرپس سیمپلکس تیپ1و2، ویروس واریسلازوستر،سیتومگالوویر وس، ویروس اپشتاین بار، هرپس ویروس انسانی تیپ6و7 وهرپس تیپ 8.هرپس ویروس bمیمون انسان را نیز می تواند آلوده نماید. البته باید خاطرنشان کرد که چهارنوع عمده آن سیمپلکس تیپ 1و2،ویروس اپشتاین بار، سیتومگالوویروس و ویروس واریسلازوستر می باشد. ویروس های هرپس سیمپلکس(hsv):ویروس های سیمپلکس به فراوانی درجوامع انسانی پراکنده اند. این ویروس ها، میزبان های زیادی داشته و قادرند در انواع مختلفی از سلول ها تکثیر یافته وحیوانات مختلفی را آلوده کنند.همچنین، به سرعت تکثیر می یابند. ویروس هرپس سیمپلکس، انواع مختلفی از بیماری ها شامل التهاب حاد مخاط دهان و لثه، التهاب قرنیه ملتحمه چشم، انسفالیت، بیماری تناسلی و عفونت نوزادان را ایجاد می کنند. این ویروس ها همچنین، درسلول های عصبی ایجاد عفونت مخفی می کنند وعود این گونه عفونت ها نیزشایع است. خصوصیات ویروس هرپس سیمپلکس: دوتیپ متمایز از ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارد: تیپ 1و2 (hsv1و hsv2). این ویروس ها به روش های متفاوتی به انسان منتقل می شوند. Hsv1یا هرپس سیمپلکس تیپ1: عفونتی است که ایجاد زخم های راجعه درلب می نماید. این زخمها ممکن است در زمانی که دچار تب یا سرماخوردگی می شود ایجاد می شود. عفونت اولیه با هرپس تیپ1: بسیار مسری است واولین تظاهر عفونت در کودکان 3-1سال است وبه دنبال آن مخاط دهان و لثه گرفتار می شود. دوره کمون آن حدود 3تا5 روز است و2تا12 روز هم گزارش شده استو علائم آن: تب خفیف، درد دهان، افزایش بزاق، بد تنفس کردن، گلودرد، ضایعات وزیکولی و زخمی، إدم، می باشد. بهبودی درعرض 3روز آغاز می شودوبیماری 7الی 14روز ادامه می یابد. هرپس راجعه لب: پس ازعفونت اولیه باهرپس تیپ1،ویروس به صورت نهفته باقی می ماند و درباقی طول عمر دردوره های متعدد مجددا بصورت زخم بر روی لب ظاهرمی شود.مثلا درموارد استرس، تب،بیماری،ضربه،قرارگرفتن درمعرض آفتاب. زخمها می تواند سالی یکبارویا به صورت هفتگی ویاهرروز ایجاد شود.همانند هرپس اولیه،زخمها درطی 10-7روز به صورت خودبه خودی بهبود می یابند. نکته: استفاده از کرم ضدآفتاب باضریب محافظت 15(spf:15) به جلوگیری ازایجاد تبخال کمک میکند. هرپس سیمپلکس تیپ2hsv2)):زخم درناحیه تناسلی ایجاد می کنند.زخمها معمولا 10-2روز پس ازعفونت ایجاد می شوند وعلائم آن به صورت خارش وسوزش ادرار می باشد.این زخمها نیز این قابلیت رادارند که بعدها دوباره ایجاد شوند (عودکنند) احتمال انتقال بیماری تنها طی بازگشت وعود مجدد آن امکان پذیر است. درصورتی که مادر در هنگام زایمان دارای این زخمها باشد، می تواند آنرا به نوزاد منتقل کند. 50%از نوزادان مادران دارای ضایعه درهنگام زایمان طبیعی به این ویروس آلوده می شوند واز میان آنها 85%صدمه جدی دیده و یا توسط ویروس کشته می شوندمنابع: کتاب دستیار کنار دندانپزشک فصل انتقال بیماریها. مولفین: اساتید جهاددانشگاهی علوم پزشکی تهران کتاب میکروبیولوژی جاوتزترجمه دکتر مهدی خزعلی،شهاب فلاحی،عذراکنارکوهی گردآورنده: جناب آقای مجید شکری

سلامت در تماس جنسی، بیماری های آمیزشی رابطه جنسی یکی از غرایز اصلی برای بقاء بشر است ولی می تواند راهی برای ورود عوامل بیماری زا باشد. تا کنون حدود بیست نوع بیماری شناخته شده اند که می توانند از طریق تماس جنسی سرایت کنند. از این میان می توان ایدز، سوزاک، سیفلیس، تبخال تناسلی و ... را نام برد. چگونه فرد به یک بیماری آمیزشی مبتلا می شود؟ عفونت های آمیزشی عمدتا به دنبال برقراری روابط جنسی نامطمئن ایجاد می شوند. برخی از این بیماری ها علاوه بر آمیزش جنسی، از طریق تماسی خونی مثل استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و یا سایر وسایل تیز و برنده سرایت می کنند که از آن جمله می توان ایدز و هپاتیت b و cرا نام برد. همچنین بسیاری از این عفونت ها می توانند در طی حاملگیو زایماناز مادر آلوده به نوزاد سرایت کنند. عواملی که خطر آلودگی را افزایش می دهند عبارتند از: * شرکای جنسی متعدد * تکرار تماس های مشکوک * ایجاد زخم و خراشیدگی در زمان تماس جنسی * تماس جنسی در زمان قاعدگی * عدم استفاده از پوشش محافظ (کاندوم) علائم بیماری های آمیزشی چیست؟ بروز علائم زیر ممکن است به دلیل یک بیماری آمیزشی باشد: * ترشح غیرطبیعی (افزایش مقدار ترشحات، تغییر رنگ و بو همراه خارش و سوزش) از دستگاه تناسلی زن * زخم دستگاه تناسلی * برآمدگی جدید در کشاله ران به صورت یک طرفه یا دو طرفه * درد قسمت تحتانی شکم به همراه یکی از علائم فوق در زن * تورم بیضه * ترشح از مجرای تناسلی مرد * تورم، قرمزی و ترشح چشم نوزاد (به دلیل عفونت مادر) آیا بیماری های آمیزشی درمان پذیرند؟ اغلب بیماری های آمیزشی درمان پذیرند. ممکن است همسر یا شریک جنسی شما در حالی که علامتی از بیماری ندارد آلوده شده باشد. بنابراین با توجه به نظر پزشک ضرورت دارد همسر شما نیز هم زمان تحت درمان قرار گیرد. در غیر این صورت احتمال دارد آلودگی مجددا به شما سرایت کند. دوره درمان را کامل کنید. در طی دوره درمان از تماس جنسی پرهیز کنید و یا از کاندوم استفاده نمایید. پزشک محرم اسرار شما است. مشکلات خود را با وی در میان بگذارید. از مصرف خودسرانه دارو یا مراجعه به افرادی که صلاحیت ندارند پرهیز کنید. چگونه خود را از تماس جنسی نامطمئن حفظ کنیم؟ مطمئن ترین راه پیشگیری نداشتن رابطه جنسی با فردی که از سلامت جنسی او آگاهی ندارید می باشد. کم کردن دفعات تماس جنسی مشکوک و کاهش تعداد شرکاء جنسی از احتمال آلودگی می کاهد. از تماس جنسی حفاظت نشده با افراد مشکوک، ناشناس یا کسانی که رفتار های پر خطر جنسی و اعتیاد تزریقی دارند باید پرهیز کرد. جلوگیری از تماس با خون یا ترشحات جنسی در یک رابطه مشکوک می تواند تا حدی فرد را در برابر آلودگی محافظت نماید. استفاده از الکل و مواد مخدر و قبل از برقراری تماس جنسی می تواند قدرت تصمیم گیری فرد را در زمینه انتخاب یک تماس جنسی مطمئن مختل سازد. انواع بیماری های مقاربتی 1- بیماری سوزاک یا گنوره سوزاک یکی از شایع ترین بیماری‌ های آمیزشی است که در اثر باکتری به وجود می ‌آید که در سلول های مخاطی مجرای ادراری مردان، مجرای تناسلی و گردن رحم زنان جایگزین شده و همیشه در اثر تماس جنسی با فرد آلوده، شخص مبتلا می ‌گردد. از زمان ورود میکروب بعد از آمیزش جنسی با فرد بیمار تا شروع علائم 2 تا 8 روز طول می ‌کشد. از آن جا که در بسیاری از افراد مبتلا علامت مشخصه بیماری قابل مشاهده نیست لذا شناخت بیماران مبتلا به سوزاک و درمان آن مشکل است. 2- بیماری سیفلیس ضایعات اولیه این بیماری آمیزشی بدون درمان بهبود می ‌یابد اما پس از آن سایر دستگاه ‌های بدن دچار عواقب وخیمی خواهند شد. عامل این بیماری جنسی، میکروبی است که از طریق تماس جنسی و نیز از طریق مادر به جنین انتقال می ‌یابد. 3- عفونت با ویروس هرپس تبحال تناسلی در اثر ویروسی به نام هرپس ایجاد می ‌گردد. در اثر مقاربت جنسی و تماس با نواحی آلوده انتقال می ‌یابد. گونه ‌ای از این ویروس عامل تبخال دهانی است. در ناحیه آلوده برآمدگی ‌های کوچک پوستی حاوی مایع و ضایعات چرکی، تاول و زخم های عفونی دیده می‌ شود. بعد از یک بار عفونت معمولاً شخص دوباره دچار بیماری می ‌شود. از زمان ابتلا تا زمان دیده شدن علائم 6 تا 8 روز طول می ‌کشد. در اولین مرحله ابتلا، ضایعات دردناک تر و گسترده‌ تر بوده و برای مدت بیشتری باقی می‌ ماند. این ضایعات معمولاً دردناک بوده و بعد از پاره شدن و خالی شدن مایع دلمه می ‌بندند و بعد از 10 روز خوب می ‌گردد. روی آلت تناسلی مردان و دستگاه تناسلی زنان ضایعات ظاهر می ‌شوند. علائمی مثل درد، ضعف عضلانی، ناراحتی هنگام ادرار کردن و راه رفتن دیده می ‌شوند. فشارهای روانی و عصبی، حالات هیجانی، مقاربت جنسی، سیکل های قاعدگی زن ها باعث بروز مجدد ضایعات پوستیمی ‌گردد. مشکل این بیماری عمود مکرر آن است. 3- بیماری ایدز ایدز یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی، یک مشکل جدید جهانی است. این بیماری تمامی ملت ها را تهدید می‌ کند و هم اکنون 10 الی 12 میلیون انسان در سراسر جهان به این ویروس آلوده هستند. ویروسی که موجب بیماری ایدز می‌ گردد hiv نامیده می ‌شود. این ویروس با صدمه زدن به قدرت دفاعی بدن در مقابل بیماری های دیگر سبب مرگ می‌ شود. این بیماری درمان ندارد. عده نوزادانی که با بیماری ایدز به دنیا می ‌آیند رو به افزایش است. در حال حاضر تنها سلاح موثر علیه انتشار بیماری ایدز آموزش بهداشت همگانی است. هر فردی در هر کشوری باید راه‌ های اجتناب از این بیماری را بداند. ایدز بیماری غیرقابل درمانی است. عامل این بیماری ویروسی است که از طریق آمیزش جنسی،خون آلوده و مادر آلوده به نوزاد انتقال می ‌یابد. 4- شپش عانه عامل این بیماری مقاربتی شپشی است که در موهای اطراف نواحی تناسلی زندگی می‌ کند. این نوع شپش با شپش سر و تنه فرق می ‌کند. دوره زندگی این انگل حدودا 25 روز بوده و بلافاصله بعد از بالغ شدن این حشرات، جنس ماده در طی 7 تا 8 روز تخم‌ گذاری می‌ کند که هر تخم به تنه یک مو می ‌چسبد. انتقال آن عموماً از طریق تماس و لباس زیر و ملحفه و نزدیکی بدن خصوصاً تماس جنسی است. شپش های عانه از مسری‌ ترین بیماری های مقاربتی شناخته شده هستند و خطر اکتساب عفونت با آن پس از یک تماس حدود 90 درصد است. شکایت اصلی بیمار آلوده به این انگل خارش است. بیماران ممکن است حرکت شپش بر روی موهای ناحیه عانه را گزارش کنند. شپش معمولاً در ناحیه عانه، ابرو و مژه‌ها یافت می‌ شود. تخم آن که رشک نام دارد ممکن است در قاعده موی این نواحی دیده شود. خاراندن این نواحی منجر به خراش و در نتیجه احتمالاً بروز عفونت ثانویه می ‌شود. توجه: بسیاری از افراد آلوده به عفونت های آمیزشی و ایدز علائمی از بیماری ندارند در حالی که می توانند آلودگی را به دیگران سرایت دهند. پس در هر تماس جنسی مشکوک، خطر آلودگی را در نظر داشته باشید. گردآوری : معصومه آیت اللهی– سایت تبیان