جستجو در تالارهای گفتگو

مي توان حدس زد که صيادان صدف در اوايل قرن بيستم ازديدن بنايي که در نزديکي ساحل شمالي ايسلند لانگ در نيويورک درحال احداث بود،چقدرشگفت زده شده باشند.نيکولا تسلا( يک مهاجر صرب) از منطقه اي که امروزه کرواسي ناميده مي شود، به آمريکا قدم نهاده بود. وي آزمايشگاهي در وسط يک مزرعه سيب زميني برپا نمود که درست در پشت اين آزمايشگاه، برجي به ارتفاع 60 متر ( 200 فوت) قرار داشت. بنابر گفته هاي تسلا، وي قصد داشته از اين برج،براي ايجاد ارتباطي بي سيم با دنياي پيرامونش استفاده نمايد. در آن زمان، اين فکر بسيار بلندپروازانه و جاه طلبانه مي نمود؛ ولي در عين حال ايده اي غيرمنطقي نبود، در سال 1901 مارکني، اولين سيگنال آزمايشي را از روي آتلانتيک ارسال نمود. اما ساکنان لانگ ايسلند که در مجاورت اين برج عظيم مي زيستند بسيار شگفت زده مي شدند اگر تسلا دومين پروژه خود را انجام مي داد. پروژه دوم تسلا بقدري متهورانه و دور از ذهن مي نمود که حتي وي آنرا از حامي مالي خود يعني جي.پي مورگان نيز مخفي کرده بود. هدف تسلا اين بود که نه تنها از طريق برج مذکور،سيگنال ارسال نمايد بلکه بتواند مقدار قابل ملاحظه اي توان الکتريکي نيز بصورت بي سيم به مناطق دورتر بفرستد. استراتژي تسلا براي انجام چنين شاهکاري بر ما روشن نيست، اما به نظر مي رسد تسلا قصد داشت با انجام چنين کاري، توان الکتريکي مورد نياز يک هواپيماي در حال پرواز و يا يک اتومبيل در حال حرکت را بصورت بي سيم ارسال نمايد. تسلا هيچگاه نتوانست به روياي خود جامه عمل بپوشاند زيرا حامي مالي وي، بدليل مشکلات اقتصادي ديگر توان پرداخت هزينه هاي برج تسلا را نداشت. بنابراين تسلا مجبور به ترک آزمايشگاه خويش( که در حال خراب شدن بود)، شد و نهايتاً در سال 1917 برج تسلا بدور از هياهو تخريب گرديد. دهه هاي بعد، آزمايشگاه تسلا تبديل به کارخانه توليد کاغذهاي عکاسي گرديد، اين کارخانه به اندازه کافي زباله هاي سمي از خود بر جاي مي گذاشت که نياز به بودجه هنگفتي براي پاکسازي محيط زيست احساس مي شد. امروز بار ديگر ساختمان آجري زيباي اين آزمايشگاه بلااستفاده و به حال خود رها شده است. پوشش هاي تخته اي، پنجره هاي اين آزمايشگاه را پوشانده اند. همه آنچه که از برج باقي مانده است، پايه هاي بزرگ هشت ضلعي مي باشد که آن هم با درختان بزرگ منطقه پوشيده شده و به چشم نمي آيد. البته امروزه دانشمندان و مهندسان، انديشه بزرگ تسلا که نشانه نبوغ وي بود را تحسين مي کنند؛ او در واقع يک موتور القاي الکتريکي اختراع کرده بود. وي براي بهره گيري از جريان متناوب، دست به اين ابداع زد؛ در زماني که هنوز توماس آلوا اديسون هيچيک از اختراعات خود را انجام نداده بود. بنابراين جاي تعجب ندارد که برخي از ستايشگران تسلا هنوز از آزمايشگاه قديمي وي حفاظت مي نمايند. « تصور کنيد زماني تسلا در اينجا گام مي نهاد، درست بر روي اين زمين، با روياها و دورنمايي از آينده». اينها بخشي از گفته هاي خانم جين آلکورن است، در حالي که در آزمايشگاه تسلا قدم مي زند.هدف خانم آلکورن دراستفاده از بناي قديمي و متروکه آزمايشگاه تسلا، ايجاد يک موزه علمي مي باشد، وي خود را وقف اينکار کرده و بدنبال بدست آوردن سود نمي باشد، زيرا او به خوبي مي داند که تسلا چه انديشه هاي بزرگي براي اين مکان داشته است.« انتقال توان بصورت بي سيم، بزودي يک انقلاب صنعتي را بوجود خواهد آورد، چيزي که بشرتاکنون آنرا تجربه نکرده است».اين جمله بخشي از نامه اي است که تسلا در سال 1906 به جورج واشنگتن نوشت. امروز شايد انديشه هاي تسلا و دورنماي ترسيمي وي از آينده کمي مضحک به نظر برسد، زيرا اکنون ما شاهد چيزهاي کاملاً متفاوت با آنچه تسلا ترسيم نموده، هستيم؛ تيرهاي برق و خطوط فشار قوي، بخشي جدا نشدني از صنعت امروز را تشکيل مي دهند. تسلا توانايي خود در زمينه ارسال توان الکتريکي بدون استفاده از سيم را با انجام آزمايشي بين ايستگاه خود در لانگ ايسلند و ايستگاهي که پيشتر در اسپرينگز کلرادو احداث کرده بود، اثبات نمود. اما تلاش وي براي فرستادن توان به مناطق دورتر، به شکست انجاميد و با گذشت زمان، برج تسلا تخريب شد. امروزه کابل هاي الکتريکي آنقدر با زندگي مردم عجين شده که دغدغه چگونگي خلاص شدن از شر آنها را به خود راه نمي دهند. اما اخيراً گروهي از دانشمندان و مهندسان سخت کوش در حال بررسي دقيق کارهاي تسلا هستند تا دريابند تسلا چگونه مي خواست توان الکتريکي را بدون استفاده از سيم به نقاط دورتر ارسال نمايد. در سال 2006 درست 100 سال پس از آنکه تسلا به کار خود در لانگ ايسلند پايان داد، يک کروات مهاجر ديگر، آمريکا را با ارائه پيشنهادش شگفت زده نمود. وي پيشنهاد کرد که مي توان توان را از طريق هوا منتقل نمود. اين شخص، فيزيکداني با نام مارين سولياکيچ( Marin Soljacic) بود، وي به همراه همکارانش در دانشگاه ام.آي .تي، تحليلي نظري را از يک سيستم ارائه نمودند؛ اين سيستم قادر به ارسال قابل ملاحظه اي از توان الکتريکي با استفاده از قانون القاي الکتريکي مي باشد، همانطور که مي دانيد قانون القاي الکتريکي توسط مايکل فارادي در اوايل قرن نوزدهم کشف شده بود.