جستجو در تالارهای گفتگو

ورزشکاران حاضر در رقابت‌های المپیک 2012 لندن علاوه بر لباس‌های مختلفی که به تن می‌کنند، نورا‌های رنگارنگی را با شکل‌های مختلف بر روی بدن چسبانده‌اند که این نوارها به هیچ وجه جنبه تزئینی ندارند. در رقابت‌های والیبال ساحلی کمتر بازیکنی دیده می‌شود که از این نوار‌های رنگارنگ بر روی زانوها و شانه‌‌هایشان نداشته‌باشند. این نوارهای سیاه،‌آبی و سرخابی بر روی بدن ژیمناست‌ها، ورزشکاران رشته‌های شیرجه و پرتاب دیسک و حتی پینگ‌پنگ هم دیده می‌شوند. گفته می‌شود این نوار‌های رنگارنگ چسبنده، ابزار کار مربیان و پزشکان تیم‌ها‌ است و کینسیو یا نوار درمانی کششی (Kinesio Tape) نام دارند و درصورتی که این نوارها به درستی به کار گرفته شوند، می‌توانند درد را از از تاندون‌ها یا التهاب‌های ماهیچه‌ای بیرون کشیده و بدن ورزشکار را بهبود بخشد. اما از بعد علمی، هنوز مطالعات چندانی درباره تاثیرات حقیقی این نوارها در مقایسه با دیگر ابزار‌هایی که ورزشکاران برای التیام دردها و آسیب‌های خود به کار می‌گیرند، انجام نگرفته است. تا زمانی که اطلاعات بیشتری در‌ این زمینه به دست نیاید، این احتمال وجود خواهد داشت که نوارهای رنگی بیشتر از فایده فیزیکی فایده روانی از خود به جا می‌گذارند، برای مثال به ورزشکار یاد‌آوری می‌کنند که درمورد منطقه آسیب دیده بدنش محتاط‌تر باشد و یا این احساس را در ورزشکار ایجاد می‌کند که برای بهبود دردش کاری انجام گرفته است. مری‌آن ویلمارت پزشک طب فیزیکی دانشگاه هاروارد می‌گوید شاهد این بوده که افراد مختلف از این نوارهای رنگی بهبود پیدا کرده‌اند اما به گفته وی باید بر روی این موضوع که تاثیر درمانی دقیقا ناشی از نوارهای رنگی است مطالعه بیشتری انجام شود. ورزشکاران همواره برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی از ابزاری مانند مچ‌بند برای محدود کردن حرکات در مفاصل بدن به ویژه مچ پا و مچ دست استفاده می‌کنند و مطالعات بسیاری نشان داده‌اند که این‌کار مانع از فشار آمدن و رگ‌به‌رگ شدن مچ‌ها خواهد شد. اما هدف نوارهای کشی رنگارنگ که در میان ورزشکاران المپیک از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار است، چیز دیگری‌است. این نوارها در اواسط دهه 1970 توسط کنزو کاسی متخصص فیزیوتراپی و طب سوزنی ابداع شد. هدف وی این بود که به جای استفاده از نوار‌های خشک و سخت ورزشی، محصولی را تولید کند که دقیقا بتواند خاصیت کشسانی پوست انسان را تقلید کند. نوار‌های ابداعی وی که کینسیو نام گرفتند،‌برای اولین بار در المپیک پکن 2008 به چشم آمدند زیرا شرکت تولید کننده آن بسته‌های زیادی از این نوارها را به 58 کشور اهدا کرد. چهار سال بعد، در سال 2012 این نوارها را بر روی بدن ورزشکاران در هر رشته ورزشی می‌توان مشاهده کرد. نظریه‌های مختلفی درباره کاربرد و تاثیر این نوارها وجود دارد. یکی از آنها این است که نوارهای کینسیو به واسطه کشیدن و کش‌آمدن، پوست بدن را بلند کرده و آن را از دیگر لایه‌های نسج بدن جدا می‌کند. فضای خالی به وجود آمده به خون اجازه می‌دهد تا جریان بیشتری پیدا کرده و به این شکل توانایی بدن در پاکسازی مایع لنفاوی افزایش یافته و به این صورت التهابات با سرعت بالاتری التیام می‌یابند. چسباندن این نوارها بر روی پوست بدن همچنین از فشار موجود بر روی نورون‌های لامسه کاهش داده و از درد ورزشکار می‌کاهد. چند مطالعه محدود نشان داده‌اند که استفاده از این نوارها می‌تواند حجم مایعات را در بدن بیماران سرطانی کاهش دهد اما در میان ورزشکاران رایج‌ترین اثر این نوارها کاهش درد است. از‌آنجایی که این نوارها در کنار دیگر ابزار و داروهای درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند، بررسی تاثیر و عملکرد دقیق خود نوارها غیر ممکن شده‌است از این رو نتایج به دست آمده از مطالعات کوچکی که بر روی این نوارها انجام گرفته بایکدیگر تفاوت دارند. به گفته ویلمارت، این نوارها متناسب با جهتی که بر روی بدن چسبانده می‌شوند، می‌توانند فشار وارد شده بر روی ماهیچه‌های بدن را کاهش داده و عملکرد ماهیچه‌ها را افزایش دهد. اما درحال حاضر این‌گونه به نظر می‌آید که نوارهای کینسیو برای ورزشکاران در المپیک لندن بیشتر تاثیر دارونما دارد و به آنها کمک می‌کند تا به جای تمرکز بر روی آسیب‌دیدگی، بر روی عملکردش تمرکز داشته باشد. [Hidden Content]