رفتن به مطلب

جستجو در تالارهای گفتگو

در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'ناپل'.

  • جستجو بر اساس برچسب

    برچسب ها را با , از یکدیگر جدا نمایید.
  • جستجو بر اساس نویسنده

نوع محتوا


تالارهای گفتگو

  • انجمن نواندیشان
    • دفتر مدیریت انجمن نواندیشان
    • کارگروه های تخصصی نواندیشان
    • فروشگاه نواندیشان
  • فنی و مهندسی
    • مهندسی برق
    • مهندسی مکانیک
    • مهندسی کامپیوتر
    • مهندسی معماری
    • مهندسی شهرسازی
    • مهندسی کشاورزی
    • مهندسی محیط زیست
    • مهندسی صنایع
    • مهندسی عمران
    • مهندسی شیمی
    • مهندسی فناوری اطلاعات و IT
    • مهندسی منابع طبيعي
    • سایر رشته های فنی و مهندسی
  • علوم پزشکی
  • علوم پایه
  • ادبیات و علوم انسانی
  • فرهنگ و هنر
  • مراکز علمی
  • مطالب عمومی

جستجو در ...

نمایش نتایجی که شامل ...


تاریخ ایجاد

  • شروع

    پایان


آخرین بروزرسانی

  • شروع

    پایان


فیلتر بر اساس تعداد ...

تاریخ عضویت

  • شروع

    پایان


گروه


نام واقعی


جنسیت


محل سکونت


تخصص ها


علاقه مندی ها


عنوان توضیحات پروفایل


توضیحات داخل پروفایل


رشته تحصیلی


گرایش


مقطع تحصیلی


دانشگاه محل تحصیل


شغل

  1. مشهورترین پیتزای جهان ۱۲۵سال پیش مخصوص ملکه ایتالیا روانه تنور یک پیتزافروشی در شهر ناپل شد و نام او را گرفت؛ مارگریتا(pizza margherita). آشپز سه رنگ پرچم ایتالیا را برای ادای احترام به ملکه برگزیده بود: گوجه فرنگی، پنیر موزارلا، ریحان. تابستان سال ۱۸۸۹میلادی است و رافائل اسپوزیتو(Raffaele Esposito) ، صاحب پیتزا فروشی براندی(Brandi), به قصر کاپودیمونت ملکه(Royal Palace of Capodimonte) در شهر ناپل دعوت شده است. همه هم‌و‌غم جناب آشپز این است که با چه ابتکاری به این دعوت پاسخی درخور دهد تا این که فکر بکری به مغزش می‌رسد: پیتزایی با رنگ‌های پرچم ایتالیا، سرخ، سبز، سفید. پیدا کردن ترکیبی که هم خوشمزه باشد و هم این رنگ‌ها را داشته باشد، در آشپزخانه ایتالیایی زیاد مشکل نیست. پیتزای مارگریتا از خود ملکه مارگریتا به مراتب مشهورتر شد. اگر دقیق بگوییم، شهرتی جهانی پیدا کرد. پیتزا فروشی براندی هنوز هم در شهر نئاپل دکانش براه است و به خود می‌بالد که خالق چنین پیتزایی است. ناگفته نماند که رافائل اسپوزیتو با این کار دو نشان زد؛ هم دل ملکه را به دست آورد، هم پیتزایی درست کرد که به شدت با صرفه و اقتصادی بود. موادش به راحتی یافت می‌شد و از نان پنیر سبزی ایرانی تنها یک گوجه فرنگی بیشتر داشت. خلاصه پیتزای "فقرا" هم بود. بعضی می‌گویند پیتزایی با این ترکیب قبل از آن هم بوده است. پائولو پانانی، صاحب فعلی این پیتزافروشی این ادعا را به شدت رد می‌کند و سندی از کاخ ملکه را نشان می‌دهد به تاریخ ۱۱ژوئن ۱۸۸۹که در آن آمده: «پیتزا مارگریتا، پیتزایی لذیذ است با سه طعم خوشمزه و مواد ساده. این پیتزا تاریخی است و سفیر ایتالیا در جهان». از قرار در همان شب میهمانی سرآشپز ملکه به سمع رافائل اسپوزیتو می‌رساند که «علیاحضرت بسیار راضی بودند». پیتزا فروشی براندی در یکی از کوچه پس کوچه‌های بخش قدیمی شهر ناپل است. در هیچ شهر دیگری سنت درست کردن "پیتزای واقعی" به اندازه اینجا جدی گرفته نمی‌‌شود. دست‌اندکاران این غذای لذیذ ایتالیایی می‌گویند که پیتزا تاب بحران اقتصادی را می‌آورد. قیمت یک پیتزا با یک نوشابه در ناپل حدودا می‌شود ۱۰یورو. یک خانواده معمولی می‌تواند با پرداخت ۴۰یورو به رستوران برود و غذای خوبی نوش جان کند. تنها نگرانی پیتزافروشی‌ها رواج این فکر است که «پیتزا چاق می‌کند» و استدلال می‌کنند: «آخر سرتاپای پیتزا ۲۵۰گرم خمیر و ۸۰گرم پنیر و چندتا ورقه گوجه با کمی روغن زیتون است!» مدیر فروش براندی می‌گوید «ما از دانشگاه ناپل خواستیم که تحقیقی درباره پیتزا بکند. نتیجه‌اش این بود که اگر پیتزا خوب درست شده باشد، می‌توانید دوتای آن‌را با خیال راحت نوش‌جان کنید!»
×
×
  • اضافه کردن...