جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'موتور های استرلینگ'.
1 نتیجه پیدا شد
-
موتور های استرلینگ مورد استفاده در بشقابک استرلینگ، سیستم های دما بالا و پر فشار با انتقال حرارت خارجی هستند که که گاز هلیوم یا هیدروژن به عنوان سیال عامل آنها عمل می کند. عملکرد بهترین انواع این موتورها در دماهای بالای 700 درجه سانتی گراد و فشارهایی تا 20 مگا پاسکال انجام می شود. سیکل استرلینگ از نظر تبدیل انرژی گرمایی به انرژی مکانیکی یا الکتریکی در میان سیکلهای ترمودینامیکی از بالاترین راندمان تبدیل انرژی خورشیدی به الکتریکی (29.4 درصد) برخوردار است. بالاترین راندمان قابل دسترس در موتورهای استرلینگ حدود 40 درصد بوده است. موتور استرلینگ در سال 1826 توسط کشیش اسکاتلندی بنام رابرت استرلینگ اختراع شد. موتور استرلینگ دارای خصوصیات ویژه ای بدین شرح است: 1- در مقایسه با موتورهای احتراق داخلی دیزل یا اتو، موتور استرلینگ به منبع حرارتی خارجی وابسته است و عملکرد آن به چگونگی تولید حرارت مذکور بستگی ندارد، بنابراین گزینه ایده آلی برای تبدیل انرژی خورشیدی به مکانیکی به شمار می رود. در موتورهای استرلینگ مقدار ثابتی از سیال عامل (گاز هلیوم یا هیدروژن) بطور پیوسته گرم و سرد شده و با انبساط گاز در اثر گرمایش و فشرده شدن آن در اثر سرمایش و در نتیجه حرکت رفت و برگشتی پیستونهای متصل به میل لنگ موتور، انرژی مکانیکی تولید می شود. 2- از آنجا که با افزایش دمای فرآیند دما بالا در موتور استرلینگ راندمان افزایش می یابد، ترکیب این موتورها و کلکتورهای خورشیدی برای تولید انرژی، ترکیب ایده آلی است. 3- به علت عدم وجود احتراق داخلی، پیستونها و یاتاقانها آلوده نشده و در نتیجه عمر این موتورها بسیار زیاد است. 4- با توجه به انعطاف پذیری منبع گرما، استفاده از دریافت کننده های هیبرید نیز در موتورهای استرلینگ امکانپذیر است. به عبارتی حرارت مورد نیاز را می توان از سوختهای فسیلی یا بیوگاز نیز تامین نمود و بدین ترتیب آن را در نیروگاه هیبرید بکار گرفت. در این صورت، سیستم حتی درشرایط غیر آفتابی، ابری و شب هنگام نیز قابل استفاده خواهد بود.
