معرفی رشته ادبیات داستانی
"یکی بود، یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود. در روزگار قدیم ..." اولین قصهای که برایمان نقل کردند، به این طریق آغاز شد. از همان دوران کودکی کشش و جذبهاش را بر ما اعمال کرد، خیال ما را برانگیخت و موجب انبساط خاطرمان شد. از این نظر، قصهها تأثیر عظیمی در ساخت و روند زندگی ما داشتهاند. از همان آغاز، عادت به داستان خواندن را در ما به وجود آوردند و تخیل ما را نیرو و گسترش دادند. بالهای خیالمان را بر همه شهرها و کشورها دنیا گستردند. شهرها را به ما شناساندند. ما را با مردمانشان آشنا کردند. خوبیهایشان را برای ما گفتند و بدیهایشان را لعن کردند. به ما همدردی و برادری و انسان دوستی آموختند. از غمها و رنجهایشان غمناک شدیم، از شادیها و کامیابیهایشان، شاد شدیم. به ما مزه آرامش، شور و هیجان، صبر و شکیبایی و فراموشی را چشاندند. آموختیم که آدمیزاد خطا پذیر است، خطاها را باید بخشید، آموختیم لذت عفو بیشتر از انتقام است.قصهها به تدریج با ما بزرگ شدند و به تناسب ذهنی ما، پیچیدگی و گسترش و غنای بیشتری یافتند و داستانهای امروزی را به وجود آوردند. مفاهیم ابدی قصهها، در داستانها تکرار شد، جویبار عظیم زندگی از قصهها سر به داستانهای کوتاه باز کرد و رمانها همچون اقیانوسها به وجود آمدند. از همین رو یکی از راههای آشنایی با فرهنگ اندیشه و آداب و رسوم و تاریخ اجتماعی جامعه ایرانی، آشنایی با متون داستانی و شناخت و کشف سنتهای غنی داستاننویسی است.رشته ادبیات داستانی بنا بر همین ضرورت ایجاد شده است، زیرا به یاری این رشته میتوان با سیر فرهنگ، اندیشه و عواطف جامعه ایرانی از رهگذر خواندن متون داستانی آشنا شد. و ارتباط میان ادبیات داستانی جدید با سنتهای داستاننویسی قدیم فارسی و چند و چون این ارتباط را کشف کرد و زمینهساز شکوفایی استعدادهای نسل جوان در زمینه خلق آثار هنری داستانی گردید. نسل امروز را با ادبیّات داستانی کهن و معاصر آشنا ساخت.