جستجو در تالارهای گفتگو

مروری بر روند توسعه خودروهای سواری پیل‌سوختی در سال 2008 نویسنده: دكتر جاناتان باتلر مرجع: سایت Fuel Cell Today ، مه 2008 ‌در سال‌های گذشته گستره جالبی از پیشرفت‌ها در بخش اتومبیل‌های سواری مشاهده شده است. از جمله این موارد جدایی دو شرکت دایملر (Daimler) و کرایسلر (Chrysler)، فروش دارایی‌های پیل‌سوختی خودرویی شرکت بلارد به شرکت‌های دایملر و فورد و اعلام به حرکت درآمدن خودروهای پیل‌سوختی ساخته شده توسط سازندگان بزرگ خودرو و ایجاد جذابیت و نیز خودروهای پیل‌سوختی مفهومی که در نمایشگاه‌های خودرویی مختلف به نمایش درآمدند. همگی موارد مذكور، سال 2007 را به‌عنوان سال مهم و متمایزی برای خودروهای سوار‌ی پیل‌سوختی مطرح می‌کند. چشم‌انداز آینده با ناوگانی از صدها خودرو که از طریق هر سازنده در چند سال آینده ارائه می‌شود و پیش‌بینی هزاران خودرویی که تا سال 2012 ساخته می‌شود و وجود محرك‌ها و انگیزه‌ها در جهت پیشرفت‌ بیشتر نظیر قانون ZEV كالیفرنیا (خودروهای با آلایندگی صفر) كاملاً مثبت رقم می‌‌خورد. این مطالعه به برخی از تغییرات ساختاری مهم در صنایع در سال 2007، به‌ویژه انشعاب شرکت‌های دایملر و کرایسلر و فروش دارایی‌های خودرویی شرکت بلارد اشاره دارد. توسعه فنی و شرکت‌های مستقل در بازارهای جغرافیایی مهم تحلیل شده است و بحث در مورد جزئیات فن‌آوری‌های رقیب به‌ویژه اتومبیل‌های هیبریدی باتری - موتور احتراق داخلی و اتومبیل‌های برقی plug-in در آن انجام شده است. در نهایت برنامه تجاری‌سازی خودروهای سواری پیل‌سوختی تولیدكنندگان مختلف در آن بررسی شده است. توسعه بازار 2007: واحدهای جدید بخش خودروهای سواری در سال 2007 رشد چشمگیری داشته است و درحدود 300 خودرو در سال 2007 معرفی شدند و درحدود 500 خودروی جدید در قالب پروژه‌هایی در اواخر سال 2008 معرفی خواهند شد. (شکل 1) این‌ خودروها شامل ناوگانی درحدود 100 خودرو از شرکت‌ هوندا (FCX Clarity) و 100 خودرو از جنرال موتورز (Chevrolet Equinox) كه هر دو در قالب پروژه Driveway عرضه می‌شوند و 300-200 خودروی F-Cell کلاس B، شرکت دایملر می‌باشند که تا اواخر سال 2008 عرضه می‌شوند. هم‌چنین تعدادی خودروی مفهومی در این سال توسط جنرال موتورز و هیوندای و کراسیلر و تویوتا ارائه شد كه در شكل 1 در قسمت سال 2008 گنجانده شده است.و ناوگانی شامل 10 خودرو توسط خودروسازی‌ شانگهای برای بازی‌های المپیک 2008 پکن معرفی می‌شدند. شكل1: نمودار میزان خودروهای سواری پیل‌سوختی از 1997 تاكنون به لحاظ رشد سالانه (شکل 2) تعداد واحدهای جدید در سال 2007 در مقایسه با سال 2006 بیش از دو برابر می‌باشد و در سال 2008 این تعداد به دو برابر کل تعداد سال 2007 بر اساس پروژه‌ها خواهد رسید، عمده نتایج از ناوگان‌های بزرگ توسط جنرال موتورز، هوندا و دایملر گسترش یافته‌اند. علاوه بر 100 خودروی Chevrolet Equinox که توسط جنرال موتورز پرده‌برداری شده و 10 واحد به قصد بازار اروپا ساخته می‌شوند، این شرکت هم‌چنین از خودروی مفهومی Chevrolet Volt پرده‌برداری کرد. در این اتومبیل از طرح E-flex شرکت جنرال موتورز استفاده شده می‌شود و سیستم رانشگر تمام برقی آن می‌تواند با منابع نیروی متنوع تأمین نیرو شود و اعتقاد بر این است پایه‌ای برای نسل‌ بعدی اتومبیل‌های کوچک باشد که با ساختار بدنه کمی متفاوت در بازارهای مختلف ساخته می‌شوند. شرکت هوندا، هنوز گزارش مبنی بر ساخت 100 خودوی پیل‌سوختی FCX Clarity را تأیید نکرده است ولی به‌نظر نمی‌رسد با این تعداد مشکل داشته باشد که به‌صورت گسترده در رسانه‌ها مطرح شده است. شرکت دایملر در مجامع عمومی اعلام نمود که قصد دارد خودروی F-Cell بر پایه کلاس B را باهدف ساخت بعد از سال 2012توسعه دهد و احتمالاً در یک طرح مشابه هوندا FCX این کار را انجام دهد. متخصصین سایت Fuel Cell Today پیش‌بینی می‌کنند که 300-200 خودروی F-Cell در چند سال آینده و با نقطه آغاز سال 2008 ارائه شود. سایر خودروسازان اصلی، ازجمله تویوتا و فولکس‌واگن چند خودروی مفهومی را در سال گذشته به نمایش درآوردند. سازندگان خودروهای سواری ویژه ازجمله مرگان (Morgan) و پینین‌فارنیا (Pininfarina)، نیز خودروی پیل‌سوختی مفهومی را فقط برای یکبار به نمایش درآوردند. شکل2:رشد سالانه واحدهای جدید خودروهای پیل‌سوختی سواری از سال 1997 تاکنون (عكس را با اندازه واقعی ببینید) انتخاب فن‌آوری در زمینه انتخاب فن‌آوری، پیل‌سوختی پلیمری همچنان به‌عنوان فن‌آوری مورد استفاده در خودروهای پیل‌سوختی سواری می‌باشد. دمای عملکرد پایین به همراه دوام و برد مسافتی مطلوب, این نوع پیل‌سوختی برای استفاده در خودروهای پیل‌سوختی مناسب و ایده‌آل ساخته است. بسیاری از خودروسازان، واحدهای پیل‌سوختی پلیمری انحصاری خود را برای استفاده در خودروهایشان تکمیل می‌کنند. برای مثال هوندا، استک V-flow خود را در FCX-Clarity قرار داده است. جنرال موتورز با تأکید بر تغییرات "به صورت نسلی" در توسعه پیل‌سوختی پلیمری، از چهارمین نسل از واحدهای پیل‌سوختی در Chevrolet Equinox استفاده می‌کند و درنظر دارد پنجمین نسل از استک پیل‌سوختی را در Chevrolet Volt مورد استفاده قرار دهد. فولکس واگن به آزمایش با استک‌های دمای بالای پیل‌سوختی پلیمری ادامه می‌دهد که جایگزین استک‌های ساخت بلارد شده‌اند و توازن واحد با فن‌آوری خودشان در مدل Touran نسل فعلی به‌وجود آورده‌اند. آن‌ها قصد دارند واحد پیل‌سوختی پلیمری دمای بالای خود را در نسل بعدی مدل Tiguan به‌کار گیرند. دایهاتسو (تحت مالکیت تویوتا) یک واحد پیل‌سوختی قلیایی را برای اتومبیل‌های کوچک معرفی کرده است ولی درحال حاضر مشخص نیست که این شرکت چگونه مشکلات مربوط به دوام مرتبط با پیل‌های سوختی قلیایی را حل کرده است. تنها در میان سازندگان اصلی پیل‌سوختی BMW بیان کرده است که پیل‌سوختی اکسیدجامد کوچکی را که واحد برق کمکی (APU) برای موتورهای احتراق داخلی هیدروژن با برد مسافتی زیاد 7-series توسعه داده است. مولد برق کمکی (APU) توان لازم برای تهویه مطبوع و قسمت‌های الکتریکی پیشرفته را در اتومبیل‌های لوکس جدید تأمین خواهد نمود. سوخت هیدروژن مستقیماً از یک مخزن تعبیه شده در خودرو تأمین خواهد شد که توان موتور احتراق داخلی را تأمین می‌کند. مولد برق کمکی پیل‌سوختی اکسیدجامد و BMW تاکنون به معرض نمایش درنیامده است و هیچ زمان معینی برای تجاری‌ شدن آن اعلام نشده است. منطقه ساخت: اروپا به‌علت شرکت دایملر منطقه اصلی ساخت می‌باشد. (شکل 3) این شركت برنامه ساخت حدود 300 خودرو برپایه مرسدس کلاس B را در پیش دارد. تاکنون، دایملر درحدود 60 خودروی پیل‌سوختی برپایه مرسدس کلاس A ساخته است و قصد دارد تا تولید خود را در سال‌های آینده به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد و اروپا را به‌عنوان یکی از مناطق اصلی سازنده اتومبیل‌های پیل‌سوختی مطرح سازد. دکتر D.Zetsche مدیر شرکت دایملر در اوایل سال جاری اظهار داشت که تولید انبوه اتومبیل‌های پیل‌سوختی در سال 2010 در سطح پایین و با تمرکز بر مدل کلاس B آغاز خواهد شد و در سال‌های 2015-2014 تولید انبوه اتومبیل‌های پیل‌سوختی مشخص که از لحاظ اقتصادی قابل رقابت باشند آغاز خواهد شد. سهم امریکای شمالی از ساخت پیل‌های سوختی در سال 2008/2007 درحدود 20 درصد بوده است که کم‌ترین تولید را در میان سه منطقه آسیا، اروپا و امریکای شمالی داشته است. سهم اصلی این تولید، خودروهای اسپورت پیل‌سوختی Chevrolet Equinox ساخت شرکت جنرال موتورز امریکا می‌باشد که قسمتی از برنامه Driveway بوده است. آسیا درحدود 24 درصد از تولید خودروهای سواری پیل‌سوختی را در سال جاری داشته است که قسمت اصلی آن توسط هوندا در ژاپن تولید شده که خودروهای FCX Clarity را برای استقرار در امریکا ساخته و شرکت خودروسازی شانگهای در چین نیز تعداد کمتری از اتومبیل‌های پیل‌سوختی را برای بازار داخلی این کشور تولید کرده است. بقیه جهان نیز سهم کوچکی از تولیدات پیل‌سوختی و خودروی پیل‌سوختی داشته‌اند که عمدتاً در حد پروژه‌های نمایشی دانشگاه‌ها بوده است. شکل3: منطقه تولید خودروهای سواری 8/2007 (عكس را با اندازه واقعی ببینید) مکان استقرار: امریکای شمالی و اروپا بخش عمده استقرار خودروهای پیل‌سوختی را در سال 2008/2007 (شکل 4) به‌عهده داشتند که این خودروها عمدتاً از شرکت دایملر با پیل‌سوختی جدید برپایه مرسدس کلاس B بوده و در سال‌های بعد از 2008 نیز ادامه خواهد یافت و نیز از طریق برنامه‌های نمایش جنرال موتورز و هوندا در ایالات متحده صورت پذیرفته است. پروژه Driveway شرکت جنرال موتورز در اکتبر 2007 نمایشی از 100 خودروی پیل‌سوختی برپایه Chevrolet Equinox Sun است که آنها برای آزمایش در امریکا، آلمان، کره‌جنوبی، چین و ژاپن و مناطق مجاور جایگاه‌های سوخت‌گیری هیدروژن به مشتریان تحویل داده می‌شوند. بسیاری از این خودروها در کالیفرنیا مستقر می‌گردند، چون این ایالت بیشترین جایگاه‌های سوخت‌گیری هیدروژن را داراست و نیز کالیفرنیا بی‌صبرانه آماده پذیرش هزاران خودروی پیل‌سوختی از 2012 تا سال 2024 می‌باشد. هوندا سازنده دیگری است که آماده استقرار ده‌ها خودروی پیل‌سوختی در سال 2008 در کالیفرنیا است. خودروسازان ژاپنی نیز در لس‌آنجلس فعالیت دارند. آسیا سهم کمی در استقرار خودروهای پیل‌سوختی در سال‌های 2008-2007 داشته و غالب فعالیت‌ها در چین و ژاپن و تعداد کمتری در کره‌جنوبی جایی که هیوندای ناوگان نمایشی کوچکی دارد می‌باشد. شکل4: منطقه استقرار خودروهای سواری 8/2007 (عكس را با اندازه واقعی ببینید) واگذاری دارایی‌های پیل‌سوختی خودرویی شرکت بلارد شاید مهم‌ترین خبر سال گذشته فروش دارایی پیل‌سوختی خودرویی بلارد به شرکت‌های فورد و دایملر باشد. شرکت بلارد اعلام کرد در نوامبر سال 2007 به توافقی با دایملر AG و شرکت فورد موتور دست یافته است که در آن دارایی‌های پیل‌سوختی خودرویی بلارد در ازای 3/34 میلیون سهم که دو شرکت فورد و دایملر در بلارد دارند به آن‌ها فروخته می‌شود و آنها از سهامداری حذف می‌شوند. این توافق توسط سهام‌داران شرکت بلارد در فوریه سال 2008 تکمیل و تأیید شد. دایملر و فورد بیان داشتند که 60 میلیون دلار در شرکت جدید که "تعاونی‌ پیل‌سوختی خودرویی" (AFCC) است سرمایه‌گذاری کرده‌اند که 1/50 درصد سهام متعلق به دایملر، 30 درصد متعلق به فورد و 9/19 درصد متعلق به شرکت بلارد می‌باشد و در بلارد مستقر شده است. بلارد اظهار داشت که دارایی‌های معنوی خودرویی و 113 کارمند که در حدود بیست درصد از نیروهای کار این شرکت است به دایملر و فورد انتقال داده است و نیز 60 میلیون دلار به تأسیس شرکت خصوصی جدید کمک کرده است. معنای این کار برای بخش خودروهای سواری چه می‌تواند باشد؟ برای دایملر و فورد این امر به این معناست که برنامه‌های توسعه پیل‌سوختی آن‌ها به خانه انتقال یافته است و توسعه این کار می‌توانند به‌صورت بسیار نزدیک با طراحان و مهندسان خودرو به پیش رود. نتیجه محتمل از این امر شاید خودروهای پیل‌سوختی با طراحی هدفمند (به‌غیر از مدل احتراق داخلی با تعبیه در قسمت عقب خودرو) توسط دو شرکت باشد. تشکیل AFCC به‌عنوان یک شرکت خصوصی به مفهوم این است که توسعه پیل‌های سوختی خودرویی در مسیر بلندمدت ایمن قرار گرفته است و دور از نوسانات بازار سهام خواهد بود. دایملر، به عنوان سهامدار اصلی در شرکت در AFCC کنترل برروی توسعه فن‌آوری پیل‌سوختی در درازمدت را به عهده خواهد داشت. امروز Fuel Cell Today معتقد است که نسل بعدی خودروهای پیل‌سوختی دایملر (که احتمالاً بعد از سال 2014 عرضه شوند) برپایه شاسی هدفمند و جدیدی خواهد بود، این درحالی است که در میان مدت تولید محدود خودروهای پیل‌سوختی برپایه شاسی کلاس B- می‌باشد. به‌عنوان یکی از صاحبان اصلی AFCC، دایملر شاید گزینه حق خرید سهام دو شرکت دیگر را انتخاب کند و در این حالت شرکت فورد از داشتن پیل‌های سوختی خودرویی که در گذشته متعلق به شرکت بلارد بوده محروم می‌گردد. این درحالی است که تأسیس AFCC به‌مفهوم این است که فورد هم‌اکنون حقوق بالفعل برنامه توسعه پیل‌سوختی (درخانه) را دارد و در گذشته ما کمتر شاهد توجه این شرکت به اتومبیل‌های پیل‌سوختی بوده‌ایم و هیچ خودروی جدیدی توسط این شرکت از ژانویه 2007 عرضه نشده است. زمانی که خودروی مفهومی هیبرید پیل‌سوختی- plug in با نام Ford Edge و خودروی وَن Airstream Camper، پرده‌برداری شدند گفته نشد که هیچ‌کدام از این خودروها به مرحله تولید خواهد رسید. در هرحال خرید سهام AFCC توسط فورد نشان می‌دهد که ساخت خودروهای پیل‌سوختی را ادامه می‌دهد درحالی‌که هیچ اظهاری در مورد ساخت خودروهای پیل‌سوختی نکرده است. توسعه فن‌آوری هیدروژن این شرکت به سرعت با استقرار تعدادی از اتوبوس‌های کوچک با موتور احتراق داخلی هیدروژنی ادامه دارد. در مورد شرکت بلارد، توسعه AFCC به بلارد این فرصت را می‌دهد که به بازار زودهنگام مولدهای برق پشتیبان و مولد برق کمکی بپردازد و براساس اظهارات مدیر و نیز مدیر اجرایی این شرکت، این امر باعث می‌شود ریسک این شرکت در ساخت و تجاری‌سازی پیل‌‌های سوختی خودرویی که نیاز به هزینه زیاد و برنامه بلندمدت دارد کاهش یابد. قیمت سهام شرکت بلارد پس از اعلام خبر فروش دارایی‌های خودرویی این شرکت 12 درصد افزایش یافت و جالب اینکه بلارد کنترل برنامه توسعه اتوبوس پیل‌سوختی خود را ادامه خواهد داد و کمی بعد از اعلام خبر AFCC، بلارد تأمین پیل‌سوختی برای پنج اتوبوس‌ در لندن در سال 2010 را تأیید کرد. جدایی دایملر- کرایسلر: یکی از بزرگترین پیشرفت‌ها در زمینه اتومبیل در سال 2007 جدایی دایملر و کرایسلر بود. دایملر کرایسلر در سال 1998 پس از پیوستن شرکت‌های آلمانی دایملر بنز و شرکت امریکایی کرایسلر تشکیل شد. رویای ساخت خودرو "آن طرف اقیانوس اطلس" به حقیقت نپیوست. با این همه موفقیت قابل‌توجهی در توسعه اتومبیل‌های پیل‌سوختی با هم و در همکاری با بلارد به‌دست آوردند. دایملر کرایسلر در 14 می سال 2007 اعلام کرد که کرایسلر را به یک شرکت خصوصی بی‌طرف با نام Cerberus Capital Management واگذار می‌کند. در 4 اکتبر 2007 در دیدار خارج از برنامه سهام‌داران دایملر کرایسلر نام شرکت‌ها را تغییر دادند. از 5 اکتبر 2007 نام این شرکت دایملر AG قرار گرفت و شرکت امریکایی نام کرایسلر LLC را پذیرفت فروش در 3 اگوست 2007 به‌صورت کامل صورت گرفت. دو شرکت هنوز در توسعه فن‌آوری پیل‌سوختی و در سیستم‌های هیبرید و دیزل نیز همکاری دارند که به دلیل این حقیقت که دایملر 20 درصد از سهام شرکت کرایسلر را دارد. کرایسلر ادامه فعالیت‌های خود بر فن‌آوری پیل‌سوختی را با رونمایی از خودروی پیل‌سوختی EcoVoyager در سال 2008 در نمایشگاه موتور دیترویت نشان داد. در این اثناء دایملر درحدود 300 خودرو (که با همکاری کرایسلر توسعه یافته) را قبل از سال 2010 عرضه می‌کند. که بعد از آن حضور تجاری هزاران خودروی پیل‌سوختی بعد از سال 2015 پی‌گیری می‌شود. دو شرکت توسعه فن‌آوری هیبرید (که شاید برای توسعه مسیر تجاری‌سازی پیل‌سوختی ضروری باشد) را نیز عهده‌دار می‌باشند و در توسعه فن‌آوری باتری نیز همکاری دارند. جنرال موتورز (GM) نیز در طی پروژه Driveway، 100 خودروی پیل‌سوختی Chevrolet Equinox را در سال 2010 عرضه خواهد کرد. علاوه‌بر آن، طراحی سیستم رانشگر برقی E-Flex را برای خودروی Chevrolet Volt پرده‌برداری نمود. Chevrolet Volt شاسی خودروهای هیبریدی Plug-in باتری لیتیم- یون و پیل‌سوختی به عنوان نسل بعدی خودروی پیل‌سوختی بعد از سال 2010 به حساب می‌آید. این شرکت "آموزش تولیدی(regenational)" را به‌منظور راهنمایی توسعه خودروهای پیل‌سوختی خود به‌کار می‌گیرد. این روش از زمان دستیابی به این خودروها از اوایل سال 2000 تاتوسعه ده‌ها خودروی Hydrogen 3 و نیز نسل کنونی این خودروها که در حدود 100 خودروی نسل چهارم Chevrolet Equinox می‌باشد، توسط جنرال موتورز استفاده شده است. لاری برنز معاون مدیر جنرال موتورز در آوریل 2008 پیشنهاد کرد که جنرال موتورز برای عرضه در حدود 1000 خودروی پیل‌سوختی (به احتمال زیاد برپایه (Chevrolet Volt)) در کالیفرنیا بین سال‌های 2012 تا 2014 برنامه‌ریزی کرده است که در راستای هدف این ایالت در قرار دادن هزاران خودروی پیل‌سوختی در جاده می‌باشد. در هرحال، بنا به نظرات معاون مدیر در نمایشگاه موتور ژنو در مارس 2008 اولویت‌های پیل‌سوختی جنرال موتورز کمی انتقال داده است و ایشان ظاهراً این سؤال را مطرح کرده است که آیا پیل‌های سوختی می‌تواند راه‌حل کوتاه مدت برای حل مشکلات مصرف سوخت و انتشار آلاینده‌ها باشد و به‌ نظر می‌رسد که تمرکز خود را برروی اتومبیل‌های برقی plug-in تغییر داده‌اند. جنرال موتورز توسعه خودروهای plug-in را برای خودروی شورلت Volt با توسعه فن‌آوری باتری لیتیم- یون در کنار پیل‌های سوختی ادامه می‌دهد. در حالی‌که خودروهای plug-in در جابه جایی شهری آلایندگی صفر دارند و برای مسافت‌های طولانی پیل‌سوختی تنها گزینه دارای آلایندگی صفر هستند. متخصصان Fuel Cell Today معتقدند که جنرال موتورز کار خود را قویاً در فن‌آوری پیل‌سوختی ادامه خواهد داد و توسعه توانایی‌های پیل‌سوختی را در کنار سیستم‌های plug-in و هیبرید به‌منظور برآوردن نیازهای بازارهای متفاوت ادامه خواهد داد. طراحی الکتریکی E-Flex، باید به‌گونه‌ای باشد که توانایی تغییر مقیاس با صرفه اقتصادی برای به‌کارگیری در خودروهای پیل‌سوختی و plug-in را داشته باشد. طراحی E-Flex برپایه شاسی Chevrolet Volt خواهد بود و اعتقاد براین است که نسل بعدی خودروهای اندازه متوسط و کوچک جنرال موتورز خواهد بود که در سرتاسر دنیا در مدل‌های پیل‌سوختی، هیبرید و plug-in به فروش خواهد رسید. لاری برنز اظهار داشت: "درحدود سال‌های 2017 و 2018 مقبولیت خودروهای پیل‌سوختی در نزد مشتریان به لحاظ اقتصادی و هم‌چنین تعداد این خودروها در جاده‌ها افزایش خواهد یافت." جنرال موتورز براین باور است که یکی از مشکلات باقی‌مانده در مسیر خودروهای پیل‌سوختی زیرساخت‌ها می‌باشند و لاری برنزاخیراً برای توسعه زیرساخت‌ها از شرکت‌های انرژی بزرگ دعوت کرده است. فقط با 40 جایگاه در سه منطقه از کلان‌شهر لس‌آنجلس و در طول بزرگراه اصلی، یک جایگاه سوخت‌گیری هیدروژن درحدود 5/3 مایل از بسیاری از نقاط پرجمعیت فاصله خواهد داشت. هزینه هر جایگاه 4 میلیون دلار خواهد بود و کل هزینه درحدود 160 میلیون دلار برآورد شده است که بنا به نظرات لاری برنز، 10 دلار به‌ازای هر فرد معادل هزینه 2 لیوان قهوه و یک کیک خواهد بود. با زیرساختی اینگونه به‌جای امکان وجود ناوگانی 1000 تایی حتی ناوگانی 10,000 تایی و 100,000 تایی نیز ممکن می‌شود. در مقاله اخیر منتشر شده توسط جنرال موتورز، این شرکت طرح‌ریزی کرده است مشتریان نباید هزینه محسوس بیشتری بابت هیدروژن در مقابل بنزین در بلندمدت پرداخت کنند و چالش اساسی هماهنگی سرمایه‌گذاری در زمان و مقیاس معین برای تقاضای هیدروژن می‌باشد. در مورد شرکت تویوتا، مدیر این شرکت در نمایشگاه موتور ژنو هزینه بالای پیل‌های سوختی را مورد توجه قرار داد و بیان داشت که کمبود زیرساخت برای تولید و توزیع سوخت هیدروژن در محدوده وسیع برای مشتریان وجود دارد و ادامه داد که گسترش پیل‌های سوختی در 10 سال آینده مشکل به‌نظر می‌رسد. اظهارنظرکنندگان بر این باورند که تویوتا در مورد توسعه خودروهای پیل‌سوختی بعد از هوندا و جنرال موتور قرار گرفته است و این دیدگاه برپایه نبود برنامه‌های نمایشی در مقیاس بزرگ و قابل‌رقابت این شرکت به وجود آمده است. درهر حال این اعتقاد وجود دارد که تویوتا به فعالیت‌های خود بر روی پیل‌های سوختی ادامه می‌دهد و این شرکت تمرکز بیشتری بر دستیابی حقوق معنوی فن‌آوری دارد تا رسیدن به مقام اول در بازار. با تحلیل عملکرد تویوتا، اینگونه به نظر می‌رسد که این شرکت منتظر مشاهده نتیجه عملکرد رقابت کنونی است تا پس از آن خودرویی با مدل مورد نظر خود را که ترکیبی از مهندسی منحصر ‌به فرد تویوتا با بهترین اجزای موجود فن‌آوری می‌باشد ارائه کند. توسعه در مقیاس وسیع: پیل‌های سوختی در برابر رقابت با افزایش قیمت نفت به بیش از 100 دلار، تلاش قابل‌توجهی توسط خودروسازان برای سرعت‌بخشی به توسعه فن‌آوری سوخت‌های جایگزین انجام شد. سوخت‌های زیستی به‌عنوان راه‌حلی برای مبارزه با تغییرات جوی و امنیت انرژی در اخبار مطرح بود ولی مدتی پس از آن ستاره بخت این تلاش‌ها رو به افول نهاد. افزایش باور بر این حقیقت که سوخت‌های زیستی آلایندگی کربنی در حد صفر‌ ندارند و این حقیقت که تولید سوخت‌های زیستی باعث افزایش قیمت غذا به ویژه در کشورهای فقیر می‌شود، موجب شده تا سازمان ملل در پی ایجاد سازگاری در تأمین غذا توقف سرمایه‌گذاری در سوخت‌های زیستی را مطرح کند. ورود با شتاب بدون محاسبه هزینه‌ها و مزایا منجر به آشفتگی در صنعت سوخت‌های زیستی می‌شود. شاید هم‌اکنون صنعت پیل‌سوختی به دنبال تحلیلی منطقی از گزینه‌های سوختی می‌باشد که یکی از گزینه‌های مهم می‌تواند خودروهای پیل‌سوختی هیدروژنی باشد. شکل8:خودروی پیل‌سوختی Highlander ، آزمایش از آلاسکا تا ونکوور در سال 2007 خودروهای هیبرید موتور احتراق داخلی- باتری در طول سال 2007 به رشد خود ادامه داند. تویوتا اولین تولیدکننده خودروی هیبرید تجاری بوده و به فروش بیش از 1 میلیون خودروی هیبرید دست یافته است که سه چهارم خودروها مدل Prius بود. از دیگر تولیدکنندگان، جنرال موتورز و هوندا خودروهای هیبریدی را به ناوگان خود افزودند. اكثر خودروهای پیل‌سوختی هیبریدی هستند و از باتری‌های قابل شارژ برای زمان شروع حرکت و تأمین توان ماکزیمم استفاده می‌‌کنند. توسعه سیستم‌های رانش هیبرید الکتریکی می‌تواند برای صنعت پیل‌سوختی سودمند باشد و اجزای توسعه یافته آن را می‌توان در خودروهای پیل‌سوختی به‌کار گرفت. از مدت‌ها قبل، بسیاری از شرکت‌ها در پی توسعه باتری‌های لیتیم-یون قابل شارژ برای خودروهای هیبریدی و خودروهای الکتریکی plug-in می‌باشند. درحالی‌که خودروهای plug-in بدون شک نقشی مهم در رانندگی شهری دارند، ولی در حال حاضر از لحاظ بازده عملکرد و دوام محدود می‌باشند ولی پیل‌های سوختی می‌توانند نقش مهم در تأمین منابع توان، افزایش بازده و نیز به‌عنوان مولد برق کمکی داشته باشند. سال 2007 به‌عنوان سال پرده‌برداری از این خودروها بوده است. سیاست‌های دولت- چه کسی خودروی پیل‌سوختی را از بین برد؟ یکی از بزرگترین سیاست‌های محرک در سال گذشته در امریکای شمالی بهبود برنامه خودروهای با آلایندگی صفر (ZEV) در کالیفرنیا بوده است. ستاد تحقیقات هوایی کالیفرنیا (CARB) اولین بار قانون ZEV را در سال 1995 پیشنهاد کرد که تا سال 1998 درحدود 2 درصد از خودروهای تولیدی توسط سازندگان مطرح خودرو برای فروش در کالیفرنیا بدون آلایندگی باشند و این رقم تا سال 2001 به 5 درصد و تا سال 2003 به 10 درصد افزایش یابد. این قانون از سال 1990 مورد اصلاح قرار گرفت و آخرین پیشنهادیه مربوط به 27 مارس 2008 بوده است که تقاضا برای 7500 خودروی پیل‌سوختی (که به‌عنوان خودروهای "طلایی" در مقابل خودروهای هیبریدی plug-in که خودروهای "نقره‌ای" نام گرفته‌اند مطرح می‌باشند) در بازه زمانی 2012 تا 2014 مطرح شده است. گزینه جدید به سازندگان این اجازه را می‌دهد که در سال‌های 2012 تا 2014 تعداد زیادی (58000) خودروهای الکتریکی هیبرید plug-in و یا مشابه آن‌ها را تولید کنند و یا 7500 خودروی ZEV ازجمله خودروهای پیل‌سوختی تولید نمایند. برای خودروهای پیل‌سوختی این امر به مفهوم این است تأمین تجهیزات نباید به صورت موجی فروکش کننده کاهش یابد و هزاران خودروی پیل‌سوختی باید تا سال 2015 در جاده‌های کالیفرنیا در حال حرکت باشند. در هر حال با مصوبه جدید CARB آشکارا چنین به‌نظر می‌رسد که علاقمندی در تولید خودروهای هیبرید plug-in بیش از خودروهای پیل‌سوختی می‌باشد و با اجازه دادن به تولیدکنندگان برای تولید تعداد زیاد خودروی هیبرید plug-in در جهت اجرای قانون ZEV تعداد خودروهای پیل‌سوختی کاهش می‌یابد. تعداد 7500 خودرو به معنای کاهش 70 درصدی در هدف اولیه ZEV که تولید 25000 خودرو در سال‌های 2012 تا 2014 بود، می‌باشد. آیا CARB پیروز فن‌آوری را انتخاب می‌کند؟ حقیقتاً نه. درهرحال خودروسازان مطمئناً آسان‌ترین گزینه را انتخاب خواهند کرد. تولید تعداد زیادی خودروی هیبریدی Plug-in که هم‌اکنون برای تولید آن برنامه‌ریزی شده است. در هر حال، تولید 7500 خودروی پیل‌سوختی گامی مهم خواهد بود و تجربیات عملیاتی و نیز عرضه به مشتریان می‌تواند راهی برای تجای‌سازی کامل در سال‌های بعدی باشد. قانون ضد آلایندگی CARB در کل دنیا تأثیرگذار است و برخی از ساختارهای آن توسط بیش از 13 ایالت امریکا دنبال می‌شود. کالیفرنیا به‌عنوان مرکز قانون‌گذاری محیط‌زیستی محسوب می‌گردد. در حقیقت خودروسازان اخیراً برای اعتباراتی که جهت استقرار ZEV در کالیفرنیا به‌دست آورده‌اند، به‌منظور اعمال در دیگر ایالت‌ها تبلیغ می‌کنند. به‌عنوان یکی از بزرگترین و مهم‌ترین بازارهای خودروی جهان، قوانین کالیفرنیا می‌تواند عملکرد بزرگترین خودروسازان در سرتاسر دنیا ازجمله کرایسلر (دایملر کرایسلر که هنوز کار در زمینه فن‌آوری پیل‌سوختی را با هم انجام می‌دهند) فورد، جنرال موتورز، هوندا، نیسان، تویوتا و فولکس واگن را تحت تأثیر قرار دهد. ابهام باقی‌مانده این است که قانون جدید ZEV برای کالیفرنیا و هرجای دیگر، به این معنی است که خودروهای پیل‌سوختی مسیر EV-1 را طی کنند که در آن نیروی اتومبیل از طریق باتری تأمین می‌شد و در سال‌های 1996 تا 1999 توسط جنرال موتورز ساخته می‌شد و در سال 2006 با عنوان چه‌کسی خودروی الکتریکی را از بین برد؟ مستندسازی شد. اگر خودروسازان نیاز كمی به انجام تعهدات در قوانین پیل‌های سوختی داشته باشند و در عین حال بیشترین فروش خودروهای هیبرید تجاری را هم‌ داشته باشند، ممکن است به ضرر تجاری‌سازی خودروهای پیل‌سوختی اقدام کنند. در جاهایی که بازار به سمت رشد اساسی به ویژه در ژاپن و اروپا رفته است، تجاری‌سازی پیل‌سوختی می‌تواند زودتر رخ دهد. با نگرشی بهینه، بسیاری از تولیدکنندگان خودروی پیل‌سوختی تحقیقات و توسعه در زمینه پیل‌سوختی را راهبرد بلندمدت می‌دانند و چیزی بیش از قانون دولتی لازم‌الاجرا به آن می‌نگرند. توسعه کدها و استانداردهای مورد نیاز برای خودروهای پیل‌سوختی و هیدروژنی در سال 2007 نیز ادامه یافت. علاوه بر اجرا و توسعه کدها و استانداردها در زمینه سوخت‌گیری هیدروژن در ژاپن با همکاری سازمان آتش‌نشانی، حمایت‌ها برای رسیدن به محرک‌ها و تشویق‌های بیشتر برای خودروها ادامه دارد و مثالی از این مورد، ارائه نقشه راه خودروهای پیل‌سوختی توسط سازمان توسعه فن‌آوری صنعتی و انرژی نو ژاپن (NEDO) می‌باشد. محرک اصلی در اروپا آغاز ابتکار فن‌آوری مشترک (JTI) در زمینه هیدروژن و پیل‌های سوختی بود که در قالب پیشنهادیه برای رواج انواع قابل قبول و تأیید شده خودروهای هیدروژن و پیل‌سوختی در میان اعضای دولت‌ها می‌باشد تا فروش این خودروها را در منطقه اتحادیه اروپا تسهیل كنند (بازاری با 450 میلیون نفر جمعیت). محرک دیگر اتحادیه اروپا قانون کاهش انتشار دی‌اکسید کربن به میزان 20 درصد از منابع گوناگون تا سال 2020 می‌باشد. پیش‌بینی موارد مهم در سال های آینده: متخصصان سایتToday Fuel Cell موارد زیر را برای سال‌های 19-2008 برای بخش خودروهای سواری پیش‌بینی کرده‌اند: • عرضه بیشتر خودروی هوندای FCX Clarity در بازارهای اصلی، شامل ژاپن و نیز به‌صورت بالقوه در اتحادیه اروپا • ناوگان نمایشی محدود از خودروهای پیل‌سوختی که در بخشی از بازی‌های المپیک 2008 در چین آغاز شد و چهارمین نمایشگاه جهانی در شانگهای در سال 2010 عرضه می‌شود. • ناوگان نمایشی محدود در انگلستان در آغاز بازی‌های المپیک 2012 لندن • شاید اعلام از شرکت تویوتا به همان سبک FCX Clarity هوندا و پروژه Driveway جنرال موتورز انجام گیرد. • رشد بیشتر بخش خودروهای هیبرید و شروع تجاری‌سازی خودروهای الکتریکی باتری plug-in (منافع نهایی در راستای اهداف خودروهای پیل‌سوختی) • عرضه تعداد معینی (100 ها عدد) از خودروی پیل‌سوختی مرسدس کلاس B- • نمایش بیشتر خودروهای پیل‌سوختی در نمایشگاه اتومبیل در سرتاسر جهان که از آخرین تولیدات شرکت‌ها می‌باشد. نتیجه‌گیری: سازندگان پیشرفت قابل‌توجهی در سال 2007 با پروژه‌های نمایشی به منظور شروع پروژه تجاری‌سازی در سال‌های 2012 تا 2015 داشتند. ناوگان جنرال موتورز 100 خودروی پیل‌سوختی را به‌منظور پروژه Driveway ساخت و تعداد مشابهی خودرو توسط هوندا که FCX Clarity بودند ساخته شده و هدف بالاتری در حدود 300 خودرو توسط دایملر در مسیر تجاری‌سازی این خودروها در دهه آینده دنبال شد. فعالیت‌های مثبت دیگری از بقیه خودروسازان ازجمله هیوندای، تویوتا و فولکس واگن در این راه دیده شد. ولی نهایتاً این سؤال به‌وجود می‌آید که آیا خودروسازان این کارها را به علت خودروهای پیل‌سوختی آینده انجام دادند و یا اینکه اجبار به انجام تعهد در قبال قوانین دولتی ازجمله قانون ZEV کالیفرنیا آن‌ها را به این امر وادار کرد؟ با بررسی مشاهدات می‌توان فهمید که بسیاری از سازندگان، تجاری‌سازی خودروهای پیل‌سوختی را به‌عنوان مسیر تجارت بلندمدت خود دنبال می‌کنند و توجه زیادی به بدون آلایندگی بودن این خودروها و بازدهی بالای انرژی و رسیدن به اقتصاد کربن کمتر یا صفر را دارند. محاسبات جاری نشان می‌دهد که در سال 2020 بیش از 2/1 میلیارد خودرو در سرتاسر جهان (71 % بیش از خودروهای كنونی) در جاده‌ها خواهند بود. لذا نیاز به کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن، امنیت انرژی و كاهش آلایندگی هوای شهری دولتمردان و تجار را برای جایگزینی منابع انرژی در حمل‌ونقل ترغیب می‌كند. زمانی که راه‌حل‌های کوتاه مدتی چون سوخت‌های زیستی و هیبریدهای باتری- ICE از معادلات خارج شوند فن‌آوری‌های نیرومحركه خودرویی به انتخاب بین فن‌آوری هیبریدی Plug-in و پیل‌های سوختی محدود می‌شود. روشی برای ایفای نقش هر دوی این فن‌آوری‌ها براساس کاربردشان وجود دارد ولی برای محدوده مسافت زیاد پیل‌‌های سوختی ترجیح دارند. در سالی كه تویوتا بر فورد سبقت گرفت تا دومین سازنده بزرگ خودرو دنیا باشد و فشار از اقتصاد ضعیف دیده شد، نگرانی‌های زیست‌محیطی افزایش یافته، قیمت سوخت بالا رفته، چشم‌انداز پیل‌های سوختی بسیار مناسب است. علی‌رغم افت ثبت نام خودروی جدید در اروپا و در دیگر نقاط دنیا در ماه‌های اولیه سال 2008 در سرتاسر جهان عشق به موضوع خودرو هنوز ادامه دارد. موضوعات دانسیته انرژی، چرخ تا چاه و توسعه زیرساخت هیدروژن توسط برخی شرکت‌ها دنبال می‌شود و خودروهای پیل‌سوختی تجاری شده باید در دهه آینده عرضه شوند. بررسی توسعه برخی از شرکت‌ها: ب.ام.و عرضه خودروهای احتراق داخلی هیدروژن 7-Series را در قالب اتومبیل‌های تک ساخت برای هالیوود و خودروهای اسپورت و سیاسی دنیا ادامه می‌دهد. این شرکت بر ادامه ساخت مولد برق كمكی پیل‌سوختی در بلند مدت تأکید دارد. هم‌چنین این شرکت اخیراً اظهار داشته است که اتومبیل‌های کوچک شهری که با باتری کار می‌کنند را توسعه می‌دهد تا در سال 2012 در دسترس باشند و به بازار عرضه شوند. کرایسلر: پس از جدایی از دایملر در سال 2007، به فعالیت خود با دایملر در توسعه خودروهای پیل‌سوختی ادامه داد. در سال 2008 این شرکت از مینی‌ون پیل‌سوختی خود با نام i-Blue پرده‌برداری کرد. این یك خودروی مفهومی دارای برد مسافتی 480 کیلومتر می‌باشد. با چالش‌های مالی روبه‌روی این شرکت مسیر فعالیت پیل‌سوختی آن غیرمطمئن به نظر می‌رسد. دایملر: در سال گذشته این شرکت به غیر از جدایی کرایسلر، سهام اصلی پیل‌سوختی خودرویی بلارد را نیز خریداری کرد. این شرکت هدف بلندپروازانه‌ای در پیش گرفته و نیز 300 دستگاه خودروی پیل‌سوختی بر پایه مرسدس کلاس B- در اوایل سال 2008 به بازار عرضه کرده است. این خودرو آزمایشات زمستانی را در سوئد سپری کرد. مدیر این شرکت اظهار کرد که تولید خودروهای پیل‌سوختی را تا سال 2015 در طی یک طرح فشرده ادامه خواهد داد و تعداد حدود 100,000 خودرو در سال به فروش خواهد رساند. فیات: این شرکت با یکی از توسعه‌دهنده‌گان پیل‌های سوختی در ایتالیا با نام Nuvera همكاری می‌كند و اخیراً سه خودروی پیل‌سوختی پاندا را تولید کرده است که در شهرهای مونتوا و فرانکفورت در آلمان عرضه می‌شود. فورد: سال گذشته سال آرامی برای فورد بوده است. فورد شریک جدید شرکت دایملر در همکاری‌های پیل‌سوختی خودرویی که از فروش دارایی‌های خودرویی شرکت بلارد به‌وجود آمد، شده است. در هر حال، خودروی هیدروژنی مدل Ford Fusion 999 یک رکورد سرعت جدید در مورد اتومبیل‌های مسابقه‌ای پیل‌سوختی از خود برجای نهاده است و به سرعت 297/207 مایل در ساعت در آگوست 2007 در بونویل (Bonneville) دست یافته است. هم‌چنین این شرکت اعلام کرد که سری Hyseries Edge که اولین خودروی هیبرید پیل‌سوختی Plug-in بوده است ولی برای تولید سریع آن برنامه‌ای ندارد. جنرال موتورز: این شرکت در سطح وسیعی چهارمین نسل خودروهای FCV خود (Chevrolet Equinox) را عرضه نموده و یک ناوگان کوچک برای Acadeny Award هالیوود در سال 2008 ارائه نموده است. به‌عنوان قسمتی از پروژه Driveway، در حدود 100 خودروی پیل‌سوختی در سال آینده در سرتاسر جهان عرضه خواهد شد و خودروها به مشتریان اجاره می‌گردند. بنابراین می‌تواند داده‌ها و بازخوردهایی در همه جنبه‌ها از رانندگی در دنیای واقعی تا سوخت‌گیری با هیدروژن به‌دست آورد. گزارش شده است که ده دستگاه از این خودروها ( برگرفته از مدل Hydrogen 4) در سال 2008 در آلمان عرضه خواهند شد. به‌عنوان توسعه وسیع‌تر، خط هوایی Virgin Atlantic قصد دارد تا از Chevy Equinox به‌عنوان بخشی از سرویس Upper Class Limo ، در مسیر نیویورک و لس‌آنجلس استفاده کند. جنرال موتورز هم‌چنین از خودروی مفهومی خود با استک پیل‌سوختی نسل پنجم پرده‌برداری کرد که این مدل تولیدی کادیلاک Provoq بوده که در ژانویه 2008 انجام گرفته است و می‌تواند جایگزین Equinox شود. هم‌چنین جنرال موتورز از طراحی خودروهای الکتریکی نسل بعدی خود بر پایه شاسی E-Flex در سال 2007 پرده‌برداری کرد. این مدل برای اتومبیل‌های هیبرید الکتریکی- بنزینی Plug-in (Chevrolet Volt) استفاده خواهد شد و در سال 2010 در امریکا و در سال 2011 در اروپا عرضه می‌‌شود. مدل E-Flex می‌تواند به‌وسیله یک باتری لیتیم- یون و یا یک پیل‌‌سوختی در مدل‌های ترکیبی مختلفی در Chevrolet Volt یکپارچه شود. و نیز گزارش شده است که Volt یک خودروی هاچ‌بك 5 درب خواهد بود که برپایه طراحی استیل پرس شده است و گستره وسیعی از خودروها در اندازه كوچك تا متوسط بر روی آن میتواند قرار گیرند از جمله Vauxhall/opel Astra در اروپا. در سطح بین‌المللی نیز جنرال موتورز بر این باور است که از طریق همکاری مشترك با شرکت صنعتی خودروسازی شانگ‌های (SAIC) و تشکیل شانگ‌های جنرال موتورز می‌توانند خودروهای پیل‌سوختی را بعد از سال 2010 به بازار چین عرضه کنند. هوندا: این شرکت از اتومبیل پیل‌‌سوختی مدل FCX Clarity در نمایشگاه موتور لس‌آنجلس در نوامبر 2007 پرده‌برداری کرد. در این خودرو از استک جدید جریان عمودی (V-Flow) شركت هوندا استفاده شده است. این خودرو با سرعت 160 کیلومتر در ساعت و با برد مسلفتی 400 کیلومتر در هر سوخت‌گیری مورد استقبال عموم قرار گرفت. گزارش شده است که هزاران نفر علاقمندی خود را برای ثبت نام در اجاره خودروهای C.100 در سال 2008 كه در كالیفرنیای جنوبی با قیمت 600 دلار در هرماه عرضه خواهند شد اعلام کرده‌اند. هوندا اعلام نموده مشتریانی ویژه‌ای را برای آزمایش و ارزیابی ناوگان Clarity مشخص نموده است. هوندا هم‌چنین یک خودروی پیل‌سوختی مفهومی با ظاهری جذاب و متفاوت به نام Puyo ارائه کرده است. هیوندای: خودروی مفهومی i-blue این شرکت در نمایشگاه موتور شیکاگو در سال 2008 رونمایی شد که این خودرو شبیه به هوندا FCX بوده و به‌عنوان خودرویی با طراحی هدفمند و نه به‌منظور تولید می‌باشد. هیوندا همراه با شرکت هم میهن خود کیا موتور، اجازه داده است تا تعدادی از خبرنگاران و بازدیدکنندگان در قالب تور از مرکز تحقیق و توسعه Mabook محدود خود در اطراف سئول در کره جنوبی دیدن کنند. هدف این مرکز رساندن موقعیت دو شرکت به بالاترین نقطه در سطح بین‌المللی در توسعه پیل‌سوختی تا شروع سال 2010 می‌باشد. مورگان: یک شرکت بریتانیایی است که خودروهای اسپورت ارائه می‌دهد. در نمایشگاه موتور ژنو (Geneva) یک خودروی پیل‌سوختی را رونمایی کرد که نتیجه 9/1 میلیون پوند سرمایه‌گذاری دولت انگلستان بوده است. طراحی این خودرو برپایه Aero- 8 roadster مورگان بوده است با اینکه انتظار نمی‌رود این خودرو به مرحله تولید برسد ولی علاقه‌مندی زیادی را در میان خودروهای پیل‌سوختی در اروپا و دیگر نقاط برانگیخته است. نیسان: این شرکت در همکاری با شریک فرانسوی خود، رنو در زمینه فن‌آوری پیل‌سوختی فعالیت می‌کنند و مدتی است که خبر خاصی از آنها منتشر نشده است. این شرکت در زمینه توسعه خودروهای الکتریکی به‌ویژه در بازار اسرائیل و به علت وجود کمترین مالیات برای واردات این نوع خودروها در اسرائیل، مشهور است. مدیر اجرائی نیسان و شریک فرانسویش رنو، علاقمندی خود را در مورد اضافه شدن یک شرکت امریکایی به‌عنوان شریک سوم اعلام کردند و انتظار می‌رود شرکت کرایسلر که جدیداً مستقل شده به آن‌ها بپیوندد. شرکت صنعتی خودرویی شانگهای (SAIC): این شرکت به‌عنوان سرمایه‌گذار مشترک با جنرال موتورز قصد دارد خودروهای پیل‌سوختی تجاری را توسعه بخشد. این شرکت تعداد کمی خودروی پیل‌سوختی Roewe 750 را امسال به بازار چین عرضه کرده است که برخی از آن‌ها در بازی‌های المپیک 2008 موجود بودند. خودروی Roewe 750 براساس خودروی Rover 75 ساخته می‌شود و حقوق آن از سازنده defunct در انگلستان که MG Rover را تولید می‌کند خریداری شده است. تویوتا: سازنده دیگری که در توسعه پیل‌های سوختی در سال گذشته بسیار ساکت عمل کرده است. این امر بسیار بعید به نظر می‌رسد که تویوتا از صحنه توسعه و نمایش و تولید کنار گرفته است. در حالی که تویوتا خودروی پیل‌سوختی highlander، 2300 مایل را از فایربنکز آلاسکا تا ونکور پیموده است و خودروی پیل‌سوختی دیگر این شرکت فاصله اُزاکا تا توکیو در ژاپن را که 348 مایل بوده با یک بار سوخت‌گیری مخزن هیدروژن خود طی کرده است. فولکس واگن: این شرکت واحدهای پیل‌سوختی پلیمری دما بالا را توسعه می‌دهد و قصد دارد آن‌ها را از مقیاس آزمایشگاهی به خودروها در سال‌های آینده منتقل کند و جایگزین پیل‌های سوختی بلارد کند كه اكنون در خودروی مدل Touran قرار دارند. در نمایشگاه موتور لس‌آنجلس در سال گذشته این شرکت اتوبوس كوچك پیل‌سوختی را به نمایش گذاشت و این امر یادآوری ون‌های قدیمی این شرکت که متعلق به سال‌های 1960 بودند می‌باشد. این خودرو یک خودروی هیبرید با قابلیت است كه چند ردیف پیل‌خورشیدی در سقف جاسازی شده است و باتری‌های از این طریق شارژ می‌شوند. ادعا شده با این پیل‌سوختی محدوده مسافتی که این خودرو می‌تواند طی کند 220 مایل می‌باشد