روندها و جریانات جهانی از یک سو، و چالش های محتوایی و روایه ای موجود در مناطق کلانشهری جهان از سوی دیگر، ضرورت نگاه نو به این مفهوم نسبتاً جدید اما قوام یافته در نظام جدید برنامه ریزی سکونتگاهی را ضروری می سازد. این نگاه جدید که عمدتاً تحت مفهوم منطقه گرایی به رسمیت شناخته شده، از طریق مدل ها و روش های متعددی تحقق یافتنی است. بررسی حاضر می کوشد تا با استناد به تعدادی از تجربیات جهانی اداره مناطق کلانشهری، نتایج و آموزه های روشن و مفیدی را برای حکمروایی مناطق کلانشهری ایران به دست دهد.
کلمات کلیدی: منطقه کلانشهری, حکمروایی, منطقه گرایی, شهر - منطقه
نویسنده: میثم بصیرت
دانلود مقاله