جستجو در تالارهای گفتگو

دیود وارن مخترعی که در سال 1958 با اختراع جعبه سیاه توانست تحولی در امنیت هواپیماها ایجاد کند در سن 85 سالگی در اثر یک ناخوشی ناگهانی درگذشت. به گزارش خبرگزاری مهر، جعبه سیاه تحولی در سیستمهای امنیت هواپیماها ایجاد کرد. این جعبه کوچک حافظه الکترونیکی موجب شد تا رازهای حوادث اسرارآمیز هوایی فاش شود. جعبه سیاه می تواند تمام مراحل پرواز، نقصهای فنی هواپیما و مکالمات میان خلبانها در کابین را ثبت کند. این جعبه می تواند در مقابل فشار و دماهای بسیار بالا یا پایین مقاومت کند و اطلاعات را به خوبی حفظ کند. دیوید وارن، دانشمندی استرالیایی که پدر این دستگاه الکترونیکی است با اختراع خود کمک کرد که خطرات سفرهای هوایی کاهش یابد. این دانشمند بزرگ در سن 85 سالگی در سیدنی و در اثر یک ناخوشی ناگهانی دار فانی را وداع گفت. وی در سال 1925 در "گروت ایلنت" در شمال استرالیا متولد شد. این دانشمند بزرگ دارای چهار فرزند و 7 نوه بود. در سال 1934 پدر خود را در اثر یک سانحه هوایی از دست داد و همین مسئله وی را برآن داشت تا به دنبال روشی باشد که به کمک آن بتوان علت سقوط هواپیما را فهمید. در سال 1953 و در پی درخواستی درباره کشف علت سقوط اولین هواپیمای تجاری توربین دار به نام "ستاره دنباله دار" تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کرد و سرانجام در سال 1958 اختراع خود را ارائه کرد. وارن در آن دوره یک محقق هوانوردی بود و پس از مورد سقوط هواپیمای "ستاره دنباله دار" تلاشهای بی وقفه ای را برای ساخت دستگاهی که بتواند صداها و اطلاعات و مشکلات پرواز را ثبت کند انجام داد. در سال 1956 اولین نمونه آزمایشی یک دستگاه ضبط صدا را که می تواند به مدت چهار ساعت تمام اطلاعات مربوط به صدا و دستگاههای پرواز را ثبت کند ساخت و آن را به آژانس امنیت پرواز در استرالیا معرفی کرد. اما مقامات این سازمان این پروژه را مورد حمایت قرار ندادند و آن را مختومه کردند. پس از گذشت سه سال وارن اختراع خود را به سازمان امنیت پرواز انگلیس ارائه کرد و این بار انگلیسیها تصمیم گرفتند برای ساخت آن بودجه ای را اختصاص دهند. در سال 1963 استرالیاییها نیز تازه به اهمیت این اختراع پی بردند و استفاده از آن را در هواپیماها اجباری کردند. امروزه "جعبه سیاه" در تمام پروازهای تجاری سراسر دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. با گذشت سالها، جعبه سیاه نوآورانه تر و غنی از پتانسیلهای جدید شده است. این جعبه از دو دستگاه تشکیل شده که در دو نقطه مختلف هواپیما گذاشته می شوند. اولی، یک ثبت کننده اطلاعات پرواز است که اطلاعات عددی 25 ساعت آخر پرواز به خصوص اطلاعات مربوط به سرعت، ارتفاع، موقعیت هواپیما، شتاب، موقعیت فرمان، موقعیت سطوح متحرک و پارامترهای موتور را جمع آوری و ذخیره می کند. به طور معمول، این دستگاه در روی دم هواپیما و به روشی که بهترین مقاومت را نسبت به برخوردها داشته باشد قرار می گیرد. دستگاه دوم یک ثبت کننده صوتی به نام "سی. وی. آر" (ضبط کننده صدای کابین خلبان) است که در نزدیکی کابین خلبان قرار می گیرد و صداها و مکالمات میان خلبانها و کادر پرواز و یا هواپیما و برج مراقبت را در دو ساعت آخر پرواز ضبط می کند.