گوشه از مطلب:
چون با معماران کارآزموده ی ایران درباره ی شیوه های کهن این هنر نغز و مردمی به گفتگو می نشینیم می گویند کار(بنا-ساختمان)باید مردم وار باشد.هر جانداری،هر پرنده ای،هر آفریده،زنده ایی لانه و شیانه ی خود را به اندازه ی خود و دخور نیاز خویش می سازد چرا ما مردم خانه هایی می سازیم که بیرون از اندازه ی ماست؟نه پهنایش به بستر ما می خورد نه افرازش به بالای ما می آید.
این چکیده ی سخن هنرمندان فرزانه ایست که سینه به سینه از پدر به فرزند و از استاد به شاگرد رسیده و تاکنون پاییده است.
مشخصات مطلب:مطلب در 4 صفحه به قلم محمد کریم پیرنیا.فرهنگ و زندگی زمستان 1355 شماره 24 (ویژه توسعه فرهنگی).منبع:ensani.ir
مردم واری در معماری ایران.pdf