ماکس آدلر و فرضیه های او؛ فرضیه های عدالت، انقلاب و مهاجرت ـ اجتناب ناپذير بودن سوسياليست شدن ملل
«ماكس آدلر Max Adler» تئوريسين سوسياليست 15 ژانويه 1873 در اتريش به دنيا آمد و شصت و چهار سال عمر كرد. وي كه يك جامعه شناس و استاد جامعه شناسی و فلسفه اجتماعی دانشگاه وین بود در 9 تالیف فلسفی خود بود بشر را مستحق برابري نسبي در درآمد و ثروت و نیز رفاه و شئون اجتماعي [برابري نسبي اقتصادي ـ اجتماعي] می داند و تاکید بر رعایت شئون و حیثیت انسان دارد. وی خشم و برآشفتگی عصیان آمیزرا نتیجه تبعیض بیان کرده است. او پيش بيني كرده است زماني فرا خواهد رسيد كه همه ملل جهان برپايه فرهنگ و شرايط اقتصادي و سطح تمدن خود [بنوعي] داراي نظام سوسيال دمکراسي شوند. آدلر وقوع چنين تحولي را اجتناب ناپذير دانسته و گفته است هرچه سطح آگاهي انسان بيشتر شود تقاضا براي برابري و رفع تبعيض و اصلاح وضعيت توزيع درآمد و به عبارت ديگر تامين عدالت اقتصادي ـ اجتماعي بيشتر خواهد شد و اگر اكثريت جامعه نتواند از راههاي دمكراتيك [وضع قانون و ضابطه] به اين مرحله گام بگذارد وقوع انقلاب در آن جامعه قطعي است و انقلابهاي از اين دست، زنجيره اي بوده و جهان را فرا خواهند گرفت. بشر آگاه برابري نسبی در درآمد و رفاه و احراز مقامات عمومی را مطالبه خواهد كرد و به داشتن صرفا آزادي هاي فردي اكتفا نخواهد كرد.«آدلر» سوسياليسم را يك آرزوي بشر خوانده، ولي گفته است كه جامعه بايد براي سوسياليست شدن «رسيده» باشد؛ نمي توان سوسياليسم را به يك جامعه غير آماده (خام) تحميل كرد و انتظار داشت كه پيروز شود و پايدار بماند. مفسران عقايد آدلر نوشته اند که هدف او ار بکاربردن واژه سوسياليسم همانا سوسيال دمکراسي [سوسياليسم معتدل و عملي] بوده است.