لوله پلي پروپيلن
مزايا و مقاومت ويژه پليمرها در برابر رطوبت و آب از ويژگيهای ممتاز کننده لوله و اتصالات پليمري نسبت
به مشابه فلزي ميباشد. پلي پروپيلن از پلي اولفين ها مي باشدكه استفاده از آن از سال ١٩٨٢ در صنعت
لوله و اتصالات رو به گسترش نهاد.
امروزه انواع لوله به دو گروه اصلي تقسيم بندي مي گردند.
۱- لوله هاي فلزي و بتني : شامل انواع لوله هاي مسي، آهن و فولاد، برنجي، آلومينيومي و لوله هاي فلزي
پوشيده شده با پلاستيك ها و لوله هاي سيماني.
۲- لوله هاي پلاستيكي : شامل انواع لوله از جنس پلي اتيلن، پي وي سي، پلي پروپيلن، پلي اتيلن كراس لينك
پلي بوتيلن و پلاستيك هاي فلوئوره. ،abs ، پي وي سي كلرينه شده ،(pex) شده
از جمله مزاياي لوله هاي پلاستيكي در مقايسه با لوله هاي فلزي مي توان به موارد زير اشاره نمود:
- در مقابل آب مقاوم هستند (همانند فلزات مشكل خوردگي نخواهند داشت)
- مواد اوليه و فرآيند توليد هزينه كمتري دارد.
- وزن مخصوص آنها كمتر مي باشد.
- ضريب اصطكاك كمي دارند بنابراين جريان مايع بهتر عبور مي كند.
- مقاومت سايشي خوبي دارند.
- نصب آنها ساده مي باشد.
- در فرآيند توليد نسبت به فلزات انرژي كمتري لازم دارند
و از معايب آنها مي توان موارد ذيل را مطرح نمود:
- استحكام و سختي آنها نسبت به فلزات كمتر است و در برابر تنش هاي مكانيكي آسيب پذيرند.
- خواص مكانيكي آنها وابسته به دما و فشار است.
- رفتار تنش- كرنشي پيچيده دارند.
- قابليت احتراق آنها بالاتر است.
لوله پلي پروپيلن.pdf