جستجو در تالارهای گفتگو

اگر شما هم مثل من آدمی باشید که بینی‌اش مثل سگ کار می‌کند و حافظه بویایی‌اش قوی‌ترین حافظه‌اش به حساب می‌آید، می‌توانید حال مرا درک کنید وقتی که یک دوست عزیز و البته بدبو کنارتان می‌نشیند و دلتان می‌خواهد تا مدت‌ها نبینیدش و یا همکاری دارید که بخاطر بوی بدنش ترجیح می‌دهید از پنجاه قدمی‌اش رد نشوید! ماجرای بوها همانطور که اینجا شرح دادم، ماجرایی عجیب و منحصربه‌فرد است. خاطره‌ای که ما با بویمان در ذهن آدم‌ها به جا می‌گذاریم، آنقدر ماندگار است که اگر بدانیم، برایمان مهم‌تر خواهد بود که چطور مراقب بوی تنمان باشیم و حواسمان باشد که ممکن است ما بوی خودمان را نفهمیم، اما مطمئنا آدم‌های دیگر متوجه آن خواهند شد! دوش بگیرید! هیچ چیز مثل یک حمام کوتاه نمی‌تواند سلول‌های مرده و باکتری‌ها را از پوست شما دور کند و شما را سرحال بیاورد. شاید فکر کنید همین که هفته‌ای سه بار به حمام می‌روید و در باقی موارد کمی دئودورانت بر تن خود می‌پاشید، همه‌چیز حل است. اما ماجرا اینجاست که هیچ‌چیز وحشتناک‌تر از بوی عرق و عطری نیست که با هم مخلوط شده است و به راحتی می‌تواند هر موجود زنده‌ای را از کنارتان فراری دهد! برای همین پیشنهاد می‌کنم حتی اگر حمام کامل نمی‌گیرید، هر روز صبح تنی به آب بزنید و با یک شامپو بدن خوشبو تن خود را بشویید. لباس‌های تمیز بپوشید. بله ممکن است هر روز هم حمام بروید اما باز هم بوی راضی‌کننده‌ای ندهید! یک دلیل مهمش می‌تواند این باشد که همان لباسی را به تن کرده‌اید که دیروز آن همه تویش فعالیت و بدوبدو داشته‌اید و هیچ یادتان نبوده که باید امروز عوضش کنید. لباس خود و بخصوص پیراهنتان را عوض کنید و ببینید که ماجرا چقدر فرق می‌کند! از یک مام رولر درست و حسابی استفاده کنید. بیایید یک کاری کنید، دور مام‌ها و دئودورانت‌های درپیت را خط بکشید و یادتان باشد آنها نه تنها دردی از بوی عرق دوا نمی‌کنند، بلکه گاهی اوضاع را بدتر هم خواهند کرد. برای خود من داستان‌هایی مانند هشت در چهار و نیوآ و این جور چیزها هرگز جواب نداده و تجربه بهم ثابت کرده که مام رولرهایی مثل Secret و رکسونا همیشه بهتر و طولانی‌تر عمل می‌کنند. مراقب پلیورها و بندِ کوله‌پشتی‌تان باشید. همانطور که می‌دانید زیر بغل مستعد بیشتر میزان عرق کردن است، برای همین بیشترین لطفی که می‌توانیم به این ناحیه بکنیم این است که بگذاریم نفس بکشد. استفاده از کوله پشتی و لباس‌های خیلی تنگ باعث می‌شود زیر بغل نتواند نفس بکشد و میزان ایجاد باکتری‌ها در آن به بالاترین حد برسد. همیشه پاکیزه و بی‌مو باشید! داشتن مو در ناحیه زیر بغل یکی از بزرگ‌ترین دشمنی‌هایی است که می‌توانید در حق بوی تنتان بکنید. سعی کنید همیشه تمیز و بی‌مو باشید و بدانید که در این صورت میزان بوی بد تا ۶۰ درصد کاهش خواهد یافت. آرام باشید! استرس و نگرانی‌ها همانجور که در بقیه قسمت‌های زندگی اثر می‌گذارد، روی بوی تنمان هم بی‌تاثیر نیست. سعی کنید تا جای ممکن آرام باشید و از استرس‌ها دور بمانید. مراقب تغذیه‌تان باشید ممکن است مسخره به نظر برسد اما بوی تن به راحتی می‌تواند شرح غذایی باشد که روز قبل خورده‌اید. تا می‌توانید میوه و سبزی‌های سبز تیره بخورید، آب بنوشید و از خوردن غذاهای پر از چربی و کربوهیدرات، گوشت قرمز، سیر و پیاز و ادویه دوری کنید که دشمن بوی خوب بدن است! لباس‌های نخی بپوشید لباس‌های نایلونی معمولا تمیزترین و مراقب‌ترین آدم‌ها را هم غافلگیر می‌کند. برای همین تا می‌توانید از لباس‌های نخی استفاده کنید که هوا به راحتی از تاروپودشان عبور می‌کند و شما را خوشبو و جذاب نگه می‌دارد. اگر هنوز بوی عرق می‌دهید: اگر تمام موارد فوق را رعایت کردید و همچنین از بوی تنتان راضی نبودید، بد نیست به پزشک مراجعه کنید و دنبال دلایل دیگری بگردید. ممکن است مشکل متابولیک داشته باشید و یا بیماری‌های دیگری که باعث بوی بد بدن می‌شود. پزشک برای حل شدن مشکلتان به شما راه‌هایی را پیشنهاد می‌کند؛ بوتاکس، الکترومغناطیس و گاهی تغییر در غلظت آلومینیم بدن! [TABLE=class: grid, width: 900] [TR] [TD] صبا صفری صبا در دانشکده هنرهای زیبا و پس از آن در مدرسه هنر شیکاگو به تحصیل پرداخته است و علاقه زیادی به نقاشی و عکاسی و همچنین قلم توانایی در نویسندگی دارد. مطالعات او در زمینه دکوراسیون منزل، مد و لباس و سبک بهتر زندگی باعث ادامه‌ی فعالیت‌اش در این حوزه شده است. [/TD] [/TR] [/TABLE]

یک فروشگاه معروف لباس زیر زنانه در شعبه هنگ کنگِ خود اخیراً یک فناوری نوین را به کار گرفته است. این نوآوری شامل یک آینه سه بعدی است که نیم تنه مشتری را با اسکنرهایی به دقت اندازه گیری می کند. وقتی مشتری یک دور کامل به دور خود می چرخد، این اسکنر، یکصد و چهل اندازه مختلف را از نیم تنه بالای او بر می دارد و بعد سینه بندهای انتخابیِ مشتری را می سنجد تا نشان دهد، کدامیک بهتر روی تن او می نشینند. هدف این کار آن است که فناوری روز را با دانش طراحان مُد تلفیق کند تا زمان پیدا کردنِ اندازه دقیق لباس را کاهش بدهد. لوی تونگ مدیر این فروشگاه می گوید: «این فناوری در واقع نقاط بسیار زیادی در ۱۴۰ جای بدن را اسکن می کند و این اطلاعات در واقع به شما می گوید که سایز شما چند است و باعث می شود شما آن را بهتر بفهمید. این اطلاعات که ما آن را “شناسه اندازه تن” و “شناسه شکل تن” می نامیم، به شما اجازه می دهد که سایزتان را پیدا کنید و همچنین بفهمید که سایزتان برای لباسهای این مارک کدام است.» این فروشگاه مدعی است که تنها در صورت رضایت مشتری اندازه های بدن وی برای خریدهای آینده در حافظه دستگاه باقی می ماند و در غیر اینصورت تمامی تصاویر بلافاصله پس از اسکن پاک می شوند تا اطلاعات مشتری محرمانه بماند. ژئان تان، استاد دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ می گوید: «من فکر می کنم که این فناوری رایج می شود، چون وقتی مشتریان با چنین خدماتی مواجه شوند می فهمند که سطح کیفی آن خیلی بالاست.آنها می توانند اندازه های بسیار دقیق داشته باشند بنابراین نیازی نیست وقت زیادی بگذارند و همه تولیدات را امتحان کنند، فکر می کنم تقاضای این خدمات بیشتر می شود.» مارک بریتانیایی موسوم به “ریگبی اند پلر” (Rigby & Peller) که قدمتی ۷۶ ساله دارد، به تازگی این آینه پیشرفته را در نمایندگیِ هنگ کنگ خود، نصب کرده است.

پیش از این از اپلیکشن پی‌اس دپو (PS Depot) گفتیم که برای خرید لباس برای مراسم گوناگون کمک می‌کند، اما برای اطمینان از این‌که لباسی به شما می‌آید یا به اصطلاح بر تنتان خوب نشسته چند برنامه کاربردی جالب دیگر وجود دارد. اپلیکشن مجله معروف مد، گلامر، از شما می‌خواهد که عکسی از خودتان (در لباسی که می‌خواهید نظر بقیه را در خصوص آن بدانید) برای‌شان بفرستید و در عرض چند دقیقه، یکی از متخصصان مد لباس مجله به شما پاسخ می‌دهد. یا اینکه دو عکس با دو لباس مختلف بفرستید و از آنها بپرسید کدام بیشتر به شما می‌آید. معمولاً به شما نمی‌گویند که لباس به دردتان نمی‌خورد، بلکه می‌گویند که بهتر است آن را با چه کفش یا زیورآلاتی بپوشید. اما در اپلیکشن دیگری به نام فشیسم (Fashism) افراد بدون تعارف به شما می‌گویند که آیا آن لباس به شما می‌آید یا نه. تنها فرق این اپلیکشن با «گو ترای ایت آن‌» (Go Try It On) در این است که در GTIO حساب کاربری شما خصوصی است و تنها به کسانی که بخواهید می‌توانید عکس‌هایتان را نشان دهید. سایت دیگری که دارد به سرعت جای مغازه‌های دست دوم برای پوشاک و برندهای گران‌قیمت را می‌گیرد، تریدسی (Tradasy) است. در این سایت می‌توانید پوشاک، کفش، عینک، کیف و خلاصه آنچه در کمدتان پیدا می‌شود را بفروشید. (البته به شرطی که جنس اصل برندهای معروف دنیای مد بوده و تقلبی نباشند) تریدسی کار را بسیار راحت کرده‌است. آنها یک بسته خالی پستی را به در خانه فروشنده می‌فرستند که مأمور پست خودش آن را از شما تحویل می‌گیرد و در صورتیکه خریدار از جنس راضی نباشد همه پولش را هم به او بر می‌گردانند. گردانندگان این سایت (که سهم آنها از هر فروش ۹ درصد قیمت فروش است) عقیده دارند که خدمات آنها به مشتریانشان رقیب ندارد و این همان چیزی است که مشتریان امروزه به دنبال آن هستند. اتفاق دیگری که قبلاً بین دوستان و فامیل می‌افتاد و حالا راهش را به دنیای شرکت‌های نوپا و اپلیکشن‌ها باز کرده‌است، قرض گرفتن لباس است. هم‌اینک می‌توانید یک لباس گران‌قیمت را (که احتمالاً فقط برای یک مراسم می‌خواهید و دیگر آن را نخواهید پوشید) قرض کنید! نه از دوست و خواهر و برادرتان که از یک فروشگاه آنلاین یا غریبه‌ای که احتمالاً او هم یک بار لباس را پوشیده و حالا نمی‌خواهد آن را بفروشد! یکی از سایت‌های پرطرفدار قرض کردن لباس سایت «رنت اِ ران‌وی» (Rent a RunWay) است. در این سایت می‌توانید به فراخور مراسمی که قرار است بروید، فصل، رنگ، اندازه و... لباس دلخواهتان را انتخاب کرده و آن را برای تاریخ مورد نظرتان رزرو کنید. یکی از بخش‌های جالب این سایت این است که عکس‌هایی از همان لباس را بر تن افراد دیگری -غیر از مدل‌ها- که آن را قبل از شما قرض کرده‌اند هم می‌بینید. اگر در مورد اندازه لباس مطمئن نیستید، می‌توانید دو سایز از آن درخواست کنید که با همان قیمت یک لباس برای شما ارسال بشود. البته فقط می‌توانید تا یک هفته لباس را نگاه دارید و بعد باید آن را برگردانید. اما یکی از مشکلات اصلی که در خرید آنلاین پوشاک وجود دارد این است که اولاً اندازه‌های مختلف همه برندها یکی نیست. مثلاً اندازه کوچک یک برند ممکن است به همان اندازه متوسط یک مارک دیگر باشد. دوم اینکه لباس‌ها همیشه به تن مدل‌ها قشنگ‌اند! اما مشتری دوست دارد بداند لباس به تن خود او چطور می‌نشیند؛ یک شرکت نوپای فلاندی به نام استایل‌وایل (StyleWhile) تلاش کرده‌است این مشکل را با ساخت تصویری تجسم‌گونه از بدن مشتریان حل کند. شما اندازه‌های مختلف (دور بازو، کمر، پا و..) را به این سایت می‌دهید و بین مدل‌های مختلف فرم بدنتان را می‌یابید. این سایت یک تصویر تجسمی از شما می‌سازد و لباس را به طور مجازی بر تن شما نشان می‌دهد. آن وقت می‌توانید انتخاب کنید که آن را می‌خواهید یا نه. فیتس‌می (FitsMe) هم سایت دیگری است که همین کار را انجام می‌دهد با این تفاوت که اگر به نظرش سایز انتخابی شما مناسب نباشد، به شما پیشنهادهای بهتری هم می‌دهد. دست آخر به سایت واربی پارکر (Warby Parker) می‌رسیم که سایتی مخصوص خرید عینک است. اما این سایت، به ازای هر عینکی که می‌خرید پولی را به سازمان‌های غیرانتفاعی در کشورهای در حال توسعه می‌دهد که آن را خرج خرید عینک برای افراد نیازمند کنند. بخشی از این پول هم صرف تربیت نیروی متخصص در حوزه چشم‌پزشکی می‌شود. منبع : رادیوفردا

مدتی ذهنم بدجوردرگیرراینه: چرازنهابایدلباس تن کنندومردهامی توانندبرهنه باشند؟ چرامردهاحق دارندآسین کوتاه بپوشندولی زنهانه؟ چراصداوسیمازنهاراحذف می کندیالباس می پوشاند؟ چرافوتبال و... فقط برای مرهاآزاداست؟ مگرفرقه بین این دو امروزتلوزیون یه مستندنشون می دادمرده لخت بود(فکربدنکن)بالاتنش فقط لباس نداشت.قشنگ نشون می داد.حالااگریه زن باشه یجوری میزنن که فیلم اولش یکی می گه سلام آخرش هم می گه خداحافظ کی بود کجابود چی شدخودت حدس بزن خب ،اگربحث دوست داشتن ، ...باشه حالا خودمون رابزاریم جای زنهایه مردبرهنه ببینیم(جنس مخالف)چی می شود؟چه احساسی رخ می دهد؟

طرح های بسیار متنوع لباس که توسط شرکت لهستانی به نام Mr. Gugu & Miss G ارائه شده اند. [Hidden Content]

رئیس اتحادیه پوشاک استان اصفهان گفت: لباس فروشی ها در فروش لباس تولید داخل و حتی وارداتی تنها تا ۲۰ درصد حق افزایش قیمت را دارند. ابراهیم خطابخش در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: هیچ لباس فروشی حق ندارد که به علت اجاره بها یا قبوض خود ، پوشاک را با قیمت بالایی به دست مصرف کننده برساند. وی با بیان اینکه صنف پوشاک فروشان تنها تا ۲۰ درصد حق افزایش قیمت روی لباس های تولیدی و وارداتی خود را دارند، ادامه داد: این افزایش قیمت تا ۲۲ درصد هم امکانپذیر است چراکه هزینه هم به دلیل انتقال پوشاک به اصفهان باید پرداخته شود. رئیس اتحادیه پوشاک اصفهان بیان داشت: بسیاری از فروشندگان پوشاک تنها دلیل خود برای افزایش قیمت را، درخواست تخفیف از سوی خریداران عنوان کرده اند که به طور نمونه تا ۴۰ درصد نرخ ها را افزایش می دهیم که با درخواست تخفیف مشتری هزینه ای که پرداخت می شود به ۲۰ درصد افزایش قیمت برسد که این مسئله از سوی اتحادیه قابل پذیرش نیست. وی ادامه داد: این دسته از خریداران تنها می توانند در راستای حمایت از مشتری و تخفیف قائل شدن برای مشتریان خود درصدی از سود خود را که شامل ۲۰ درصد است دریافت نکنند. رئیس اتحادیه پوشاک استان اصفهان با اشاره به اینکه لباس فروشی ها تنها بین ۱۰ تا ۲۰ درصد حق تخفیف و عنوان حراجی به مناسبت شب عید دارند، گفت: در هفته جاری به دو مورد از فروشندگان پوشاک که بین ۴۰ تا ۵۰ درصد تخفیف و حراجی اعلام کرده بودند تذکر دادیم. وی بیان داشت: تخفیف ۴۰ تا ۵۰ درصدی برای پوشاکی که تنها یک یا دو مورد از آن نوع کالا یا مدل در مغازه مانده است و مدل قدیمی است، منطقی است. [TABLE] [TR] [TD]تاريخ : [/TD] [TD][TABLE] [TR] [TD=class: ItemDate] ۱۳۹۳/۱۱/۰۱ [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD]ساعت : [/TD] [TD]۹:۲۵:۲۶ [/TD] [/TR] [TR] [TD]منبع خبر : [/TD] [TD]خبرگزاري مهر [/TD] [/TR] [/TABLE]

این خیلی خبر جدیدی نیست که پوشش شما می‌تواند نشان‌دهنده شخصیت‌تان باشد ولی ما می‌خواهیم از زاویه‌ای دیگر به این موضوع نگاه کرده و روانشناسی لباس را برایتان از نظر علمی بیان کنیم. این خیلی خبر جدیدی نیست که پوشش شما می‌تواند نشان‌دهنده شخصیت‌تان باشد ولی ما می‌خواهیم از زاویه‌ای دیگر به این موضوع نگاه کرده و روانشناسی لباس را برایتان از نظر علمی بیان کنیم. دکتر جنیفر بامگارتنر کتابی در زمینه روانشناسی لباس با نام «شما همانی هستید که می‌پوشید؛ لباس‌هایتان چه چیزهایی را درباره شما فاش می‌کنند» دارد. او می‌گوید با این راه نه‌تنها می‌توان انتخاب لباس‌ها توسط فرد را روانشناسی کرد بلکه می‌توان نشان داد که کمد لباس هر فرد روشن‌کننده شیوه زندگی، کار و عادت‌های اوست اما چیز دیگری نیز در این کتاب وجود دارد؛ اینکه شما می‌توانید از طریق لباسی که انتخاب می‌کنید احساس خاصی را درون‌ خودتان به وجود بیاورید. لباس‌موفقیت بپوشید تا به حال شنیده‌اید که می‌گویند می‌توان شخصیت یک مرد را از روی کفش‌هایش شناخت؟ البته باید گفت به این سادگی‌ها هم نیست. نمی‌توان تنها به وسیله یک مسئله از فرد شناخت به دست آورد و مثلا گفت او در زندگی شخص موفقی است یا نه. دکتر بامگارتنر توصیه می‌کند که اگر می‌خواهید در دیگران تصویری مثبت از خود بسازید به جزئیات توجه زیادی کنید. اینکه مثلا نوع پیراهن‌تان با کت و کمربند هماهنگی داشته باشد. از طرف دیگر اگر خیلی اهل ریسک نیستید و به دنبال راهی مطمئن برای تاثیرگذاری روی دیگران هستید به سراغ تیپ‌های کلاسیک بروید، زیرا این تیپ‌ها آزمون خود را در طول تاریخ پس داده‌اند و همیشه کسانی که چنین لباس‌هایی به تن می‌کردند تصویر متعادلی در ذهن مخاطبانشان می‌نشاندند. اما چرا تیپ کلاسیک مطمئن‌ترین است؟ چون هر کسی در هر سن و جنسی، لاغر یا چاق می‌تواند از آن استفاده کند و در عین حال تصویری از یک آدم نرمال را در ذهن دیگران می‌سازد. چگونه از لباس‌ها به عنوان یک سلاح استفاده می‌کنیم؟ بیشتر مردم جهان نوع پوشش را نشان‌دهنده وضعیت اقتصادی و اجتماعی یک جامعه می‌دانند و واضح است این روزها اگر بخواهید طبقه یک نفر را مشخص کنید بیشتر از همه به لباس‌هایش توجه می‌کنید حتی می‌توان گفت آنچه فرد می‌پوشد می‌تواند میزان جاه‌طلبی، احساسات و حتی عادت‌های او را به خوبی نشان دهد از طرف دیگر خریدکرد‌ن و رفتارهای مصرف‌گرایانه بیشتر اوقات نشانه‌ای از انگیزه‌های درونی است و احساسات، تجارب و فرهنگ فرد را نشان می‌دهد. چه لباسی را نباید بپوشید اگر بخواهیم حقیقت را بگوییم هیچ لباسی نیست که بتوان گفت با پوشیدن آن فرد ظاهری ناموفق پیدا می‌کند، یعنی نمی‌توان با قطعیت گفت فلان لباس اصلا خوب نیست. این امر کاملا نسبی است و به فرد بستگی دارد. بدترین لباس، لباسی است كه شخصیت شما را زیر خود پنهان کند؛ لباسی است که بدون توجه به اندام، موقعیت و سن شما انتخاب شده‌ باشد. لباس‌ها به شما می‌گویند چه کنید اخیرا پژوهشی در دانشگاه نورث‌وسترن انجام شده که بیشتر روی مفهوم و ادراکی است که از نوع پوشش به دست می‌آید. پژوهشگران این تحقیق گزارش خود را براساس تاثیرات لباس‌ها بر خود فرد پوشنده تنظیم کرده‌اند و اینکه لباس‌های هر فرد چه تاثیرات روانی‌ای روی خودش دارد. به عبارتی این پژوهشگران می‌خواهند بگویند لباس‌ها به شما می‌گویند چه کنید و علاوه بر اینها احساساتی را هم درون‌تان شکل می‌دهند. در این تحقیق تعدادی روپوش سفید استاندارد به داوطلبان دادند؛ به گروهی گفتند که این روپوش پزشکی است و به گروهی دیگر گفتند روپوش نقاشان ساختمان است. آن دسته از داوطلبان که فکر می‌کردند روپوش پزشکی به تن دارند در رفتار و کردارشان دقت عمل بیشتری نشان می‌دادند و سعی می‌کردند رفتارشان حساب‌شده‌تر باشد.در حالی که افراد گروه دیگر اینگونه نبودند. اگر هیچ‌وقت لباس دور نمی‌اندازید هیچگاه هیچ یک از لباس‌هایتان را دور نمی‌اندازید و تکه‌تکه لباس‌های قدیمی خود را با وسواس حفظ می‌کنید. جزو افرادی هستید که به گذشته خود چنگ می‌اندازید و سعی در حفظ آن دارید و نسبت به وسایل‌تان وابستگی عاطفی دارید و به عبارتی چنین وسایلی برایتان ارزش احساسی دارند. اگر می‌خواهید کمدتان شلوغ و پرآشوب نباشد باید یک قانون طلایی را به خاطر بسپارید:2 تا از هر 3 وسیله و لباسی را که دیگر نیاز ندارید دور بیندازید. حالا این وسیله یا لباس می‌تواند کوچک باشد یا بزرگ، سالم یا پاره و آسیب‌دیده باشد. با لباستان به خودتان پیام دهید به طور علمی اثبات شده‌ لباسی که بر تن می‌کنید فهم خاصی را درونتان شکل می‌دهد به همین دلیل پژوهشگران می‌گویند نباید آنگونه که احساس می‌کنید لباس بپوشید بلکه بهتر است آن جور که دوست دارید احساس کنید لباس بپوشید، مثلا اگر دوست دارید احساس قدرت کنید، ببینید کدام لباس‌ها به شما احساس قدرت می‌دهند یا اگر می‌خواهید خود را بی‌نیاز از همه چیز ببینید، لباس‌هایی را انتخاب کنید که همین احساس را در شما به وجود می‌آورند. درست است که لباس‌ها پیام‌هایتان را به دیگران می‌دهند ولی بیشتر از همه لباس‌تن‌تان به خود شما پیام می‌دهند. اگر لباس‌های نامناسب با سن‌تان می‌پوشید لباس‌هایی می‌پوشید که برای سن‌تان مناسب نیست، مثلا خیلی جوان‌تر از سن‌تان می‌پوشید یا خیلی پیرتر. اگر لباس‌های جوان‌ترها را می‌پوشید احتمالا از درون خودتان را جوان‌تر از آنچه واقعا هستید می‌دانید و با طرز لباس‌ پوشیدن‌تان می‌خواهید این سن را به دیگران القا کنید و به همه نشان دهید که شما جوان‌تر از تصور آنها هستید و اگر لباس‌هایی مناسب مسن‌ترها را می‌پوشید یعنی احساس بزرگ‌تری می‌کنید. باید پوشش‌تان را براساس هدف‌هایتان تعیین کنید(مثل اینکه قصد ملاقات با یک فرد مهم را دارید یا می‌خواهید به سفر خارج از کشور بروید یا...) درست است که سن مهم است ولی تفکرات شما اهمیت بیشتری دارد. اگر مارک‌باز هستید همیشه لگوی طراح‌های مختلف روی لباس‌تان دیده‌می‌شود و برایتان مهم است که دیگران متوجه مارک‌دار بودن لباس‌تان بشوند. همه جا می‌خواهید نشان دهید که وضعیت مالی خوبی دارید و می‌توانید لباس‌های مارک‌دار و گرانقیمت بخرید و به این طریق احترام دیگران را جذب کنید. سعی کنید لباس‌هایی بپوشید که هیچ‌گونه لگو و مارکی روی آنها خودنمایی نمی‌کند تا به همه نشان دهید که برایتان مهم است دیگران به خود شما احترام بگذارند و نه به مارک و برند لباس‌تان. اگر همیشه لباس‌کار می‌پوشید همیشه لباس‌هایی را می‌پوشید که درمحل کار بر تن دارید، در واقع لباس محل کار با لباس مهمانی‌هایتان هیچ فرقی ندارد. بیشتر شخصیت‌تان را با توجه به شغلی که دارید می‌شناسید و تمام داشته‌ها و موفقیت‌هایتان را با توجه به موفقیت‌های شغلی و کاری‌ خود تعریف می‌کنید، شما همان شغل‌تان هستید. استعدادهای دیگری جز استعدادهای شغلی‌تان نیز دارید و تمام شخصیت شما در شغل‌تان خلاصه نمی‌شود مثلا اینکه می‌توانید هنرمند خوبی هم باشید یا اینکه مهمانی‌های خوبی می‌دهید یا سلیقه خوبی دارید یا.... اگر همیشه دنبال رنگ‌های خاکستری و مشکی هستید تنها دوست دارید لباس‌هایی با رنگ خنثی (خاکستری، مشکی، سفید و...) بپوشید و چندان به جزئیات توجه نمی‌کنید و کم پیش می‌آید روی لباس‌ها، از وسایل جانبی چون کمربند، گل‌سینه و... استفاده کنید جزو کسانی هستید که به شدت به عادت‌هایتان چسبیده‌اید و به لحاظ روانشناسی چندان اهل تنوع نیستید و برایتان سخت است که در خود تغییری به وجود بیاورید، در واقع چیزی که شما را به وحشت می‌اندازد جلب‌توجه است. کمی تغییر در زندگی می‌تواند بیشتر از آن که فکرش را بکنید زندگی‌تان را بهتر کند؛ می‌توانید از چیزهای خیلی کوچک شروع کنید که کمی در روند زندگی تغییر ایجاد کند مثلا طی یک راه متفاوت تا سرکار یا یک گل سینه یا وسیله کوچک برای ایجاد تنوع در لباس یا... کمی هیجان برای ذهنتان مهیا می کند. اگر لباس‌هایتان همیشه مورد تذکر دیگران است معمولا اطرافیان به شما گوشزد می‌کنند که لباس‌هایتان چندان مناسب نیست مثلا اینکه خیلی تنگ است یا مناسب شخصیت‌تان نیست یا... معمولا مناسبت‌های مختلف خیلی برایتان فرقی ندارد مثلا همان لباسی را که برای یک مهمانی خانگی می‌پوشید برای خرید هم استفاده می‌کنید یا لباس‌ مهمانی‌های دوستانه‌تان چندان فرقی با لباس‌های روزهای دیگرتان ندارد. هر مکان و زمانی لباس مخصوص به خود را دارد و اینکه در این مناسبت‌ها لباسی متناسب بپوشید نشان‌دهنده شخصیت‌تان است، سعی کنید لباس‌ها را براساس تمام عواملی که در آن محیط وجود دارد انتخاب کنید. اگر عاشق لباس‌های گشاد هستید اگر همیشه ترجیح می‌دهید لباس‌هایی بپوشید که برایتان خیلی گشاد است. اندام و هیکل‌تان را متفاوت از چیزی می‌بینید که دیگران می‌بینند حتی ممکن است روزگاری چاق بوده‌اید و هنوز هم همان تصور را از اندام و هیکل‌تان دارید. باید بفهمید که چه لباسی بیشتر از همه به شما می‌آید، فراموش کنید که قبلا چه سایز لباسی می‌پوشیدید، مهم اندام امروز شماست که چه لباسی به آن برازنده است. مجله ایده آل

برای طراحی لباس مثلا برای فیلم یا نمایش نامه باید توجه کرد که آدم‌هایی که در منطقه یا کشور خاصی زندگی می‌کرده‌اند، در دوره تاریخی خاص خود لباس‌هایی متفاوت می‌پوشیده‌اند؛ و تازه این که چه شغل یا موقعیت اجتماعی‌ای داشته‌اند. آخر در زمان‌های قدیم آدم‌ها هر شغل یا موقعیت اجتماعی‌ای که داشتند، لباس خاص آن شغل یا موقعیت اجتماعی را می‌پوشیده‌اند و ... اینها بخشی از کار یک طراح لباس است، به نظر کار شیرینی می‌رسد، نه؟ تازه وقتی به مرحله طراحی و انتخاب رنگ، جنس پارچه و ... می رسد، کار شیرین‌تر هم می‌شود. حالا ما هم اینجا با چند نمونه از لباس‌ها و کلاه‌هایی که مردم جاهای مختلف دنیا در زمان‌های مختلف می‌پوشیده‌اند، آشنا می‌شویم؛ در حقیقت با بخش کوچکی از کار یک طراح لباس. این کلاه را مردم «ناگالند» در شمال شرقی هند، در اوایل قرن بیستم میلادی سرشان می‌گذاشته‌اند، . آن را با نی نیشکر، الیاف ارکیده زرد رنگ، دندان گراز وحشی و پر نوعی پرنده درست می‌کنند این کلاه را مردم «یائو»در استان« گوانگ‌ژی» چین، درمراسمی خاص سرشان می‌گذاشته‌اند. عرض آن حدود 50 سانتیمتر است و 30 سانتیمتر هم بلندی دارد. لبه آن از ابریشم است. قسمتی که روی سر قرار می‌گیرد، از خیزران بافته و با رشته‌هایی از مهره‌های سیاه و سفید تزئین شده است. این کلاه اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی استفاده می‌‌شده است این بالاپوش که نوازنده‌های ارکستر ژاپنی می‌پوشیده‌اند، از ابریشم و کاغذ دوخته و با طلا تزئین شده است. لوزی روی آن نشانه‌ای است از کسی که نوازنده برای او موسیقی می‌نواخته است. این کلاه عجیب و غریب را هم مردم «یائو»ی چین د رمراسمی خاص بر سر می‌گذاشته‌اند. لبه آن ابریشم کاری شده؛ بدنه آن را هم از پارچه بافته شده درست کرده‌ و روی آن را با صمغ پوشانده‌اند. این کلاه هم در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم استفاده می‌شده است این لباس نیلی‌رنگ با طرح دانه‌های سفید را یک تاجر یا کشاورز که در شمال ژاپن زندگی می‌کرده، در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی می‌پوشیده. همه سطح آن به شیوه «ساشیکو» با دست کوک زده و دوخته شده. کوک زدن به این شیوه در سطح پارچه باعث می‌شود پارچه، در عین حال که ظرافت و نرمی‌اش را حفظ می‌کند، مثل یک لحاف محکم و با دوام شود