جستجو در تالارهای گفتگو

هدف اين پروژه ارائه خدمات تجاري لندن در خارج از مركز تجاري موجود آن معروف به "سيتي" بود. سيتي به دليل ازدحام بيش از حد، قادر نبود نقش مهمي راكه به عنوان يك مركز بين المللي تجاري بر عهده داشت، به خوبي ايفا كند. محل پروژه در گذشته يكي از بنادر فعال بوده ( داكلندز به معني محل اسكله هاست) كه در دهه 1960 به دليل تغيير در اندازه كشتي ها و تغيير در فناوري حمل و نقل، متروكه شده بود. سعي بر اين بود كه زمين باير و تسطيح شده كه حدود 35 هكتار وسعت داشت ، مجدداً واجد كاربري هاي ارزشمند شود. شركت توسعه داكلندز، درصدد بود كه كاناري وارف بر اساس يك طرح جامع و دستورالعمل طراحي واحد ساخته شود تا حاصل كار طرحي هماهنگ و داراي حس وحدت شود. كنترل هاي طراحي، آزادي چنداني براي معماران صاحب نامي كه ساختمان ها راطراحي كردند باقي نگذاشت. كساني مانند آي .ام. پئي(طراح هرم شيشه اي لوور)، سزار پللي (معمار مركز تجارت جهاني در بتري پارك نيويورك) و مك اصلان. يكي از سه برج شاخص مجموعه به نام‌"وان كانادا اسكوئر "كار سزار پللي است. اين ساختمان كه 245 متر ارتفاع دارد، طرحي نسبتاً ساده دارد كه از مصالح شيشه و استيل و پايه سنگ ساخته شده و بيشتر به خاطر حالت هرمي شكل بام آن قابل تشخيص است. طرح مجموعه شامل 18 ساختمان اداري، يك مركز خريد، هتل، يك مركز پذيرايي و سالن كنفرانس، پاركينگ و يك فضاي باز منظرسازي شده است. تنها قسمت مسكوني آن ، تعدادي آپارتمان لوكس در وودوارف است. مشكلات ساخت كاناري وارف به جز مسائل مالي كه مبتلابه هر پروژه عظيمي است؛ عدم تأمين زيرساخت ها از سوي دولت بود. زيرا دولت وعده داده بود كه يك ارتباط راه آهن زيرزميني با محل پروژه برقرار شود. وعده در سال 1987 داده شده كه در سال 2000 عملي شد! عدم تأمين اين ارتباط در بحران هاي مالي پروژه بي تأثير نبود. تا سال 2002، 95% فضاها اجاره داده شده بود. اما بسياري از مستأجراني كه قراردادهاي آن ها به پايان رسيده و بايد تمديد مي شد، خواستار نرخ پايين تري نسبت به آن چه تا آن زمان مي پرداختند، شده اند. يكي از دلايل اين خواست، مشكل حمل و نقل عمومي براي كاركنان آن است كه از وجوه انتقاد پروژه محسوب مي شود. در عين حال از كيفيت منظرسازي آن به خوبي ياد مي شود. به نظر منتقدين شخصيت فردي ساختمان هايي كه توسط معماران مختلف طراحي شده، به خوبي رعايت شده است. يكي از تفاوت هاي بارز طراحي شهري بين لادفانس و كاناري وارف اين است كه در كاناري وارف ساختمان ها داراي آدرس خياباني اند و از خيابان مي توان به آن ها دسترسي پيدا كرد. در لادفانس دسترسي به ساختمان ها از طريق يك محوطه بسيار وسيع عابر پياده ممكن مي شود و بدين لحاظ اين دسترسي دشوار مي باشد. در هر صورت هدف اوليه طرح كه كم كردن فشار روي قسمت مركزي شهر لندن (سيتي) بود، برآورده شده و طرح بدين لحاظ موفق ارزيابي مي شود.