جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'قلاب'.
1 نتیجه پیدا شد
-
منبع سایت سارا شعر مهم ترین نشانههای نگارشی که برای پیوند یا جدایی واژه ها و عبارات به کار برده می شود عبارت است از: نقطه (.)، نشانه ی پرسش (؟)، نشانه ی تعجب (!)، ویرگول (،)، نقطه ویرگول (؛)، دو نقطه (:)، نشانه ی تعلیق (...)، نشانه ی نقل قول (" ") و خط تیره (-) افزون بر این نشانههای اصلی، نشانه های دیگری نیز در نوشتهها به کار میرود که دارای معانی معینی است. از جمله: پرانتز ( ) و قلاب [ ] ما در آغاز، با کارکرد و موارد کاربرد این نشانه ها و سپس با چه گونگی به کارگیری و نوشتن درست آن ها آشنا می شویم. نقطه (.) نقطه در موارد زیر به کار میرود: ● در پایان جمله ی خبری. مانند: کار امروز را به فردا میفکن. ● در کوتاه نویسی نام ها و عناوین، مانند: ع. اقبال آشتیانی (عباس اقبال آشتیانی) توجه : در موارد زیر به افزودن نقطه نیازی نیست: - پس از ص (صفحه)، قس (قیاس کنید)، نگ (نگاه کنید)، رک (رجوع کنید)؛ - پس از پانوشتهایی که به صورت جمله نیست. نشانه ی پرسشی (؟) نشانه ی پرسشی در موارد زیر به کار می رود: ● پس از جمله ی پرسشی. مانند: از معده ی خالی چه قوت آید و از دست تهی چه مروت؟ توجه: در نقل قول مستقیم، نشانه ی پرسش نوشته می شود. گفت: " ای برادران، چه توان کرد؟ مرا روزی نبود و ماهی را هم چنان روزی مانده بود". اما، در نقل قول غیر مستقیم، در پایان جمله ی پرسشی به جای نشانه ی پرسش، نقطه گذاشته میشود. ریشی درون جامه داشتم و شیخ هر روز بپرسیدی که چون است و نپرسیدی کجاست. ● برای نشان دادن گمان و تردید (درون پرانتز) تلفات این زلزله ٣۵۰۰ نفر (؟) گزارش شده است.