نویسندگان: علی حسین لو، فرامرز افشار طارمی
براي توليد فوم از پليمرهاي مختلف، پليمر مورد استفاده، بايستي داراي استحكام مذاب كافي باشد. برخي از گريدهايپليمرهاي مختلف مورد استفاده، بدون استفاده از عوامل شبكه اي كننده داراي چنين استحكام مذابي مي باشند؛ اما براي گريدهاي ديگر از عوامل شبكه اي كننده استفاده مي شود تا با ايجاد پيوندهاي عرضي بين زنجيرهاي پليمر، استحكام مذاب كافي، ايجاد شود. بسياري از عوامل شبكه اي كننده شيميايي، با توليد راديكالهاي آزاد، موجب ايجاد پيوندهاي عرضي در زنجيرهاي پليمري مي شوند؛ اما عوامل پفزاي شيميايي نيز، براي توليد گاز دچار تجزيه شيميايي شده و در مرحله گذار
واكنش تجزيه، راديكالهاي آزاد ناپايداري توليد مي كنند. از آنجا كه تا كنون در مورد تأثير اين راديكالهاي ناپايدار بر روي زنجيرهاي پليمري مطالعه خاصي نشده بود، در اين كار با استفاده از پليمر پلي اتيلن و يك نوع عامل پفزاي شيميايي و يك نوع عامل شبكه اي كننده پروكسيدي، اين امر مورد بررسي قرار گرفت و مشخص شد كه راديكالهاي حاصل از عامل پفزا در حضور عامل شبكه اي كننده پروكسيدي موجب افزايش ميزان شبكه اي شدن پليمر مي شوند، در صورتيكه اين راديكالها بطور منفرد اثري بر روي زنجيرهاي پليمري ندارند.
[Hidden Content]
12.rar