جستجو در تالارهای گفتگو

دومین غار عمیق کشور در گرگان دومین غار عمیق کشور به نام "سم" توسط "گروه کوهنوردی و غارنوردی قابوس" گنبد واقع در کوه خواجه قنبر، روستای دوزین استان گلستان به عمق 375 متر کشف شد.

طویلترین غار آبی جهان در شهرستان کبودرآهنگ استان همدان آماده پذیرایی از گردشگران داخلی و خارجی در ایام نوروز است. . .. به گزارش ایرنا، غار علیصدر یکی از بی نظیر ترین و خوش منظره ترین غارهای طبیعی قابل قایقرانی جهان است که در روستای علیصدر از توابع بخش گل تپه شهرستان کبودرآهنگ و 75 کیلومتری شمال غربی شهر همدان، به طول جغرافیایی 48 درجه و 18 دقیقه و عرض 35 درجه و 18 دقیقه و ارتفاع 1900متر از سطح دریا واقع شده است. .. این غار در کوه نه چندان مرتفع ساری قیه ( صخره زرد) ایجاد شده که در قسمت جنوب روستای علیصدر و چسبیده به آن قرار گرفته است. در این کوه دو غار دیگر به نام های سراب و سوباشی وجود دارد که به ترتیب 7 و 11 کیلومتر با غارعلیصدر فاصله دارند و چنانکه در منابع جغرافیایی آمده آب غار علیصدر از غار سراب سرچشمه می گیرد. مدیر عامل شرکت سیاحتی علیصدر روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا از آمادگی کامل کارکنان این شرکت برای پذیرایی از گردشگران داخلی و خارجی و مهمانان خبر داد. "حسن اسلامیان" گفت: شرکت سیاحتی علیصدر و مجتمع توریستی عباس آباد آمادگی کامل برای ارایه خدمات و پذیرایی از گردشگران را در تمام طول سال به ویژه ایام نوروز را دارد. اسلامیان ارایه تسهیلات و خدمات ویژه در ایام نوروز امسال را توزیع کارت پستال، نقشه و بروشور ذکر کرد. وی از دیگر تسهیلات و خدمات به زمان بازدید از غار علیصدر اشاره کرد و گفت: در ایام نوروز همه روزه از ساعت هشت صبح تا 20 به صورت یکسره آماده پذیرایی از مهمانان نوروزی است. مدیر عامل شرکت سیاحتی علیصدرگفت: برای رفاه حال مسافران و مهمانان کشیک نوروزی در دفتر مرکزی این شرکت برای پاسخگویی و ارایه خدمات بهتر و بیشتر و اطلاع رسانی در نظر گرفته شده است. اسلامیان در خصوص توسعه امکانات رفاهی در این اثر جهانی اکو توریسم گفت: مرحله اول مجتمع سیاحتی علی صدر به بهره برداری رسیده و مراحل دوم و سوم این مجتمع در 130 هکتار زمین از اراضی اطراف غار درحال تهیه نقشه های اجرایی و جانمایی است. وی افزود: پایین بودن ظرفیت مسافران یکی از مشکلات این مجتمع بود که سال گذشته با اقداماتی همچون تعریف مسیرهای ویژه و تغییر کاربری های موجود داخل غار ظرفیت مسافر از هشت هزار نفر در روز به 12 هزار نفر افزایش یافت. وی تصریح کرد: با این اقدامات زمان انتظار نیز کاهش یافته و موجب رضایت مندی مسافران از امکانات این مجتمع سیاحتی شده است. مدیر عامل شرکت سیاحتی علیصدر گفت: یکی دیگر از مشکلات این مجتمع، قایقرانی سنتی آن است که مطالعات استفاده از قایق های موتوری بدون آلایندگی در حال انجام است. وی افزود: این طرح یک تغییر ساختاری است و در حال مطالعه و کارشناسی بوده و نیاز به سرمایه گذاری زیادی دارد. اسلامیان ، افزایش ظرفیت داخل مجتمع از 300 نفر به 450 نفر را از دیگر اقدامات عنوان کرد و گفت: همچنین تجهیز و راه اندازی 30 دستگاه سوییت در سه هکتار زمین در دستور کار این شرکت قرار دارد. اسلامیان گفت: احیای جنگل کاری و فضای سبز موجود در زمینی به مساحت 30 هکتار نیز از دیگر اقدامات شرکت علیصدر در سال گذشته بوده است. وی راه اندازی دو دستگاه سرویس بهداشتی با ظرفیت 40 چشمه را از طرح های در دست اجرا عنوان کرد. وی با بیان اینکه برای اجرای مراحل دوم و سوم این مجتمع، اولویت با سرمایه گذاران بومی است، گفت: 96 درصد از نیروهای شاغل در این مجتمع از اهالی همین منطقه هستند. وی افزود: این شرکت سالانه 25 تا 30 میلیارد ریال درآمد دارد که 60 درصد آن هزینه شرکت و پرسنل شده و 40 درصد صرف توسعه بحث گردشگری داخل مجتمع می شود. مدیر عامل شرکت علیصدر گفت: رعایت اکوسیستم و شرایط زیست محیطی داخل غار اولویت اصلی این شرکت بوده و در اجرای همه طرح ها این مساله رعایت می شود. اسلامیان افزود: در نظر سنجی که از مسافران انجام شده، 98 درصد آنها از خدمات این مجتمع رضایت داشته اند. وی اضافه کرد: در حال حاضر 11 هزار و 440 متر راه برای پیاده روی در داخل غار و دو هزار و 100 متر برای قایقرانی در این غار شناسایی شده است. وی با بیان اینکه شرکت علیصدر یکی از معتبرترین شرکت های گردشگری کشور به خصوص غرب است گفت: در حال حاضر 60 نیروی رسمی و 200 نیروی فصلی در این شرکت فعالیت می کنند، که میانگین اشتغال مستقیم این شرکت در ماه 90 نفر و غیرمستقیم 150 نفر است. غار علیصدر به عنوان یکی از آثار برجسته گردشگری طبیعی دنیا در شمال غربی همدان و در مجاورت رشته کوه زاگرس واقع شده است. این غار که پژوهشگران زمان پیدایش آن را 136 تا 190 میلیون سال پیش می دانند در سال 1342 توسط تعدادی از کوه نوردان کشف شده است. ارتفاع غار از سطح دریا، دو هزار و 180 متر با عمق 0/5 تا 14 متر بوده، دمای داخل غار 14 درجه و دمای آب 12 درجه ثابت است.

غار کتله خور یکی از زیباترین غارهای جهان است که در 165 کیلومتری جنوب باختری زنجان واقع شده و فعلاً از طریق جاده زنجان- سلطانیه-خدابنده و همچنین جاده اصلی بیجار، همدان- کبوتر آهنگ قابل دسترسی است. دهانه ورودی غارکتله خور در دامنه جنوبی کوه ساقیزلو قرار دارد که با جاده ای آسفالت به طول تقریبی 5 کیلومتر به شهر گرماب راه دارد .. دهانه ورودی غار در دامنه جنوبی کوه ساقیزلو و اندکی بالاتر از رودخانه خشک قرار داشته که بلندی این کوه بیش از 2 هزار متر تنها سازند سنگی پیرامون شهر گرماب را تشکیل می دهد. .. دهانه این غار در ابتدا سوراخ مانند به شکل طاق مثلثی و کوچک بوده است که در عملیات های بعدی حاشیه های آن تراشیده شده است و حدود 5/1 متر بلندی دارد. نخستین دهلیز حدود 400 متر از ورودی غار فاصله دارد و دارای وسعتی زیاد و سقف بلندی و دیواره های صاف و کف ناهموار است و سقف بلند آن حکایت از تاریخی بسیار کهن دارد از این دهلیز به بعد گالری دالان ها و معبرهای بزرگ و کوچک به تدریج شکل گرفته و گسترش پیدا کرده اند از درون دهلیزها که وسعت آنها به بیش از 200-300 متر مربع می رسند گالری های باریکی در جهات گوناگون جدا می شوند انتهای بعضی از آنها بسته است و برخی نیز راه عبور بسیار باریکی به گذرگاه های دیگر و دهلیزهای دیگر دارند بسیاری از این راه ها و دالان های باریک تاکنون نیز پیموده نشده اند و همچنان ناشناخته هستند کف دهلیزها و دالان ها اکثراً ناهموار هستند و این ناهمواری ها در اثر فرسایش و انحلال سنگ کف تشکیل آبراهه های نامنظم و چاهک ها بوجود آمده اند. آبراهه ها ژرف و پراکنده و نسبتا ضخیم رسی در بستر بعضی از دهلیزها و گذرگاهها وجود دارد و همچنین ستون های کریستالیزه بسیار زیبایی از بالا به پایین در بسیاری از معابر غار مشاهده می شود. دالان های ورودی ابتدایی غار در حالت طبیعی بسیار باریک و تنگ بود که با عملیات های انجام شده راه عبور خوب و راحتی در آن ایجاد شده است. راه ورودی پس از 300-400 متر به بخش های وسیعتر و بالاخره محوطه قوسی بزرگی می رسد که کف آن دارای گودال های متعددی است و دارای سقفی بسیار بلند است و پیرامون این محوطه بزرگ معابری به اطراف وجود دارد که انتهای آنها یا بسته و یا باریک است و اغلب شیبی به طرف محوطه بزرگ قوسی دارند. ویژگی های ظاهری غار نشان می دهد که پدیده فرسایش (کارست) با شدت زیاد و زمان طولانی در این سازنده عمل کرده و آبراهه های پر از آب زیرزمینی در آن جریان داشته اند با توجه به ریخت شناسی این سازند آهکی در بیرون و ارتباط آن با ویژگی های محیطی غار می توان گفت که دالان های ورودی و حفره های مربوط به آنها یکی از طبقات این غار بوده و به طور یقین طبقات دیگری در بخش های زیرین و حتی بالایی می توانند وجود داشته باشند طبقات زیرین با آب و ستون ها و بلورهای آهکی فراوان می توانند بسیار جالب و دیدنی باشند. معمولاً غارها در سنگهای آهکی دارای آبهای زیرزمینی و یا سطحی به وجود می آیند زیرا آهکها نسبت به آب اسیدی حساس بوده و حل و غار ایجاد می شود، آب حاوی املاح آهکی در طول غار جریان یافته و هرگاه مقدار املاح آهکی زیاد شود به صورت رسوبات بیکربنات از قطرات آب جدا شده روی کف ویا سقف غار تشکیل قندیل ها را می دهند. قندیل های آویزان از سقف در اثر داشتن ناخالصی ها رنگ های مختلفی به خود گرفته اند و آنهایی که ترکیبات به همراه ندارند و یا کمتر دارند به صورت بلورهای شیشه ای بسیار شفاف مشاهده می شوند. غار کتله خور که در نوع خود بی نظیر و منحصر به فرد است به علت دور بودن از مراکز بزرگ شهری و نداشتن راه های ارتباطی مورد شناسایی کامل و مطالعه وسیع علمی قرار نگرفته است. وجود استلاگمیت ها که در اثرگذر زمان شکل های بسیار زیبایی را به وجود آورده و تندیس هایی شبیه به عروس و داماد، سفره عقد، کوچه عروس و داماد، قلعه شمع، تالار مریم مقدس و نخل سوخته را در معرض بازدیدکنندگان قرارداده جلوه بسیار زیبایی به غار داده است. در این غار زیباترین پدیده ها را در اطراف چشمه ها و تالاب های کف غار می توان مشاهده کرد، اشباع بی کربنات کلسیم در تالاب ها سبب تشکیل کریستال های بسیار زیبایی از کلسیت و آراگونیت در حاشیه و کف تالاب شده اند. .. استلاکتیت ها (چکنده ها) و استلاگمیت ها (چکیده ها) به ارتفاع 30الی 40متر از کف و سقف غار قرار گرفته اند که با شنیده شدن صدای موزون قطرات آب منظره بدیعی سمع و نظر بیننده را به خود جلب می کنند. در جلسات کمیته غارشناسی ایران غار کتله خور به عنوان تنها غار ویژه مطالعاتی در ایران اعلام شد و مراتب رسماً به اطلاع مجامع علمی مربوط رسید. تا عمق 700متری در فضای ظلمانی غار آثار حیات که به انواع استخوان و سفال محدود می شود قابل روئیت است، آثار جمع آوری شده عمدتاً سفال شکسته های سطحی و پراکنده است. قدیمترین نوع این آثار سفال تیره رنگ دود زده با نقش داغدار دست ساز است و از نظر زمانی متعلق به اواخر هزاره دوم قبل از میلاد است، دومین نوع از آثار جمع آوری شده سفال های دست ساز دارای پوشش است روی سفال به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای و نسبتاً خشن و با سفال های شناخته شده قرون اول تا سوم میلادی قابل مقایسه است، سومین نوع آثار جمع آوری شده سفال های دوران جدید است- که به شکل کوزه و بشقاب است در مقطع فعلی ارزش تاریخی ندارد، در انتهای یکی از دالان های طبقه اول دهلیز بزرگی است که در کف آن اسکلت حیوان چهارپایی که تبدیل به کلسیت شده است دیده می شود این اسکلت با داشتن پاهای بلند و سم از یک طرف و دم دراز و سرنسبتاً بزرگ از طرف دیگر شباهتی با جانوران معمول ندارد و بنظر می رسد حیوانی از دوران گذشته با شکل و شمایل ویژه باشد و از نظر طبیعی جزو حیوانات دوران چهارم مورد مطالعه قرارگیرد. درباره غار کتله خور نیز ساکنان گرماب عقایدی ابراز می داشتند و داستان هایی ساخته و پرداخته بودند که واقعاً حیرت انگیز بوده است. مثلاً می گفتند که در زیرکوه کتله خور کوه دیگری وجود دارد که تماماً از آرد سفید تشکیل شده است همچنین اظهار می کردند که در یک طرف غار کتله خور دریاچه ای است که آب زلال و گوارایی دارد و به قدری وسیع است که کرانه و کناره این دریاچه از هیچ جا پیدا نیست. عده ای نیز عقیده داشتند در این غار طلسمی است و این طلسم مانع جستجوی کامل آن است و حتی گردش سه چهار روزه هم در آن به نتیجه نمی رسد و اضافه می کردند که در داخل غار کوه بزرگ سفیدی از بلور موجود است، برخی دیگر می گفتند که در اواسط غار کوه های بلند زیادی است و در شکاف یکی از این کوه ها سوراخ کوچکی وجود دارد که از آن سوراخ دریای بزرگی دیده می شود. در سال 1330 شمسی یکی از پیشکسوتان در بخش کوهنوردی زنجان زنده یاد اسداله جمالی از وجود غار مخوف در گرماب با خبر می شود و در سال 1331 به همراه تیم کوهنوردی از غار بازدیدمی کنند که مرحوم اسداله جمالی در شناسایی و معرفی غار کتله خور بین مسئولان وقت و با نوشتن مقاله های متعدد راجع به غار کتله خور در روزنامه های آن زمان نقش مهم و بسزای را در شناساندن این غار به عمل آورده اند. مسیر بازدید تفریحی در طبقه اول غار 3250متر است که با نورپردازی های انجام گرفته جلوه خاصی به غار داده است. طبقات دیگری نیز در بخش های زیرین غار وجود دارد که این طبقات با آب و ستون ها و قندیل های فراوان، بسیار جالب و دیدنی است. در ایام سال نو 5 هزار و 500 نفر و در طول سال گذشته بیش از 75 هزار نفر از غار دیدن کردند که آمار افزایشی 40درصدی را نشان می دهد.

اندازه عکس تغییر یافته است.برای مشاهده عکس در اندازه واقعی روی این کادر کلیلک کنید.

کوه پراو (شیخ علی خان) (پَرآو =زبان کردی)(به معنای =پر آب) بلندترین قله شهر کرمانشاه با ۳۳۵۷ متر از سطح دریا در شمال شرقی شهر کرمانشاه واقع شده است.[۱] غار پراو یکی از غارهای عمودی برتر جهان است. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا است که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیا می‌باشد . در سال ۱۳۸۸ غار پراو توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به عنوان اثر طبیعی - ملی به ثبت رسید . .. غار پَراو (= پر آب) نام غاری در کوه پراو در جنوب شهر کرمانشاه و در میان کوه طاق بستان و کوه بیستون و در جنوب منطقه‌ای به نام میدان پراو که در ۳۰۰ متری پایین قله شیخ علیخان یا قله پراو قرار دارد، غار پرآو که بزرگترین غار عمودی دنیا و دومین اثر طبیعی ملی کرمانشاه است در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسید. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا است که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیا می‌باشد. این غار، بزرگ‌ترین غار آهکی دنیا و یکی از سخت‌ترین و خطرناک‌ترین غارهای جهان است. این غار 36 چاه با عمق‌های مختلف دارد و رفتن داخل یا به اصطلاح پیمایش ‌اش کار حضرت فیل است. اول از همه تجهیزات و وسایل پیشرفته می‌خواهد و بعد از آن هم دل شیر... دهانه این غار یک سوراخ نسبتا کوچک است که با شیب تندی به پایین می‌رود. اوایل آذرماه جدار داخلی غار را قندیل‌های یخی بسیار زیبا و دیدنی می‌پوشاند. تا حالا فقط در حدود هفتاد نفر توانسته‌اند در این غار مرگ‌آور بچرخند و متأسفانه سه نفر هم بر سر پیمایش این غار جانشان را از دست داده‌اند این تصویری از یک چاه 34 متری به اسم اروئیکاست که در غار پراو قرار دارد. این چاه متأسفانه تا به حال جان یکی از کوهنوردان حرفه‌ای را گرفته است. این تنها یکی از 26 حلقه چاه مرگبار پراو است. فکرش را بکنید در دل تاریکی توی غار می‌روید و یک‌دفعه زیر پایتان یک چاه که به اندازه ارتفاع یک ساختمان 14 طبقه عمق دارد، سبز می‌شود. .. •عکس هاي غار پراو ، متعلق به آرشيو عکس گروه انگليسي سال 1972 مي باشند دهانه ورودي غار پراو ، کرمانشاه عبور از تخته سنگ ليز نقشه غار پراو

غار سهولان از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد غار «سَهولان» در روستای «سهولان» ۴۲ کیلومتری شمال شرق مهاباد در استان آذربایجان غربی واقع شده‌است. ارتفاع سقف غار تا سطح دریاچه آن به ۵۰ متر می‌رسد و عمق آب در برخی جاها به ۳۰ متر می‌رسد. اختلاف دمای درون و بیرون غار بین ۱۰ الی ۱۵ درجه‌است. سهولان به زبان کردی به معنی یخبندان است و مردم محلی غار را «کونه کوتر» یعنی لانه کبوتر نیز می‌نامند. دلیل این نامگذاری وجود تعداد زیادی لانه کبوتر درون غار است. این غار در فهرست آثار طبیعی ملی ایران قرار دارد.

غار خفاش همچنان ناشناخته جام جم آنلاين: کارشناس مسائل گردشگري در استان ايلام گفت: غار خفاش به عنوان تنها غار خفاش کشور، يکي از پديده هاي نادر طبيعي است که تاکنون براي علاقمند به طبيعت گردي ناشناخته مانده است. به گزارش مهر، علي پور احمد در حاشيه بازديد از غار خفاش در شهرستان دهلران از توابع استان ايلام اظهار داشت: غار خفاش يکي از پديده هاي نادر طبيعي کشور و ميان کشورهاي منطقه است که حدود يک کيلومتر از چشمه هاي آبگرم شهرستان دهلران فاصله دارد. وي بيان داشت: اين غار طبيعي حدود 265 متر طول دارد و داراي استالاکيتها و استالاکميتهاي فراواني است و ده ها گونه از خفاش دمدار- خفاش بال پهن در آن زندگي مي کنند و اين غار بسيار حائز اهميت است. وي ادامه داد: فراواني خفاش در اين غار که تعداد آنها به ده ها هزار مي رسد باعث مي شود در هنگام غروب در زمان خروج اين خفاشان از غار که اغلب به صورت دسته هاي بزرگ انجام مي شود، فضاي جالبي را براي علاقمندان به طبيعت ايجاد کند. پور احمد افزود: اين خفاشها مسير سه کيلومتري تا شهر را طي مي کنند و بعد از مدتي به محل غار باز مي گردند. اين کارشناس با اشاره به اينکه در تاريخ آمده است که دهلران در کنار تپه تاريخي "علي کش" اولين مهد تمدن کشاورزي در غرب فلات ايران است، خاطرنشان کرد: اين غار به عنوان يکي از غارهاي مهم و دست نخورده جهان به عنوان اولين غار خفاش و مورد توجه گردشگران و محققان و دانشمندان قرار داشته است. اين غار در سه کيلومتري شمال شرقي شهر دهلران در دامنه کوهي مشرف به دره و چشمه هاي آب گرم دهلران واقع شده است. اين غار به علت زندگي ميليونها خفاش در داخل آن، به غار خفاش معروف شده است و خفاشهاي آن از نوع دم دار و بزرگ هستند. اين غار دهليزهاي وسيعي دارد که عمق بعضي از قسمتهاي آن به 400 متر مي رسد و غار خفاش دهلران يکي از غارهاي تاريخي عصر غارنشيني است که بعدها به زيستگاه خفاش تبديل شده است. موضوع مورد توجه اين غار وجود توده عظيم و ضخيم فضله خفاش در کف غار است که طي هزاران سال پديد آمده است و کشاورزان از آن براي تقويت زمينهاي زراعي استفاده مي کنند. غار خفاش در فهرست آثار ملي ثبت شده و مورد حفاظت و مراقبت است.

اشكفت دو فيرى، روستاى بن‌زرد، بويراحمد (ياسوج) اين اشکفت که يک غارى طبيعى است با ساختمانى برجا مانده از دوران صفويه، در شمال روستاى بن زرد ياسوج واقع شده است. ساير غارهاى تاريخى استان عبارتند از: ـ غارهاى تاريخى دنا، کوه غامين و خفاش در تنگ تکاب. ـ غار شاه (اشکفت شاه) در بخش باشت. ـ اشکفت کک کوهزاد در ۲ کيلومترى روستاى تراب وسطي. ـ اشکفت هوايى در شمال شرقى روستاى تراب عليا. در نواحى مختلف کوهستان‌هاى اين استان انواع شکاف‌هاى غار مانندى در دل کوه پديد آمده‌اند که به اشکفت معروف‌اند. - غار آب ‌كُنارى، كهكيلويه (دهدشت) اين غار در کوه «خيص» دهدشت واقع شده و داراى دو دهانهٔ‌ بزرگ ورودى است. چشمهٔ آب گوارايى در قسمت اول غار وجود دارد که آب آن مورد استفادهٔ ساکنان پيرامون غار قرار مى‌گيرد. کليهٔ انشعابات درون غار مسدود و بسته مى‌باشد. اين غار در سال ۱۳۶۶ به وسيله هيأت کوهنوردى شهرستان کهگيلويه و بويراحمد کشف شده است. - غار آب اسك، دره هراز، آمل اين غار در نزديکى آب اسک، در درهٔ هراز واقع شده است. حدود يک ساعت از روستاى اسک پياده‌روى دارد که از کنار ارتفاعات و حواشى رود هراز مى‌گذرد. طول غار در حدود ۳۷۰ متر است ومسيرهاى متعدد کوچکى نيز دارد. دهانهٔ‌ آن بسيار بزرگ و بلند است. - غار آزادخان، روستاى سنجه‌باشى، محلات اين غار در غرب محلات و در شمال روستاى «سنجه باشي» واقع شده است. غار آزادخان يک غار باستانى است و در کف آن آب گوارا و فراوانى که در اثر بارندگى از سقف اين غار مى‌چکد، جمع شده است. جاده دليجان - خمين از جنوب اين غار مى‌گذرد. - غار آسنگران، كرمانشاه اين غار، ‌ در شمال غربى کوه‌هاى «پررو» در تنگه‌‌اى به نام «تنگ کوه» در ۲۲ کيلومترى جادهٔ‌ بين کرمانشاه و سنندج واقع شده است. غار آسنگران چهار چاه به عمق‌هاى متفاوت ۶، ۸، ۱۶ و ۳۶ مترى دارد که چاه‌هاى سوم و چهارم آن به هم راه دارند. در پايان غار، فضاى استخر مانندى موجود است. غار آسنگران يکى از غارهاى زيباى ايران است. - غار آغ‌بولاق، روستاى قره‌چمن، بستان‌آباد اين غار در قسمت جنوبى روستاى قره چمن از توابع شهرستان بستان‌آباد واقع شده از نوع غارهاى استلاکتيت است. عرض دهانهٔ‌ غار حدود ۲ متر است و دسترسى به آن از روستاى قره‌چمن امکان‌پذير است. غار زيباى آغ‌‌بولاق مورد توجه و بازديد کوهنوردان علاقه‌مند است. - غار آهكى علويجه، نجف‌آباد مساحت اين غار ۱۰۰ متر و داراى استالاگميت و استالاکتيت‌هاى زيبايى است. - غار آهكى كلهرود، روستاى كلهرود، اصفهان اين غار در روستاى کلهرود در فاصلهٔ ۸۵ کيلومترى شمال شهر اصفهان در دامنهٔ کوه‌‌هاى کرکس قرار دارد و طول آن در حدود ۱۰۰ متر است. - غار اسپهبد خورشيد، سوادكوه اين غار در ارتفاعات و تنگهٔ تلاقى رود «دوآب» واقع شده و به وسيلهٔ غارشناسان ايرانى در سال ۱۳۳۵ کشف گرديد. غار به شکل تالارى ساده و دايره‌اى شکل است که ۱۹/۷۵ متر درازا، ۱۴/۳۵ متر پهنا و ۱۵ متر بلندى دارد. اين غار طاقى با ۸۰ متر پهنا و ۸۰ متر بلندى دارد که جزو طاق‌هاى معروف جهان به شمار مى‌رود. در کنار غار، قلعه و برج مخروبه‌اى وجود دارد که به سبکى بسيار زيبا و با سنگ و ساروج ساخته شده است. نام ديگر اين غار «دژ افسانه‌اي» است و ظاهراً از مراکز دفاعى اسپهبدان مازندران در دوران گذشته بوده است. - غار بزنگان، دهكده بزنگان، سرخس اين غار که در جنوب غربى دهکدهٔ بزنگان سرخس واقع شده است، به دورهٔ‌ پيش از ميلاد مسيح مربوط مى‌باشد و به لحاظ قدمت تاريخى، تحت شماره ۶۵۹ در زمرهٔ آثار تاريخى به ثبت رسيده است. - غار بگليجه، روستاى سرخ‌آباد، همدان غار بگليجه يا غار برگ‌ليجه در نزديکى روستاى سرخ‌آباد همدان واقع شده و به صورت چاهى است که براى ورود به آن بايد از وسايل فنى استفاده کرد و بدون طناب، بازديد از اين غار ميسر نيست. غار بگليجه داراى استالاگميت‌هاى زيبايى است. طول اين غار در حدود ۵۰ متر است و طى يک برنامهٔ‌ يک روزه از طريق همدان مى‌توان از آن بازديد کرد. - غار بورنيك، روستاى هرانده، دماوند اين غار در جادهٔ دماوند - فيروزکوه نزديک روستاى هرانده واقع است. از هرانده مى‌توان با دو ساعت پياده‌روى به آنجا رسيد. در فصل تابستان هواى درون غار بسيار خنک و دل‌پذير است. - غار بورنيك بزرگ، مهاباد اين غار در نزديکى شهر مهاباد واقع شده و يکى از غارهاى نسبتاً معروف ايران است. طول آن در حدود ۵۰۰ متر و داراى دالان‌هاى متعددى است. از آنجايى که اين غار داراى پرتگاه و چاه‌هاى درونى است، لذا بازديدکنندگان بايد به وسايل ايمنى لازم مجهز باشند. در حال حاضر تنها غارنوردان از اين غار ديدن مى‌کنند. - غار بيوك آغا، كن, تهران اين غار در مسير جاده کن قرار دارد که پس از گذشتن از امام‌زاده داوود و جادهٔ ده‌ سنگان با دو ساعت پياده‌روى مى‌‌توان به آن رسيد. غار بيوک آغا در مسير راه کوه‌نوردانى است که به بلندى‌هاى منطقه صعود مى‌‌کنند. - غار پُراو، كرمانشاه اين غار در کوه پراو از سلسله جبال زاگرس در شمال شهرستان کرمانشاه واقع شده است. اين ناحيه به علت بافت آهکى و بارندگى شديد جايگاه غارهاى ناشناخته فراوان است. غار پراو بزرگترين غار آهکى دنياست و ساختمان آن مطلقاً آهکى است. نتايج بررسى‌هاى انجام گرفته نشان مى‌دهد که اين غار به دوران سوم زمين‌شناسى مربوط است. طبق نوشتهٔ مؤلف کتاب «کوه‌ها و غارهاى ايران» اين غار در سال ۱۳۵۲ توسط گروه غارنوردان انگليسى و لهستانى بررسى شده و به عمق قابل ملاحظه‌اى نيز دست يافته‌اند. اين غار يکى از سخت‌ترين غارهاى جهان است که ۲۶ حلقه چاه به عمق‌هاى مختلف ۵ تا ۴۲ متر دارد. دهانهٔ‌ غار به صورت سوراخى نسبتاً کوچک است که با شيب تقريباً ۳۰ درجه شروع مى‌شود و به فضاهاى بزرگ و کوچک و شعب متعدد و سنگ‌هاى عظيم که در بين هر کدام از آن‌ها حفره‌ها و پرتگاه‌هايى به وجود آمده، منتهى مى‌شود. در آذرماه ابتداى غار به وسيله «چکيده» و «چکنده»‌هاى يخى پوشيده مى‌شود و زيبايى خاصى به آن مى‌بخشد. صعود به اين غار به تجهيزات پيشرفته غارنوردى نياز دارد و افراد عادى و غيرماهر امکان پيشروى در درون آن را ندارند. - غار پيرزن، كهكيلويه (دهدشت) اين غار در «قلعه دختر» دهدشت در ديواره‌اى به طول ۳۰ متر قرار دارد. درون غار تاکنون شناسايى نشده است و به سبب صعب‌العبور بودن مسير آن، در گذشته راه‌هايى به وسيلهٔ‌ دست به درون غار درست شده بود که با گذشت زمان از بين رفته است. - غار پيرزن خانى، نور اين غار در نزديکى روستاى اوکلاو از منطقهٔ ‌نور و کجور واقع شده است و رودخانه‌اى از پايين آن عبور مى‌کند. ارتفاع غار از سطح رودخانه ۱۰ متر است که صعود از آن به علت ديوارهاى عمودى بسيار دشوار است. - غار تايله‌نو (تايوله ناو)، كرمانشاه اين غار، در ناحيهٔ «بدره» کرمانشاه واقع شده و چندين دهانه در طبقات مختلف زمين‌‌ساختى دارد. در اين غار، سفال‌هاى مربوط به دوران پيش از تاريخ به دست آمده است. غار تايله‌نو در ارتفاع ۱۶۰۰ مترى در کوه «برزرد» قرار دارد و داراى استالاکتيت‌ها و ستون‌هاى ۲۲ مترى و ۱۶مترى زيباست و گاز نيز از آن متصاعد مى‌شود. اين غار در سال ۱۳۶۶ شمسى به وسيلهٔ گروه غارنوردى آقاى ملکى شجاع کشف شده است. - غار چال نخجير، دليجان غار چال نخجير که يکى از پديده‌هاى جديدالکشف و نادر زمين‌شناسى اين منطقه است، در ۸ کيلومترى شمال و شمال شرقى شهرستان دليجان (حد فاصل نراق - دليجان) در دامنه کوه واقع شده و به دوران سوم زمين‌شناسى تعلق دارد. رسوبات دولوميتى به مقياس قابل توجهى به صورت لايه‌هاى سفيد رنگى (رسوبات سفيدبرفي) کف کريدورها و دالان‌هاى مسير اصلى اين غار را پوشانده است. غار چال نخجير حاصل عوامل تکتونيکى و هوازدگى شيميايى است و عموماً کريستاليزه بوده و از پتانسيل عظيم سنگ‌هاى تزئينى برخوردار است. اين غار در سال ۱۳۶۸ شناسايى شده و گروه‌هاى کوهنوردى تا عمق ۲۰۰۰ مترى آن پيش‌روى کرده‌اند. اخيراً نيز غارنوردان موفق شده‌اند با شناسايى دو مسير انحرافى به انتهاى اصلى غار دست يابند. ارتفاع اين غار گاهى از ۲۰ متر تجاوز مى‌کند. دره‌هاى عميقى که بيشتر راه‌هاى انحرافى را فرا گرفته بازتاب نور از منشورهاى بلور و کلسيت در کنار آويزهاى متنوع، پوشش اسفنجى بلورين ديواره‌ها و کف غار، ‌ آن را در رديف يکى از زيباترين غارهاى جهان با جاذبه بسيار در جذب جهانگردان و ايرانگردان قرار داده است. گفته مى‌شود که در انتهاى اين غار استخر آبى وجود دارد و تالارهاى بزرگى نيز در کنار اين استخر مشاهده شده است. مجموعه اين مناظر بديع، جاذبه طبيعى کم‌نظيرى را آفريده که سرآمد همه غارهاى استان مرکزى است و از اهميت جهانگردى بالايى برخوردار است. - غار خفاش، دهلران اين غار در سه کيلومترى شمال شرقى شهر دهلران در دامنهٔ‌ کوهى مشرف به دره و چشمه‌هاى آب گرم دهلران واقع شده است. اين غار به علت زندگى ميليون‌ها خفاش در داخل آن، به غار خفاش معروف شده است. خفاش‌هاى آن از نوع دم‌دار و بزرگ هستند. اين غار دهليزهاى وسيعى دارد که عمق بعضى از قسمت‌هاى آن به ۴۰۰ متر مى‌رسد. غار خفاش دهلران يکى از غارهاى تاريخى عصر غارنشينى است که بعدها به زيستگاه خفاش‌ها تبديل شده است. موضوع مورد توجه اين غار وجود تودهٔ‌ عظيم و ضخيم فضلهٔ خفاش در کف غار است که طى هزاران سال پديد آمده است و کشاورزان از آن براى تقويت زمين‌هاى زراعى استفاده مى‌کنند. غار خفاش در فهرست آثار ملى ثبت شده و مورد حفاظت و مراقبت مى‌باشد

کرمانشاه ـ هجیج کفش هایتان لنگه به لنگه نمی شود آنجا اگر کمی سر کیسه را شکل کنید و یک جفت گیوه مرغوب هجیجی بخرید، کفش هایتان دیگر هرگز لنگه به لنگه نمی شوند چون گیوه لنگه راست و چپ ندارد و یکی از اصلی ترین مکان های تولیدش، روستای هجیج از توابع بخش نوسود شهرستان پاوه در استان کرمانشاه است. هجیج ـ که برخی آن را با «ح جیمی» می نویسند و می گویند به معنای دره سرسبز و عمیق است ـ روستایی است که همه خانه هایشان از سنگ هستند و حتی یک آجر در آنها به کار نرفته است. در یکی از وب نوشته ها درباره هجیج، قصه ای هست که می گوید، پانصد سال پیش در هجیج، آسمان خسیس شد و خشکسالی بیداد کرد. اهالی روستا سراغ مردی متدین که نسبش به امام موسی کاظم(ع) می رسید، رفتند تا برای باریدن باران، دعا کند. مرد دعا کرد و چشمه ای پر آب، دل خاک را شکافت و مرد از همان وقت، صاحب احترامی ویژه میان مردم شد و حتی پس از مرگش، بقعه ای به یادش ساختند به نام «بقعه سیدعبدالله» یا «بقعه کوسه هجیج». کسی نمی داند این ماجرا درباره روستای هجیج و بقعه سیدعبدالله در کنار رودخانه سیروان، راست است یا تنها قصه ای ساده است برای سنگین شدن پلک های بچه های هجیجی، وقت خواب. مهم این است که اهالی هجیج، اهل تسنن هستند، اما به امامزاده شان احترام می گذارند واین بقعه از پنج قرن پیش تاکنون سرپا بوده است و زیارتگاه دوستدارانش. چند کار واجب است که به محض رسیدن به هجیج باید انجام دهید، نخست این که دست کم یک جفت گیوه مرغوب بخرید، چون پیشه بیشتر هجیجی ها، دوختن همین گیوه های فوق العاده است، دوم به چراگاه های خوش منظره «پیاز دول میشا» و «گاول» و آبشار بل در نزدیکی روستا که آب معدنی شفابخش دارد، سری بزنید و سوم اگر فرصت کردید از یکی از قدیم های ده بپرسید چرا هجیجی ها قاب های در و پنجره همه خانه های روستا را آبی آسمانی می کنند؟ گیلان ـ قلعه رودخان افسون می شوید حتی از دیدن عکس روستای قلعه رودخان از توابع بخش مرکزی شهرستان فومن در استان گیلان هم لذت می برید و دلتان تازه می شود تا چه رسد به این که آنجا باشید و در هوای خنک و مطبوعش نفس عمیق بکشید و صدای هوش گیاهان به گوشتان برسد و بوی سبزه مرطوب جنگل را حس کنید و به آواز پرندگان گوش کنید که در اعماق آن سبزی یکدست می خوانند. طوری نمی شود، هیچ کس نمی فهمد، فقط چند لحظه موتور خیالپردازی تان را روشن کنید و خودتان را به ما بسپرید تا پیشنهادمان را برای شما توصیف کنیم. آماده اید؟ امروز صبح شما از طرف فومن راه افتاده اید و از روستای حیدرکلات گذشته اید، در پارک جنگلی قلعه رودخان هستید و از روی پل چوبی رودخانه رد شده اید و آن ترس عمیق و خواستنی از جریان تند آب خنک رودخانه زیر پایتان را تجربه کرده اید. از همین جا، همین سنگفرش زیر پایتان، دالان بهشت آغاز می شود؛ دالانی سبز که سرشاخه های درهم پیچیده درختان، آن را برای شما آذین بسته اند. بگذارید آن سبز دلاویز چشم هایتان را بنوازد، بگذارید ریه هایتان از نفس گیاهان انباشه شود و قدم تند کنید تا به پله های قلعه رودخان، باشکوه ترین دژ نظامی استان گیلان، برسید. پله ها زیادند و شاید هم به همین دلیل به آن قلعه هزار پله گفته اند، اما مطمئن باشید طبیعت اطراف و قلعه عظیم و خزه بسته بالای تپه، چنان افسونتان می کند که مثل مسخ شده ها، پله ها را با سرعت بالا می روید و خستگی را از یاد می برید. خب، حالا خیالپردازی را تمام کنید و تنها به یک پرسش ما پاسخ دهید؛ چرا وقتی از نعمت زنده بودن برخوردارید و خبر دارید این همه زیبایی در جایی از کشور، انتظارتان را می کشد، در خانه نشسته اید و ترجیح می دهید در رویا سیر کنید؟ مگر تا قلعه رودخان چقدر راه است؟! آذربایجان غربی ـ سهولان به کبوترها احترام بگذارید حتی اگر هیچ یک از آن قلعه ها و مساجد قدیمی، دور و بر روستای سهولان، از توابع بخش مرکزی شهرستان مهاباد در آذربایجان غربی نبود، حتی اگر آن چشمه های خروشان و باغ های میوه پربار، روستا را احاطه نکرده بودند، وسوسه سوار شدن بر قایقی پارویی و گردش در دالان های تو در توی غار معروف این روستا، حتما می توانست هر گردشگری را به آنجا بکشاند؛ وسوسه دیدن قندیل هایی که گاهی خوشه انگور شده اند، گاه پروانه، گاهی پای فیل، گاهی توت فرهنگی، گاه عروس دریایی و ... . کردها می گویند سهولان به زبان آنها به معنای یخبندان است که احتمالا دلیل گذاشتن این نام بر روستای چهارصد ساله سهولان، آب و هوای سرد آن است که اگر شما این پیشنهاد را بپذیرید و به آنجا بروید، به خوبی تجربه اش می کنید. وقتی مسافر دنیای اسرارآمیز غار سهولان شدید، چه در دالان های تو در توی بخش خشک آن پرسه می زدید، چه سوار قایق در حوضچه هایش شدید، به یاد داشته باشید به کبوترها و آرامششان احترام بگذارید، چون آنها ساکنان اصلی سهولان به شمار می روند و در نقاط گوناگونش لانه ساخته اند، به همین خاطر هم اهالی به این غار «کوته کوتر» یا «لانه کبوتر» گفته اند! برای سفر به روستای سهولان، باید آنقدر در جاده بوکان مهاباد برانید تا به فرعی برسید که به روستای عیسی کندی می رسد و همین جاده را اگر ادامه دهید، سهولان در انتظار شماست. تهران ـ کر کبود همخوانی موزون آب و سنگ برخی از پدربزرگ های آنها می گویند که از پدربزرگ هایشان شنیده اند و پدربزرگ هایشان از پدربزرگ هایشان نقل کرده اند و پدربزرگ بزرگ های آن پدربزرگ ها تعریف کرده اند که ... به هر حال مهم نیست دقیقا چه کسی گفته است، مهم این است که برخی بر این باورند که شاید نام روستای کر کبود از نام دو اسب که «کهر» و «کبود» صدایشان می کرده اند، گرفته شده است. هر کس در دیدار از کر کبود از توابع بخش طالقان ساوجبلاغ در استان تهران درباره این که مهمترین جاذبه گردشگری روستا کدام است، نظری دارد، اما از نظر ما، زیباترین اجزای روستا، معماری سنتی خانه های آن، درخت های تنومند کهنسالش با سایه های پربرکت و کوچه های خاکی و شیبداری است که دیوانه وار پیچ و تاب می خورند، پله می شوند، حیاط می شوند، یا به دل کوه می زنند و به آبشار کر در هفتصد متری شمال شرقی روستا یا یخچال های طبیعی آن در شمالش می رسند. آبشار کر سی تا پنجاه متر ارتفاع دارد و صدای ریزش آبش آنقدر بلند است که با نیم ساعت گوش کردن به آن تا پایان روز در خواب و بیداری زمزمه اش در گوش هایتان تکرار می شود. روستای کر کبود که به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوه، آب و هوایی دلپذیر دارد، از مسیر اتوبان کرج ـ قزوین و از راه شهرستان طالقان قابل دسترسی است. فراموش نکنید شما به روستایی دعوت شده اید که حدود 1100 سال قدمت دارد با دو امامزاده به نام های امامزاده زید ابراهیم و امامزاده شاه محمد حنفیه و البته آرامگاه ملا یغمایی کر کبودی هم در قبرستان تاریخی روستا واقع شده است. امامزاده زید ابراهیم در مرکز روستاست و نسبش بنا به گفته های اهالی، به امام موسی کاظم(ع) می رسد، اما آرامگاه امامزاده شاه محمد حنفیه در ارتفاعات شمال شرقی روستا معروف به کوه عقیق قرار دارد، علاوه بر همه اینها، روستا حمامی تاریخی هم دارد که متعلق به دوره قاجار است. چهارمحال و بختیاری ـ آتشگاه خانه آبشارها ممکن است از ما بپرسید چرا از استان چهارمحال و بختیاری که سرزمین لاله های واژگون است، روستای آتشگاه از توابع بخش مرکزی لردگان در استان چهارمحال و بختیاری را انتخاب کرده ایم که کمتر لاله وحشی دارد که به شما پاسخ می دهیم، اولا لاله ها معمولا در اردیبهشت باز می شوند و در فروردین هنوز باز نشده اند و ثانیا شک نکنید طبیعت آتشگاه هم آنقدر بکر و دست نخورده است که از سفر به آن پشیمان نمی شوید. قدمت این روستا به دوره قاجار برمی گردد؛ همان زمانی که عشایر بختیاری آن را به عنوان یکی از ییلاق های خود پسندیدند و چادرهایشان را در مجاورت آبشارهای زیبای آن که در مساحتی سه کیلومتری گسترده شده اند، برپا کردند. طبیعت در تبدیل آتشگاه به یکی از جذاب ترین مکان های گردشگری چهارمحال و بختیاری نقش اساسی داشته است. درختان کهنسال بلوط و گردو و بنه در سراسر دره تنگی که روستا در آن واقع شده، کوه های شورم جلا و دریک در جنوب و شمال روستا و حتی جنس آهکی آنها که سبب به وجود آوردن غارها و آبشارهای متعدد در منطقه شده، همگی از جاذبه های بی نظیر این منطقه به شمار می روند. اگر خواستید از آتشگاه سوغاتی بخرید، از اهالی سراغ گیاهان معطر و دارویی یا شیر و پنیر و ماست و دوغ محلی یا گلیم های ساده و بادوامشان را بگیرید. برای سفر به این روستا، باید به شهرستان لردگان بروید و از آنجا دو جاده هست که شما را به آتشگاه می رساند، اولی که طولانی تر است جاده ای است که از روستاهای منجر موثی و کیهان و چله گاه و کلار و چمن بید و دره نامدار و قلعه سوخته و باغ کاج و ده کهنه می گذرد و جاده دوم که کوتاه تر است، از لردگان و میلاس و سردشت و آبزا و دلی رد می شود و به آتشگاه می رسد. خراسان شمالی ـ درکش داروخانه سرسبز چند بار نام روستای درکش از توابع بخش مرکزی شهرستان مانه و سملقان به گوشتان خورده است؟ آیا دوست دارید مهمان کردهای کرمانجی در خراسان شمالی شوید؟ تا حالا پیش آمده به آوازهای محزون آنان، وقتی با دو تار همراه می شود، گوش دهید؟ تا به حال دوتارنوازی کرمانجی ها را دیده اید؟ از مهمان نوازی و غیرتمندی شان شنیده اید؟ وصف رسوم و سنت هایشان در عزا و جشن و ... چطور؟ اگر راجع به همه اینها کنجکاوید، به روستای درکش بروید که مردمش بیشتر کردهای کرمانجی اند. درکش روستای خوش آب و هوا و کوهستانی است که چشمه های فراوانی در اطرافش جریان دارند و یافته های باستان شناسی در حوالی برج تاریخی سبزعلی خان قراچورلو و تپه های اطرافش، نشان می دهند این روستا عمری دویست ساله دارد. از زیباترین جاذبه های طبیعی روستای درکش، می توان به مراتع وسیع و سبز اطراف روستا، حواشی رودخانه زومار و دره کنداب در جنوب آن اشاره کرد، اما آنچه دوستداران طبیعت را به درکش می کشاند، جنگل زیبا و انبوه بلوط در نزدیکی آن است که تنها جنگل بلوط شرق کشور به شمار می رود. یک نکته دیگر هم درباره درکش هست که بد نیست آن را بدانید. این روستا بنا بر نظر گیاه شناسان، گنجینه ای کم نظیر از گیاهان دارویی است، به گونه ای که چند سال پیش، یکی از این کارشناسان گفته بود، 380 گونه گیاه دارویی در روستای درکش شناسایی شده است که 79 گونه از آنها بسیار ارزشمند هستند. او برای نمونه از بابونه بجنورد به عنوان گیاهی منحصر به فرد در درمان بیماری های گوارشی نام برده بود که در حوالی این روستا می روید. برای سفر به درکش از بجنورد به سمت آشخانه حرکت کنید و همین که روستای کلاته زمان صوفی را پشت سر گذاشتید، نرسیده به جوزک، جاده ای فرعی شما را به روستا می رساند. سیستان و بلوچستان ـ تیس از خانه جن ها تا خلوت با دریا آنجا روی یکی از آن صخره های آهکی بلند که هنوز از پسمانده آفتاب ظهر گرمند، گوشه ای دنج و خلوت پیدا می کنی و می نشینی و خورشید را نگاه می کنی که سرخ و لرزان و بی هیچ تقلایی در دریا غرق می شود و به صدای موج هایی گوش می کنی که آرام و منظم بر تن صخره ها می کوبند و اگر حوصله داشتی به بلوچ های سپیدپوشی که با دست پر از دریا برمی گردند، «خداقوت» می گویی، اما همه این توصیف ها حتی گوشه ای از زیبایی های روستای ساحلی تیس، از توابع بخش مرکزی شهرستان چابهار در سیستان وبلوچستان نمی شوند و حتما پیشینیان ما هم این را فهمیده اند که از 2500 سال پیش در تیس ساکن شده اند و به آن گاهی بندر تیزیا گفته اند و گاهی تیز و گاهی تسی. تیس، سه قلعه باستانی مهم دارد؛ اولی قلعه تیس است که سبک معماری اش نشان می دهد، به دوره سلجوقی تعلق دارد، دومین قلعه، «پیروز گت» نام دارد که به غیر کوهنوردها پیشنهاد نمی کنیم از داخلش بازدید کنند، چون راه ورود به آن سخت و خطرناک است، قلعه سوم، «بلوچ گت» است که بالای کوه قرار گرفته و دو مقبره هرمی کوچک هم در آن ساخته شده است. انتخاب سفر به تیس ـ که از طرف نیک شهر و جاده چابهار ـ کنارک جاده ای آسفالته دارد ـ با خودتان است، اما فقط این هشدار را بشنوید که اگر به تیس نروید، نه مقابر جنانی گچ را (که به باور اهالی، محل سکونت جن ها بوده) می بینید، نه پیل بند را، نه سدهای تیس را، نه غارهای بان مسیتی و نقاشی های عجیب و غریب داخلشان را، نه چاه باستانی تیس کوپان را و نه حتی گورهای مرموز تپه نهادی را. حالا تصمیمتان چیست؟ چمدان ها را می بندید یا نه؟ فارس ـ سرمشهد یک مرد با دو شیر مرده آنجا شما شاهدان جنگی تقریبا تمام شده اید؛ پیکاری میان بهرام دوم، پنجمین پادشاه ساسانی با شیری شرزه. بهرام خنجرش را در سینه شیر فرو کرده و شیری دیگر هم پیشتر به دست او کشته شده و بر خاک افتاده است. پشت سر شهریان چند تن از اعضای خانواده اش در کنار کرتیر (موبد موبدان) ایستاده اند که ظاهرا بهرام در دفاع از آنها با شیرها جنگیده است. درست بالای سر بهرام و خانواده اش هم کتیبه ای نصب شده که یکی از چهار کتیبه موبد موبدان آن زمان و بزرگترین کتیبه عهد ساسانی روستای سرمشهد، از توابع بخش جره و بالده شهرستان کازرون در استان فارس که جاده های رسیدن به آن چه از طرف برازجان و چه از طرف کازرون، آسفالته و مناسب است. متون قدیمی نشان می دهد روزگاری این منطقه مورد توجه پادشاهان هخامنشی و ساسانی بوده است و در آن بناهای گوناگونی ساخته اند که بقایای آنها هنوز در اطراف سرمشهد دیده می شود و از آن جمله می توان به تپه باستانی تل نقاره خانه، آتشکده، تل خاموش، قنات سرمشهد، تل خندق و کاروانسرای کوشک اشاره کرد. در شش کیلومتری شمال شرقی روستا هم ، باستان شناسان شهری کهن به نام «قندجان» را از دل خاک بیرون آورده اند که از دیدن آن پشیمان نخواهید شد. کردستان ـ پالنگان پله پله تا بهشت واقعا عجیب نیست که هنوز هم وقتی می پرسی: «کدام روستای ایران معماری پلکانی دارد؟» همه بلافاصله می گویند: «ماسوله»!. فکر می کنید چند نفر در پاسخ به این پرسش، از روستای پالنگان از توابع بخش مرکزی شهرستان کامیاران استان کردستان، یادی می کنند؟ فکر می کنید چند نفر می دانند این روستا گوشه ای از بهشت است؟ چند نفر خبر دارند در ده کیلومتری شمال غرب این روستا در رشته کوه های «گواز»، چشمه های داغ آب معدنی شفابخشی از دل کوه، بیرون می جوشند که از فراوانی ترکیبات گوگردی و آ هنی، شیری رنگ شده اند؟ چند نفر وصف قلعه عظیم و اسرارآمیز این روستا را شنیده اند؟ خیلی کم! خیلی خیلی کم! و به همین دلیل است که برخی ترجیح می دهند امسال هم راهی ماسوله شوند و بیشتر وقت تعطیلاتشان را در ترافیک جاده روستا بگذرانند و در انبوه جمعیت، فرصت خلوت کردن با طبیعت را از دست بدهند تا ما روزنامه نگارها در پایان تعطیلات با تأسف گزارش کنیم: «ماسوله گنجایش این همه گردشگر ورودی را ندارد! به بقیه ایران هم سری بزنید!». اما شما که این مطلب را خوانده اید امسال پالنگان را انتخاب کنید، چون پالنگان، خلوت، خوش آب و هوا، پر از چشمه ها و رودهای خروشان و طبیعتی دست نخورده است با کردهای مهربانی که به اورامی سخن می گویند و وقتی دلتنگ می شوند با صدایی محزون سیاه چمانه می خوانند یا چپله یا گریان، اما اگر شاد باشند آن وقت باید ببینید با دو دستمال رنگی و یک دهل، چگونه هنرنمایی می کنند. وقت رفتن فراموش نکنید از پالنگانی های شریف، کشک و گیوه بخرید به رسم سوغات و اگر تعارفتان کردند به خوردن ولوشه یا غازینه یا شلمین، رد نکنید چون غذاهای کردی واقعا لذیذند! پالنگان از راه شهرهای کامیاران و پاوه و سروآباد و سنندج قابل دسترسی است. پس بهانه نگیرید که چون دقیقا نمی دانید کجاست آن را برای سفر انتخاب نمی کنید. کرمان ـ سیرچ اینجا با کویر کنار نمی آید همین ابتدا باید اعتراف کنیم ما هم پیشتر مثل خیلی از خوانندگان این مطلب، خیال می کردیم کرمان استانی گرم و خشک و بی آب و علف است، اما شما هم باید مثل ما روستاهای طرز، لاله زار، میمند، هرزا و ... را ببینید تا باور کنید کرمان یک بهشت کوچک و دوست داشتنی است که کمتر کسی از همه جاذبه هایش خبر دارد. سخت است از بین روستاهای دیدنی کرمان، یکی را انتخاب کنیم، اما وقتی پای اجبار به میان می آید، ما به هزار و یک دلیل، روستای سیرچ از توابع بخش شهداد را برای معرفی می پسندیم. می پرسید کدام دلایل؟ اول این که سیرچ، زادگاه هوشنگ مرادی کرمانی، خالق «قصه های مجید» است، دوم آن که روستای ما، سروی تاریخی دارد که سیرچی ها می گویند دوهزار سال از خدا عمر گرفته است. سوم روستای پیشنهادی ما در مجاورت کویر واقع شده، اما در آن پیست اسکی زمستانی ساخته اند چون آب و هوایش با خلق و خوی کویر هیچ همخوانی ندارد و خنک و کوهستانی است که همین تضاد موجب شگفتی تان خواهد شد. چهارم این که در نزدیکی سیرچ، رودخانه ای باصفا و کوهی بلند و مناسب برای کوهنوردی وجود دارد. پنجم آن که سیرچ چشمه های آب گرمی دارد که کرمانی ها، آنها را برای آب درمانی مناسب سازی کرده اند تا از گردشگران استقبالی درخور داشته باشند. و ششم با سفر به سیرچ می توانید کره و روغن نباتی مرغوب، خشکبار، قالیچه های کوچک و حصیربافته های تزئینی سوغاتی بخرید و ... . ما شش دلیل از هزار و یک دلیل سفر به سیرچ را گفتیم، حالا نوبت شماست که از طریق جاده های آسفالته شهرهای کرمان یا شهداد، راهی سیرچ شوید تا شاید 995 دلیل دیگر را هم پیدا کردید.