چکیده :
بازرسي قدمتي ديرينه در صنايع مختلف مخصوصا صنايع نفت و گاز دارد. کدهاي بازرسي در اواخر قرن 19 و اوائل قرن بيستم براي بويلرها و به تدريج ديگر تجهيزات تحت فشار توسعه داده شدند. در همه اين روشها بازرسي در فواصل ثابت زماني انجام ميگرفت. در دهه 70 ميلادي کدهايي مانند APIثابت کردند که براي بازرسي روشهاي مبتني بر شرايط و موقعيت(Condition Based)بسيار مفيدتر از بازرسي در فواصل ثابت زماني است.براي مثال در کدهايAPI استاندارد زير حاصل شد) . API 510 (Pressure Vessel Inspection Cod اما در اين روش نتايج از کار افتادگي ها (consequence of failure) در نظر گرفته نمي شود. بازنگري در مديريت بازرسي از دهه 80 ميلادي با کار بر روي روش هاي مبتي برريسک تجهيزات مورد مطالعه اوليه قرار گرفت.در واقع اين روش ها علاوه بر احتمال وقوع از کار افتادگي(likelihood of failure ) نتايج اين از کار افتادگي ها نيز در نظر گرفته مي شود. بازرسي بر مبناي ريسک (Risked Based Inspection) روشي است که از ريسک به عنوان اساس اولويت بندي و مديريت برنامه هاي بازرسي تجهيزات و وسائل استفاده مي کند. ريسک ترکيب احتمال حادثه و نتيجه آن است:
احتمال از کار افتادگي× نتايج از کار افتادگي = ريسک
ارائه دهندگان : دکتر ايزدپناه استاديار بخش مهندسي مواد دانشگاه شهيد باهنر کرمان بهاالدين نيک روز دانشجوي کارشناسي ارشد رشته شناسايي و انتخاب مواد دانشگاه شهيد باهنر کرمان
محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران
تاریخ انتشار : بهمن 86
تعداد صفحه : 8
[Hidden Content]