چکيده:
انسانها، روابط متعددي با يکديگر برقرار ميکنند (دوستي، خويشاوندي) که رهبري نيز يکي از آنهاست. در اين رابطه، نفوذگذاري از يکسو و نفوذپذيري از سوي ديگر اتفاق ميافتد. آن چه در اين ميان رخ ميدهد، اطاعت است. رهبري کاريزماتيک، نوعي سبک رهبري است که به برقراري چنين رابطهاي بدون اعمال زور يا پاداشهاي مالي منجر ميشود. رهبري کاريزماتيک از سوي نظريهپردازان سازماني، مورد کم توجهي قرار گرفته است. اين مشکل تا اندازهاي به فقدان چارچوب فکري سيستماتيک نسبت داده ميشود. در اين مقاله سعي شده است تا رهبري کاريزماتيک و خصوصيتهاي آن مورد بررسي بيشتر قرار گيرد.
مقدمه:
در دنياي سازماني نوين، يکي از مهمترين شاخصهاي تأثيرگذار بر جوامع، عنصر مديريت است که شکل مطلوب آن مديريت همراه با رهبري تلقي ميشود. رهبري يکي از مفاهيم بنيادين اداره جامعه بوده و با تحولات اجتماعي همراه است، زيرا بنيان نظم و اداره هر جامعه و سازمان، بر مبناي آن بنا نهاده شده است. بدون رهبري، پيش بردن اهداف اجتماعي و رسيدن به مطلوبها، يا امکانپذير نبوده يا بسيار دشوار خواهد شد. رهبري، واژهاي چند بعدي است که درباره تعريف آن توافق نظر مشترکي وجود ندارد. «تعريفهايي که از رهبري ارائه شده است را از نظر تعداد مي توان برابر با تعداد کساني دانست که در صدد ارائه تعريفي از آن بر آمدهاند».