یکی از انواع جدید رزین های فنولیک، رزین بنزوسازین میباشد. این رزین از این جهت با رزین های فنولیک سنتی تفاوت دارد که مولکول های بنزوکسازین با ایجاد یک پیوند حلقوی به هم متصل می گردند. ولی مولکول های فنولیک سنتی توسط پیوند خطی متیلن (-CH2-) به هم متصل میشوند. به راحتی میتوان از رزین های فنولی (نظیر بیسفنول یا نووالاک)، آمین های ساده و فرم آلدئید، بنزوکسازین را تولید کرد. پلیمریزاسیون با باز شدن ساختار حلقوی بنزوکسازین نه تنها به تولید مواد جانبی و گازهای فرار منجر نمیگردد، بلکه استحکام ابعادی محصول نهایی را نیز افزایش میدهد. بنزوکسازین علاوه بر مقاوت بالا در برابر گرما و خاصیت به تعویق انداختن حریق، از خواصی نظیر جذب پایین آب نیز برخوردار است که این خواص در رزین های سنتی فنولیک وجود ندارد. ضمناً در مواد اولیه صنایع الکترونیک، کامپوزیت های تقویت شده با الیاف و چسب ها، بنزوکسازین از خواص دی الکتریک پایین (رسانایی الکتریکی بالا) برخوردار است. شرکت های هانتسمن، هنکل و دو شرکت دیگر از تولیدکنندگان اصلی رزین های بنزوکسازین هستند. سال گذشته شرکت اوونیک رزین زمینه گرماسختی از جنس پلی ریل اتر آمید با نام تجاری
Calidur TM تولید کرد.