جستجو در تالارهای گفتگو

ماشینکاری نوری شیمیایی یکی دیگر از روشهای ساخت ، روش نوری شیمیایی است که از تکنیکهای عکاسی استفاده میشود . دراین روش به کمک نور قسمتهایی که نیاز به برداشت ماده است سوخته میشود ودرمرحله بعد با استفاده از روش اسیدخوری آن قسمتها برداشته میشود . نرخ برداشت ماده در این روش در حدود mm/min 0.025 است . از این روش برای ساخت قطعات دقیق : مانند چرخدندههای ساعت ، بردهای الکتریکی ، پیچ ومهرههای ریز وغیره استفادهای فراوانی میشود. اگر اطلاعات بیشتر در مورد این روش نیاز دارید میتوانید آن را به صورت media با فرمت wmv دانلود کنید . حجم فایل: MB7.68 Click here for download

جوشکاری پلاستیک ها : قطعات پلاستیکی را می توان به طرق مختلف بررویهم سوارکرد . بطورکلی این روش ها در 3 گروه طبقه بندی می شوند که عبارتند از: 1- چسباندن پلاستیک ها بر رویهم : در فرآیند چسباندن قطعات پلاستیکی سطوحی را که قراراست بهم چسبانده شوندبا لایه ای از چسب پوشانده و سپس آنها را رویهم گذاشته وبا اعمال فشار متوسطی به یکدیگر می چسبانند. نوع چسب مورد استفاده درهرحالت بستگی به نوع ماده ای دارد که قرار است چسبانده شود. 2- سوار کردن قطعات پلاستیکی به طریقه مکانیکی : قطعات پلاستیکی را می توان با استفاده ازاتصالات مکانیکینظیر پیچ ،پرچ، بست ، مهره ،مفصل ، چفت فنری وغیره نیز بر رویهم سوار نمود، مزیت اصلی استفاده از اتصالات مکانیکی برای سوار کردن قطعات پلاستیکی ،اولا امکان اتصال قطعات غیرهمجنس بررویهم وثانیا امکان اتصال قطعات ساخته شده ازپلاستیک های ترموست علاوه بر ترموپلاستیک ها می باشد. 3- جوشکاری پلاستیک ها : اتصال حرارتی ساده ترین و متداولترین روش برای متصل کردن ورق ها یا قطعات پلاستیکی می باشد. در این روش از اعمال همزمان فشار وحرارت به موضع اتصال استفاده می شود. آشنایی باانواع جوش ها وفرآیندهای مختلف جوشکاری پلاستیک درجوشکاری پلاستیک ها نوع جوش بکار رفته مشابه انواع آن در جوشکاری فلزات است. همان روش های آماده سازی لبه های اتصال (شامل پخ زنی ، انطباق وجفت کردن، تعیین و تنظیم ریشه جوش وغیره) که درجوشکاری فلزات به کارمی رفت، برای جوشکاری پلاستیک ها نیزلازم هستند. در صورتیکه نیازبه جوش با کیفیت خوب داشته باشیم، اهمیت پخ زنی لبه های اتصال بیشتر خواهد بود. حتی می توان گفت که اهمیت پخ زنی در جوشکاری پلاستیک ها بیش از جوشکاری فلزات است.از آنجا که خواص فیزیکی ترموپلاستیک ها وفلزات با یکدیگر متفاوتند،اختلافات قابل توجهی در روش های مورد استفاده در جوشکاری این دو به چشم می خورد. درجوشکاری فلزات ، فلز سیم جوش وفلز زمینه با یکدیگر ترکیب شده ودرز جوش را پر می کنند ولی در جوشکاری ترمو پلاستیک ها ذوب شدن و جریان یافتن مذاب به داخل درز جوش عملی نشده بلکه سیم جوش یا پلاستیک جوش نرم شده وبا اعمال فشار کمی که توسط وسیله جوشکاری به آن وارد می شود این دو عامل با یکدیگر یک پیوند دائمی و ثابتی بوجود می آورند. برخی از مواد ترموپلاستیکی در حین جوشکاری تولید گازها وبخارات سمی می کنند،لذا پیشگیری ها وموارد احتیاطی که توسط سازندگان این گونه مواد خاطر نشان می شوند بایدهمواره مورد توجه قرار گیرند . برای پیشگیری از بروز هر گونه اشتباه مخاطره آمیز و استنشاق گازهای سمی باید عملیات جوشکاری را در محل های روباز یا کارگاه های مجهز به تهویه های بسیار خوب انجام داد . پلاستیک جوش را می توان به کمک میله هایی با مقطع گرد ،بیضی ، مثلثی ویا نوارهای پهن بر قطعه مورد جوشکاری اعمال نمود . نوارهای پلاستیکی پهن ونرم را برای جوشکاری وتعمیر آستر تانک ها مورد استفاده قرار می دهند . این نوارهارا معمولا به شکل کلاف وبه کمک جوشکاری تک پاسی و با سرعت زیاد مورد استفاده قرار می دهند . فرآیند های اصلی مورد استفاده در جوشکاری پلاستیک ها عبارتند از ۱- جوشکاری با گاز داغ 2- جوشکاری آلتراسونیک یا فراصوتی 3- جوشکاری اصطکاکی 4- جوشکاری باابزارهای داغ 5- جوشکاری القایی 6- جوشکاری با فرکانس بالا 7- جوشکاری با لیزر 8- جوشکاری با ریزموجها منبع : گروه تحقیقاتی مهندسی جوش