بررسی ها حاکی از آن است که رویکردهای مختلفی به کیفیت زندگی دارد ولی به دلیل تنوع نظام های اجتماعی، ارتقای آن در حوزه عمل با موانع متعددی مواجه است. در این پژوهش تلاش شده است به این مفهوم با رویکرد اجتماع محور نگریسته شود.
کیفیت زندگی اجتماعات محلی به صورت تحلیل ثانوی با رویکرد مطالعه طولی - مقایسه ای بررسی شده است و اطلاعات مورد نیاز نیز به روش اسنادی کتابخانه ای گردآوری و سپس مورد بررسی قرار گرفته اند. باید اشاره کرد که کیفیت زندگی، مفهومی بس پیچیده و دارای ابعاد گوناگون است.
برای وضعیت کیفیت زندگی، برخی از شاخص هایی که اطلاعات آن در منابع مختلف وجود داشت. استخراج و مورد بررسی قرار گرفته است. این شاخص ها شامل کیفیت مسکن، تسهیلات زندگی، نحوه تصرف مسکن، میزان سواد، دسترسی به مراکز بهداشتی - درمانی در طی دوره (85-1365) و همچنین میزان مشارکت اجتماعی، رضایتمندی از حوزه های مختلف زندگی و اعتماد اجتماعی است که اطلاعات آن فقط برای سال 1381 موجود بود.
می توان گفت برنامه های توسعه با رویکرد اجتماع محور به دلیل برخورداری از ظرفیت سازمانی بالا قادر هستند در حوزه های مختلف برنامه ریزی از جمله برای ارتقای کیفیت زندگی به کار گرفته شوند. پیچیدگی و تنوع مسائل اجتماعات محلی شهری و روستایی ایجاب می کند که برنامه های توسعه همراه با مشارکت فعال، تقاضا و ابتکار ساکنین محلی صورت گیرد.
کلمات کلیدی: کیفیت زندگی، اجتماع محور، توسعه محلی، سرمایه اجتماعی، برنامه ریزی مشارکتی
نویسنده: داود حسن زاده
دانلود مقاله