در اين تحقيق جذب متيلن بلو از محلول آبي بر روي نانولوله هاي کربني مورد مطالعه قرار گرفته است. داده هاي آزمايشگاهي در سه دماي 290، 300 و K 310 با مدلهاي تعادلي و در دماي K 300 با مدل هاي سينتيکي مطابقت داده شد و مشاهده گرديد که داده هاي تعادلي جذب منطبق بر ايزوترم لانگموير بوده و سينتيک جذب با معادله سينتيکي شبه درجه دوم مک کي و هو سازگار است. پارامترهاي ديگري نظير زمان تماس، pH محلول، غلظت اوليه متيلن بلو و مقدار جاذب به عنوان فاکتورهاي موثر بر جذب بررسي شدند. نود دسته از داده هاي آزمايشگاهي براي توسعه يک شبکه عصبي بکار گرفته شد. ورودي هاي شبکه شامل پارامترهاي غلظت اوليه محلول، ميزان جاذب، pH اوليه محلول، زمان تماس و دما بودند و خروجي شبکه غلظت نهايي متيلن بلو در فاز محلول بوده است. شبکه با استفاده از الگوريتم ژنتيک بهينه شده و نتايج آن با داده هاي آزمايشگاهي مقايسه شد که مطابقت بسيار خوبي مشاهده گرديد.
دانلود مقاله