جستجو در تالارهای گفتگو

سلام دوستان همونطور که از موضوع مشخصه می خوام نظرتون رو در رابطه با بیماران مصروع بدونم.وقتی به تاریخچه ی این بیماری نگاه می کنیم، چشمگیرترین نظر،حلول ارواح شیطانی در بیمار بوده که در بیشتر کشورها هم وجود داشت.به همین علت اغلب این بیماران طرد شده بودند و ازشون کناره گیری می شد.اما این دیدگاه با این که در قرن حاضر مرسوم نیست اما اطلاعات خوبی هم از عدم وجودش دیده نمی شه! احتمالا شما هم اصطلاحات ناخوشایندی مثل طرف غشیه ، منگ بازی در میاره و ... رو شنیده باشین که نشون دهنده ی این موضوع می تونه باشه که هنوز هم دید بدی در رابطه با این بیماری وجود داره در حالی که همه می دونیم که مقصر دیدن بیمار در این بیماری خیلی غیر منطقیه.این بیماری هم مثل دیابت ، فشارخون و چربی خون بالا و ... بیماری مزمن و قابل کنترلی هست و در صورت کنترل نشدن علائمی رو به وجود میاره... صرع چیست؟ صرع ( epilepsy) یک بیماری مزمن و مربوط به سلول های عصبی ست که در اثر اختلال در فعالیت الکتروشیمیایی مغز ایجاد می شود.حدود 10-5 % جمعیت دنیا مبتلا به این بیماری هستند. تشنج یکی از شایع ترین علائم بیماری ست البته هر تشنجی صرع تلقی نمی شه به طور کلی اگر فردی حداقل 2 تشنج در طول عمرش داشته باشه صرع تلقی می شه.(البته تشخیص قطعی توسط نوارمغز و گاهی video EEG و در اغلب موارد MRI و CT scan انجام می شه) دلایل ایجاد صرع اختلال مادرزادی ضربه یا آسیب به سر تومور مغزی مننژیت علامتی از قطع ناگهانی برخی داروها تب در بچه ها کاهش قند خون (هیپوگلیسمی) photo epilepsy (برخی افراد به یک سری نورهای خاص وقتی فلش می زنه حساسند و تشنج می کنن) ممکنه فردی بدون این که بداند این زمینه را داشته باشد اما در شرایط تحریک کننده قرار نگیرد.شرایط تحریک کننده شامل خستگی شدید ، استرس ، سو تغذیه (malnutrition) ،مصرف الکل و کم خوابی می شود. در صورتی که فرد مستعد در این شرایط قرار بگیرد احتمال تشنج کردن و ایجاد سایر علایم وجود دارد. صرع انواع خاصی دارد که علایم آن طیف وسیعی دارد. از یک صرع کوچک (petit mal) یا absence که فرد برای مدت کوتاهی به یک مکان خیره می مونه گرفته تا صرع بزرگ(grand mal و یا tonic-clonic) که در اون فرد به شدت تشنج می کنه یا حتی گاهی فرد تشنج پیوسته داره که به شدت خطرناکه... من در این جا چند سوال دارم : اگر شما فردی رو در حال تشنج ببینین یا بشنوید که فردی صرع داره و یا هر کدوم از علایم صرع (مثل خیره شدن،پرش ناگهانی عضلات مخصوصا در قسمت دست و شانه، غش کردن ناگهانی،از دست دادن هشیاری و ...) رو در فردی ببینین ، نحوه ی برخوردتون با فرد چه تغییری می کنه؟نحوه ی تفکر و باورتون نسبت به اون چطور؟یا حتی آیا این بیماری می تونه باعث بشه شما از ازدواج کردن با کسی که بهش علاقه داشتین و متوجه شدین صرع داره منصرف بشین؟! خواهش می کنم در رابطه با پاسخ هاتون توضیح بدین چون هر سوال با هدف خاصی پرسیده شده.می خوام یه مقدار دور از ظواهر و صادقانه به موضوع نگاه کنیم و ببینیم آیا نیاز به فرهنگ سازی در این مورد جدیه یا نه... پیشاپیش از همه ی دوستان به خاطر پاسخ دادن متشکرم... شاد و سلامت باشید